تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1813166663
نامه سوزناک بازیگر پیشکسوت سینما به پسرش
واضح آرشیو وب فارسی:رشت پرس: به گزارش پایگاه خبری رشت ÷رس زمانی که در آغوش من به خواب می رفتی می گفتم آسمان لحظه ای خاموش شو زیرا فرزند من به خواب رفته.آنچه پیش روی دارید،نامه ای است از داریوش اسدزاده هنرمند پیش کسوت سینما وتلویزیون خطاب به فرزندش که سالها اورا ندیده است.اسدزاده به لحاظ عمومیت مضامین این نامه،آن را در اختیار «نسیم آنلاین» قرارداد. به نام آنکه جان را فکرت آموخت چراغ دانش اندر دل بر افروخت در زمان های دورا دور آوای غم آلودت را می شنیدم که از فرط ناراحتی اشک ریزان شکایت می کردی، نوازشت می دادم و با لطیفه های شیرین، گریستن را به مرور فراموش و نشاطی فراوان حاصل می شد. چه زیباست عشق پدر و فرزند. لعنت خدا بر او باد که باعث شد با زمزمه های پلیدش بین ما جدایی افکند. اکنون که دوران گذشته را مجسم می کنم بی اختیار اشک از دیده فرو می ریزم. آیا او رنج های گذشته را که بر من وارد آورده چگونه پاسخ خواهد داد. هنوز به یاد آن روزگاران و لحظات شیرین به سر می برم و در انتظارت هستم. دیروز و امروز راه درازیست، دیروز پدری با احساس و مهربان و امروز شبحی بیش نیستم. زمانی که در آغوش من به خواب می رفتی می گفتم آسمان لحظه ای خاموش شو زیرا فرزند من به خواب رفته. راستی زندگی چیست؟ و هم و خیال زندگی چیست؟ رؤیا و هذیان و مرگ است؟ هر سعادتی ناچیز است زیرا زندگی خود رؤیایی ناچیز بیش نیست و زودگذر. پسرم در نود و سومین سال زندگی ام همیشه به یاد تو مهربانیت و ذرات وجود خود را در عشق تو سپری می کنم و با افکار گوناگون و تصورات به فکر آینده تو هستم. خدا نگهدار و پشت و پناهت باشد. می خندم و می گریم دیوانه چنین باشد می سوزم و می سازم پروانه چنین باشد پدر فراموش شده ات داریوش اسدزاده
یکشنبه ، ۱۵فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رشت پرس]
[مشاهده در: www.rashtpress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها