تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820429802
درس مردم سالاری دینی به دموکراسی آشوب طلب
واضح آرشیو وب فارسی:شلمچه نیوز: انتخابات هفتم اسفند را باید اوج بلوغ سیاسی مردم ایران دانست. این نه یک ادعای ژورنالیستی، بلکه واقعیتی است که می توان با تحلیل رفتار مردم در جریان این انتخابات بر آن صحه گذاشت؛ رفتاری که در ابتدا متوجه میزان مشارکت عمومی در چنین انتخاباتی است و در ثانی به نوع انتخاب مردم معطوف می شود. شلمچه نیوز- جعفر تکبیری؛ انتخابات هفتم اسفند را باید اوج بلوغ سیاسی مردم ایران دانست. این نه یک ادعای ژورنالیستی، بلکه واقعیتی است که می توان با تحلیل رفتار مردم در جریان این انتخابات بر آن صحه گذاشت؛ رفتاری که در ابتدا متوجه میزان مشارکت عمومی در چنین انتخاباتی است و در ثانی به نوع انتخاب مردم معطوف می شود. دعوت از مخالفان برای حضور در انتخابات پیش از تحلیل این عناصر حیاتی که چهره جمهوری اسلامی را نسبت به سایر کشورهای دنیا متمایز می کند، باید به یک عامل بزرگ و مهم در افزایش مشارکت عمومی اشاره کرد که به صراحت می توان گفت یک عامل بی نظیر در سطح جهان است. واقعیت آن است که در انتخابات های مختلف دنیا رسانه ها مهم ترین نقش را برای افزایش مشارکت عمومی ایفا می کنند و در کنار رسانه ها عامل های انگیزشی دیگر نظیر پول هم به کمک سیاستمداران می آید تا حجم مشارکت کنندگان را در انتخابات افزایش دهند. این افزایش با هدف پیروزی حزب متبوع شان صورت می گیرد، اما انتخابات در جمهوری اسلامی همواره چیزی فراتر از رقابت حزبی بوده است. انتخابات در جمهوری اسلامی آنجایی متمایز می شود که رسانه های بیگانه و ضدانقلاب از روزهای نخستین انقلاب، این شاخص مردم سالارانه را به مشروعیت نظام جمهوری اسلامی گره زدند و انتخابات های مختلف به رفراندومی برای مقبولیت و مشروعیت جمهوری اسلامی در نزد مردم ایران تبدیل شده است. درست به دلیل همین واقعیت است که رسانه های ضدانقلاب و اپوزیسیون خارج نشین در طول تمام این سال ها تمام هم و غم خود را برای کاهش مشارکت در انتخابات های مختلف قرار دادند تا از این مسیر عملاً مشروعیت جمهوری اسلامی را زیر سؤال ببرند. این درست نقطه ای است که ولی فقیه به ایفای نقش می پردازند و فارغ از جناح بندی های سیاسی از مردم می خواهند که در انتخابات شرکت کنند. این خواسته بارها توسط امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران مطرح شده بود و حالا جانشین ایشان حضرت آیت الله خامنه ای هم همان راه را طی می کنند. جالب اینجاست که اهمیت مشروعیت نظام جمهوری اسلامی در نزد مقام معظم رهبری تا آنجایی بالاست که در دو انتخابات گذشته حتی از مخالفان خودشان و مخالفان داخلی نیز می خواهند که پای صندوق های رأی حاضر شوند؛ حرکتی که قطعاً به نفع جریان اصولی و انقلابی کشور نخواهد بود و باعث شکسته شدن رأی آنان خواهد شد، اما رهبر انقلاب اسلامی افق هایی بالاتر از رقابت های حزبی را مشاهده می کردند که چنین خواسته ای را طرح نمودند. از این رو فارغ از نتایج کسب شده باید همگان این واقعیت را بپذیرند که رأی مردمی در هفتم اسفند که با مشارکت ۶۲ درصدی مردم