واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: فرشته سرابندی یا همان سیمین این شبها در سریال «دوردستها»، لیسانس هنرهای نمایشی باگرایش کارگردانی دارد.
وی بازیگری را با بازی در نمایشی از تاج بخش فناییان در سال 1368 آغاز کرد. او در چند سریال تلویزیونی و سینمایی ایفای نقش کرده که از جمله آنها میتوان به یک حرف از هزاران، بچههای آسمان، غول و چراغ جادو، ارتفاع پست، بهشت جای دیگر است، یوسف، نسیم وصل، نخل سوخته، شوق پرواز، سیامین روز، صدای پای من و ... اشاره کرد. سریال تلویزیونی دوردستها به کارگردانی جواد ارشاد و تهیهکنندگی فریبا بانک توکلی هرشب از شبکه یک سیما پخش میشود. با سیمین دوردستها به گفتوگو نشستیم. شنیدهایم در ابتدا نقش سیمین در قصه دوردستها منفی بود، اما با تغییراتی در فیلمنامه رنگ و لعاب این شخصیت هم تغییر کرد. در این باره برایمان بگویید؟ زمانی که من برای بازی در این سریال قرارداد بستم، فیلمنامه کامل نوشته شده بود و شخصیت سیمین هم منفی بود و همین ویژگی مرا برای بازی ترغیب کرد، حتی برایم خیلی جذابیت داشت نقشی را بازی کنم که تا به حال آن را ایفا نکرده بودم؛ زیرا تاامروز بیشتر ایفاگر نقشهای مثبت بودم. نمیدانم شاید بهدلیل خصوصیات ظاهری ورفتاریام بیشتر نقشهای مثبت به من پیشنهاد میشود. در مجموع نقش سیمین برایم خیلی چالشبرانگیز بود و خیلی با علاقه آن را پذیرفتم. هنوز بازی من در سریال دوردستها شروع نشده بود که به فیلمنامه اصلاحیه خورد و همین مساله باعث شد تا همه تحلیلهای ذهنی من به هم بریزد. اصلاحیه فیلمنامه علاوه بر این که به تغییرات در شخصیت سیمین منجر شد، روابط او با دیگر شخصیتهای قصه هم شکل دیگری به خودش گرفت. آیا این تغییرات از جذابیتهای شخصیت سیمین کم نکرد؟ نه به هیچ وجه؛ بلکه رنگ و لعاب دیگری گرفت که ویژگیهای خاص خودش را داشت. سیمین زنی از طبقه مرفه جامعه است، اما این مساله باعث منفک شدن او از جامعه نشده بود؛ زیرا او اصالت خاص خودش را دارد. سیمین زنی تحصیلکرده است که دوست ندارد دیگران برایش تصمیم بگیرند و تابع احساسات نیست. شما اشاره کردید که بعد از تغییرات فیلمنامه کاملا تحلیل ذهنیتان در ارتباط با ایفای شخصیت سیمین به هم خورد. برایتان دشوار نبود که برای یک بار دیگر یک سیمین دیگری بسازید که متفاوت با قبلی باشد؟ مسلما خیلی سخت بود، زیرا اصلاحیه باعث شد همزمان با تصویربرداری، تغییرات در فیلمنامه ایجاد شود و همین کار را سختتر کرده بود. با توجه به این که من تئاتری هستم و ترجیح میدهم همیشه از قبل سناریو آماده باشد تا بتوانم برای نقش تحلیل داشته باشم، اما با توجه به تغییرات، همه این ذهنیت به هم خورد. این مساله نه تنها برای من، بلکه برای دیگر عوامل هم مشکل بود. شاید باورتان نشود، ولی الان که سریال را نگاه میکنم در برخی صحنهها حالت دلشوره را در چهرهام میبینم، اما حضور یک گروه حرفهای برای تولید سریال دوردستها با مدیریت خانم فریبا توکلی تهیهکننده، جواد ارشاد کارگردان و... باعث شد این سریال بعد از تغییرات هم بخوبی ضبط شود و سربلند شویم. در این سریال سیمین و رباب (فاطمه گودرزی) در تقابل یکدیگر قرار میگیرند. این موضوع تا چه میزان برایتان جذابیت داشت؟ راستش معتقدم قصه سریال دوردستها زنانه است و تقابل دو کاراکتر رباب و سیمین که هر یک از آنها ویژگیهای خاص خودشان را دارند هم چالشبرانگیز بود و هم جذابیت لازم را داشت. به نظرم آنچه سریال دوردستها را جذاب کرد، تقابل زنان در دنیای مردان است. رباب و سیمین بر خلاف یکدیگر فکر میکنند، تصمیم میگیرند و عمل میکنند. ضمن اینکه سیمین برخلاف رباب که در دورهای به خاطر برادرش احساسی عمل کرده بود همیشه منطقی عمل میکند و همین تقابل از جذابیتهای سریال تلویزیونی دوردستهاست. از سوی دیگر بازی کردن در کنار خانم فاطمه گودرزی برایم خیلی جذاب بود. آیا قبل از بازی در سریال دوردستها با فاطمه گودرزی همبازی بودید؟ نه، اولین بار بود که کنار این دوست خوب بازی میکردم. با توجه به این که پارتنر نقش مهمی در کار دارد. حضور خانم گودرزی برایتان چه تجربهای به همراه داشت؟ مسلما تجربه بسیار شیرینی برایم بود. کاملا با شما موافق هستم که پارتنر نقش موثری دارد. وقتی شما انرژی لازم را از پارتنرتان بگیرید، حتما شما هم با شور و انرژی بیشتری کارتان را انجام خواهید داد. در واقع این مساله باعث میشود مخاطب هم شاهد بازیهای خوبی باشد. خانم گودرزی هم جزو بازیگران بسیار حرفهای است که بودن در کنار او تجربه دلنشینی خواهد بود. در سالهای اخیر شخصیت زنان در سریالهای نمایشی فقط به آشپزخانه منوط نمیشود و هر کدام از آنها ویژگیهای خاص خودشان را دارند. این روند را چطور ارزیابی میکنید؟ مسلما من به عنوان یک بازیگر خانم علاقهمند هستم قصههایی برای زنان نوشته شود تا بازیگران خانم بتوانند شخصیتهای متفاوتی را بازی کنند . کسی از این مساله بدش نمیآید، اما یکی از مشکلات این است که برخی آثار نمایشی در ظاهر قصه زنانه دارند، اما در باطن باز هم حرف و دغدغه مردان مطرح میشود؛ ولی سریال دوردستها این طور نیست که فقط ظاهر زنانه داشته باشد و در باطن حرف دیگری بزند. گرچه خودم در این سریال سهمی دارم، ولی این دلیل نمیشود که درباره ویژگی سریال صحبت نکنم. به نظرم سریال دوردستها دغدغه زنان را مطرح میکند و ما نگاه زنان را به شکل متفاوتی در این اثر شاهد هستیم. از سوی دیگر دغدغههایی که از زنان به تصویر کشیده میشود، واقعی است و به هیچ وجه رنگ تصنعی ندارد. ضمن اینکه قصه این سریال نشان میدهد که هر یک از شخصیتهای قصه به نوعی تاوان روزهای گذشته را میدهند و همین مساله باعث شده تا نگاه و عملشان کاملا متفاوت باشد. فاطمه عودباشی رادیو و تلویزیون
دوشنبه 20 اردیبهشت 1395 ساعت 08:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]