واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
![20935_619](http://gilnegah.ir/wp-content/uploads/2016/03/20935_619.jpg)
![صالحی آرزو](http://gilnegah.ir/wp-content/uploads/2016/03/صالحی-آرزو.jpg)
گیل نگاه/ آرزو صالحی:در مقام تقنین همواره هدف از نصب قوانین رفع مشکلات و پاسخگویی به نیازمندیهای افراد و زندگی آنان بوده است. از این رو مجلس که محور اصلی قانونگذاری در نظام جمهوری اسلامی ایران است از اهمیت ویژهای برخوردار است.یکی از شاخصههای توسعهای حکومتها توسعه قانونگذاری است. در همین ارتباط بحث و بررسی پیرامون قوانین و مقرراتی که ناظر به مسائل و موضوعات مربوط به حقوق زنان در دو بخش حقوق زنان در خانواده و حقوق زنان در جامعه مورد نظر نویسنده است.با توجه به انتخاب نمایندگان بهارستان و تب و تاب فعالیتهای انتخاباتی بحث حقوق زنان به عنوان یکی از موضوعات مورد توجه نامزدها و نمایندگان منتخب مردم است.اصولا از میان اقشار آسیب پذیر که آماج جرائم و خشونت های موجود در جامعه قرار میگیرند زنان بیشترین گراف بزه دیدگی را به خود اختصاص میدهند. خشونت خانگی، جرائم جنسی، سرقت اموال و زیورآلات، آزار و اذیت، قاچاق ، اختطاف و نیز تبعیض مواردیاند که زنان را به کام خود فرو میبرند.تمام این موارد مختص جوامع سنتی و مردسالار نمیشود و در مدرنترین کشورها نیز نهادهای مدنی و فعالان فمنیست همواره در جدال با مواضع و رفتارهای عرفی و قانونی ضد زناند. در کشور ما که بدون شک قوانین منشعب از فقه اسلامی بوده و کلیه مواضع قانون اساسی و تمامی دیدگاههای آن منطبق با اصول اسلامی تدوین و تبیین شده است، لیکن نگرش قانون اساسی به زن، مبتنی بر نقش سنتی زنان در جامعه یعنی مشارکت آنان در تشکیل خانواده است، به عبارت دیگر زن به مناسبت همسر بودن و مادر بودن مورد توجه قرار میگیرد.اما به نظر میرسد این نارسایی به دین بر نمیگیرد بلکه به فهم از دین بر میگردد. همچنین تفکیک میان هنجارهای دینی از یک سو و عادات و رفتارهای برآمده از سنتهای اجتماعی و فرهنگی و سیاسی از سوی دیگر درخور توجه است.نکته مهم دیگر در همین زمینه که ظاهراً نادیده گرفته شده و یا حداقل کمرنگ است، تاثیر زمان و مکان در این فرایند میباشد به دیگر سخن عدم بازنگری و به روز کردن قوانین راه را برای حضور زنان در جامعه و پیگیری مطالبات واقعی آنان ناهموارکرده است.طبیعی است که زنان به دلیل ستم بیشتری که در طی سالیان طولانی متحمل شدهاند، خواهان استیفای حقوق واقعی خویش باشند. به طور مثال همانطور که میدانیم زنان کشورمان برای نخستین بار در دوران محمدرضا پهلوی حق رای و نامزدی در انتخابات را بدست آوردند. این بدین معناست که تا قبل از آن و برای سال های مدید زن شخصیت حقوقی نداشته و فرد محسوب نمیشده است.موضوع انتخابات عینیترین موضوعی است که میتوان به آن پرداخت. اکنون درحالی سی و هفتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را پشت سر میگذاریم و دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی را هم سپری کردیم که تاکنون در هیچ دوره مجلس شورای اسلامی تعداد وکلای زن از ۱۴ نفر تجاوز نکرده است. یعنی سهم زنان که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل میدهند در کسب کرسیهای پارلمان تاکنون کمتر از پنج درصد بوده است. سهم اندک زنان در تصمیم گیریهای سیاسی و اجتماعی در حالی است که این انقلاب هرگز بدون مشارکت فعال زنان به ثمر نمیرسید.زنان ایرانی شایستگی خود را در تمام عرصههای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و علمی به اثبات رساندهاند. لیکن علیرغم اینکه : حقوق انتخاباتی و حضور در مدیریت سیاسی دو شاخص مهم حقوق سیاسی محسوب می شوند اما در عمل حضور زنان تنها در مشارکت سیاسی پررنگ بوده و حتی پررنگتر از مردان.قانون اساسی چه می گویداصل بیستم قانون اساسی مقرر میدارد: همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلامی برخوردارند.یا اصل سوم قانون اساسی عنوان میدارد: دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است برای نیل به اهداف… همه امکانات خود را برای امور زیر به کار برد:مشارکت عامه مردم در تعیین سرنوشت سیاسی اقتصادی اجتماعی و فرهنگی خویش.آنچه از ظاهر این اصول برمی آید که زن و مرد به طور یکسان مورد حمایت قانون قرار دارند اما در عمل طوری نمود یافته که جمله «تساوی افراد اعم از زن و مرد» در «حمایت قانون» بجای «تساوی حقوق» قائل به «موازنه حقوق» بین زن و مرد شده است و یا این تساوی بطور گزینشی اعمال میشود، همچون حق برخورداری از آموزش و پرورش.مجلس به عنوان مهمترین کانون تصمیم گیری و مشارکت سیاسی، بهترین فضا برای پیگیری حقوق مردم است، اما این اتفاق زمانی قابل تحقق است که بر پایه دموکراسی بنا نهاده شده باشد و تامین حقوق اساسی مردم رکن تصمیم گیریهای آن باشد. در چنین مجلسی حضور نمایندگان زن به عنوان نیمی از پیکره اجتماع مهم و اثرگذار خواهد بود. ضرورت مشارکت دادن زنان در فرایند توسعه و ترقی جامعه به این جهت مطرح است که قوانین ضمن اینکه بتواند حامی زنان و پاسخگوی مطالبات واقعی آنان باشد، از پشتوانه بیشتری در میان نیمی از جمعیت کشور برخوردار باشد.آنچه مسلم است به علت فقدان تجربه لازم و مشکلات حضور در عرصه سیاست، حضور زنان تاکنون در امور سیاسی بسیار کمتر از مردان بوده است، در نتیجه مباحثی چون آموزش زنان فعال و علاقهمند به این حوزه و ورود آنان در مناسبات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی اهمیت بیشتری مییابد. در درجه دوم، افکار عمومی اهمیت مییابد.بدون رویکردی نو و برنامه ریزی و سیاستگذاری صحیح و همچنین بدون آگاهی بخشی و ایجاد حساسیت بین افکار عمومی نتیجهای مطلوب حاصل نمیشود. نوگرایی در جامعه و پدید آمدن فضایی برای ارائه دیدگاههای تازه همراه با فراهم آوردن فرصتهای بیشتر سبب میشود تا هم اعتماد مردم نسبت به حضور زنان بیشتر شود و هم زنان بیشتر خود را در معرض انتخاب شدن قرار دهند و در درجه بعد هم دولت باید در عمل حامی واقعی و پشتیبان جدی در امور زنان باشد و تنها به حرف و شعار اکتفا نکند.
۱۶ اسفند ۱۳۹۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 134]