تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804730673
اوضاع کسب و کار وخیم است - پایگاه خبری تحلیلی ترنم دشتی
واضح آرشیو وب فارسی:ترنم دشتی: سیاست های اقتصادی دولت تاکنون علاوه بر اینکه نرخ تورم را افزایش داده، فضای کسب و کار را نیز تخریب کرده است. رتبه ایران در زمینه سهولت کسب و کار هر سال بدتر می شود.به گزارش ترنم دشتی به نقل از؛ مشرق ، روزنامه «رسالت» در سرمقاله شماره امروز خود نوشت: تعطیلی کارخانه ارج با سابقه 60 سال کار اقتصادی زنگ های خطر را در محیط کسب و کار به صدا درآورد. هر روز خبر ناگوار تعطیلی دهها واحد تولیدی منتشر می شود. بیش از 7 هزار واحد تولیدی در شهرک های صنعتی کشور تعطیل شده است. گرانی ها، نگرانی ها را افزوده است. دولت تلاش خود را می کند اما کار ملموسی برای برون رفت از این معرکه دیده نمی شود.کسب و کار و رونق آن بیانگر سالم بودن اقتصاد و معیشت یک کشور و مردم آن است. رکود بدترین سم برای فضای کسب و کار است. امروز اقتصاد ایران در وضعیت رکود تورمی به سر می برد. شاخص ها نشانگر وضعیت بد کسب و کار است. رکود تورمی یعنی حالتی که قیمت ها بالا می رود و در کنار آن نرخ بیکاری افزایش می یابد. متاسفانه آمارهای رسمی در کشور این پدیده را تایید می کند. مجموعه شواهد نشان می دهد اقتصاد ایران از سال 90 به بعد وارد رکود تورمی شده و از سال 91 این وضعیت تشدید شده است. تحریم های اقتصادی با هدف آسیب زدن به ظرفیت های مولد اقتصاد ایران طراحی و اجرا شد به همین دلیل دشمن علی رغم توافق برجام به هیچ قیمتی حاضر به برداشتن تحریم ها و از دست دادن زیرساخت های تحریم نیست و به بهانه های مختلف روی تداوم تحریم ها اصرار دارد. سیاست های اقتصادی دولت تاکنون علاوه بر اینکه نرخ تورم را افزایش داده، فضای کسب و کار را نیز تخریب کرده است. رتبه ایران در زمینه سهولت کسب و کار هر سال بدتر می شود. تولید اکنون در داخل سودآور نیست، پرهزینه است و از همه مهم تر رقابت ناپذیر شده است. طبیعی است این روند باعث کاهش رشد اقتصادی شود. رتبه ایران از لحاظ ورشکستگی و پایان یافتن یک فعالیت تجاری 140 عنوان شده است. این رقم سال گذشته 137 بود. یکی از شاخص های بهبود فضای کسب و کار آزادی اقتصادی است. آمارها نشان می دهد وضعیت ما در این زمینه مناسب نیست. رتبه آزادی اقتصادی نشان می دهد در سال 2014 دچار افت بودیم. پای هر کارآفرین و تولیدکننده که می نشینی می گوید، از ما حمایت نمی شود، مالیات ناعادلانه از ما می گیرند، بازار راکد است، نظارتی بر واسطه ها نیست، وام بانکی کمر ما را شکسته است، با کالای قاچاق نمی توانیم رقابت کنیم، واردات بی رویه همه معادلات را به هم ریخته، به قول مقام معظم رهبری همچون خنجری به پشت نظام تولیدی کشور است. آنها می گویند قوانین، سلیقه ای اجرا می شود و تبعیض و بی عدالتی وجود دارد. باج خواهی و رشوه ماموران دولتی رمقی برای تولید باقی نمی گذارد. عدم حمایت های قانونی و قضائی و عدم وجود امنیت قضائی، عدم همکاری سازمان های دولتی در ارائه تسهیلات و تاسیسات، مانع تراشی در اخذ مجوزها از جمله موانع بهبود وضع کسب و کار در ایران است که تاکنون دولت نتوانسته است این موانع را از پیش پای تولیدکنندگان بردارد. امسال سال اقدام و عمل است. رهبر انقلاب اسلامی در دیدار با نمایندگان مجلس فرمودند: مشکل رکود و اشتغال باید حل شود. صرف صحبت فایده ندارد. در ستاد اقتصاد مقاومتی چه می گذرد. دستور کار عملی این ستاد برای بهبود وضعیت کسب و کار چیست؟ به نظر می رسد همه انرژی و همت این ستاد به رفع موانع و تمرکز روی چالش های فضای کسب و کار باید باشد. راه حل ها روشن است که در زیر به چند مورد آن اشاره می شود: 1- اولین گام آن است که دولت کاری به کار فعالان اقتصادی نداشته باشد. به تعبیری، اصل آزادسازی واحدهای کسب و کار را به رسمیت بشناسد. آنها می دانند در بازار چه باید بکنند. البته دولت با واحدهای متخلف و مزاحم کسب و کار سالم با مکانیزم های حقوقی و قضائی و امنیتی و انتظامی برخورد کند. یعنی تصدی گری را کنار بگذارد، تمام توان خود را در ابعاد و وظایف حاکمیتی و نظارت به کار گیرد. 2- ابهامات قانونی را رفع و به کاغذبازی و بازی های اداری خاتمه دهد، به ویژه در مسیر عادلانه نمودن مالیات همت گمارد. این کار باید در کنار مبارزه مستمر و مفید با واردات بی رویه و قاچاق کالا صورت گیرد. 3- دولت باید مفاسد مالی و اقتصادی در دستگاه های دولتی مرتبط با فضای کسب و کار را رصد کند و از رقابت غیرمعقول شرکت های دولتی و شبه دولتی در بازار جلوگیری کند. 4- به استاندارد کالا دقیق عمل کند و جلوی ورود کالای تقلبی به بازار را بگیرد، محدودیت های قانون کار را با تدبیر رفع کند. 5- نحوه برخورد مالی شهرداری ها با واحدهای تولیدی و اقتصادی ساماندهی شود و از برخورد سلیقه ای پرهیز گردد. 6- سازوکاری دقیق برای حمایت از تولید و حمایت از ایده سازی ها در بهبود فضای کسب و کار به وجود آورد. دولت باید بداند اکنون درگیر یک جنگ اقتصادی تمام عیار است. تمام استعداد علمی، تکنیکی و فنی خود را به کار گیرد و در تعامل با دیگر قوا امید تازه ای را در کشور در مقابله با مشکلات اقتصادی خود و مشکلات معیشتی مردم پدید آورد. خروجی ستاد اقتصاد مقاومتی باید برای مردم و خود دولت قابل مشاهده و ملموس باشد. فرصت ها مثل برق و باد می گذرد. هم پیوندی با اقتصاد جهانی و امید بستن بر گشایش های توهم زای برجام هیچ مشکلی را تاکنون حل نکرده و در آینده هم حل نخواهد کرد.
دوشنبه ، ۲۴خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ترنم دشتی]
[مشاهده در: www.tarnamedashti.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
گوناگون
پربازدیدترینها