همراه بود، در مرحله نخست لبیک به دعوت مقام معظم رهبری و در نگاهی کلان تر عاملی مشروعیت زا برای جمهوری اسلامی ایران بود. ایران دموکراسی برتر اما ادعای مشروعیت زایی برای جمهوری اسلامی ایران از طریق صندوق رأی در حالی است که مقایسه میزان مشارکت در انتخابات جمهوری اسلامی ایران با کشورهایی که مدعی دموکراسی هستند بیان کننده این واقعیت است که جمهوری اسلامی ایران نه تنها چیزی از مدعیان دموکراسی در دنیا کم ندارد، بلکه یک سر و گردن نیز بالاتر از آنها ایستاده است. به عنوان نمونه میزان مشارکت در انتخابات مجلس ایران در دوره اخیر ۶۲ درصد بوده که این میزان در مقایسه با انتخابات پارلمانی امریکا در سال ۲۰۱۰ نشان می دهد که از نظر حجم مشارکت ایرانی ها بیش از ۲۰ درصد بیشتر از امریکایی ها به پای صندوق رأی آمده اند. میزان مشارکت در انتخابات پارلمانی امریکا در این سال ۴۱/۵ درصد بوده است. همچنین میزان حضور ایرانیان در انتخابات هفتم اسفند، در مقایسه با انتخابات پارلمانی فرانسه در ۲۰۱۲ که حدود ۵۵ درصد از مردم این کشور در انتخابات شرکت کرده اند نیز بالاتر بوده است. نکته جالب در این میان سوئیس است که میزان مشارکت مردم این کشور در انتخابات پارلمانی اش حدود ۴۹ درصد بوده است. همچنین در مقایسه ای دیگر باید گفت که میزان مشارکت در انتخابات پارلمانی کشورمان همتراز و برابر با میزان مشارکت در انتخابات کشورهایی نظیر فنلاند و کاناداست که شاخص های توسعه یافتگی در آن بسیار بالاتر از استانداردهای جهانی است. این مقایسه در حالی صورت می گیرد که هم اکنون در جمهوری اسلامی ایران افرادی نیز زندگی می کنند که به دلیل سبک زندگی شان که یکجانشین نیستند یا با پراکندگی گسترده نسبت به مراکز جمعیتی زندگی می کنند، امکان کمتری برای دسترسی به صندوق های رأی دارند. اگرچه نظام جمهوری اسلامی ایران همواره تلاش کرده است که شرایطی برابر برای تمام اتباعش جهت حضور در انتخابات فراهم کند و حتی به وسیله بالگردهای ارتش برای اهالی مناطق صعب العبور نیز صندوق رأی فرستاده است. همچنین در سطح منطقه خاورمیانه، مقایسه دموکراسی ایرانی با کشورهای منطقه قیاس مع الفارق است، چراکه بسیاری از کشورهای عرب جنوب ایران به تازگی از سمبل مجلس در نظام پادشاهی خود بهره می برند و حتی بخشیدن حق رأی به زنان سرزمین شان سابقه ای کمتر از ۱۵ سال دارد. بروز بلوغ سیاسی در ایرانیان در همین حال دومین شاخص تحلیلی انتخابات دوم اسفند، نمایش هرچه بیشتر بلوغ سیاسی در میان ایرانیان است. واقعیت غیرقابل انکار آن بود که انتخابات شورای شهر و مجلس شورای اسلامی در ایران، همواره متأثر از قوم گرایی بوده و مردم ترجیح می دادند رأی خود را در سبد فردی بگذارند که یا از اقوامشان بوده یا از سوی یکی از نزدیکان مورد توصیه قرار گرفته است. این موضوع در انتخابات هفتم اسفند کمرنگ تر از هر زمان دیگری شد و مردم در رفتاری دموکراتیک به جای رأی های فردی، به سمت رأی دادن لیستی رفتند. این موضوع در شهرهای بزرگ نمودی بارز داشت، به نحوی که در بسیاری از شهرهای کشور این لیست های انتخاباتی بودند که توانستند آرای مردم را از آن خود کنند. این اتفاق در حالی روی داد که نظام سیاسی ایران با کار حزبی و سیستماتیک فاصله زیادی دارد و احزاب کشور، گروه هایی فصلی هستند که در ایام انتخابات طلوع و با پایان یافتن انتخابات غروب می کنند. حال رفتار مردم این واقعیت را به اثبات رساند که امروز آمادگی پذیرش احزاب در چارچوب قانون را دارند و نحله های مختلف فکری باید فکری اساسی در این حوزه کنند. تمامی این رفتارها حکایت از آن دارد که جمهوری اسلامی به رغم تمام ادعاهای واهی، توانسته مسیرهای توسعه دموکراسی را در داخل خود تئوریزه کند و این اتفاق مبارکی بود که پیامش از انتخابات هفتم اسفند به گوش تمام جهان رسید بودجه های توسعه دموکراسی در جوی آب تمامی این رفتارهای دموکراتیک مردم در داخل نظام جمهوری اسلامی در حالی است که غربی ها طی سالیان گذشته بودجه های کلانی را به نام توسعه دموکراسی در ایران تصویب و خرج کرده اند، به عنوان نمونه در گزارش مرکز تحقیقات کنگره امریکا جدول بودجه برنامه ارتقای دموکراسی در ایران آمده که در سال مالی ۲۰۰۴ به بخش تخصیص عملیات های خارجی مبلغ ۱/۵ میلیون دلار اختصاص داده شد تا در اختیار اشخاص و سازمان های آموزشی، بشردوستانه و غیرانتفاعی در داخل ایران قرار گیرد تا از پیشرفت دموکراسی و حقوق بشر در ایران حمایت کنند.» همچنین در سال مالی ۲۰۰۵، ۳ میلیون دلار از بخش تخصیص کمک خارجی سال مالی ۲۰۰۵ برای ارتقای دموکراسی در حوزه های توسعه حزب سیاسی، رسانه، حقوق کارگری، ارتقای جامعه مدنی و حقوق بشر اختصاص داده شد. سال مالی ۲۰۰۶، مجموع ۶۶/۱ میلیون دلار، در سال مالی ۲۰۰۷، ۵۵ میلیون دلار، در سال مالی۲۰۰۸، ۶۰ میلیون دلار، در سال مالی ۲۰۰۹، ۶۵ میلیون دلار، در سال مالی ۲۰۱۰، ۴۰ میلیون دلار، در سال مالی ۲۰۱۱، ۴۰ میلیون دلار، در سال مالی ۲۰۱۲، ۳۵ میلیون دلار، در سال مالی ۲۰۱۳، ۳۰ میلیون دلار، سال مالی ۲۰۱۴، ۳۰ میلیون دلار، سال مالی ۲۰۱۵، ۳۰ میلیون دلار و در سال مالی ۲۰۱۶، ۳۰ میلیون دلار برای توسعه دموکراسی در ایران اختصاص داده شده که مرور محور هزینه کرد تمام آنها بیان کننده این واقعیت است که این پول ها بیشتر برای کمک به اپوزیسیون و براندازی جمهوری اسلامی ایران هزینه شده که انتخابات ثابت کرد، تمامی این هزینه ها در جوی آب ریخته شده است. نمود بارز این اتفاق در فتنه سال ۸۸ بود که به رغم مشارکت ۸۵ درصدی مردم، غربی ها این واقعیت را نپذیرفتند و به نام دفاع از دموکراسی تمام سعی خود را برای ایجاد آشوب در کشور به کار بستند که حاصل آن تحمیل هشت ماه بحران به نظام و مردم بود. حال جمهوری اسلامی به رغم تمامی این سنگ اندازی ها و فشارها به سمبلی برای دموکراسی در تمام دنیا تبدیل شده که می تواند مدل خوبی برای مدعیان دموکراسی در سطح جهان باشد؛ مدلی که دموکراسی آن در چارچوب نظام اسلامی طراحی شده و رأی ها در ابتدا به حساب مشروعیت نظام اسلامی می رود و در مرحله دوم تعیین کننده وزن کشی سیاسی گروه های مختلف است؛ دموکراسی ای که فقط از عهده ایران برمی آید… جوان
سه شنبه ، ۱۱اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شلمچه نیوز]
[مشاهده در: www.shalamchenews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها