محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802885312
عاقبت کسانی که بیشترین همت شان اطفاى شهوات است! - خبرگزاری قوه قضاییه
واضح آرشیو وب فارسی:میزان: خبرگزاری میزان- طعم و شیرینى ناشى از ایمان براى هر کسى قابل ادراک نیست. این لذت از آن کسانى است که هم به لحاظ درونى و نفسانى و هم به لحاظ اعمال بیرونى شرایط خاصى دارند.به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، مرحوم آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی در بخشی از سخنان خود درباره "آثار فردى و اجتماعى ایمان " اظهار کرده است: " ایمان آثار فردى و درونى، و اجتماعى و برونى بسیارى دارد که در اینجا به برخى از آنها اشاره مى کنیم: آثار فردى ایمان 1. لذت معنوى و انبساط روحى: ایمان در وجود انسان، لذتى وصف ناپذیر ایجاد مى کند البته هر مرتبه از ایمان با چنین لذتى همراه نیست. لذات انسان در عالم دنیا دو دسته است: الف: لذاتى که اعضا و جوارح ظاهرى از ارتباط با عالم ماده کسب مى کنند. چشم از دیدن زیباییها، گوش از شنیدن صداى خوش و شامه از رایحه دل انگیز لذت مى برد. ب: لذاتى که مادى نیستند و ابزار و آلاتشان نیز اعضاى محسوس نیست. مانند لذت شهرت و مقام، احساس موفقیت و در بعد انسانى خدمت به همنوع. گاه دلبستگى به خدا و رسول (ص) و اولیاى الهى به مرتبه اى مى رسد که در انسان لذت شعف انگیز و ویژه اى پدید مى آورد. این لذت با لذت هاى بالا متفاوت است. میان لذت هاى مادى و معنوى از دو جهت اختلاف است: 1. لذات معنوى قوى تر و ژرف تر از لذایذ مادى هستند. 2. لذتهاى معنوى پایدارترند. در روایات از این لذات گاهى به «طعم ایمان یا حلاوت ایمان» تعبیر کرده اند و این البته از باب تشبیه معقول به محسوس است و الا حقیقت آن، فوق این معانى است. طعم و شیرینى ناشى از ایمان براى هر کسى قابل ادراک نیست. این لذت از آن کسانى است که هم به لحاظ درونى و نفسانى و هم به لحاظ اعمال بیرونى شرایط خاصى دارند. امام صادق (ع) فرموده اند: حرام على قلوبکم ان تعرف حلاوة الایمان حتى تزهد فى الدنیا [1] بر دلهاى شما درک حلاوت ایمان حرام شده است مگر آنکه نسبت به دنیا زهد بورزید. زهد امرى درونى است. در روایتى دیگر، نمونه اى از اعمال بیرونى ذکر شده است: قال على علیه السلام: لا یجد عبد طعم الایمان حتى یترک الکذب، هزله و جده. [2] بنده طعم ایمان را نمى چشد مگر آنکه از دروغ، به صورت شوخى و جدیش احتراز کند. اما ما چرا طعم ایمان را نمى چشیم؟ پاسخ، یک کلمه است: «دلبستگى به دنیا!» و کسى که حلاوت ایمان را درک کرد، با گرایش به دنیا به تدریج طعم ایمان در ذائقه اش محو مى شود . نمونه این افراد مؤمنانى هستند که با پوشش شرعى، به نحو گسترده اى به خواسته هاى نفسانى پاسخ مى دهند. رسول الله (ص) فرمودند: من کان اکثر همه میل الشهوات نزع من قلبه حلاوة الایمان کسى که بیشترین همتش اطفاى شهوات است، حلاوت ایمان از دلش کنده مى شود." [1]. مشکاة الانوار فی غرر الاخبار، ص 116، نور الثقلین، ج 5، ص 83. [2]. وسائل، ج 12، ص 250 بحار/ج 78/ص 252. انتهای پیام/
یکشنبه ، ۳۰خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: میزان]
[مشاهده در: www.mizanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
گوناگون
پربازدیدترینها