واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: سينمايي كه چرخش براي بدنهاش نميچرخد
تعداد سينماگراني كه به ورطه بيكاري دچار ميشوند، روز به روز ابعاد تازهتري به خود ميگيرد. اين در حالي است كه با وجود ركود در ساير بخشهاي كشور، سينماي ايران در بخش توليد همچنان عدد 100 فيلم در سال را نشان ميدهد
نویسنده : مصطفی عزیزی
تعداد سينماگراني كه به ورطه بيكاري دچار ميشوند، روز به روز ابعاد تازهتري به خود ميگيرد. اين در حالي است كه با وجود ركود در ساير بخشهاي كشور، سينماي ايران در بخش توليد همچنان عدد 100 فيلم در سال را نشان ميدهد، ولي تلويزيون با كاهش چشمگير توليد سريال و تلهفيلم مواجه است و به نظر ميآيد همين مسئله تأثير خود را بر بيكاري سينماگران گذاشته است؛ چراكه همواره بخش عمدهاي از بازار كار سينماگران را توليدات تلويزيوني به خود اختصاص ميداد.
مدتهاست كه ساخت تلهفيلم در تلويزيون با كاهش رو به رشدي مواجه بوده است و به احتمال زياد اگر اين بخش با حمايت مالي دوباره پا بگيرد، مقدار قابلتوجهي از مشكلات اقتصادي بدنه سينماگران كشور تا حدودي مرتفع ميشود. از سوي ديگر خانه سينما به عنوان بخشي كه از آن انتظار رسيدگي صنفي به امور سينماگران ميرود، در ماههاي اخير تا حدودي از زير بار اين مشكلات شانه خالي كرده است. رضا ميركريمي، مديرعامل خانه سينما به تازگي گفته است: « واقعيت اين است كه خانه سينما در بهترين حالت ميتواند درباره مطالبات اعضا چانهزني كند، اما خودش نه بازوي اجراي جدي براي حل اين مطالبات است و نه اختيارات قانوني و حقوقي و بودجه كافي براي اين كار را در اختيار دارد.» آنچه مطرح است، اين است كه خانه سينما تا چه اندازه وقت خود را به چانهزني براي مرتفع كردن مشكلات اعضا اختصاص داده است. برخي از اعضاي خانه سينما كه اين روزها با مشكلات عديده دست و پنجه نرم ميكنند به اين اشاره كردهاند كه با وجود پرداخت حق عضويت، اين نهاد تنها براي دريافت ماليات با آنها تماس ميگيرد و حتي در مواقعي كه مشكلات آنها رسانهاي ميشود نيز حالي از آنها نميپرسد.
نهادي كه تنها براي دريافت ماليات خانه سينماگران است
به نظر ميرسد تلاشهاي خانه سينما براي پيدا كردن راهحلي جهت رفاه بيشتر اعضا تا حدودي با شكست مواجه شده است. ميركريمي به تازگي درباره سرانجام صندوق بيكاري كه از سوي مديرعامل خانه سينما پيش بيني شده بود، گفته است: «اشكالش اين است كه وقتي از بيمه صحبت ميكنيم، از كار تخصصي بسيار پيچيدهاي ميگوييم كه دانش بسيار پيچيدهاي هم ميطلبد. ضمن اينكه در مورد حرفههايي كه فعاليت موسمي دارند و قيمتها و دستمزدها در آن به شدت متفاوت است، محاسبه گردش مالي بيمه بسيار دشوار و پيچيده است. در نتيجه بهرغم برداشتن قدمهاي اوليه، نامش به «صندوق كمك هزينه بيكاري» تغيير پيدا كرد تا ادعاي بيمه را نداشته باشد. قول داده شده بود براي راهاندازي اين صندوق، بودجهاي در نظر گرفته شود كه ظاهراً سازوكارش فراهم نشد و هرگز چنين بودجهاي در اختيار خانه سينما هم قرار نگرفت.» مسئول تيم كاملكردن اظهارنامه مالياتي سينماگران در خانه سينما نيز اخيراً با اشاره به اينكه امسال در دوره كامل كردن برگه مالياتي اعضاي خانه سينما متوجه شديم كه تعداد بسياري از اعضاي خانه سينما بيكار هستند، گفته است: «اين مسئله بسيار ناراحتكننده است. البته آمار دقيقي در اين زمينه نميتوانم ارائه دهم اما با توجه به ۲ هزار مراجعهكنندهاي كه براي كامل كردن فرم مالياتي در خانه سينما حضور پيدا كردند، نزديك به يك هزار نفر بيكار بودند. البته اين آمار با توجه به تعداد توليدات در سينماي ايران چندان بعيد نيست. متأسفانه اين آمار بسيار وحشتناكي است و اين تعداد سينماگر بيكار در كشور وجود دارد. اميدوارم دستاندركاران سينماي ايران بتوانند يك فكر اساسي براي عوامل سينماي ايران داشته باشند.»
لزوم هدايت بودجههاي سينمايي از فعاليتهاي شكلي به بخش توليد
در حال حاضر، ركود بيشتر بخشهاي كشور را دربرگرفته اما افرادي چون رضا ميركريمي، مديرعامل خانه سينما معتقدند كه اين ركود به نسبت بخشهاي ديگر كمتر گريبان سينما را گرفته است، اما واقعيت اين است كه مشكلات اقتصادي مبتلابه فعالان هنرهاي نمايشي جدي است. يك سوي ديگر ماجراي مشكلات معيشتي سينماگران به نوع مديريت سازمان سينمايي بستگي دارد. اين شرايط در حالي رقم خورده است كه سازمان سينمايي وزارت ارشاد اگر در صرف بودجه، بهتر عمل ميكرد وضعيت بدنه خانه سينما و بسياري از سينماگران چيزي نبود كه الان هست. با شدت گرفتن تنگناهاي مالي و اقتصادي انتظار ميرود كه در هزينهكرد بودجهها، حساسيتهاي بيشتري اعمال شود، اما در بر همان پاشنه قبلي ميچرخد و مشكلات مالي سينماگران جدي گرفته نميشود. متأسفانه نهادهايي چون سازمان سينمايي بخش عمدهاي از بودجههاي خود را صرف فعاليتهاي شكلي ميكنند. به عنوان مثال تأسيس گروه سينمايي هنر و تجربه بيش از اينكه به كار سينماي ايران بيايد، ويتريني براي سازمان سينمايي است تا رئيس آن اينجا و آنجا بتواند آن را به عنوان بهترين عملكرد مديريتي سازمان متبوعش جا بيندازد، اما واقعيت اين است كه هنر و تجربه به ملجأ فيلمهايي تبديل شده كه به لحاظ ضعف هنري و تكنيكي از اكران عمومي بازماندهاند. اساساً بسياري از اين آثار به لحاظ فرميك هيچ نسبتي با هنر و تجربه پيدا نميكنند و معلوم نيست بر اساس چه شاخصههايي در اين گروه قرار ميگيرند؟ اخيراً حسين علمالهدي، رئيس اين گروه سينمايي پس از اينكه طرح او درباره ايجاد يك جشنواره جديد به نام هنر و تجربه به دليل مشكلات مالي به در بسته خورد، اخيراً در تقلاي اختصاص يك مكان ثابت به نام اين گروه سينمايي است. تقلايي كه خيليها آن را بي ارتباط با نگراني او از تغيير دولتها و به هوا رفتن فلسفه وجودي اين گروه سينمايي نميدانند.
با روي كار آمدن دولت يازدهم، وعدههاي زيادي به واسطه تعامل مثبت خانه سينما و سازمان سينمايي جهت رفع مشكلات سينماگران داده ميشد، اما اين وعدهها سرانجامي نيافته است. دولت يازدهم در حال حاضر در چالش نااميدي جدي بخش عمدهاي از بدنه طيفهاي مختلف هنري قرار گرفته است. قشري كه يكي از خوشبينانهترين مواضع را نسبت به روي كار آمدن دولت يازدهم از خود بروز داد، حالا در شرايط معيشتي نامساعدتري نسبت به قبل قرار گرفته است.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۳ تير ۱۳۹۵ - ۲۰:۱۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]