محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853324874
تصميم‌گيري بر مبناي عقل
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: تصميم‌گيري بر مبناي عقل
جامعه گاهي در مقام قضاوت قرار مي‌گيرد، گاهي درست حكم مي‌دهد وگاهي اشتباه، شايد بهترين نمونه در آخرين اثر استيون اسپيلبرگ به تصوير كشيده شده باشد.
نویسنده : مهدي خرامان
در فيلم «پل جاسوس‌ها» شخصيت اصلي داستان (وكيلي به نام جيمز داناوان با بازي تام هنكس) در دو سكانس مورد قضاوت مردم قرار مي‌گيرد؛ در سكانس ابتدايي مردم او را طرد مي‌كنند و در صحنه نهايي او را قهرمان داستان مي‌پندارند. شخصيت اصلي در خط داستان هيچ فراز و نشيب دروني و تغيير ماهيتي در او رخ نمي‌دهد و در تمامي راه او يك شخصيت واحد دارد، اما از ديد مردم يكبار او«بدمن» داستان مي‌شود و بار ديگر «بتمن» داستان. اين مقدمه نه براي فيلم موهومي پل جاسوس‌ها كه در اصل براي تحقير روس‌ها ساخته شده است، به قلم در آمده بلكه با تغييري 180 درجه‌اي حال و روز ما را نشان مي‌دهد. در چند روز گذشته بحث‌ها و گفته‌هاي بسياري درباره رفتار يك مجري در رسانه ملي رخ داده است؛ مجري‌اي به نام فرزاد حسني. كمي به گذشته برگرديم و درباره سكانس اول با هم صحبت كنيم، سكانسي كه او در مقابل سردار رادان نشسته بود، با چه لحن و ادبياتي برنامه كوله‌پشتي را به پايان رساند.
در همان زمان بعضي از رسانه‌ها او را قهرمان رسانه ملي خطاب كردند و به دليل همين پروپاگانداي به وجود آمده كلمه ممنوع‌التصويري به صورت جدي وارد ادبيات مردم شد و اگر از هر فردي نام چند مجري برتر سؤال پرسيده مي‌شد، مطمئناً فرزاد حسني جزو يكي از آنها قرار مي‌گرفت. حالا با گذر زمان و بعد از مدت‌ها دوباره به قاب رسانه ملي بازگشته است و اجراي برنامه اكسير را در دست دارد. او همان شخصيت است و هيچ چيز در قبال او تغيير نكرده است، او همان ادبيات را دارد، زشت و زننده. حالا يكبار با يك مسئول و بار ديگر با يك مخاطب، هنرور و يا هر اسمي كه دوستان براي تبرئه خود قرار مي‌دهند. مسئله به هيچ عنوان درباره ساختگي و يا حقيقت ماجرا نيست، پس دوستان صورت مسئله را پاك و به شعور مخاطبان توهين نكنند، بلكه مسئله درباره نوع ادبيات و الفاظ استفاده شده در صدا و سيما است و از سویي زير پاگذاشتن ارزش‌ها و معيار‌هاي ايجاد رسانه ملي است و اگر اين نوع ادبيات في البداهه صورت نگرفته باشد و با برنامه‌ريزي به تصوير كشيده شده باشد، مسئله دو چندان ناگوارتر مي‌شود. القصه، مردم مي‌توانند يكبار يك انسان را قهرمان و بار ديگر او را ضد قهرمان معرفي كنند و نگارنده به هيچ عنوان درباره سانسور نقد مردم سخن نمي‌گويد، بلكه نظر بر اين دارد كه بهترين منتقدان جامعه مطمئناً مردم هستند، اما رسانه ملي نبايد با فرياد يك نماينده مجلس، يك تذكر دولت، اعتراض چند پزشك و حتي ناراحتي يك شهر از تصميمات خود رو برگرداند و شايد بهترين دليل آن متكي بودن رسانه ملي به اقتصاد نفتي است كه باعث چنين معضلات بزرگي مي‌شود و براثر ترغيب و خط‌دهي چند رسانه حاضر مي‌شود تن به مجريان اينچنيني دهد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۲۰:۲۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها