واضح آرشیو وب فارسی:تفتان ما: استاد دانشگاه شهید بهشتی گفت: بسیاری از اشخاص زمانی که دچار بحران هویت می شوند، احساس پوچی، تنهایی و غربت می کنند و حتی گاهی به دنبال هویت منفی و کاذب می گردند، این مباحث باید به لحاظ فرهنگی و اجتماعی بررسی شود.به گزارش سرویس مذهبی تفتان ما ، مجید ابهری، استاد جامعه شناسی دانشگاه شهید بهشتی درباره بحران هویت در جوانان و به ویژه مشکلات فرهنگی که برای آنها در این زمینه پیش می آید، گفت: ابتدا باید ریشه این مشکلات را در گسست نسل ها بررسی کنیم، بارها شاید این واژه را شنیده باشیم اما در واقع از حیث جغرافیایی، عاطفی، فکری، فرهنگی، ارزشی و ... برسی نکرده ایم. وی با اشاره به اینکه دور شدن تدریجی دو یا سه نسل از یکدیگر را گسست نسل ها می گویند، افزود: در این شرایط، غالباً نوجوانان و جوانان تلاش می کنند آخرین پیوندهای وابستگی خود را از والدین یا نسل بالغ بگسلند، و اغلب در این راه به گردن کشی و نافرمانی می پردازند. ابهری با تأکید بر اینکه اگر این گسست بین فرزندان و والدین صورت گیرد به معنای تبدیل «خانواده هسته ای» به خانواده «تک نسلی» است، اظهار داشت: اما چنانچه میان والدین و پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها انجام شود، به مفهوم تبدیل «خانواده گسترده» به «خانواده هسته ای» است و چنانچه این شکاف به طور همزمان میان پدر بزرگ ها و مادربزرگ ها، والدین و نوجوانان و جوانان ایجاد شود به معنای تبدیل خانواده گسترده به خانواده تک نسلی است. وی در ادامه توضیح داد: به نظر من بسیاری از اشخاص زمانی که دچار بحران هویت می شوند، احساس پوچی، از خود بیگانگی، تنهایی و غربت می کنند و حتی گاهی به دنبال هویت منفی و کاذب می گردند. ابهری اظهار داشت: این هویت درست برخلاف آن چیزی است که والدین و جامعه برای آنها در نظر گرفته اند. بسیاری از رفتارهای ناسازگارانه نوجوانان و جوانان مثل هویت دروغین در فضای مجازی و یا تغییر نام و خالکوبی و... را می توان از این دیدگاه توجیه و تفسیر کرد. وی درباره مفهوم اشکال جهت گیری نسل ها توضیح داد: از حیث رویکرد نسل ها به یکدیگر و شیوه مواجهه آنها با هم به سه شکل قابل بیان هستند؛ نخست پیوند نسل هاست. در این وضعیت نسل های سالخورده بالغ و جوان با وحدت و همدلی در کنار یکدیگر به سر می برند و خانواده گسترده به وجود می آید. ابهری افزود: تجربه ها و بینش های نسل مسن به نسل بالغ و نسل بالغ به نسل جوان در قالب نصیحت و راهنمایی منتقل می شود و همزیستی مسالمت آمیز میان آنها شکل می گیرد. روابط موجود میان نسل ها بر اساس احترام متقابل، پذیرش و درک دیدگاه های دو طرف استوار است و به دلیل وجود فرصت های همدلی و هم اندیشی؛ مشورت و تبادل نظر، آرمش روحی خاصی بر روابط آنها حاکم است. وی رویکرد دوم نسل ها را رویکرد گسست نسل ها به شمار آورد و گفت: در این بین، روابط نسل ها با یکدیگر بر مبنای احساس بی نیازی و استقلال کامل است که در عمل منجر به فاصله گرفتن از یکدیگر می شود و به مرزبندی و جدایی کامل از هم می انجامد. جوان خود را «عقل کل» می داند و به اعتبار مدرک تحصیلی یا شغل، والدین یا پدربزرگ و مادر بزرگ را بی سواد می خواند و کمتر از خود ارزیابی می کند. این استاد دانشگاه یادآور شد: در نتیجه این شرایط و حالات، پدیده انقطاع نسل ها شکل گرفته و روز به روز فاصله ها بیشتر می شود، گاه فرزند از ظاهر و لهجه والدین خجالت کشیده و آنها را همسایه یا حتی کارگر خانه معرفی می کند! وی درباره وضعیت تقابل نسل ها توضیح داد: این وضعیت دردناک دیگری که پس از گسست نسل ها به وجود می آید، تقابل و رویارویی نسل ها است. چنین وضعیتی ابتدا از رویکرد منفی یک نسل به نسلی دیگر آغاز می شود، رویکردی که بر طرد و حتی تضارب یکدیگر استوار است. در تمام این شرایط در صورتی که آگاهی کامل از سوی خانواده ها و تربیت صحیح در مدارس صورت بگیرد، بسیاری از این مشکلات رفع می شود بنابراین فرهنگسازی در این حوزه بسیار با اهمیت است. انتهای پیام/ فارس
پنجشنبه ، ۲۷اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تفتان ما]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]