واضح آرشیو وب فارسی:زنجانم: نوروز می آید و شهر می خندد به حضور نوروز و قبول کنیم که دنیا با لبخند کودکان زیباست و خوشحالی آنها به وقت خرید.زنجانم ، خیلی ها خریدهای نوروزی را بخاطر داریم و چه طعم شیرینی دارند این خوشحالی ها و لبخندهایی که یک لحظه هم از چهره هامان دورشان نمی کردیم. اما این روزها که می بینیم بازهم فقر داد و بیداد می کند در روزهایی که نوروز می آید چشم ها را خیره می کند. نوروز می آید تا درد فقر و نداری بیش از هر زمان دیگر دل کوچک کودکان فقیر را بفشارد کودکانی که زمستانی سرد را با کفش های پاره و لباس های کهنه در کلبه های محقرانه و سرد و دود گرفته سپری کرده اند کودکانی که با بوی برنج و گوشت مدت هاست بیگانه اند کودکانی که طعم میوه را فراموش کرده اند نوروز می آید تا درد فقر و نداری بغض در گلوی کودکان فقیر گره زند و قطره اشکی از گوشه چشمی بچکاند.. هیچ کس … آنقدر فقیر نیست که نتواند لبخندی به کسی ببخشد گاهی چه هدیه ی زیبایی به آدم ها می دهیم و آن فقط یک لبخند گرانبهاست و هیچکس آنقدر ثروتمند نیست که نیازی به لبخند نداشته باشد … گاهی لبخندها را هم دریغ می کنیم ولی کوکان، کودکانه به ما می خندند اکنون هم فقر وجود دارد وجود فقر را در زمانهای خودم در کودکان هم سن و سال خودم می دیدم و دلیل آن را بیکاری پدران و اعتیاد والدین و نداشتن خانه می پنداشتم قرض و قوله ها، گرفتاری در بند ربا و می گفتم تا بزرگ شویم این همه صندوق صدقاتی که وجود دارد و اینهمه کمکی که ما و همسایه ها و اقوام می کنند قطعا فقری وجود نخواهد داشت و همه لباس نو در عید می پوشند حتی پدرها هم می توانند برای خود لباس نو بخرند چادر مادرها هم رنگشان مشکی تر می شود بچه ها هم همه ی لباسهایشان نو می شود و برای خودشان خرید می کنند نه اینکه لباسهای خواهر و برادر بزرگتر و یا فامیل های پولدار را به تن خود کنند. اما امروز میبینم که وضعیت دیروز بهتر از امروز بود پس حرف است که می گویند هر روز بهتر از دیروز… بچه ها کار می کردند و کمک خرج خانواده ۸ یا ۱۰نفره می شدند اما امروزه کار می کنند و کمک خرج خودشانند تا تا تا بتوانند فقط درس بخوانند ولی گاهی هم کمک خرج دوا و درمان پدر و مادر خود هستند و گاهی هم قربانی می شوند در این مسیرها یا در دام اعتیاد می افتند و یا درآمدشان صرف اعتیاد والدینشان می شود و بازهم بدتر از این ها هم هست که همه آگاهند. اکنون هم کودکان کار است اکنون هم دستان نیازمند است اکنون هم خنده های کودکان با بزرگتر شدنشان به زوال می رود اکنون هم کنج خیابان ها و کوچه ها محل دنجی است برایشان تا به انزوا بروند و ببویند و بکشند و انتقام خود را از جامعه بگیرند و اینها اگر امیدشان قطع شود دیگر به هیچ صراطی مستقیم نخواهند بود. نمی دانم و نمی دانم چرا نوشتم ولی باور کنید این کودکان بیگانه اند با رفاه و آسایش و چه زمانی جامعه ی ما روی خوش دارایی را به خود خواهد دید خدا می داند جامعه ای که ثروت مند ثروتمندتر می شود و ندار ندارتر و روز به روز به شکافش افزوده می شود.خدا می داند چه کسی این شکافها را با چه ترفند و زیرکی پر خواهد کرد باز هم خدا می داند . زندگی حق تک تک انسان ها است همه می دانیم… دارایی از مال حلال کم هم باشد برکت دارد و صاحبانش هرگز دچار فقر و شیطنت کودکان و وسوسه های شیطان از طریق مال و اموالشان نمی شوند. پول زیاد دردسر زیادی دارد مثل فقر امام مال حلال و نبود فقر حلاوتی خاص به همراه دارد. آری ، خنده های تـــو بزرگترین ِ آرزوهـــایِ مـن انـد. شادمانه بخــند؛ بگذار تا برآورده شوند … قبول کنیم که دنیا با لبخند زیباست
یکشنبه ، ۹اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زنجانم]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]