گزارش تحليلي - خبري از مذاكرات سوريه و رژيم صهيونيستي

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: گزارش تحليلي - خبري از مذاكرات سوريه و رژيم صهيونيستي
مذاكرات غيرمستقيم سوريه و رژيم صهيونيستي با ميانجيگري تركيه، در شرايطي در رسانه ها با عنوان «مذاكرات صلح» تبليغ مي شود كه دو طرف به دليل دنبال كردن اهدافي مختلف، اميدي به حاصل شدن صلح ندارند.از سال 1948 يعني زمان اعلام موجوديت رژيم صهيونيستي، روابط سوريه و اسرائيل همواره خصومت آميز بوده است. درسال 1967 درجنگي كه ميان اسرائيل و جبهه مصر، سوريه و اردن درگرفت، اسرائيل بلندي هاي جولان در 50كيلومتري غرب دمشق را اشغال و درسال 1981 به اين رژيم ضميمه كرد.درسال 1991 سوريه و اسرائيل مذاكرات دو جانبه اي را در مادريد آغاز كردند و پس از آن نيز چند دور مذاكره در واشنگتن، بدون اينكه هيچ گونه پيشرفتي حاصل شود، انجام شد. درجريان دور ششم مذاكرات كه درسال 1992 صورت گرفت، اسحاق رابين نخست وزير وقت اسرائيل براي اولين بار امكان عقب نشيني از بخشي از بلندي هاي جولان را مطرح كرد اما اين امر برخلاف موضعي بود كه اسحاق شامير نخست وزير سابق و رهبر حزب ليكود اعلام كرده و گفته بود ارتفاعات جولان بخشي از اسرائيل بوده و امكان اجراي قطعنامه 242 شوراي امنيت درمورد آن وجود ندارد. لذا براساس اظهارات شامير، سوري ها در صورتي كه مي خواستند موضوع عقب نشيني اسرائيل را از جولان در مذاكرات مطرح كنند بايد پاسخ اسرائيل را مي دانستند.بعد از آن نيز بارها مذاكرات دوجانبه اي ميان دمشق و تل آويو برگزار شد، اما هيچ كدام به نتيجه نرسيدند. تاريخ مذاكرات سوريه و رژيم صهيونيستي نشان مي دهد كه آمد و رفت احزاب مختلف درون اسرائيل مذاكرات را با فراز و نشيب مواجه كرده، اما اين گفت وگوها هيچ گاه به نتيجه نرسيده اند. حتي توافقنامه اي كه با عنوان سند «اهداف ومباني ترتيبات امنيتي» در زمان اسحاق رابين به امضاي دو طرف رسيد، بعدها در دوران نتانياهو توسط صهيونيست ها زير پا گذاشته شد.مذاكرات سوريه و اسرائيل زماني كه بن بست رسيد كه آريل شارون موضع خود درباره عقب نشيني از جولان را چنين بيان كرد:«عقب نشيني از جولان موجب استقرار صلح و امنيت نخواهد شد. بنابر اين بايد اين مسير حماقت آميز را در اولين فرصت ممكن متوقف كنيم.»آغاز دور جديد مذاكرات پس از 8 سالاول خرداد ماه جاري ،پس از هشت سال ركود در مذاكرات بين اسرائيل و سوريه، به طور رسمي اعلام شد كه گفت وگوهاي صلح به طور غير مستقيم به سرپرستي و ميانجيگري تركيه درجريان است. سوري ها همانند گذشته دراين دور از مذاكرات نيز با استناد به قطعنامه شماره 242 سازمان ملل متحد، خواستار خروج اسرائيل از ارتفاعات اشغالي جولان شدند. اما صهيونيست ها كه در رويارويي نظامي با حزب الله درجنگ 33 روزه شكست سختي متحمل شده بودند، اين بار در ابتداي مذاكرات با وعده آزادسازي منطقه اشغالي جولان، تلاش كردند سطح سوريه را از مقاومت در منطقه جدا كنند. تزيپي ليوني وزير خارجه رژيم صهيونيستي يك روز پس از اعلام رسمي آغاز گفت و گوها ميان دمشق و تل آويو به خبرنگاران گفت:«اگر سوريه خواستار دستيابي به صلح است بايد از ايران فاصله گرفته و روابط خود را با حزب الله وحماس قطع كند.»مقامات لبناني و سوري بارها تاكيد كرده اند كه امنيت اين دو كشور به دليل تهديد اسرائيل جدا از هم نيست. لذا درهمان ابتدا مقامات سوري اين پيشنهاد غيرقانوني و غير عقلاني را كه به نوعي باج گيري تلقي مي شد و در صورت پذيرش از سوي دمشق، سوريه و لبنان را در برابر دشمني تشنه خاك چون رژيم صهيونيستي تنها مي گذاشت، موضع صريح گرفتند و معامله يك طرفه اي كه از سوي صهيونيست ها طراحي شده بود در نطفه خفه شد. سوريه اعلام كرد كه شرط دمشق براي آغاز مذاكرات صلح آزادسازي جولان است و هيچ پيش شرط ديگري دراين باره پذيرفتني نبوده و اينكه موضوعات ملي، ميهني و مقابله با طرح هاي آمريكايي - اسرائيلي در منطقه خاورميانه قابل خريد و فروش نيست. سفر سپهبد حسن توركماني جانشين فرمانده كل قوا و وزير دفاع سوريه به تهران و امضاي يادداشت تفاهم امنيتي با وزارت دفاع ايران، اميد اسرائيل براي پايان يافتن روابط راهبردي ايران و سوريه را بر باد داد. «عاموس يادلين» رئيس سازمان اطلاعات و امنيت رژيم صهيونيستي به خوبي فهميده بود كه «سوريه هرگز براي صلح با اسرائيل از ايران و حزب الله جدا نمي شود.»سياست چماق و هويجرژيم صهيونيستي از ابتدا نيز قصد واگذاري ارتفاعات جولان را به صاحبش نداشت. چرا كه هم اكنون حدود 20 هزار صهيونيست در اين منطقه ساكن هستند و شهرك سازي و حتي اجراي مانورهاي نظامي در آن جريان دارد. لذا صهيونيست ها و حاميان غربي آنها وارد فاز دوم پروژه صلح با سوريه شده و سياست چماق و هويج را در پيش گرفتند. به طوري كه مجدداً از دمشق خواستند در برابر دريافت امتيازات وسوسه انگيزي چون ارائه مشوق هاي مالي، تشكيل ائتلاف هاي بين المللي و منطقه اي جديد با سوريه، پيگيري نكردن پرونده ترور رفيق حريري نخست وزير سابق لبنان و... در مناسبات و روابط خود با ايران، حزب الله لبنان و گروه هاي مقاومت فلسطين تجديدنظر كند. از سوي ديگر تهديد كردند كه در صورت نپذيرفتن اين شروط از سوي دمشق، پرونده هسته اي براي سوريه تشكيل داده و پرونده ترور حريري را نيز با هدف متهم كردن مقامات سوري به دست داشتن در ترور وي، دنبال كنند.اما صهيونيست ها اين بار نيز با واكنش قاطع سوريه مواجه شدند. فاروق الشرع معاون رئيس جمهور سوريه با اشاره به تلاش هاي صورت گرفته از سوي آمريكا براي تهديد سوريه گفت: «آمريكا تلاش مي كند يك پرونده هسته اي براي سوريه باز كند. آمريكا حتي محمدالبرادعي رئيس آژانس بين المللي انرژي اتمي را به تنبلي متهم مي كند و از او مي خواهد تا عليه سوريه دست به اقدام فوري بزند... دمشق خوب مي داند كه آمريكا در پي فشار بر سوريه است تا بدين طريق دمشق به شروط اسرائيل در مذاكرات تن دهد. كساني كه اين بازي را عليه سوريه به راه انداخته اند ديگر نمي توانند سوريه را به دام ديگري بكشانند. سوريه هيچ مخالفتي با سفر البرادعي به سوريه ندارد و انتظار دارد بازرسان سازمان بين المللي انرژي اتمي نيز به سازمان انرژي هسته اي سوريه بيايند و از آنجا بازديد كنند.»در همين حال، با اعتراف يك افسر بلندپايه رژيم صهيونيستي، تهديدات مبتني بر پيگيري پرونده ترور حريري نيز بي اثر شد. پايگاه صهيونيستي «فليكا» به نقل از «امان رووين ارليخ» افسر اطلاعاتي اسرائيل نوشت: «من به اقدام سرويس اطلاعات اسرائيل به ترور حريري در سال 2005 اعتراف مي كنم.»هم اكنون سياست تهديد و تطميع نيز براي جداسازي سوريه از جريان مقاومت منطقه ناكام مانده و صهيونيست ها در اظهارنظرهاي خود، نسبت به ادامه گفت وگوها ابراز اميدواري مي كنند.بحران هاي داخلي اسرائيل و روند مذاكراتاز سوي ديگر بحران هايي كه رژيم صهيونيستي در داخل با آنها مواجه است، سد ديگري در مقابل روند مذاكرات اين رژيم با سوريه ايجاد كرده است.مقامات صهيونيستي مخالف اولمرت اعتقاد دارند كه هدف اولمرت از مذاكره با سوريه، سرپوش نهادن بر فسادهاي مالي و اخلاقي موجود در دولت اسرائيل است. «گدعون ساعر» رئيس نمايندگان حزب ليكود در كنست (مجلس رژيم صهيونيستي) در واكنش به بيانيه دفتر اولمرت درباره مذاكرات غير مستقيم بين اسرائيل و سوريه گفت: «اولمرت براي بقاي خود نمي تواند با گنجينه استراتژيك اسرائيل بازي كند؛ زيرا او در كنست داراي اكثريت نيست و اسرائيلي ها مخالف چشم پوشي از ارتفاعات جولان هستند.«آهارون لبران» از افسران رژيم صهيونيستي در مقاله اي در روزنامه صهيونيستي معاريو نوشت: «هدف سياستمداران شكست خورده در اسرائيل از اين معادله، نجات خود و ادامه بازي با زندگي اسرائيلي ها مانند مهره هاي شطرنج است كه موجب تنفر مي شود. اين تفكر كه توافقنامه صلح با سوريه موجب جدايي آن از تهران خواهد شد، يك توهم بيش نيست. سوريه از سال ها قبل فهميده كه چگونه بدون جولان زندگي كند، زيرا منطقه جولان تنها تامين كننده نيم درصد از آب سوريه است.»زارعي: مذاكرات در حد لفاظي استسعدالله زارعي كارشناس مسائل خاورميانه در گفت وگو با كيهان با اشاره به مشكلات داخلي و خارجي رژيم صهيونيستي گفت؛ «اسرائيلي ها با توجه به اينكه دچار بحران هاي عديده اي هستند، مايلند كه به شكلي روابطشان را با سوريه برقرار كنند تا بتوانند به اصطلاح يك فصل جديدي از مناسبات در حوزه عربي را دنبال كنند.»زارعي با تاكيد بر جدا بودن اهداف دو طرف از يكديگر ادامه داد: «سوري ها تمايلي به برقراري ارتباط به طور واقعي با رژيم صهيونيستي ندارند، بلكه آنچه كه آنها را وادار به پذيرش سطحي از گفت وگوها مي كند، مسئله بلندي هاي جولان است.»اين كارشناس در پاسخ به سؤالي مبني بر اينكه آيا امكان عقب نشيني اسرائيل از ارتفاعات جولان وجود دارد يا نه، گفت: «اسرائيلي ها تحت شرايطي حاضرند از بلندي هاي جولان عقب نشيني كنند كه اطمينان پيدا كنند رابطه با سوريه در مجموع بخشي از بحران هاي منطقه اي آنها را حل مي كند. آنها به طور ويژه چشم به مسئله رابطه سوريه با حماس و حزب الله دارند. آنها معتقدند شايد بتوانند از طريق يك رابطه سياسي تزلزلي در روابط استراتژيك سوريه با حماس و حزب الله ايجاد كنند. البته سوريه نيز با توجه به اينكه اين دو اهرم را به عنوان دو اهرم قدرت خود در منطقه ارزيابي مي كند طبعا زير بار اين مسئله نمي رود.»زارعي افزود: «با توجه به تفاوت ديدگاه هايي كه وجود دارد، و اينكه اسرائيلي ها روي مسئله استراتژيك روابط سوريه و مقاومت تكيه مي كنند، طبعا اين مذاكرات جز در حد لفظ راه به جايي نمي برد.»
سه شنبه 28 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 116]