واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اين روزها عرشيان هلهله شادي دارند و جشن و پايكوبي ولادت برترين بندگان خدا حضرت امام حسين(ع) ,حضرت ابوالفضل (ع)،حضرت علي اكبر(ع) و حضرت امام زمان (ع) منجي عالم بشريت را كه شادي مضاعفي به دوستداران الهي هديه داده برگزار مي كنند. حضرت ابوالفضل (ع) نمونه بارز خوبي ها و جانفشاني ها ،اسوه ايثار و فداكاري،امام سجاد (ع) نمونه كامل ايمان و اخلاص،حضرت علي اكبر (ع ) نمونه كامل خصومت دشمنان اسلام و نمونه كامل معصوميت و حسين (ع) بزرگ مردي كه از خود و خانواده خود گذشت تا خون آزادگي و آزادمردي هميشه در رگهاي تاريخ زنده و پويا باشد. روايت شده: وقتي كه روزقيامت برپا مي شود، پيامبر اكرم(ص) به اميرالمؤمنين علي(ع) مي فرمايد: به حضرت زهرا(س) بگو براي شفاعت و نجات امت چه داري؟ علي(ع) پيام پيامبر را به حضرت فاطمه(س) ابلاغ مي كند. حضرت فاطمه(س) در پاسخ مي فرمايد: اي اميرمؤمنان, دو دست بريده پسرم عباس براي ما در مورد مقامِ شفاعت كافي است. تاريخ هنوز هم بعد از ساليان سال در برابر خوبيها و عظمت بزرگاني چون ائمه اطهار (ع) سخني براي گفتن ندارد و همچنان به وجود چنين ستارگان آسمان امامت و ولايت بر خود مي بالد. زنده بودن اسلام و ارزشهاي اسلامي مرهون تلاش هاي امامان معصوم (ع) است, آنجا كه انحراف امويان و خصومت آنان با ارزشهاي اسلامي مي رفت تا ضربه اي شديد بر دين وارد سازد قيام امام حسين(ع) بزرگترين مانع براي اهداف شوم آنان شد. انحراف امويان به گونه اي بود كه تمام تلاش و زحمات همه انبيا را به باد مي داد و اگر امام حسين (ع) قيام نمي كرد همه رسالت انبياء در عصر جاهليت اموي نابود مي شد. چارلز ديكنز به عنوان يكي از نويسندگان بزرگ جهان مي نويسد: اگر منظور امام حسين(ع) جنگ در راه خواسته هاي دنيايي بود، من نمي فهميدم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنين حكم مي كند كه او فقط به خاطر اسلام، فداكاري خويش را انجام داد. شخصيت، سيره و نهضت زندگي آفرين سرور و سالار شهيدان امام حسين(ع) همواره از سوي انديشمندان مورد دقت و بررسي و نقادي قرار گرفته و هزاران مقاله و صدها كتاب از طرف صاحبان انديشه و قلم و بيان از همه ملل به رشته تحرير درآمده است. جاذبه شخصيت سيماي درخشان حسين بن علي(ع) نظر بسياري از اهل انديشه را به خود معطوف كرده بطوريكه در ميان متفكران، كساني به بلنداي شخصيت آن امام همام اشاره كرده اند كه حتي كمترين سنخيت با حضرت ندارند و برخي از آنان حتي از مخالفان او به حساب مي آيند، اما در عين حال او را ستوده اند. ابن ابي الحديد دانشمند نامدار اهل سنت، مي نويسد: سالار پرشكوه شكست ناپذيران روزگار و قهرمان كساني كه در برابر ذلت و تحقير سر فرود نياورده، و به عصرها و نسل ها درس جوانمردي و شرافت و مرگ پر افتخار را زير سايه شمشيرهاي آخته داد، و آن را بر سازش با بيداد و فريب برگزيد، پدر يكتاپرستان گيتي، حسين(ع)، فرزند رشيد علي(ع) است. استبدادگران اموي به آن شخصيت تسخيرناپذير و يارانش امان دادند،اما او بدان دليل كه نمي خواست در برابر ذلت و بيداد سر خم كند، و نيز بيم آن داشت كه اگر با پذيرش امان نامه كشته هم نشود، ذلت بر او و ديگر آزادمنشان رهرو راهش از سوي عبيد و ديگر خودكامگان سياه كار و حقير تحميل گردد، مرگ پر عزت و افتخار را بر زندگي ذليلانه برگزيد. مهاتما گاندي رهبر استقلال هند گفته: من زندگي امام حسين(ع)، آن شهيد بزرگ اسلام را به دقّت خواندم و توجّه كافي به صفحات كربلا نموده ام و بر من روشن است كه اگر هندوستان بخواهد يك كشور پيروز گردد، بايد از سرمشق امام حسين (ع) پيروي كند. طبري مورخ نامي ايران نيزدر كتاب تاريخ خود نوشته است كه چون خبر شهادت سيدالشهداء(ع) به عبدالله بن زبير رسيد، گفت: او مرگ با عزّت را بر زندگي ذلّت بار برگزيد. خداوند، حسين را رحمت كند و قاتلش را خوار بدارد, نفرين خدا بر كسي كه فرمان داد او را بكشند و بدين كار رضايت داد. ابن عباس يكي از صحابه پيامبر گرامي از حضرت رسول (ص)نقل مي كند: وقتي امام حسين (ع) بهدنيا آمد، خداوند در عالم ملكوت به فرشته خازن و عهده دار آتش جهنم، وحي كرد كه به خاطر مولودي كه به پيامبرش عطا كرده است، آتش جهنم را بر اهلش خاموش كند و به رضوان، نگهبان بهشت وحي كرد كه بهشت را بيارايد و آن را خوشبو گرداند و به حورالعين وحي فرمود كه خود را بيارايند و به ديدار يكديگر بروند و به ملائكه وحي فرمود كه در صفوفي بايستند و به تسبيح و تحميد و تمجيد و تكبير بپردازند. سوم شعبان سالروز ولادت حضرت امام حسين (ع) روز پاسدار و ولادت حضرت ابولفضل به عنوان سمبل جانفشاني، روز جانباز نامگذاري شده اند. حضرت امام خميني ره رهبركبير انقلاب اسلامي در سوم شعبان سال 1358 به مناسبت ولادت امام حسين( ع ) در پيامي سوم شعبان را روز پاسدار ناميدند. اين روزها همه شهرها و مناطق با برگزاري آيين هاي سرور ،شعبان ،ماه بركت و رحمت و ولادت هاي معصومين (ع) را جشن مي گيرند. اما در كنار اين جشن هاي بزرگ ،آنچه امروز مهمترين وظيفه همه ما محسوب مي شود آشنا كردن نسل هاي جديد با افكار والاي معصومين (ع) است. مسوولان فرهنگي ما بايد با ديدي كارشناسانه جوانان و نوجوانان را با فرهنگ ديني آشنا كنند و الگوهاي واقعي چون حضرت ابوالفضل(ع)،امام حسين (ع) و ساير ائمه اطهار (ع) را بيش از گذشته به آنها معرفي كنند زيرا بي شك اين امر سعادت جامعه اسلامي ما را به دنبال دارد. 538/7281
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 100]