تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833161802
«هنر و تجربه» گروهي براي اكران فيلم‌هاي توقيفي!
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: «هنر و تجربه» گروهي براي اكران فيلم‌هاي توقيفي!
هنر و تجربه، اگرچه در تجربه اكران فيلم‌هاي توقيفي مانند خانه پدري، تلاش‌هايش به نتيجه نرسيد اما با چنين فضاسازي‌هايي توانست فيلمي مثل «خواب تلخ» را كه 12 سال از توقيفش مي‌گذشت، روي پرده بكشاند تا عملاً فراخواني براي نمايش فيلم‌هاي مسئله‌دار بعدي را صادر كند.
نویسنده : یاسر فریادرس
هنر و تجربه، اگرچه در تجربه اكران فيلم‌هاي توقيفي مانند خانه پدري، تلاش‌هايش به نتيجه نرسيد اما با چنين فضاسازي‌هايي توانست فيلمي مثل «خواب تلخ» را كه 12 سال از توقيفش مي‌گذشت، روي پرده بكشاند تا عملاً فراخواني براي نمايش فيلم‌هاي مسئله‌دار بعدي را صادر كند.
«با آغاز به كار گروه هنر و تجربه امكاني فراهم شد تا فيلم‌هايي كه سال‌ها به‌دلايل مختلف گوشه كمد خاك مي‌خوردند، روي پرده نقره‌اي نمايش داده شوند.»؛ اينها سخناني است كه اميرحسين علم‌الهدي رئيس شوراي سياستگذاري گروه هنر و تجربه در پاسخ به اينكه چرا گروه هنر و تجربه فيلم توقيفي مثل «باز هم سيب داري» را پخش كرده است، منتشر كرده بود. اما به نظر مي‌رسد اميرحسين علم‌الهدي متخصص دور زدن واژه‌هاست وگرنه مشخص است فيلم خاك خورده درون كمد، همان فيلم توقيفي است كه نامش عوض شده است. او در جايي ديگر هم در مورد فيلم« باز هم سيب داري» گفته بود:«اين فيلم، در دولت نهم و زمان رياست آقاي احمدي‌نژاد پروانه نمايش گرفته است، اما متأسفانه سينماداران به‌دليل نبود امكانات مالي با اكران اينگونه فيلم‌ها مخالفت كردند.»
«باز هم سيب داري»، فيلمي با فضاي سوررئال و اقتباسي از داستان‌هاي قديمي ايراني و موضوع آن روايتي نمادين از سرنوشت قومي است كه تحت سلطه گروهي به نام «داسداران» قرار دارند.
استفاده از واژه «داسدار» در فيلم به نحوي است كه هر مخاطب منصفي مي‌تواند بفهمد كه اين فيلم نمادين چه مقصودي داشته است. حتي با خوشبيني صد‌در‌صدي هم نمي‌شود از كنايه‌هاي سياسي كارگردان چشم پوشيد و تأكيد بر اين نكته كه اين فيلم هيچ مصداق واقعي ندارد خنده تمسخر‌آميزي را بر لب هر بيننده‌اي مي‌نشاند. حال آنكه خود بايرام فضلي، به عنوان كارگردان نيز برداشت سياسي از اثر را منكر نشده است. اما اينكه علم‌الهدي با وجود اين مضامين دليل توقيف 10 ساله فيلم را نبود امكانات مالي مي‌داند به همان تخصص دور زدن علم‌الهدي بر‌مي‌گردد.
علم‌الهدي اما به واسطه پشتوانه دولتي هنر و تجربه، بعد از اكران آن فيلم از نمايش فيلم‌هاي مسئله‌دار كوتاه نيامد تا فيلمسازاني كه خودشان هم دغدغه اكران داخلي نداشتند و صرفاً براي جشنواره خارجي سفارش مي‌پذيرفتند با برپايي چنين محافلي غافلگير شوند.
جابه‌جايي اكران فيلم‌هاي تجربي با اكران فيلم‌هاي توقيفي
با نگاهي گذرا به تلاش‌هاي علم‌الهدي براي اكران فيلم‌هاي مسئله‌دار در گروه هنر و تجربه مانند نمايش فيلم «گس»، گاهي اينگونه به‌نظر مي‌رسد كه مانيفست هنري اين گروه از يك پوسته ظاهري فراتر نمي‌رود و مسئله اكران فيلم‌هاي مسئله‌دار لابه‌لاي پز ظاهراً هنري يك دغدغه مهم از سوي اين گروه است. بر همين اساس ادعاي اكران فيلم‌هاي تجربي با مخاطب خاص با واقعيت ايجاد فضاي اكران فيلم‌هاي مسئله‌دار جابه‌جا شده است.
اگر هم هنر و تجربه مدعي است كه اساساً فيلم‌هاي هنر و تجربه محتواي مناسبي ندارند، سؤالي مطرح مي‌شود كه چرا بايد چنين بستري براي اكران اين آثار فراهم شود؟
خواب تلخي كه بعد از 12 سال با هنر و تجربه احيا شد
هنر و تجربه، اگرچه در تجربه اكران فيلم‌هاي توقيفي مانند خانه پدري، تلاش‌هايش به نتيجه نرسيد اما با چنين فضاسازي‌هايي توانست فيلمي مثل «خواب تلخ» را كه 12 سال از توقيفش مي‌گذشت، روي پرده بكشاند تا عملاً فراخواني براي نمايش فيلم‌هاي مسئله‌دار بعدي را صادر كند. جالب اينجاست با مرور تلاش‌هاي رئيس شوراي سياستگذاري گروه هنر و تجربه نمي‌شود معني پايبندي به قانون مصوب وزارت ارشاد را فهميد، چارچوبي كه خود درباره آن مي‌گويد:« قانون جايگاه وزارت ارشاد را مشخص كرده و هر پروانه‌اي كه از اين جايگاه صادر شد بايد به رسميت شناخته شود» اما هنر و تجربه خود مقابل آن مي‌ايستد و حكم جديد صادر مي‌كند. اين بلاتكليفي در گفتار و عمل علم‌الهدي نه تنها نشان از عدم اعتقاد او به قانون است بلكه نشان مي‌دهد تفكرات او پي بر كرسي نشاندن دغدغه‌هاي شخصي و سياسي اوست.
فرار از توقيف ۶ ساله، باز هم هنر و تجربه
اكران «دونده زمين» كه اين روزها محتواي آن هم بحث‌بر‌انگيز شده است، از ديگر اقدامات خارج از چارچوب هنر و تجربه است.
فيلمي كه از لحاظ محتوايي يك نگاه ضدملي دارد و دليل اصلي توقيف شش سال پيش آن، مسائل سياسي نيست اما اين مدير سينمايي باز هم ترجيح داده است كه به قيمت مقابل مردم قرار گرفتن، آن را اكران كند. براي همين موضوع است كه فراستي واژه‌اي بهتر از «دياثت فرهنگي» پيدا نكرده بود تا عمق معنا را انتقال دهد؛ سخني كه واكنش علم‌الهدي را نيز برانگيخت و او را به هلاكت و بدنامي ميان مردم متهم كرد.
«دونده زمين» روايت دونده ژاپني سرطاني است كه قصد دارد دور دنيا را بدود و در مسير سفر خود، به يك دهكده ايراني مي‌رسد. اهالي اين دهكده اما دچار نوعي فراموشي، خوابزدگي و عادات عجيب و غريب هستند. ظاهراً زندگي در اين دهكده مرده و همه چيز به خواب يا خوابزدگي عميقي فرو رفته است. اما دونده ژاپني كه خود در آستانه مرگ است، با كمك كودكان اين روستا سعي مي‌كند دوباره سرزندگي را براي اين ديار به ارمغان بياورد تا شايد آنان والدين خواب‌زده خود را بيدار كنند.
2 فيلم مسئله‌دار ديگر در صف اكران توقيفي‌ها!
اما با وجود انتقادات مضموني به اين فيلم‌ها و چارچوب‌شكني محتوايي آنها، علم‌الهدي شمشير را در مواجهه با اين مسائل از رو بسته است و براي رسيدن به مقصود سياسي خود مصمم است، چراكه اين روزها او در تلاش است تا دو فيلم هنجارشكن ديگر را روي پرده بفرستد؛ يكي فيلمي با نام «اين يك رؤياست» به كارگرداني محمود غفاري و ديگري فيلم فرانسوي كاهاني با نام «وقت داريم حالا».
فيلم‌هايي كه به واسطه همان كليشه‌هاي جشنواره‌پسند، توفيقاتي داشته‌اند و به همين سبب هم ساخته شده‌اند بر اساس سابقه هنر و تجربه دل به اكران‌هاي داخلي نيز بسته‌اند. وزيري كه بابت 50 كيلو آلبالو شرمنده است براي اكران فيلم‌هاي توقيفي چه كرده است؟
اميرحسين علم‌الهدي با اين اقدامات نشان داده است، صراحت رفتار او در بيان آنچه مي‌خواهد بيشتر از گذشته علني شده است، به نحوي كه ديگر حاضر نيست حداقل چارچوب‌ها را در پذيرش آثار قبول كند. اما سؤال اينجاست چرا وزير ارشادي كه نسبت به اكران فيلمي مثل 50كيلو آلبالو «شرمنده» است در مقابل اين موضع‌گيري‌هاي ضد چارچوب علم‌الهدي واكنش نشان نمي‌دهد و فضا را جهت اكران توقيف شده براي او باز گذاشته است؟
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۵ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۰:۰۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 193]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها