تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836259723
تجهیز سالن‌ها به سیستم «Dسینما» ضرورت ندارد/ هزینه‌ها بالا می‌رود
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گفتگو با مدیرعامل موسسه سینماشهر:
تجهیز سالن‌ها به سیستم «Dسینما» ضرورت ندارد/ هزینه‌ها بالا می‌رود
شناسهٔ خبر: 2949249 - شنبه ۸ خرداد ۱۳۹۵ - ۰۷:۵۹
هنر > سینمای ایران
مدیرعامل موسسه «سینماشهر» معتقد است تجهیز سالن‌های سینما در ایران به سیستم Eسینما یک ضرورت بود ولی در حال حاضر از لحاظ اقتصادی و فنی نیازی به تجهیز آنها به سیستم Dسینما نیست. خبرگزاری مهر-گروه هنر-نیوشا روزبان: یکی از مهمترین وظایف موسسه «سینما شهر» تجهیز و به روزرسانی سالن های سینمایی در سطح کشور است، سینماهایی که اگر به‌روز نشوند مخاطب تمایل چندانی به دیدن فیلم در آنها ندارد. علاوه بر آن ساخت سالن های سینمایی در سطح کشور و ایجاد شرایط مناسب برای همکاری و حمایت بخش خصوصی برای ساخت سالن های جدید در سطح کشور از دیگر فعالیت های این موسسه است. با مجید مسچی مدیرعامل موسسه «سینماشهر» درباره وضعیت سالن های سینما و تجهیز سینما به سیستم دیجیتال گفتگو کردیم. وی در بخشی از این مصاحبه به رونق ساخت و ساز سالن های سینما در مجتمع های تجاری اشاره کرد و اینکه بخش خصوصی به این نتیجه رسیده است که ساخت سالن های سینما در مجتمع های تجاری بازگشت اقتصادی بیشتری نسبت به هایپرمارکت ها دارد. در ادامه این مصاحبه مدیرعامل موسسه «سینما شهر» به بحث ساخت و ساز سالن های سینمایی در سطح کشور اشاره و بیان کرد که اگر روند ساخت و ساز سالن های سینما در کشور ادامه داشته باشد تا ۸ سال آینده دیگر نگران تخریب و یا تغییر کاربری هیچ سالن سینمایی در سطح کشور نخواهیم بود. وی معتقد است در حال حاضر بسیاری از سینماداران ما نگاه سنتی به سینما دارند و معتقد هستند که سینماهای بزرگ تک سالنه می تواند پاسخگوی نیاز مخاطب باشد، در حالی که مخاطب امروز نیازمند گزینه های مختلف برای انتخاب و تماشای فیلم است. همچنین با مجید مسچی در این مصاحبه درباره تجهیز سالن های سینمایی به سیستم دیجیتال گفتگو کردیم. او در این باره می گوید هرچند سیستم D سینما از E سینما بهتر است اما سینماهای کشور به سیستم E سینما مجهز هستند چراکه قیمت آن به صرفه تر است، علاوه بر آن هرچند مدتی است از تجهیز سالن های سینما می گذرد اما هنوز هیچ کدام از سالن دارها سهم خود از هزینه تجهیز سینماها را پرداخت نکرده اند و این دولت است که با بودجه خود تمام سینماهای کشور را به سیستم دیجیتال مجهز کرده است. این مدیرسینمایی در بخش دیگری از صحبت های خود به بومی سازی سرورهای سینمایی اشاره می کند و می گوید در حال حاضر تمام سرورهای دیجببتال در داخل کشور اسِمبل می شود و هیچ مشکلی با کارایی آن نداریم، البته تا زمانی که برخی از کاربران به این فکر نیفتند که بخواهند سر از کار سرورها درآورند. با ما در این مصاحبه همراه باشید: *تجهیز سالن های سینمایی از دیگر فعالیت های مهم «سینما شهر» است، در حال حاضر سینماهای مجهز به سیستم دیجیتال، چند درصد Eسینما و چند درصد D هستند؟ -تمام سینماهای داخل کشور مجهز به E سینما هستند و دلیل استفاده از این نوع تجهیزات، بودجه موجود است. قبل از توضیح این مساله باید یک مثال بزنم؛ یک زمان خط قرمزهای ما برای تجهیز سالن های سینما استانداردهای جهانی است، استاندارد سینما در سینما کاملا مشخص است و آن دی سی ای است و ۱۴۰۰۰۰ هزار سینمای جهان که به سیستم دیجیتال از نوع ۲K مجهز شده است، این در حالی است که به تازگی این بحث پیش آمده که سینماها باید به ۴K تجهیز شوند. روند تجهیز سینماها به این سیستم جدید در کشورهای مختلف می تواند متفاوت باشد به عنوان مثال در آلمان به دلیل شرایط اقتصادی ممکن است تجهیز سینماها با ۴K سریع تر باشد اما در کشوری مانند ویتنام بیشتر زمان ببرد. استانداردهای سینما به دلیل اینکه تجهیزات سینمایی به سرعت پیشرفت می کند نمی تواند شرایط ثابتی داشته باشد و هرچند سال یک بار این استانداردها تغییر می کند. آنچه که در حال حاضر در سینماها مرسوم است، پروژکترهایی با رزولوشن ۲K و سرورهایی که تصویر را صورت Jpeg فشرده می کند، است. فرق E سینما و Dسینما هم در همین استفاده از تجهیزات و نمایش نوع تصویر است. البته این دو نوع از تجهیزات سینمایی از جهت رزولوشن و پروژکتر فرق چندانی با یکدیگر ندارند.E سینما دارای پروژکتر HD است و رزولوشن آن ۱۹۲۰ است، آنچه تصویر این دو را با هم متفاوت می کند روشنایی تصویر است، پروژکترهای D سینما بزرگتر هستند و پرده های بزرگتری را جواب می دهد. *اما اکثر سینماهای دنیا به D سینما مجهز هستند، چرا در ایران این اتفاق رخ نداد؟ -اختلاف قیمت یک پروژکتر HD با یک پروژکترK۲ ، یک سرور D سینما و E سینما بسیار زیاد است و گاهی تا ۴ برابر می رسد. در حال حاضر هیچ کدام از سینماهایی که در ایران به سیستم دیجیتال مجهز شده اند، یک ریال هم بابت تجهیزات خود پرداخت نکرده اند و هزینه تجهیزات توسط دولت پرداخت شده است. *یعنی سینماداران سهم ۵۰ درصدی خود برای تجهیز سینماها را پرداخت نکرده اند؟ -نه هیچ پرداختی از سوی سینماها صورت نگرفته است. بنابراین پروسه دیجیتال کردن سینماها توسط دولت انجام شده است. در این میان دولت یک بودجه ای را برای تجهیز سینماها در نظر گرفته بود. با توجه به بودجه در نظر گرفته شده، ۲ راه بیشتر نداشتیم یا مجبور بودیم از ۳۳۰ سالنی که در کشور داریم، ۷۰ سالن را انتخاب کنیم و به D سینما تجهیز کنیم و به دیگر سینماها بگوییم که خودتان برای تجهیز سالن هایتان وارد عمل شوید، چراکه دیگر کپی ۳۵ در سینما وجود ندارد. در چنین شرایطی ۷۰ سالن تجهیز و باقی سالن ها تعطیل می شدند. به همین دلیل تصمیم گرفتیم تا از سیستم E سینما برای همه سالن های سینما استفاده کنیم. البته در این میان برخی می گویند که ما سوادمان در انتخاب تجهیزات کم بوده است، اما دلیل انتخاب این سیستم، تجهیز همه سینماهای کشور بود. لامپ D سینما بین ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ ساعت عمر می کند که نزدیک به سه ماه می شود و به این معنا است که هر سالن در طول سال ۴ بار باید این لامپ را عوض کند. قیمت این لامپ ها نزدیک به ۲ هزار یورو است که می شود ۸ میلیون تومان یعنی یک سالن در طول سال نزدیک به ۳۰ میلیون تومان باید هزینه لامپ پرداخت کند. اگر سینمایی ۵ سالن داشته باشد هر سال باید ۱۵۰ میلیون تومان پول لامپ پرداخت کند. در حالی که E سینما با چنین مشکلی مواجه نیست. در این میان برخی از سینماهای جدید هم به سیستم D سینما و هم به E سینما مجهز شدند. اکثر این سالن ها در طول ماه شاید یک سانس هم از D سینما استفاده نکنند چراکه برای آنها توجیه اقتصادی ندارد. گاهی در برخی از سانس ها هزینه روشن کردن پروژکتور D سینما بیشتر از فروش بلیت آن سانس است. من هم دوست دارم که همه سالن های سینمایی در کشور به سیستم D سینما مجهز شوند اما واقعیت این است که برای چنین کاری باید به اقتصاد سینمای ایران دقت کنیم. به نظر من انتخابی که در ۲ سال پیش انجام دادیم انتخاب بسیار خوبی بود. البته در حال حاضر دولت بودجه ای برای تجهیز سینماها به D سینما ندارد و هر سینمایی که دوست داشته باشد می تواند با هزینه شخصی از این سیستم استفاده کند و نباید این انتظار را داشته باشند که وزارت اراشاد برای سالن های سینما سیستم D خریداری کند. اگر دولت بخواهد چنین کاری بکند به این معنا است که دولت باید هزینه ۱۰۰ میلیارد تومانی برای این کار در نظر بگیرد که البته دولت چنین پولی ندارد. اگر بخش خصوصی بخواهد می تواند در این زمینه ورود پیدا کند. مانند برخی از سینماهای تازه تاسیس در تهران که ترجیح داده اند سیستم های نمایشی خود را D سینما انتخاب کنند اما در عمل دیدند که این مساله مقرون به صرفه نیست.
بیش از ۸۰ درصد سالن های سینما به خصوص در شهرستان ها از تصویرهای سیستم E سینما استقبال می کنند چون اصلا قابل مقایسه با تصاویر سیستم های قبلی نیست و باید بگویم در حال حاضر کیفیت صدا و تصویر قطعا در سینماها بهتر شده است اما اینکه بگویم این مساله استاندارد جهانی است بی شک نیست. اما نکته مهم این است که ما در سینمای ایران تنها فیلم های خود را نشان می دهیم. اگر یک زمانی دی سی پی یک فیلم را از یک دفتر پخش خارجی دریافت کنید و بخواهید آن را بدون دستکاری و تغییر در سینماها نمایش دهیم باید از D سینما استفاده کنیم، اما مساله اینجاست که آیا طی ۳۰ سال گذشته ما فیلم خارجی نمایش دادیم که بدون تغییر همراه باشد؟ فیلم های ایرانی که در کشور دی سی پی می شود درباره فیلم های خارجی هم باید در ابتدا فایل آن را باز و تغییرات لازم را در آن اعمال و دوباره آن را پک کنیم، زمانی هم که بخواهیم آن را دوباره پک کنیم می توانیم E یا D پک کنیم. به همین دلیل ما محدودیتی در استفاده از تجهیزات سینمایی نداریم. *برخی از سرورهایی که درباره آن صحبت کردید از هندوستان وارد کشور شده اند و بخشی از آنها نیز در کشور بومی سازی شده اند. آیا این مساله صحت دارد؟ -در حال حاضر همه سرورهای سینما در کشور تولید می شود. باید این نکته را یادآور شوم که سرور، یک کامپیوتر و یک نرم افزار است. می توان روی این کامپیوتر خارج از ایران نرم افزار مورد نظر را نصب کنید و کامل به کشور بیاورید و یا این کامپیوتر را در داخل کشور اسمبل کنید، هیچ فرقی هم ندارد چراکه قطعات این کامپیوتر چه از آمریکا بیاید و چه از هند، همه چینی است چرا که قطعه کامپیوتری غیر چینی وجود ندارد. ما در زمینه سخت افزار کامپیوتر غیرچینی نداریم، به همین دلیل یک سخت افزار چینی داریم که هیچ فرقی نمی کند آن را کجا اسمبل کنیم، اما مهم نرم افزار است. در حال حاضر در ایران دو شرکت هستند که سرورهای سینمایی را تولید می کنند، یکی از این شرکت ها نرم افزار خود را از طریق شرکت های خارجی نصب می کند و شرکت دیگر نرم افزار خود را نوشته است. البته باید بگویم ما در ایران ظرفیت های خوبی داریم و حتی برخی از این افراد هستند که نرم افزارهای مایکروسافت را می نویسند. در این میان یکی از کشورهایی که عمده نگارش نرم افزارها برعهده دارد کشور هندوستان است. من رسما اعلام می کنم به غیر از ۲۰ سروری که برای جشنواره فیلم کودک اصفهان از خارج از ایران خریداری شد، همه سرورهای سینمایی در کشور ایرانی هستند. *کیفیت سرورهایی که در داخل کشور اسمبل می شود، در چه سطحی است؟ -در این زمینه باید بگویم بحث دیجیتال در سینما بحث صفر و یک است یعنی یا تصویر دارید یا ندارید. این سرورهای داخلی یا فایل را به پروژکتور ارسال می کند یا خیر، اما اینگونه نیست که این سرور چون در داخل سرهم شده است تصویر نامناسبی دارد. گاهی می گویند سروری که از خارج می خرید عمر بیشتری دارد؛ این مساله می تواند قابل قبول باشد اما مشکلات کیفیتی این مساله را نمی پذیرم. *اما برخی از سینماداران معتقدند این سرورها در طول نمایش یک فیلم گاهی هنگ می کند، این مساله را چگونه توضیح می دهید؟ -این مشکلات در حوزه دیجیتال وجود دارد و ربطی به سرورها ندارد. به هر حال باید این مشکلات را در آمار دید. به عنوان مثال «سینماشهر» یک سینما در گناباد دارد که متخصص خاصی ندارد، این سینما بیش از ۲ سال است که از این سرورها استفاده می کند و هیچ مشکلی ندارد، اما سینماهایی هم بوده که چندین بار سرورهای آن خراب شده است. این سیستم دیجیتال با همه محسناتی که دارد معایبی هم دارد، سیستم هایی که مکانیکی تر بودند مانند آپارات اگر کسی آن را دستکاری می کرد به راحتی متوجه می شدیم، اما سیستم های دیجتال معلوم نمی کند که بلایی سر آن آورده اند. در سینماهایی که اپراتورهای آنها با سواد بوده و کارشناس کامپیوتر داشتند و همچنین در سینماهایی که اپراتورهای بی سواد داشتند هیچ مشکلی در حوزه سرور نداشتیم، اما در سینماهایی مشکل داشتیم که آدم ها فکر می کردند بلدند و سرور را دستکاری می کردند. به همین دلیل باید بگویم که بخشی از این مشکلات از سوی اپراتورها بوجود می آید. اگر اپراتورها براساس قوانین عمل کنند هیچ مشکلی به وجود نمی آید. در زمینه ساخت سرور E سینما باید بگویم که ما دوستان فعال در این زمینه را تشویق می کنیم که این سرورها را در کشور بسازند، در مورد سرور D سینما در حال حاضر توانایی ساخت آن را در ایران نداریم اما حاضریم کمک کنیم تا این سرور هم در ایران تولید شود، اما با توجه به اینکه مصرفی در ایران ندارد، چندان دنبال ساخت آن نبودیم اما اگر قرار باشد در سینماهای کشور از D سینما استفاده کنیم، من از جمله افرادی هستم که تلاش می کنم تا این سرور هم در ایران ساخته شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها