واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: سينما وقتي ميتواند بالنده و تأثيرگذار باشد كه محل بحثوگفتوگو قرار گيرد
مقدمه: حجتالله ايوبي، رئيس سازمان سينمايي با تيتر «دوقلوهاي به هم چسبيده سينما و سياست» به مرور برخي از اتفاقاتي پرداخته كه در اين سه دوره جشنواره فيلم فجر مديريتش با آن مواجه شده است.
نویسنده : محمد امين نوروزي
اين يادداشت مرتبط با جشنواره فيلم فجر در حالي كه ميتوانست نهايتاً يك هفته بعد از جشنواره فيلم فجر منتشر شود، حدوداً شش روز بعد از انتخابات مجلس و خبرگان رهبري منتشر شد، آن هم در شرايطي كه ليست حامي دولت كه احتمالاً رئيس سازمان سينمايي هم يكي از حاميان آن بوده، حداقل در تهران پيروز انتخابات بودهاند. لحن رجزگونه يادداشت و البته كنار گذاشتن پردهها از سوي ايوبي و بيتعارف و رودربايستي صحبت كردن با مخالفان، حكايت از آن دارد كه ايوبي كاملاً سياستمدارانه فضاي ايجاد شده بعد از انتخابات اخير را براي اين نوع ادبيات انتخاب كرده است؛ در حالي كه در همين يادداشت خود چسبندگي سياست با سينما را دردسرساز دانسته است!ايوبي در تمام ماههاي پيش و به هنگام توقيف فيلمهاي مختلف چنين ادبيات كوبندهاي را انتخاب نكرد، اما وزش نسيم سياسي موافق در روزهاي اخير را فضاي خوبي دانسته براي تلافي فشارها تا تأييدي كند بر اين گفته خويش كه «دانش آموخته سياست است» و نه تكنسين هنر مديريت.
در نقد یادداشت ایوبی میتوان گفت سينمايي كه مردم را به تأمل و نظر دادن فرا بخواند و اثر هنري چون تأويلپذير است، ميتواند ديدگاههاي مختلف را برابر هم قرار دهد و آن موقع آتش گرم و جذاب بحث و جدل و گفتوگو و تأثيرگذاري سينما آغاز ميشود.
خبرنگاران و منتقدان ميتوانند آغازگر گفتوگو و محل بحث قرار دادن فيلمي شوند، چه آنكه نقد منفي ميكند، چه آنكه نقد مثبت؛ چرا كه هر دو گروه فيلمي را محل بحث و مورد توجه براي مردم قرار دادهاند. اما هميشه افرادي هستند كه زير ميز گفتوگو ميزنند و با يكجانبهبيني، ديدگاههاي خلاف خودشان را محكوم ميكنند و با برچسبزني و انگزدن مخالفان خود را سركوب ميكنند. معمولاً در اين شيوه برچسبزني اغراق و مظلومنمايي جايگاه ويژهاي دارد. مثلاً كسي كه مخالف فيلم «ابد و يك روز» بشود، فيلم برگزيده جشنواره دولت را فيلم ضدايراني ميداند.
متأسفانه برچسبزني كه در دولت آقاي روحاني با سردمداري خود ايشان برخلاف تذكرات فراواني كه مقام معظم رهبري در دولت ايشان بيان داشتهاند، در حال انجام است و گويا به دستورالعمل ابلاغ شدهاي براي تمام مديران دولتي تبديل شده است تا به هر بهانهاي براي مخالفان دولت برچسبهاي مشخصي زده شود كه در دولتهاي گذشته اين روند برچسبزني بيسابقه است.
برچسب تندرو و دلواپس و ... اين برچسبزني يعني مخالفت با گفتوگو؛ يعني استبداد در رأي و ديدگاه؛ يعني همسرايان و موافقان را عشق است.
بد ماجرا اينجاست كسي كه مانع طرح ديدگاه مختلف و متنوع است، مدير ارشد خود دولت باشد؛ مديري كه بايد از تنوع ديدگاه استقبال كند، نه اينكه با تمسخر و برچسبزني آنها را نفي كند.
در ميان اين همه كشورهاي صاحب سينما، هيچ كجا همانند مديران ارشد سينمايي ايران يادداشت ژورناليستي منتشر نميكنند!
حتي فهميدن شيوه و رويكردهاي مديران فرهنگي خارجي را به سختي ميتوان پيدا كرد، اما در ايران تا دلتان بخواهد اظهارنظر و تيكهپرانيهاي سطحي و قشري وجود دارد. وظيفه مدير سينمايي سياستگذاري و خطمشيگذاري براي سينماست؛ نه دائماً پاسخگويي به مخالفان و كارگردانان و گروهها و احزاب سياسي و فرهنگي. خطمشي سينمايي آقاي دكتر ايوبي كه يكي از مصداقهاي آن در جشنواره فيلم فجري كه ويترين سالانه سينماي ايران است، فيلم «ابد و يك روز» است كه با ذوق زدگي تمام گل سر سبد جشنواره امسال شد. زمان و حافظه هنري مردم بهترين قضاوتكننده در مورد ارزش هنري و فكري فيلم فوق است، اما آنچه مسلم است مدير نبايد درگير سياستبازيها و موافقت و مخالفتهاي ژورناليستي بشود و بهجاي اينكه ديگران از عملكرد و خروجي جشنواره و... آنها دفاع كنند، خود دست به قلم بشود و مطلبي سياستزده و ژورناليستي بنويسد. چه شمقدري باشد چه ايوبي چه هركس ديگر.
اين رويه موضعهاي ژورناليستي از طرف مديران، رويه اشتباهي است. رشد يك دوران مديريتي كشور را بر حسب ماندگاري كارهايي كه در آن دوره انجام شده است، خواهند سنجيد، نه با تنش افروزيها و هيجانزاييهاي سطحي كه جريان دارد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۳۹۴ - ۲۰:۵۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 117]