تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804229932
نقش رسانه ها در کنترل جرم و خشونت
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: قتل روح الله داداشی قهرمان مسابقه های مردان آهنین، جنایت پل مدیریت، دوئل عاشقانه در سعادت آباد، قتل همسر به خاطر عشق پنهانی، رابطه مرد شیشه ای و زن کلاهبردار... در صفحه حوادث روزنامه های کشورمان در سال های اخیر چنین خبرهایی چاپ می شود و زورگیری، کلاهبرداری، ایجاد مزاحمت برای دیگران، کودک آزاری و امثال آن ها، از جمله خبرهای یاد شده است که در سال های گذشته کمتر اتفاق می افتاد. حال در این میان باید پرسید که رسانه های گروهی چه نقشی در کنترل جرایم و خشونت در جامعه، می توانند داشته باشند؟ خشونت، ذاتی یا اکتسابی؟ دکتر گیتا علی آبادی ـ استاد علوم ارتباطات، با بیان این که خشونت، مفهومی گسترده است، می گوید: از صحبت کردن با تحکم گرفته تا جرم و جنایت و ترور و جنگ، همه می توانند از مصادیق خشونت باشند. نظریه پردازانی مانند فروید، معتقدند که خشونت یک پدیده ذاتی است که به شکل بالقوه در انسان ها وجود دارد و هر انسانی که با تهدید علایقش روبه رو شود، می تواند آن را بروز دهد. اما اندیشمندانی مانند «ژان ژاک روسو» معتقدند خشونت اکتسابی است و وضع قوانین و مقرراتی که منجر به ایجاد نابرابری در جامعه شود، واکنش خشونت آمیز مردم را برمی انگیزد. وی با اشاره به نمایش خشونت به وسیله رسانه های گروهی می افزاید: خبر گردن زدن شخصی در عراق یا خبر برپایی تظاهرات برای حقوق بشر در یک کشور دیگر، می تواند از مصادیق نمایش خشونت به حساب بیاید. خشونت می تواند مثبت یا منفی باشد؛ خشونت مثبت در مواردی مانند مبارزه به قصد آزادیخواهی یا رقابت برای کسب مقام و رتبه تعریف می شود. دکتر علی آبادی همچنین می گوید: از جنبه فردی، عوامل مختلفی می تواند ایجاد خشونت کند، مثلا فردی که احساس می کند قیافه یا اندام زیبایی ندارد، می تواند نسبت به فرد خوش اندام، از خود خشونت نشان بدهد. به همین ترتیب، افسردگی، جنون، توهم و جنبه های دیگر روانی نیز می توانند تولید خشونت کنند. عوامل محیطی هم در این زمینه موثرند. برخی معتقدند شکل و میزان خشونت در مناطق خشک یا مرطوب، با یکدیگر متفاوت است. شاید بتوان گفت که شرایط محیطی هر جامعه، خشونت های خاص خودش را به وجود می آورد. عوامل اجتماعی موثر بر خشونت، از مسایل خانواده مانند طلاق و نابه سامانی و فقر اقتصادی آغاز می شود . یکی از مصادیق جبران خشونت، انتقام است که بعدها تبدیل به مفهوم مجازات شد. دولت ها نیز وارد این حوزه شدند و مقرراتی را وضع کردند که بتواند جلوی اتفاقات خشونت آمیز را بگیرد. تأثیر نظام عرفی بر مفهوم خشونت کامبیز نوروزی ـ حقوقدان، در تعریف خشونت می گوید: خشونت، مفهومی نسبی و مناقشه برانگیز است که تا حدی به ساختار اجتماع و عُرف آن بستگی دارد. ممکن است رفتاری در جامعه ای اتفاق بیفتد و جامعه آن را جزو هنجارها بداند و خشونت تلقی نکند، اما همان رفتار در جامعه ای دیگر مصداق خشونت باشد. مثلا قربانی کردن گوسفند در نظام عرفی ما نه فقط خشونت به حساب نمی آید، بلکه پسندیده است و از باب نذر و دفع چشم زخم انجام می شود. اما در برخی جوامع، همین کار به عنوان خشونت علیه حیوانات یا ترویج خشونت، مورد تعقیب قضایی قرار می گیرد. در برخی موارد، سیاست مداخله می کند و قضاوت ها را دگرگون می سازد. مثلا در یک الگوی ارزشی، رفتاری انقلابی و در جامعه دیگر، همان رفتار تروریستی تلقی می شود. وی تأکید می کند: پاره ای رفتارها به شکل تجربه ای مشترک در همه جوامع جهان، مصداق خشونت به شمار می روند، مانند قتل و فحاشی. برای دقیق تر دانستن مفهوم خشونت، می توان گفت آنچه که معمولا برای انسان متعارف مشمئز کننده است و موجب بدآیند می شود و کسی نمی خواهد راجع به خودش اتفاق بیفتد، خشونت است؛ به عنوان مثال می توان به تندخویی اشاره کرد. الگوهای رفتاری حکومت ها به گفته کامبیز نوروزی، خشونت های اتفاق افتاده در قلمروی سیاست و روابط اجتماعی، به 2 دسته تقسیم می شود، اول، در آنچه حاکمیت نسبت به جامعه نشان می دهد که قدری با مفهوم نظم، ارتباط پیدا می کند. دوم، در آنچه درون خود جامعه اتفاق می افتد و از آن به عنوان حوادث یاد می شود. این حقوقدان می افزاید: باید دید حاکمیت در اجرای سیاست ها و قوانین و مقررات خود در جامعه، از کدام الگوی رفتاری استفاده می کند؟ این که رفتارهای حاکمیت با رفتارهای انسانی فاصله داشته باشد و موجب ترس و نگرانی افراد جامعه شود، مصداق خشونت است و در عرصه سیاست، بالاترین حد آن را سرکوب می نامند. کودتا، بزرگ ترین نوع سرکوب است؛ مانند ماجرای سالوادور آلنده -رئیس جمهوری شیلی- که با یک ارتش سرکوبگر به فرماندهی پینوشه مواجه شد و دولت او سقوط کرد. نوروزی تأکید می کند: حاکمیت، بر اساس قدرت و عوامل اقتدار، با نوع کُنش خود، واکنش یا الگوی واکنش ناگزیر تولید می کند. راه حل های اشتباه این حقوقدان، با انتقاد از برنامه های مختلفی که به قصد پیشگیری از وقوع آسیب های اجتماعی انجام می شود، اما نتیجه معکوس دارد، می گوید: سیاست اعدام در ملاء عام، با این تفکر که موجب ارعاب می شود و جنبه بازدارنده دارد، اعمال می شود. اما بسیاری از حقوقدانان، جامعه شناسان و روانشناسان معتقدند که این شیوه، خشونت آمیز است و موجب ترویج الگوی خشونت در جامعه می شود. وقتی مرگ یک انسان، ولو جنایتکار، در مقابل چشمان ما اتفاق می افتد، حادثه مرگ، مکرر می شود و به حادثه ای عادی تغییر شکل می دهد. اعدام هم نوعی قتل است، اگرچه مشروع و قانونی باشد. دیدن لحظه های انتهایی تلخ ترین حادثه که همان جان دادن یک انسان است، اضطراب تولید می کند. تعرض به تمامیت جسمی، ولو مشروع، در تمامی جوامع به عنوان رفتاری خشونت آمیز شناخته می شود. همچنین بر اساس یک قاعده ساده روان شناختی، تکرار یک موضوع، باعث عادی سازی آن می شود و اساسا قبح آن را از میان می برد؛ به طوری که در ابتدا ضد ارزش و غیرعادی است، اما کم کم عادی و متعارف می شود و همزمان، میزان ضد ارزش بودن آن، کاهش می یابد. او می افزاید: گرداندن اوباش در خیابان ها نیز رفتاری خشونت آمیز است؛ به ویژه آن که در گروه های اجتماعی خلافکار، هر نوع مقابله با حاکمیت، تولید ارزش و قهرمان می کند. آنان در میان خودشان می گویند «زندان مال مرد است» که نشأت گرفته از همین طرز فکر است و دلالت بر ارزش هایی دارد که بر مبنای آن ها، حتی اگر به زندان رفتی، نباید آدم فروشی کنی! تعداد زخم ها بر بدن یک تبهکار، برای او ارزش به حساب می آید. از اینرو در برخورد با هر گروه اجتماعی، باید با نگاه همان گروه، قضاوت کنیم. حلقه گمشده سیاستگذاری ها کامبیز نوروزی با بیان این که از پیشگیری در 2 سطح خرد و کلان صحبت می شود، می گوید: پیشگیری در سطح خرد یعنی وقایعی اتفاق می افتد و می خواهیم جلوی ادامه آن را بگیریم. در این مورد میان پلیس و صفحه های حوادث روزنامه ها، تعامل خوبی می تواند وجود داشته باشد. اما پیشگیری در سطح کلان، بخشی از سیاستگذاری ها است. ایران به طور کلی فاقد سیاست کیفری است؛ به این معنا که اگرچه بحث پیشگیری در تمامی طول تدوین برنامه های 5 ساله توسعه در بخش مربوط به قوانین قضایی وجود داشته، اما به عنوان یک سیاست ماهوی، در برنامه ریزی ها مفقود بوده است. در اجرای هر برنامه، شاخص های گوناگونی در نظر گرفته می شود، اما یکی از شاخص هایی که مغفول باقی می ماند، آن است که آیا این اقدام، در کاهش یا افزایش جرم موثر است یا خیر؟ مثلاً تأثیر مدل شهرسازی در پیشگیری از وقوع جرم در نظر گرفته نمی شود. در نورپردازی های خیابانی، یکی از شاخص ها، زیبایی و روشنایی است، اما شاخص دیگر می تواند امنیت باشد. این یک تفکر است که باید در سیستم برنامه ریزی وجود داشته باشد؛ در همه برنامه ریزی ها از جمله در واگذاری صنایع به بخش خصوصی، کاهش و افزایش سن ازدواج و برنامه ریزی های اقتصادی و توسعه و رشد، باید نگاه پیشگیرانه نسبت به آسیب های اجتماعی هم در نظر گرفته شود. این حقوقدان مثال دیگری هم برای حرف خود می آورد: وقتی یک سد ساخته می شود، ممکن است منابع خاکی زیادی زیر آب برود و در نتیجه کشاورزان بی کار شوند و تغییرات اجتماعی اتفاق بیفتد که لازم است آمادگی مواجهه با آنها را داشته باشیم. بنابراین، پیش از انجام هر طرحی باید تأثیرات جرم شناختی آن را در نظر بگیریم و ببینیم با عملی شدن آن، چه انواعی از جرم ممکن است افزایش یا کاهش پیدا کند. حیاط خلوت بزهکاران به گفته کامبیز نوروزی، شهرسازی تهران در یک دهه اخیر، آن را به امن ترین محیط برای وقوع انواع جرایم تبدیل کرده است. این حقوقدان می افزاید: به طور کلی تراکم جمعیت، یک شاخص جرم زاست. وقتی در 20 پلاک 500 متری، 400 خانوار زندگی کنند، احتمال وقوع آسیب های اجتماعی به طور طبیعی بالا می رود. وی همچنین می گوید: در این شرایط، فروش غیرقانونی تراکم ادامه دارد و از محل آن، میلیاردها تومان درآمد برای شهرداری پیش بینی شده است؛ یعنی شهرداری از محل تخلفات خود درآمد دارد و این یعنی نهادینه شدن خشونت علیه جامعه! وزارت کشور هم به شهرداری نمی گوید بالای چشم تو ابروست، درعوض یقه خبرنگار را می گیرند که چرا در این مورد انتقادی نوشته ای! نوروزی تأکید می کند: این که رفتار مجرمانه ای بدون پاسخ بماند، بزرگ ترین تأثیر را در ترویج آن رفتار دارد. بعد از ماجرای اسیدپاشی، هنوز گزارش دقیقی از روند پرونده منتشر نشده و عاملان آن جنایت، دستگیر نشده اند. همچنین مواردی مانند سرقت مجسمه های شهرداری از پارک ها و خیابان های تهران، فسادهای مالی، فحاشی و به کار بردن الفاظ زشت و مجرمانه و نسبت دادن بدترین تهمت ها به افراد از طریق تریبون های رسمی، همگی بدون پاسخ مانده است و این یعنی ترویج خشونت! در این میان رسانه ها مرغ عزا و عروسی هستند که اجازه ندارند چیزی در این موارد بنویسند اما از آنها توقع می رود که در کاهش آسیب های اجتماعی، موثر واقع شوند! تسلط نگاه امنیتی به پیشگیرانه مهدی افروز منش ـ روزنامه نگار با بیان این که در جامعه ما نگاه امنیتی به جرم، حرف اول را می زند، مثال می آورد: در وقوع حوادث رانندگی، راننده، خودرو، راه و اقلیم، همگی موثرند. اما ما برای کاهش تلفات ناشی از تصادفات رانندگی، مدام سرعت مجاز خودروها را کاهش می دهیم و نرخ جریمه ها را بالا می بریم؛ درحالی که پژوهش های انجام گرفته از سوی نیروی انتظامی نشان می دهد که عمده تلفات، بعد از رانندگان به ضریب ایمنی خودروها بستگی دارد. اصلا اگر قرار است مدام سرعت مجاز خودروها را پایین بیاوریم، پس چرا آزادراه ساخته ایم؟ به همین شکل، در مبحث پیشگیری از جرایم دیگر نیز عمده برخوردها از نوع انتظامی است، درحالی که در راهنمایی و رانندگی راه را به درستی طی نکرده ایم. اگرچه تعداد کشته شدگان ناشی از حوادث رانندگی کاهش پیدا کرده است، اما به محض این که فشارها را کم کنند، دوباره به وضعیت قبلی باز می گردیم. طبیعی است که اگر سرعت مجاز خودروها را تا 40 کیلومتر در ساعت پایین بیاوریم، در تصادفات کسی کشته نمی شود، اما این روش درستی برای پیشگیری از حوادث رانندگی نیست. از طرفی باید تعادل منطقی میان درصد درآمد و نرخ جریمه های رانندگی وجود داشته باشد. اگر به فرض در آلمان نرخ جریمه های رانندگی 200 یورو تعیین شده است، متوسط حقوق افراد هم 2000 یورو است. وی تأکید می کند: باید توجه داشت که در جرایم رانندگی به جای مجرم، اغلب با متخطیان و متخلفان مواجهیم، اما در حوزه دیگر جرایم، با مجرمان آموزش دیده ای مواجهیم که برخورد با آنان دشوارتر است. مهدی افروزمنش با اشاره به این که راهکارهای امنیتی، مولد خشونت در جامعه می شود، می گوید: در دهه 70، روش مجازات با آفتابه و لگن را ابداع و به جهان معرفی کردند! در طرح جمع آوری اراذل و اوباش، پلیس اعلام می کند ما 80 درصد مجرمان را گرفته ایم. ماه بعد طرح دیگری را به اجرا می گذارند و می گویند که 90 درصد دیگر مجرمان را هم دستگیر کرده ایم. این یعنی یا جامعه با شدت در حال تولید مجرم است و یا پلیس، مجرمان را مدام دستگیر و سپس آزاد می کند. قطعا با این روش ها نمی توان از وقوع بیشتر آسیب های اجتماعی، پیشگیری کرد. افزایش سواد رسانه ای دکتر اکبر نصرالهی ـ استاد دانشگاه و کارشناس ارتباطات و رسانه، می گوید: مطابق تحقیقی که به وسیله دانشگاه کلمبیا انجام گرفته است، طی 2 سال پس از اختراع تلویزیون، درگیری و جنایت تا 60 درصد افزایش پیدا کرد. البته رسانه این قدرت را دارد که برعکس هم عمل کند و با درست انجام دادن رسالت های خود، روند جرم و جنایت در جامعه را کند سازد. دنیا پُر از اخبار تلخ و شیرین است و رسانه نمی تواند فقط وقایع شیرین را منعکس کند؛ زیرا وظیفه اش اطلاع رسانی است؛ به ویژه این که اخبار منفی جذابیت بیشتری دارد. اما می تواند انتشار اخبار منفی را مدیریت کند و آن ها را به گونه ای پوشش دهد که برآیندش، مفید باشد. وی می افزاید: از جمله راهکارها این است که در رسانه ها به سراغ آن دسته از موضوعات برویم که راه حل های مثبت دارد و امید بخش است. دکتر نصر الهی با بیان این که میان محتوا و زمان رابطه مستقیمی وجود دارد، می گوید: اخبار جرم و جنایت را نباید اول صبح و آخر شب منتشر کرد، به ویژه در صدا و سیما. باید بدانیم مخاطبان ما چه کسانی هستند و هدف ما از انتشار اخبار برای آنان، چیست؟ همچنین با افزایش سواد رسانه ای، مخاطبان آگاه بهتر می توانند با اخبار مواجه شوند. آموزش مهارت های زندگی و زیست مسالمت جویانه و قوانین به مردم، تقلید نکردن از رسانه های غربی، نخریدن محتوای خشونت آمیز رسانه ها، افزایش نظارت بر تولید و محتوای فیلم هایی با زمینه های خشونت بار و نیز نظارت خانواده ها بر رفتار کودکان، می تواند در کنترل خشونت موثر باشد. ارمغان زمان فشمی
چهارشنبه ، ۱۲اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها