واضح آرشیو وب فارسی:مهر: آشپز برنامه «دستپخت» به مهر گفت:
آشپزها عاشق باشند/ قدر و اهمیت محصولات ایرانی را بدانیم
شناسهٔ خبر: 3691794 - دوشنبه ۷ تیر ۱۳۹۵ - ۱۱:۵۴
هنر > رادیو و تلویزیون
.jwplayer{ display: inline-block; } آشپز بین المللی «دستپخت» در واکنش به معرفی محصولات گران قیمت در بعضی برنامه های تلویزیونی بیان کرد که تلاش برنامه «دستپخت» معرفی و استفاده از محصولات ارزان قیمت ایرانی بوده است. کامران سروش آشپز بین المللی برنامه «دستپخت» که از شبکه یک سیما روی آنتن می رفت درباره استفاده از برندها و محصولات گران قیمت در برنامه های آشپزی تلویزیون به خبرنگار مهر گفت: اگر برنامه «دستپخت» را دیده باشید، متوجه خواهید شد که ما هیچ گاه محصولات گران قیمت استفاده نکردیم بلکه برعکس محصولات ارزان ایرانی را به کار بردیم. وی با اشاره به اینکه برای عده ای از مردم استفاده از مارک های خارجی به یک مد تبدیل شده است، عنوان کرد: من در یکی از برنامه هایم بیان کردم که مد شده است و مردم می روند سرکه خارجی می خرند درحالیکه نمی دانند سرکه خرمای خود ما چقدر خوب و مفید است یا روغن زیتون ما خیلی بهتر از روغن های ایتالیایی و اسپانیایی است. قیمت روغن زیتون و سرکه خرمای ایرانی یک سوم یا یک چهارم محصولات مشابه خارجی هستند و باید این فکر را کنار بگذاریم که هر چه خارجی است خوب است. این مدرس آشپزی ادامه داد: یک آشپز خوب می تواند با کمترین مواد غذایی یک غذای خوب و لذیذ بپزد و تنها چیزی که به آن نیاز دارد عشق و محبتی است که باید به غذایش بدهد. من زمانی با غذای خود حرف می زدم، آن زمان در انگلیس زندگی می کردم و یکی دو تا از آشپزها فکر می کردند که من دیوانه شده ام. وی که برای تحصیلات به انگلیس رفته بوده است، اظهار کرد: من بعد از فارغ التحصیلی مدت زیادی را بیکار بودم و مدتی را هم به کارهای نامرتبط با رشته خود مشغول شدم و بعد از آن یک بار که با دوستم کباب درست کردیم به این فکر افتادم که رستوران بزنیم و غذای ایرانی درست کنیم. بعد از آن به ۴۱ بانک سر زدم تا بتوانم وام بگیرم و با سرمایه آن بتوانیم رستوران بزنیم. سروش با اشاره به اینکه چگونه آشپزی را در آن زمان یاد گرفته است، گفت: من در دوران دانشجویی یک یا دو هفته غذای ساده می خوردم و بعد از آن یک روز به یک رستوران خوب شهر می رفتم و غذاهای خوب می خوردم و در خوردن این غذاها را همانطور که همیشه در برنامه هایم می گفتم از پنج حس بویایی، شنوایی، بینایی، لامسه و چشایی استفاده می کردم. یعنی از زیبایی غذا گرفته تا بو، صدا و مزه آن را بررسی می کردم. وی با اشاره به تاثیر این حواس در تشخیص خود گفت: زمانی در دانشگاهی تدریس می کردم یکی از آشپزها مرا به آشپزخانه برد و بعد من با باز شدن درب آشپزخانه و حس بویایی که از غذای مورد نظری که در فر و در انتهای آشپزخانه بود به او گفتم که چهار مرغ در فر وجود دارد که حدود ۲۵ دقیقه در آن بوده است و درجه حرارت هم ۱۸۰ درجه است. او گفت که اگر قفل آن آشپزخانه در دست خودش نبود ابدا حرف مرا باور نمی کرد اما نکته مهم اینجاست که بو و صدا دو نشانه ای هستند که می توانید با آن مسایل مهمی را تشخیص دهید. این آشپز بین المللی در پایان عنوان کرد: البته من ۳۷ سال با این کار زندگی کردم و گاهی ۱۰ صبح به آشپزخانه می رفتم و ۵ صبح روز بعد بیرون می آمدم تنها به این دلیل که بتوانم غذاهای جدید درست کرده و کارهای متفاوتی انجام دهم. زمانی شخصی به من گفت کار تو بسیار آسان است اما من به او گفتم که هزینه این کار را پرداخت کرده ام و آن همان زحمتی است که برای این حرفه کشیده ام.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 74]