واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
بیکاری، اوقات فراغت نیست
![بیکاری، اوقات فراغت نیست اوقات فراغت دانشجویان](http://media.mehrnews.com/d/2016/03/16/3/2030388.jpg?ts=1458370831520)
شناسهٔ خبر: 3620974 - دوشنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۸:۵۸
جامعه > جوان و خانواده
یک استاد دانشگاه در همایش ملی اوقات فراغت گفت: زمانهای بیهوده انسانها را نمیتوان اوقات فراغت نامید. فراغت زمانی است که انسان برای ارتقاء خود تلاش میکند. به گزارش خبرنگار مهر، اولین کنفرانس ملی اوقات فراغت از صبح تا عصر روز دوشنبه ۲۰ اردیبهشت ماه در سالن همایشهای برج میلاد برگزار شد. در این برنامه و در بخش پنل مربوط به جسم و اوقات فراغت دکتر شجیع گفت: وقتی کودکان عروسک باربی را در دست می گیرند، ذهنشان را به این سمت متبادل می کنیم که باید جسم او هم همانند این عروسک باشد، در صورتی که لاغری مفرط یک بیماری است، اما وقتی این عروسک را به کودک می دهیم به او القاء می کنیم که روی مد قرار داری و اگر می خواهی یک شخصیت جذاب داشته باشی باید اندام تو نیز به همین شکل باشد. وی افزود: مخالفم که می گویند جامعه و دولت برای اوقات فراغت برنامه ندارد، اتفاقا برنامه داریم، اما باید دید با چه هدفی میلیونها نفر را جلوی تلویزیون می نشانیم، آیا این اوقات فراغت است؟ ما در عصر سرمایهداری جسم خود را تحویل می گیریم در خانه تردمیل، استخر و لباس ورزشی داریم ولی ورزش نمی کنیم، آنها را می خریم فقط برای اینکه بگوییم پول داشته و خریده ایم. در ادامه این پنل، پروفسور ایرج احرابیفرد ادامه داد: تعاریف مختلفی برای اوقات فراغت وجود دارد که به حد کافی به آن پرداخته شده است. من ۴۵ سال در دانشگاه های آمریکا تدریس کرده ام، متوجه شدم رقابت های زیادی درباره اوقات فراغت وجود دارد. گاهی فعالیت هایی که انجام می شود مضر است و گاهی دارای اهمیت است. ما باید ببینیم که چه فعالیت های ورزشی در اوقات فراغت معمول هستند. سخنگوی سازمان جهانی افزود: در اوقات فراغت می توان فعالیت های رقابتی انجام داد. طرز تفکر فعالیت های رقابتی این است که شما می خواهید بهتر از دیگران باشید. ما می توانیم فعالیت های تفریحی و ورزشی داشته باشیم. ورزش و سلامتی هدف های مخصوصی دارند و هدفمندی آنها به یک نقطه از بدن متمرکز می شود. اول سلامت استخوان ها است که به وسیله فعالیت های ورزشی بهبود می یابد. در ادامه این پنل، مظهری متخصص تغذیه در آلمان نیز سعی کرد تا رابطه بین اوقات فراغت و تغذیه ایجاد کند که دکتر ارسطوزاده در تکمیل صحبت های او گفت: وقتی اسم اوقات فراغت می آید، اول فهرستی از خوردنی ها را می نویسیم که در زمان اوقات فراغتمان چه ناهار، شام و یا وعده های غذایی بخوریم. اکنون بر هیچکس پوشیده نیست که نقش غذا و سلامتی در فعالیت هایی که می توانیم داشته باشیم چقدر زیاد است. در این پنل، هر یک از کارشناسان سعی کردند تا موضوع اوقات فراغت را به نحوی با سلامتی و جسم پیوند دهند، اما در پنل دیگری که فاضلی استاد دانشگاه و جامعه شناس در آن سخنرانی کرد، مسئله اوقات فراغت با تمام آنچه که مردم درباره آن تصور می کردند، متفاوت تر بیان شد. فاضلی در این پنل اظهار کرد: شاید مهمترین مسئله ای که به چشم نمی آید داشتن اوقات فراغت است و یا برداشت های نادرستی که از مفهوم آن می شود. جایی که ما وقت آزاد و یا فعالیت آزادی انجام می دهیم را تفریح می نامیم. باید فهمید آیا این اوقات، فراغت است و یا بطالت؟ این استاد دانشگاه تصریح کرد: کشاورزان در فصل هایی از سال بیکار هستند پس وقت بیکاری دارند که به دور همی و شب نشینی بپردازند، اما نام آن را نمی توانیم اوقات فراغت بنامیم چون آنها محکوم به بیکاری شده اند. حتی وقت آزاد و یا فعالیت آزاد را هم نمی توان اوقات فراغت نامید. وی اضافه کرد: جامعه مدرن را اکنون جامعه فراغتی می نامند. جامعه ما هم به سمت جامعه فراغتی می رود. از دوران مشروطه به بعد، فراغت به معنای رها شدن به منظور ارتقاء خود است. یعنی جایی که انسان از همه امکانات موجود تاریخی، طبیعی، زبانی و جسمی خودش برای خودباوری استفاده می کند. فاضلی گفت: فراغت لحظه های نابی است که ما خود را به عنوان انسان مدرن، هنرمند، فیلسوف، پزشک یا مهندس می خواهیم آشکار کنیم و عینیت ببخشیم. این استاد دانشگاه بیان کرد: اوقات فراغت یعنی انسان ها به تدریح از بیکاری ها و وقت های آزاد بیرون آمده و ساختارهای اداری و اجتماعی برای انسان ها تعریف می کنند. این استاد دانشگاه درباره تجربه های فراغتی نیز گفت: تجربه فراغتی کلاس های درس، دانشگاه، لحظه تماشای فیلم است. تجربه فراغتی، تجربه خلاقانه زیستن است ولی بحرانی که ما با آن روبرو شدیم، یک نوع سوءتفاهم درباره فراغت است و نام اوقات بیکاری را اوقات فراغت می نامیم. ما به دانش عمیقی نیاز داریم که فراغت را بشناسیم، اطلاعات تاریخی و داده های اجتماعی و فرهنگی ما درباره فراغت در دوران معاصر بسیار ناچیز است. فاضلی افزود: کسانی می توانند درباره فراغت صحبت کنند که نگاه کاسبکارانه نداشته باشند و داوطلبانه تلاش کنند. بحران فراغت در جامعه ناشی از ناتوانی دانشگاهیان و روشنفکران برای ارائه یک تعریف از فراغت است. فقط سیاستمداران نیستند که در این باره باید پاسخگو باشند اگر بخواهیم فراغت را دستکم بگیریم و آن را وقت بیهوده بنامیم، ملت ما تا چند سال دیگر در همین بیهودگی میمانند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 139]