تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805523899
جامعه‌ای که فکر می‌کند می‌بیند، نمی‌بیند
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: از وقتی نمایش را روی صحنه برده‌ایم، همه از من می‌پرسند چرا نابیناها؟! من می‌گویم چرا نه؟! فکر می‌کنم سوال درست این است که از خودمان بپرسیم چرا تا به حال این اتفاق نیفتاده بوده؟ چرا قبل از من کسی سراغ بچه‌های نابینا نرفته بود؟!
بچه‌های نابینا معتقدند، جامعه آنها را به عنوان شهروند درجه دو می‌شناسد. من و شما در طول زندگی اجتماعی‌مان، در حرکت‌ها و مسیرهای شهری‌مان در طول روز، ممکن است خیلی کم با نابیناها برخورد کنیم؛ مثلا هفته‌ای یکبار یا ماهی یکبار یک نابینا ببینیم و فکر کنیم، جامعه نابیناها چقدر کوچک است، اما این‌طورنیست. تعداد آنها اصلا کم نیست. فقط ما آنها را نمی‌بینیم و تلاشی در جهت دیدنشان نمی‌کنیم. هروقت دلمان بخواهد جلوی در خانه‌هایمان یا کوچه‌های شهر حفاری می‌کنیم؛ فارغ از این که ممکن است نابینایی از این مسیر عبور کند و ما قبل از حفاری، لازم است تمام شرایط را برای عبور آنها فراهم کنیم. پس نتیجه می‌گیریم جامعه‌ای که فکر می‌کند می‌بیند، نمی‌بیند! بچه‌هایی که امروز روی صحنه نمایش اجرا می‌کنند و در روزهای دیگر در همین جامعه و بین مردم عادی کارهای روزمره‌شان را انجام می‌دهند، ناتوان نیستند و فقط محدوده توانایی مشخصی دارند و وظیفه مسئولان است که زندگی شهری را برای آنها هم طوری طراحی کنند که در محدوده توانایی‌هایشان تعریف شود. یک نابینا هم حق دارد براحتی سوار مترو شود، براحتی از خیابان عبور کند و به مراکز خرید سر بزند. حق دارد ازدواج کند یا شغل مناسبی داشته باشد، اما در عمل می‌بینیم همه این حق‌ها براحتی از او گرفته می‌شود. غلامرضا عربی کارگردان
دوشنبه 13 اردیبهشت 1395 ساعت 02:40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها