محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799283293
گفت‌وگوی تفصیلی فارس با دبیر جشنواره ملی مقاومت مدیریت‌نامهربان هنرمند انتلکتوئل یا اپوزیسیون پرورش می‌دهد/ اداره‌کل در تئاتر نمی‌خواهیم سازمان تئاتر می‌خواهیم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفت‌وگوی تفصیلی فارس با دبیر جشنواره ملی مقاومتمدیریت‌نامهربان هنرمند انتلکتوئل یا اپوزیسیون پرورش می‌دهد/ اداره‌کل در تئاتر نمی‌خواهیم سازمان تئاتر می‌خواهیم
مسافرآستانه گفت: آیا فکر می‌کنید هنرمندی که سعی می‌کند برچسب کارهای ارزشی در تئاتر به آن نخورد در سایر امور به قانون نظام و حکومت احترام نمی‌گذارد و برای شهدا و ارزش‌ها دلسوزی نمی‌کند؟! هنرمندان با مدیریت نامهربان قهر کرده‌اند.
خبرگزاری فارس_ علی اکبر دهبان: هر کشور و ملتی تلاش دارد تا در عرصه هنر به آرمانها و ایده‌آل‌های اعتقادی خود بپردازد. برخی کشورها در عرصه نه تنها در فضای داخلی خود بلکه به لحاظ تاثیر گذاری فرهنگ و اعتقاد خود توانسته‌اند در بین سایر کشورها نیز نفوذ پیدا کنند. این روزها تهاجم فرهنگی وِرد زبان بسیاری از مدیران و مسئولان فرهنگی کشور شده است و بیش تر از این که یک دغدغه محسوب شود تبدیل به یک کلمه شیک برای مدیران شده تا در نشست‌ها و نقدهای خود از آن استفاده کنند. اما کو راه حلی منطقی، درست و اصولی، بر گرفته از سواد و تخصص؟! بدون تعارف باید گفت در پرورش هنرمند متخصص انقلابی که به ارزش های مدنظر پایبند باشد در عرصه هنرهای نمایشی ضعیف عمل شده است و حتی در این بخش‌ها به جای جاذبه، دافعه وجود داشته است که آسیب شناسی این موضوع خود بحث مفصلی می طلبد که در این مجال نمی گنجد حتی شاید در این بخش نهاد ها و افرادی که داعیه ارزشی دارند بیشترین لطمه را به دلیل کارنابلدی، غیر متخصص بودن و... به موضوع بحث مورد نظر زده‌اند. حال به بهانه برگزاری نوزدهمین جشنواره ملی مقاومت - فتح خرمشهر به دبیری حسین مسافر آستانه با وی به گفتگویی صریح درباره برخی از موضوعات یاد شده پرداختیم که متن آن به شرح ذیل آمده است. فارس: وقتی نگاهی به کارنامه هنر انقلابی هنرمندانمان در آن عرصه می اندازیم به نظرمی سد نه تنها پیشرفتنداشتیم بلکه با تلخ کامی باید گفت عقب گرد نیزکرده ایم دهه 70 نمونه خوبیبرایمقایسه میتواند باشد. مسافر آستانه: بنده صحبت‌هایی که در اینجا می‌کنم به عنوان یک فرد بیرونی است که قضاوت در دوره‌ای به تأیید بسیاری از دوستان و مدیران در حوزه تئاتر که مربوط به دهه 70 می‌شود در حوزه تئاتر دفاع مقدس بسیار رونق وجود داشته است و حرفه‌ای‌ترین تئاترها و آثار هنرمندان تئاتری در حوزه هنرهای نمایشی در این دهه رخ داده است. در آن دهه حرفه‌ای‌ترین هنرمندان تئاتر تمایل زیادی برای حضور پررنگ در آثار نمایشی مربوط به دفاع مقدس داشتند. در آن دهه جریان آثار ارزشی و دفاع مقدسی سایر جریان‌های ساری و جاری را در آن زمان را کنار زده بود. باید پرسید چرا این اتفاق در آن دوره رخ داد؟ به نظرم در آن دوره حمایت و پشتیبانی مستمری در این حوزه شده بود. حمایت‌هایی نه فقط برای جشنواره‌ها بلکه این حمایت‌ها در طول سال برای گروه‌ها و هنرمندان تئاتری وجود داشته است. از هرگونه حرکت جمعی در این عرصه حمایت می‌شد.همه اهالی تئاتر دفاع مقدس با این روش تبدیل به یک خانواده شد.
فارس: البته به نظرم تنها دلیل اصلی حمایت نیست، بلکه دفاع مقدس در آن سال‌ها بحث روز و جریانی بود که در بین آحاد و مردم به شدت مورد توجه قرار گرفته بود. در نتیجه طبیعی است که هنرمندان به این سمت گرایش پیدا کنند. *برنامه نداریم که به مردم ارائه بدهیم/ حمایت‌ها از تئاتر مقاومت تعطیل شد مسافر آستانه: نه، به نظرم اگر آن موقع هم حمایت نمی‌شد همین اتفاقی که امروز شاهد هستیم در عرصه دفاع مقدس و مقاومت می‌افتاد مسئله دفاع مقدس هنوز به همان شکل در بین آحاد مردم و هنرمندان وجود دارد. زمانی که اثر خوب و با کیفیت نمایشی تولید می‌شود، شاهد هستیم که افراد زیادی برای دیدن آن حاضر می‌شوند. مردم ما در کل کشور نسبت به دفاع مقدس بی‌تفاوت نیستند متأسفانه برنامه نداریم که به مردم ارائه بدهیم. باید به دنبال چرایی کم شدن برنامه‌ها برای حوزه دفاع مقدس و تئاتر مقاومت باشیم. در آن دهه که مثال زدم برای آثار خوب امکان عرضه وجود داشت. در هر شهرستانی که حضور پیدا می‌کردیم یک بخشی از تئاترشان مرتبط با دفاع مقدس بود در حال حاضر چنین چیزی با کیفیتی که مد نظر داریم وجود ندارد. به دلیل اینکه حمایت‌ها از تئاتر مقاومت تعطیل شد. نه سفری در ارتباط با این موضوع را شاهد هستیم نه گردهمایی تشکیل می‌شود این بی‌توجهی‌ها قطعا تاثیرگذار است. *پاتوق می‌خواهیم تولید اثر هنری به همین راحتی شکل نمی‌گیرد اینکه بیاییم و جشنواره‌ای راه بیندازیم نمی‌توانیم توقع داشته باشیم که نمایش خوب هم ببینیم. قطعاً آن فردی که از جشنواره مطلع می‌شود تنها نیتش در این شرایط این است که به جشنواره ورود پیدا کند. به همین جهت دم دستی‌ترین موضوع را که شنیده و در اذهان عمومی وجود دارد را برای پرداخت انتخاب می‌کند. آن هم بسیار سطحی و بدون مطالعه عمیق. یادمان نرود خلق یک اثر هنری کار جمعی است ما نیاز به پاتوق در این زمینه داریم تا هنرمندان در کنار هم بنشینند و با هم گفت‌وگو کنند. فارس: شما یک جمله مشهور دارید و گفته‌اید که اگر قرار بود تمام کارهایی را که به من سپرده‌اند به همان صورت که خواسته شده انجام دهم تا به امروز سردار شده بودم البته شما را به شجاعت در کلام می‌شناسیم. از شما می‌خواهیم به عنوان صدای این جریان اعتراض کنید و انتظارات را به گوش مدیران و مسئولان برسانید.
*جنجال نمیکنم مسافر آستانه: ابتدا باید بگویم بهتر است به جای شجاعت از کلمه صراحت استفاده کنم اما باید بگویم برای اینکه ما شاهد محصول خوب باشیم باید زمین را برای کشت مساعد کنیم. ما باید دقت زیادی به مواد مورد نیاز برای تولید محصولمان داشته باشیم. نمی‌توانیم به یکباره بیاییم و بگویم که چرا ما محصول خوب نداریم؟! ما ریشه‌ای کار نمی‌کنیم. هیچ وقت چیزی را تبدیل به جنجال نمیکنم. اما همواره در جلساتی که وجود داشته اعتراض خودم را به این روند نشان داده‌ام. عشقم به تئاتر و فرهنگ دفاع مقدس باعث شده که فرد بی‌تفاوتی نباشم. در مجموع به کلیت تئاتر بی‌تفاوت نمی‌توانم باشم و اعتقاد عجیبی به روح اصلی خود تئاتر دارم. بسیاری از اوقات مدیران زیادی از صحبت‌های من رنجیده شده‌اند اما وظیفه اخلاقی‌ام ایجاب می‌کرد که این کار را انجام دهم اعتراض من نه به خاطر آب بوده و نه به خاطر نان یک اعتقادی دارم که ممکن است اشتباهی هم در آن وجود داشته باشد می‌توان به آن نقد وارد کرد. اما واقعا اصل حرف چیز دیگری است که نیتم ناراحت کردن افراد نبوده است. می‌گویم برای اینکه درمانی حاصل شود. *کارهای مناسبتی فقط برای رفع تکلیف است جریان تئاتر مقاومت در حال حاضر فقط و فقط منوط به برگزاری چند جشنواره شده است. جشنواره باید حاصل برنامه‌ریزی‌های سالانه یک جریان باشد. اما وقتی نیست اگر جشنواره را کنار بگذاریم همین حداقل انگیزه‌ها و آثار را از دست خواهیم داد و در نهایت عنوان تئاتر دفاع مقدس از کل برنامه‌ها حذف می‌شود. هنرمندان دغدغه‌مند در حوزه تئاتر دفاع مقدس زمانی که متنی را در دست می‌گیرند و به سراغ نهادهای مختلف برای ارائه کارشان می‌روند، با برخوردهایی مواجه می‌شوند مانند اینکه به آن می‌گویند: «اینکه یک اثر مناسبتی است بگذار در مناسبتش آن را انجام بدهی»، این جواب تئاتر دفاع مقدس است ظلمی از این بدتر نداریم. زمان جنگ نمی‌گفتند صبر کنید سوم خرداد شود و بعد بروید بجنگید. همه سال دفاع مقدس بود. انجام کار در مناسبت‌ها باعث شده است که افراد تنها برای رفع تکلیف کار کنند. هر مدیری فکر می‌کند زمانی که سوم خرداد را برگزار کرده دیگر کارش را درست انجام داده است و با خودش می‌گوید: «خدا را شکر سوم خرداد را خوب برگزار کردم» و متأسفانه در ادامه سال دیگر احساس دینی ندارد.
مقام معظم رهبری در سال دفاع مقدس چند جمله کلیدی خوب دارند و یکی از آنها این است که گفته‌اند «کار کردن در راه فرهنگ شهدا کمتر از شهادت نیست». اگر این صحبت را چه مدیران و چه هنرمندان مد نظر قرار دهند بسیاری از مشکلاتمان حل خواهد شد. فرهنگ دفاع مقدس همچون یک معدن غنی است که هر چقدر از آن برداشت کنیم، کم برداشت کرده‌ایم. فارس: وضعیت اسفناک‌تر از این حرف‌ها است و متاسفانه در مناسبت‌ها هم دیگر شاهد رخداد قابل توجهی نیستیم. مسافر آستانه: مناسبت‌ها رفع تکلیفی است همین رفع تکلیف‌ها در ارتباط با انقلاب هم وجود داشته است. مگر در این حوزه اثر برجسته‌ای داریم؟! فارس: یکی دیگر از نکاتی که می‌توان در مورد صحبت کرد این است که چرا نباید در حوزه آثار دفاع مقدسی و مقاومت در حال حاضر شاهد باشیم که هنرمندان متخصص و کار بلد و مشرف به هنرهای نمایشی اقدام به تولید اثر کنند و متأسفانه زمانی که افراد دغدغه‌مند وارد این عرصه می‌شوند از لحاظ کیفیت در سطح پایینی به تولید اثر می‌پردازند و مخاطب نمی‌تواند آن را بپذیرد و باور کند. متأسفانه در طی این سال‌ها در حوزه انقلاب و حتی دفاع مقدس در عرصه تئاتر آنچنان که باید نتوانستیم نیروهای کار بلد را پرورش و حتی جذب کنیم این در حالی است که با یک بررسی کلی متوجه می‌شویم در بسیاری نسبت به این مفاهیم دافعه به وجود آمده است. این‌ها مباحث کلانی است که قطعا باید به آن توجه شود و کوتاهی‌هایی که از مدیران انقلابی صورت گرفته مورد بررسی قرار گیرد. *معتقد به دلبستگی نداشتن هنرمندان به ارزش ها نیستم مسافر آستانه: این آسیب از کجا می‌آید؟! از مدیریت فرهنگی. به هیچ وجه اعتقاد ندارم که هنرمندان تعهد و دلبستگی ندارند این صحبتی است که در میان هنرمندان اصلاً جایگاهی ندارد. زمینه تولید و حمایت از چنین کارهایی اگر وجود داشته باشد به اندازه کافی هنرمندانی هستند که استقبال کنند. هنرمندان متأسفانه با کار کردن در این حوزه‌ها گاهی محجور و پس زده شده‌اند. متهم شده‌اند به افراد سفارشی کار. فارس: نکته‌های زیادی در حوزه فعالیت آثار ارزشی از سوی هنرمندان و مدیران وجود دارد که هر کدام از آنها میتواند پرسش قابل تحملی باشد که در وهله اول مدیران و مسئولان فرهنگی باید پاسخگوی آن باشند به عنوان مثال ساده شاهد هستیم که تماشاخانه‌های خصوصی هزینه‌های مشخص و گاهی قابل توجهی را از هنرمندان عرصه نمایش دریافت می‌کنند تا آنها در آن سالن اثرشان را به روی صحنه ببرند در شرایطی که برخی از سالن‌های دولتی همچون حوزه هنری این کار را در حالی انجام می‌دهد که به برخی از هنرمندان کمک هزینه نیز برای اجرا بردن اثرشان می‌دهد اما به واقع و واقع‌بینانه باید گفت که هنرمندان سرشناس و چهره عرصه هنرهای نمایشی از اجرای آثارشان در سالن‌هایی از این دست امتناع می‌کنند.
مسافر آستانه: یکی از مواهب خوب جشنواره مقاومت این است که پلاتویی برای آثار ارزشی تأسیس شد. شخصا هرگز چیزی که را به آن ایمان دارم، فدای مسئله‌ای که مورد تایید و در جرگه ایمانم نیست نمی‌پذیرم. در حال حاضر هم از تمام مسئولیت‌ها جز دبیری جشنواره مقاومت فارغ هستم. این در شرایطی است که درد مدیریتی را می‌فهمم و یک طرفه نتاختم. می‌دانم که مدیران با چه مشکلاتی مواجه هستند و ایرادم به مدیریت فرهنگی کلان‌تری است. از مجلس گرفته تا وزارتخانه‌هایمان با مقوله فرهنگی باید با تئوری از پیش تعیین شده برخورد کنیم. 30 سال با فعالیت‌های مدیریتی در 2 -3 وزارتخانه آشنا شدم. عمدتاً مدیران ما در تلاش بودند تا برای مسئله‌ای که برایشان به وجود آمده راه حل پیدا کنند. البته استثنائاتی هم وجود داشته که همه ما به خوبی می‌دانیم. اگر هم گاهی مدیر دلسوزی بخواهد کاری کند با مشکلات عدیده قانونی مواجه است که در مجلس باید حل و فصل شود. *طرح شورایعالی تئاتر را مطرح کردم/ هر مدیری بودجه خودش را می خواهد سال‌ها پیش که در عرصه تئاتر مدیر بودم طرحی را با عنوان تشکیل شورای عالی تئاتر مطرح کردم منظورم شورای عالی با حضور هنرمندان نبود منظورم مجموعه کسانی است که در حوزه قانونی و مدیریت کلان فرهنگی و تئاتر کشور دخیل و تأثیرگذار هستند.همانطور که می‌دانید ما تنها مدیر کل هنرهای نمایشی داریم که بودجه کمی دارد و بیش از 10 مدیریت موازی داریم که برای تئاتر بودجه می‌گذاریم. هیچکدام از افراد حاضر نشدند تمام این مدیریت‌ها را یکی کنند و هر کسی می‌خواست بودجه خودش را داشته باشد که این چند دستگی آفت فرهنگی و تئاتری کشور است. هر کسی می‌گوید سهم مرا بدهید خودم بلدم خرج کنم. قطعا وقتی بودجه خرد می‌شود برنامه‌های بزرگ به برنامه‌های کوچک تقلیل پیدا می‌کند و نمی‌توان برنامه بزرگ‌تری داشت. به همین جهت مدیری به خود اجازه نمی‌دهد یک برنامه بزرگ چند ساله و هدفمند را پیش ببرد. این در حالی است که نکته‌ای که به آن اشاره کردم راحت‌تر از هر نهادی و ارگان دیگر در تئاتر اجرایی است. با نیروهایی در تئاتر سر و کار داریم که واقعا عاشقانه و خالصانه‌ای بدون هیچ توقع و چشم‌داشت ویژه‌ای برای این هنر کار می‌کنند. البته باید پذیرفت که برنامه‌ریزی بد سال‌های گذشته تا کنون تئاتر را برای عده‌ای به محل کاسبی بداند البته این افراد استثناء هستند. فارس: در سینما بحثی مطرح است با عنوان سینمای دینی و تعریف‌ها و نگاه‌های متفاوتی نسبت به آن وجود دارد حداقل اتفاقی که رخ می‌دهد این است که برخی از صاحب‌نظران تعریف‌ها و نگاه خود را به این مقوله ارائه کرده‌اند حتی اگر به تعریف مشترکی از سینمای دینی نرسیده باشند اما در تئاتر در حوزه مقاومت هیچ تجمیع آرائی نسبت به تعریف درست تئاتر مقاومت دیده می‌شود و حتی جلسات و نشست‌های تخصصی در این رابطه برگزار نشده است تا به یک تعریف منسجم در این رابطه رسیده باشیم. *مدعیان دروغین در تئاتر زیاد داریم/ نماینده مجلسی که در عمرش تئاتر ندیده اما اظهار نظر می کند مسافر آستانه: متأسفانه در برخی از عرصه‌ها مانند پزشکی و مسائل دینی نیز غالباً افراد خودشان را مجتهد می‌دانند و شروع به نظریه دادن می‌کنند. نظریه‌هایی به تعداد افرادی که وجود دارد را شاهد هستیم. در تئاتر این قضیه بیشتر احساس می‌شود. همه در این عرصه خود را متخصص و صاحب‌نظر می‌دانند و متأسفانه گاهی اوقات تعیین‌کننده. مثلاً نماینده مجلسی که در عمرش حتی یک تئاتر ندیده است یک متن نمایشی نخوانده و نوع نگاه تئاتر به جامعه را نیز متوجه نمی‌شود،به راحتی می‌آید و درباره نمایشی که مثلاً به یک مشکلی برخورد کرده اظهار نظر می‌کند به این نیت که از آن استفاده خود را ببرد. به راحتی تبلیغات عجیب و غریب درباره آن کار راه می‌اندازد نماینده مجلس یک مثال بود که زدم متأسفانه از این دست مدعیان دروغین زیاد داریم. * اداره کل در تئاتر نمی خواهیم سازمان تئاتر می خواهیم در جایی که بحث درست، اصولی و تخصصی وجود دارد کسی حضور پیدا نمی‌کند. اما در جایی که صحبت کوبیدن، حمله، هجمه و سرنگون کردن می‌شود،بسیاری حضور پیدا می‌کنند. اگر در تئاتر به این هجمه‌ها برسیم دیگر به این مشکلات عدیده بر نمی‌خوریم.متأسفانه اداره کل توانایی زیادی برای انجام کارهای بزرگ ندارد توانایی آن به دلیل ساختارش نهایتاً برای یک استان طراحی شده است.
فارس: فکر نمی‌کنید بهتر است ما همچون سینما که یک سازمان سینمایی برایش در نظر گرفته شد به سازمانی برای تئاتر فکر کنیم و به آن سمت حرکت کنیم. مسافر آستانه: اگر به لحاظ اداری بخواهیم نگاه کنیم نیاز به یک سازمان در عرصه تئاتر داریم سازمانی مستقل که بتواند مسیر خود را پیش بگیرد. تئاتری‌های یک کشور خواهان ضابطه هستند سازمان تئاتر میتواند به ضابطه‌مند کردن عرصه هنر و نمایش کمک کند. پراکندگی‌های موجود حاصل تمام این بی‌ضابطگی‌ها است. فارس: سوالی صریح پرسیدم می‌خواهم دوباره آن را تکرار کنم و شما هم با همان صراحت همیشگی‌تان به آن پاسخ دهید. نکته‌های زیادی در حوزه فعالیت آثار ارزشی از سوی هنرمندان و مدیران وجود دارد که هر کدام از آنها میتواند پرسش قابل تحملی باشد که در وهله اول مدیران و مسئولان فرهنگی باید پاسخگوی آن باشند به عنوان مثال ساده شاهد هستیم که تماشاخانه‌های خصوصی هزینه‌های مشخص و گاهی قابل توجهی را از هنرمندان عرصه نمایش دریافت می‌کنند تا آنها در آن سالن اثرشان را به روی صحنه ببرند در شرایطی که برخی از سالن‌های دولتی همچون حوزه هنری این کار را در حالی انجام می‌دهد که به برخی از هنرمندان کمک هزینه نیز برای اجرا بردن اثرشان می‌دهد اما به واقع و واقع‌بینانه باید گفت که هنرمندان سرشناس و چهره عرصه هنرهای نمایشی از اجرای آثارشان در سالن‌هایی از این دست امتناع می‌کنند. *مدیریت نامهربان هنرمند انتلکتوئل یا اپوزیسیون پرورش می دهد مسافر آستانه: آیا فکر می‌کنید در سایر امور همین آدم‌هایی که گفتید به قانون نظام و حکومت احترام نمی‌گذارند و خود را ایرانی نمی‌دانند و برای شهدا و ارزش‌ها دلسوزی نمی‌کنند؟! آیا این افراد در سایر فعالیت‌های زندگیشان به عنوان یک ضد انقلاب رفتار می‌کنند؟! چطور افراد گاهی پرچم کشورشان را با عشق و علاقه تکان می‌دهند اما حاضر نیست در جرگه هنرمندان متعهد و وابسته به نظام حرفی بزند و به قول شما خودش را انتلکتوئل می‌داند؟! قطعا علت دیگری وجود دارد. روش احترام گذاشتن و جذب دل‌ها توسط مدیریت‌های کشوری به درستی انجام نمی‌شود و اگر این اتفاق می‌افتاد قطعا این انتقاد وارد نبود. فارس: البته در همه دوره ها اینطور نبوده گرچه همان دوره هایی که به نظر می رسد موفق بوده ایم نیز ایده‌آل نبوده و قابل نقد است. *چرا هنرمندانمان نمی‌خواهند با مدیران فرهنگی عکس یادگاری بگیرند؟ نمی‌خواهم به دوره مدیریت‌های مختلفی اشاره کنم اما طی این سال‌ها در دوره‌هایی شاهد بودیم که هنرمندان که حتی خودشان را اپوزیسیون می‌دانستند در مسیر نظام و اهداف کشورشان حرکت کردند. این افراد در دوره‌ای با افتخار کنار پرچم کشورشان می‌ایستادند و عکس یادگاری می‌گرفتند آیا آن افراد تغییر کرده‌اند؟! نه. برخورد درستی با آنها نشده است و برنامه‌ای برای جذبشان وجود نداشته است هنرمندان ما افراد تمامیت‌خواهی نیستند. باز هم می‌گویم در مورد استثنائات صحبت نمی‌کنیم. هنرمندان این سرزمین مخصوصا در حوزه تئاتر به حداقل‌ها راضی بوده‌اند. در آلمان و فرانسه شاهد بودم که هنرمندان تئاتری چطور رگ گردنشان برای کشورشان از تعصب بیرون می‌زد. جدی باید فکر کرد که چرا هنرمندانمان نمی‌خواهند با مدیران فرهنگی عکس یادگاری بگیرند. خوب دقت کنید هنرمندان ما نسبت به نظام و انقلاب جبهه ندارند. نسبت به برخورد بنده به عنوان یک مدیر که با آنها بی‌مهری کرده‌ام و درکشان نکرده‌ام جبهه دارند. فارس: بازهم باید مسئله برخورد نادرست و دافعه برانگیز مدیران را جدی بگیریم. گاهی کارگردانان شایسته‌ای در عرصه مقاومت و دفاع مقدس و آثار ارزشی آنقدر دچار خستگی و بی‌مهری از سوی مدیران می‌شوند که انگیزه لازم برای کار کردن را ندارند. دو اتفاق در سال‌های اخیر رخ داد که دوباره گروهی مقاومت و دفاع مقدس را در جامعه دمید ابتدا حضور شهدای غواص بود و دیگری فداکاری که مدافعین حرم از خود نشان دادند بود. دفاع مقدس اکنون را رقم زدند و شهید شدند. فارس: شما جزو افرادی هستید که هم حوزه مدیریت را تجربه کرده اید و هم در عرصه فعالیت هنری حضور داشته اید باید گفت توقع از شما برایتلاشدر این حوزه ها و حتی سامان دادن آن بیشتر است. *جذب کردن را به ایجاد دافعه ترجیح دهیم همواره شنیده‌ام که گفتند هنرمند حساس است و این گفته‌ای که به آنها نسبت داده می‌شود به غلط معنی شده است. در صورتی که حساسیت هنرمند نسبت به مواردی است که به کارش اهمیت داده نشده، حساسیتش به آن بخشی مرتبط ست که اشکالات و ایرادات را در جامعه می‌بیند و نسبت به آنها احساس مسئولیت می‌کند. او از اتفاقات به راحتی عبور نمی‌کند چون حساس است. هنرمند از ظلم و بیداد صرف نظر نمی‌کند. چگونه است که بسیاری از هنرمندان چهره و شناخته شده که به زعم ما و ارزش‌ها پایبند نیست نسبت به شهدای غواص و یا شهدای مدافع حرم ابراز ارادت کردند نباید با هنرمندان و یا آنهایی که اختلاف نظرهایی وجود دارد حمله کرد. بلکه جذب کردن را به ایجاد دافعه ترجیح دهیم. انتهای پیام/ج
95/02/31 :: 12:52
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها