تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805364330
مردم و سیاست های مبهم اقتصادی
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: من در دانشگاه، اقتصاد خوانده ام، اما اقتصاددان نیستم. در عین حال نظر به آنکه مانند بسیاری از هموطنانم سرپرست یک خانواده هستم، زیر و بم های خرج و مخارج روزانه و چگونگی مواجهه مردم با درآمد و هزینه هایشان را خوب می فهمم.اندکی دانش کلاسیک در حوزه علم اقتصاد نیز سبب شده تا بتوانم در حوزه اقتصاد خرد، دغدغه های مردم را دریابم. مدتی است عمده دغدغه مراکز اقتصادی دولت، شده است کاهش بهره بانکی و به نظر می رسد این دستگاه ها امیدوارند با این سیاست پول هایی را که در بانک ها انباشته شده است از حساب های مردم بیرون کشیده و به عرصه بازار و تولید وارد کنند. این تصمیم عاقلانه ای است و در تمام دنیا به عنوان یکی از رویه ها برای خروج از رکود شناخته می شود. مشکل اما زمانی شروع می شود که چنین اقدامی نتیجه طبیعی روند اقتصادی جامعه نباشد، بلکه بنا باشد به صورت دستوری و بخشنامه ای رخ دهد. در چنین حالتی دولتمردان با ریسکی بالا کار می کنند که مردم پس اندازهایشان را که حاصل یک عمر زحمت و تلاش آن هاست به بازارهایی بیاورند که شاید زیرساخت لازم برای حضور آن ها را نداشته باشد. آیا واقعاً عرصه تولید و خدمات برای تحقق چنین سیاستی آمادگی لازم را دارد؟ اگر نه، آیا این خطر وجود ندارد که سیلی از سرمایه های سرگردان وارد بازارهای واسطه گری و دلالی، همچون ارز و طلا و مانند آن شود؟ در آن صورت آیا طراحان سیاست کاهش نرخ سود بانکی به عواقب این هجوم اندیشیده اند؟ در تمام جهان برای رونق تولید، تلاش می شود تا سرمایه های مردم به بانک ها هدایت شوند و سپس بانک ها برای رسیدن به این هدف با بهینه گزینی و سیاست های هدایت شده، این پول ها را به حوزه های مورد نیاز هدایت می کنند، در اینجا اما چون بانک ها وظیفه ذاتی خود را بدرستی انجام نمی دهند و بیشتر سرمایه های جذب شده را وارد عرصه های دلالی می کنند و یا وام های کلان را با زد و بند به کسانی می دهند که بعد برای بازپس گیری آن پرونده های قطور قضایی به وجود می آید، چاره را در فراری دادن سرمایه ها از بانک ها می جوییم. این در حالی است که هنوز تکلیف مؤسسه های مالی و اعتباری که تابع قوانین و نرخ های دستوری بانک مرکزی نیستند، معلوم نشده است. در چنین حالتی خطر دیگر که بسیار هم درصد وقوع آن بالاست، جابه جایی سرمایه های مردمی از بانک ها به صندوق های رسمی و مؤسسه هایی است که مانند تمام این سال ها سودهایی بالاتر از بانک ها می دهند. این مراکز غیررسمی هم برای تأمین سودی که باید به صاحبان حساب ها بپردازند، به عرصه هایی ورود می کنند که بتوانند بیشترین سود را در کوتاه ترین زمان به دست آورند و این یعنی رونق دوباره دلالی! جان کلامم این است که، آزموده را نیازماییم. چندین دهه است که همه دریافته اند با الزام و دستور، نمی توان اقتصاد این سرزمین را به سامان رساند، بویژه وقتی دولت زیرساخت های لازم را برای خروج از رکود فراهم نکرده است فقط فشار به بانک ها برای کاهش نرخ سود چاره ساز نیست. مبادا نظیر گذشته سرمایه مردم را در بازارهایی مانند بورس و غیره ناخواسته به باد دهیم.
شنبه ، ۸اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها