تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805202135
نوید و آرمان اسلام - روزنامه اطلاعات
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: مقدمه اندیشه ظهور مصلح کل و منجی جهانی که در تعبیرات اسلامی از آن به «مهدی موعود» یاد می شود و به عبارت دیگر اندیشه پیروزی نهایی حق بر باطل، تشکیل مدینه فاضله و استقرار کامل و همه جانبه ارزش های انسانی، اندیشه ای متعالی و حیات بخش است که کمابیش همه ادیان و مذاهب بدان باور دارند.خاستگاه این اندیشه، خوشبینی نسبت به سیر حوادث تاریخی است به این که سیری تکاملی و رشد یابنده است و جهان بشریت به رغم همه ظلم ها و فسادها و تباهی ها به سمت افق روشنی که سرنوشت محتوم اوست یعنی همان عصر طلایی به پیش می رود. در نتیجه برای فرد و جامعه ای که به این تفکر عمیقاً ایمان دارد، یأس و نومیدی و تسلیم در برابر ناملایمات و ناکامی ها معنا و مفهومی نخواهد داشت. مسأله انتظار موضوع مهم و اساسی در اندیشه ظهور حضرت مهدی(ع) که مستقیماً به مردم مربوط می شود، مسأله «انتظار» است. زنده یاد دکتر علی شریعتی معتقد است که فهم مسأله انتظار مهدی موعود از طرف مردم هر عصری و تحلیل اجتماعی آن و استنباط مسئولیت هایی که لازمه این اعتقاد است، بر حسب زمان و مکان و پیشرفت علوم انسانی و پیش آمدن شرایط تاریخی و سیاسی، متغیر است و این بر عهده علومی همچون جامعه شناسی، انسان شناسی و فلسفه تاریخ است که به ابعاد و زوایای گوناگون این مسأله بپردازند. به بیان دیگر، علاوه بر بررسی و تحلیل مسأله انتظار از منظر کلامی و روایی، لازم است که این مسأله از نظر آثار اجتماعی و نقشی که در تاریخ، جامعه، زندگی، مسئولیت فردی و طرز تفکر دارد یا می تواند داشته باشد نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. در تحلیل تاریخی این مسأله می توان از دو نقش و کارکرد متضاد آن نام برد و به اختصار از این دو نقش به انتظار مثبت و انتظار منفی یاد کرد. این دو نوع انتظار معلول دو نوع برداشت از ظهور مهدی موعود(ع) است، و این دو نوع برداشت به نوبه خود از دو نوع بینش درباره تحولات تاریخ ناشی می شود. انتظار مثبت قبل از پرداختن به ویژگی های انتظار مثبت که انتظاری سازنده، تعهدآور، نیروآفرین و تحرک بخش است، بیان این موضوع ضروری است که مطابق بینش قرآنی، جامعه یک ترکیب اعتباری نیست، بلکه ترکیب حقیقی است و از فعل و انفعال فرهنگی افراد به وجود می آید و از این رو مستقل از افراد، حیات و شخصیت و حتی شعور و ادراک و وجدان و ذوق و احساس دارد و بنابراین بر جوامع انسانی سنت ها و قوانین مشخص و یکسانی حاکم است. مطابق این برداشت از تاریخ، سنت های حاکم بر سرنوشت ها در حقیقت یک سلسله واکنش ها در برابر کنش هاست. پس در عین اینکه تاریخ با یک سلسله نوامیس قطعی و تغییرناپذیر اداره می شود، نقش انسان و آزادی و اختیار او به هیچ وجه نادیده گرفته نمی شود. حال با این بینش خاص از تحول جامعه و تاریخ، به سراغ برداشت و تفسیری از تاریخ می رویم که انتظار مثبت بر آن مبتنی است. این تفسیر همان تفسیر قرآن است که به تاریخ و سیر تحولات آن خوشبین است. مطابق این تفسیر، اولا تاریخ به حکم سرنوشت خود ایستا و ساکن نیست، بلکه متحول و متکامل است، و این تحول و تکامل تمام شئون معنوی و فرهنگی انسان را در بر می گیرد. ثانیاً تحول تاریخ ـ که انسان در آن یک ابزار صرف نیست که در مسیر جبری کور واقع شده باشد ـ تحولی رشد یابنده و صعودی و در جهت آزادی انسان از وابستگی های محیطی و اجتماعی است، به طوری که انسان در آینده به آزادی کامل معنوی یعنی وابستگی تام و تمام به عقیده و ایمان و ایدئولوژی خواهد رسید. مطابق این دیدگاه قرآنی، آینده بشریت آینده ای است سرشار از بلوغ فکری و کمال معنوی. خوشبینی به این آینده روشن، رکن اصلی انتظار مثبت است. اصولاً اعتقاد به موعود و اصل انتظار یعنی آِینده گرایی و حرکت به سمت آینده ای که جبراً ـ و البته در اثر ایمان و اراده و آگاهی انسان ـ پیش خواهد آمد. جامعه، موجود زنده ای است و موجود انسانی زنده منتظر است و اگر منتظر نباشد حرکت نمی کند و تن به آنچه هست می دهد. استاد شهید آیت الله مطهری بر این باور است که در انتظار مثبت دو عنصر وجود دارد: امید و آرزو. امید به این معناست که روح انسان منتظر در برابر تهاجم سپاه باطل شکست نخورد و تسلیم نشود. و اما آرزو به معنی این است که مهدی موعود(ع) رسالت جهانی خود را با کمک یارانی شایسته و همفکر انجام می دهد. پس لازمه آرزو، آمادگی است. انتظار مثبت، انسان را به صورت سربازی درمی آورد که مطمئن است فرضاً خودش از میان برود، ایده و هدفش قطعاً در آینده تحقق خواهد یافت. منتظر، انسان مسلمان متعهدی است که هر لحظه خود را برای شرکت در انقلاب نهایی و «بدر» دومی که با شمشیر علی(ع) و زره پیامبر(ص) و به دست فرزند پیغمبر و علی(ع) برپا می شود، آماده می کند و خود را مسئول شرکت در این جهاد می داند. بنابراین انتظار، مذهب اعتراض و نفی مطلق نظام حاکم و وضع موجود است و نه تنها از انسان سلب مسئولیت نمی کند، بلکه مسئولیت او را در سرنوشت خودش و سرنوشت حقیقت و سرنوشت انسان، سنگین، فوری، منطقی و حیاتی می کند. انتظار منفی انتظار منفی که انتظار ی ویرانگر، اسارت بخش، فلج کننده و نوعی اباحی گری است، معلول برداشت و تفسیر خاصی از سیر تحولات تاریخ است که مطابق آن، آینده تاریخ آینده ای تاریک است و جای هیچ گونه خوشی بینی به آن نیست. کسی که به چنین تفسیری از سیر تحول تاریخ قائل باشد خواهد گفت در دنیایی که بر روی انباری از باروت قرار گرفته و جرقه ای کافی است که یک حریق جهانی به وجود آورد، چه جای خوشبینی به آینده است، و اگر بر اساس علل و عوامل ظاهری قضاوت کنیم، به چنین فردی حق خواهیم داد. فقط یک ایمان معنوی، ایمان به این که «جهان را صاحبی باشد خدا نام» لازم است که این بدبینی ها را زایل و تبدیل به خوشبینی کند و معتقد است که سعادت، رفاه و کمال و زندگی مقرون به عدل و آزادی و امن و خوشی انتظار بشر را می کشد. پس اگر نظام جامعه و تاریخ بر محور تشدید ظلم و جنایت و فساد بچرخد و آینده تاریخ، بس تاریک و ظلمانی باشد، انتظار منفی مستلزم این خواهد بود که انقلاب جهانی فقط و فقط از گسترش و رواج ظلم و تبعیض و حق کشی ناشی شود؛ یعنی آنگاه که باطل، یکه تاز میدان شود، دست غیب برای نجات حقیقت از آستین بیرون می آید و قیام جهانی به شکل یک انفجار در متن ظلمت رخ خواهد داد. مطابق این برداشت، هر اصلاحی محکوم است، زیرا هر اصلاح یک نقطه روشن است و تا در صحنه اجتماع نقطه روشنی هست دست غیب ظاهر نمی شود. برداشتی که قیام حضرت مهدی(ع) را به منزله انفجاری می داند که در اثر تشدید و تراکم ظلم و بیداد و اصابت جرقه ای به آن رخ می دهد، در مقابل برداشتی است که قیام حضرت را از نوع رسیده شدن میوه تلقی می کند که پس از طی مراحل تکاملی خود به نقطه ای می رسد که باید چیده شود. در برداشت نوع اول، هرگونه حرکت اصلاحی به مثابه عاملی در جهت به تأخیر انداختن قیام جهانی قلمداد می شود و در برداشت نوع دوم برعکس، حرکت های اصلاحی با پشتوانه اراده و ایمان انسان های آگاه و مسئول، زمینه ساز این قیام عظیم خواهد بود. نتیجه ۱٫ حرکت تکاملی بشر از نظر معنوی یک حرکت یکنواخت روی خط مستقیم نیست، بلکه حرکتی حلزونی است؛ یعنی حرکتی است که گاهی انحراف به راست یا به چپ دارد، توقف و احیاناً بازگشت دارد ولی در مجموع خود یک حرکت پیشرو و تکاملی است. ۲٫ در طول تاریخ گذشته و آینده، نبردهای انسان تدریجاً بیشتر جنبه ایدئولوژیک پیدا کرده و می کند و انسان به تدریج از لحاظ ارزش های انسانی به مراحل کمال خود یعنی به مرحله انسان ایده آل و جامعه ایده آل نزدیکتر می شود تا آنجا که در نهایت امر، حکومت عدالت یعنی حکومت کامل ارزش های انسانی مستقر خواهد شد. ظهور مهدی موعود(ع) حلقه ای است از حلقه های مبارزه اهل حق و اهل باطل که به پیروزی نهایی اهل حق منتهی می شود. سهیم بودن یک فرد در این سعادت وابسته به این است که آن فرد عملاً در گروه اهل حق باشد. ۳٫ عصر ظهور، دوره پختگی و کمال بشر یعنی دوره عقل و علم و صلح و صفا و حقوق بشر به معنی واقعی و عدالت و معنویت است که پس از دوره کودکی (اساطیر و افسانه ها و به تعبیر قرآن: جاهلیت) و جوانی (حکومت خشم و شهوت) فرا می رسد. مهدویت مساوی است با دجال کشی؛ دجال مظهر و فریب است. ۴٫ لقب مخصوص حضرت حجت که «قائم» است، یک لقب اجتماعی است، زیرا نماینده یک قیام و انقلاب اجتماعی است و ناشی از اصل امر به معروف و نهی از منکر است که یک اصل اجتماعی است و یا ناشی از اصل حکومت در اسلام است که یک اصل دیگر اجتماعی است. وظیفه مردم در عصر غیبت، انتظار فرج (انتظار مثبت) یعنی مبارزه با موانع برای تسریع در امر ظهور عدل مطلق است. تا مردم، کمالجو و عدالت طلب نباشند، آن هم طلبی صادق و توأم با تلاش، به آن هدف عالی ماورایی نمی رسند.
شنبه ، ۱خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها