تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805321254
نباید به بهانه آسیب شناسی، اصل عزاداری را نشانه گرفت
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس آنلاین: وقتی سالانه میلیون ها تومان صرف هزینه آرایش می شود، وقتی رکوردار جراحی بینی می شویم وقتی در صف های فست فود و رستوران می ایستیم یاد فقرا نمی کنیم اما هزینه برای تقویت دین کردن را برنمی تابیم.به گزارش قدس آنلاین، یادداشتی از حجت الاسلام رمضانعلی، حسنی کارشناس گروه شبهه یابی مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات حوزه در پاسخ به شبهاتی درباره حیف و میل کردن اموال بیت المال در عزاداری ها در پی می آید؛ برپایی مجالس یادبود و عزاداری برای اهل بیت عصمت و طهارت(ع) به ویژه سرور و سالار شهیدان و آزادگان جهان، امام حسین – علیه السّلام- یکی از امور مهم و اساسی است که ارتباط نزدیک و تنگاتنگ با سعادت و اصلاح دنیا و آخرت امت اسلامی دارد و معمولا هزینه های این گونه مجالس توسط اقشار معمولی و ضعیف جامعه تامین می گردد. و این همان تیری است که در همیشه تاریخ قلب تاریک دشمنان اهل بیت(ع) را نشانه رفته است. به همین جهت، عده ای از گروه ها و افراد مغرض به جای این که به جنبه های مثبت و آثار و برکات فراوان مراسم عزاداری توجه کنند، تمام توجه شان را روی جنبه ها و نقاط منفی این گونه مراسم که هیچ گونه ربطی به آموزه های دینی و شیعی ندارد، بلکه برخاسته از فرهنگ، آداب و شیوه تربیتی برخی از گروه ها و افراد است، متمرکز نموده و شبهاتی از این دست را مطرح کرده اند: - هزاران هزار متر پارچه سیاه می خرند و شهر را سیاه پوش می کنند برای نزدیکی به خدا، آنگاه هزاران هزار کودک در سطح شهرشان با لباس های پاره دست فروشی می کنند؛ - در ۱۰روز میلیون ها ظرف غذا برای رضای خدا به یکدیگر هدیه می دهند، آنگاه هزاران نفر هموطنشان شب را با شکم گرسنه صبح می کنند؛ - لباس نو مشکی و زیبا می خرند برای اینکه بگویند ناراحت اند، اما هزارن نفر از هموطنانشان لباس مدرسه ندارند؛ - ساعت ها با زنجیر بر گردن و سر و کله و سینه خود می زنند، اما هنگام کار کردنشان کمترین میزان کار مفید را دارند؛ - تا شهری در کشوری دیگر پیاده می روند، اما از پل عابر خیابان هایشان بالا نمی روند؛ - ساعت ها برای با غیرت بودن کسی گریه می کنند، فردایش به دختر یتیم ده ساله هم رحم نمی کنند؛ - برای گرفتن نذری هرج و مرج و بی نظمی راه می اندازند. در نوشتار حاضر به پاسخ این شبهات پرداخته خواهد شد. چکیده نقد، آسیب شناسی و پیرایه زدایی از مراسم عزاداری امری مطلوب و پسندیده است و در طول تاریخ اندیشمندان و صاحب نظران این عرصه به ویژه مصلحان و اندیشمندان اسلامی به این امر مهم و خطیر توجه نموده و همت گماشته اند. اما نباید به بهانه نقد، اصل عزاداری را نشانه گرفت و در صدد تخریب و سست کردن پایه های آن برآمد. اقامه هر امری با توجه به ارزش و اهمیتی که دارد قطعا هزینه درخور خود را دارد. شکی نیست که خدمت به مردم و رسیدگی به مشکلات آنان خصوصا نیازمندان شیعه از امور مهم و اساسی محسوب می شود، اما باید دانست که در جامعه اسلامی وشیعی امور مهم فراوانی وجود دارند که به هر کدام در جای و در زمان خودش و به فراخور آن باید توجه و رسیدگی شود و توجه و عنایت به یک امر نباید ما را از رسیدگی به امور دیگر باز داشته و یا غافل نماید و این همان چیزی است که ما از مکتب اهل بیت و امام حسین - علیهم السلام- آموخته ایم. مقدمه حادثه خونبار کربلا که در سال ۶۱ هجری قمری اتفاق افتاد، از حوادث بی نظیر و منحصر به فرد تاریخ اسلام و تشیع محسوب می شود. امام حسین ـ علیه السلام ـ با توجه به اوضاع و شرایط زمانه اش، با تمام وجود به مقابله با حاکم ستمگر اموی، یزید بن معاویه پرداخت و با نثار خون خود درخت اسلام را که در حال خشکیدن بود، آبیاری کرد و یزید و یزیدیان را برای همیشه رسوا ساخت. حوادث گذشته هر جامعه، حامل تجربیات و درس های گران بهایی است که با زحمت بسیار و قیمت گزاف به دست آمده است و می تواند در سرنوشت و آینده آن جامعه تأثیر عظیمی داشته باشد. یکی از این سرمایه های بی نظیر واقعه کربلاست و عقل حکم می کند، چنین سرمایه هایی باید حفظ و احیا شده و مورد بهره برداری قرارگیرد. ضرورت آسیب شناسی سازنده، نه تخریب گر هیچ انسان خردمند، مخلص و دلسوز مخالف آسیب شناسی، نقد و آسیب زدایی از رفتارها، آداب و رسوم اجتماعی و سبک تعامل انسان ها با یکدیگر نیست. در دین مبین اسلام خط قرمزهای رفتاری و اخلاقی در ابعاد مختلف معنوی، اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی و نظامی با واژه هایی مانند؛ واجب، حلال، حرام، مستحب، مکروه و مباح تبیین و تعیین شده است و این مفاهیم هستند که نقش و وظیفه و نیز حدود اختیارات یک مسلمان در برخورد با مسائل مختلف اجتماعی را مشخص می سازند. در باب آداب عزاداری نیز آنچه از احکام، اصول و ارزش های اسلامی وسیره و روش علما، اندیشمندان و صاحب نظران مسایل دینی و مذهبی استنباط می شود، همگی حکایت از آن دارد که در این گونه مراسم نیز هر رفتار نامتعارف و حتی هر عمل متعارف و مستحبی که ضرر و زیان مسلمین یا جوامع انسانی را در پی داشته باشد و یا سبب بروز اختلاف بین مسلمانان گردیده و یا موجبات سوءاستفاده کفار و دشمنان اسلام را فراهم سازد و باعث وهن اسلام و تحقیر مسلمین شود، حکم حرمت پیدا نموده و مشروعیت خود را از دست می دهد. [۱] مراجع عظام تقلید، دانشمندان، پژوهشگران و مبلغان دینی و مذهبی همواره به عزاداران حسینی توصیه و سفارش کرده اند که در برپایی مجالس عزاداری از هر گونه افراط و تفریط، اسراف و تبذیر در نحوه پذیرایی، عریان نمودن بدن در مقابل نگاه نامحرم، قمه زنی و سایر حرکت های مشابه، استفاده از کلمات سخیف و تکرار و تولید صداهای دون شأن انسان خودداری نموده و از ادامه دادن عزاداری در شب های تاسوعا و عاشورا تا بعد از نیمه شب که معمولاً باعث قضا شدن نماز صبح عزاداران می گردد، پرهیز کنند. [۲] همان گونه که اشاره شد، نقد، آسیب شناسی و پیرایه زدایی از مراسم عزاداری امری مطلوب و پسندیده است، و در طول تاریخ اندیشمندان و صاحب نظران این عرصه به این امر مهم و خطیر توجه نموده و همت گماشته اند. اما نباید به بهانه نقد، اصل عزاداری را نشانه گرفت و در صدد تخریب و سست کردن پایه های آن برآمد. هیچ کس ادعا ندارد که هر مراسم عزاداری، هر دسته و هیئتی، از هر گونه عیب و ایراد و کم و کاستی مبراست. این واقعیت قابل انکار نیست که در بعضی از هیئت ها و دسته ها در پذیرایی از عزاداران حسینی اسراف و ریخت و پاش ها، بی نظمی ها، چشم و همچشمی ها و رقابت های منفی وجود دارد. در همه ی دسته ها و هیئت های عزاداری هر جور افرادی با هر نوع طرز تفکر و ایده ای شرکت می کنند، کسی حق ندارد از ورود افرادی که ظاهر مذهبی ندارند و یا به آموزه های دینی و مذهبی عمل نمی کنند و یا از اهداف امام حسین و سایر امامان معصوم(ع) پیروی نمی کنند، جلو گیری نموده و آن ها را از بهره گیری از خوان گسترده حسینی محروم سازد. اما تلاش مبلغان، ناصحان و دلسوزان دینی همواره این بوده و هست که با برپایی این گونه مراسم روز به روز و سال به سال بر شناخت و آگاهی دینی و مذهبی مردم بیفزایند و بیش از پیش مردم را با آموزه های دینی و اهداف حسینی آشنا سازند و زمینه رشد و شکوفایی استعدادهای معنوی افراد را فراهم سازند. بنابراین، وجود هرج و مرج در گرفتن نذری ها، ریخت و پاش ها و رقابت های منفی در برخی از دسته ها و هیئت ها از سوی برخی افراد واقعیت دارد اما عمومیت ندارد. لذا عاقلانه و منطقی نیست که به بهانه نقص و ایرادهایی که در بعضی جاها و در بعضی دسته ها دیده می شود، به جای پیرایه زدایی، خرافات ستیزی، و ایجاد اصلاحات از برپایی اصل مراسم صرف نظر کنیم. هرچیز به جای خویش نیکوست! در دین مبین اسلام همان طور که به رسیدگی به فقرا و کمک به نیازمندان توصیه و سفارش شده است، زیارت اولیای الاهی، نذر، اقامة عزای اهل بیت - علیهم السلام-، ولیمة حج و عروسی و... نیز از جمله سفارش ها و توصیه های دین اسلام است. اگرکمک به فقرا ضروری تر و مهمتر از بقیة مستحبات است، چرا خدای متعال آن را جایگزین عمره، زیارت ائمة اطهار- علیهم السلام-، نذر، ولیمه حج و عروسی قرار نداده است؟ واگر رسیدگی به نیازمندان، جایگزین مناسبی برای برخی اعمال مستحبی است، چه لزومی داشت که خدای متعال ما را به انجام اموری مانند نذرکردن، اقامة عزا، زیارت و مانند آن توصیه کند؟ آیا می توان به کسی سفارش کرد که در تمام عمر به جای لبنیات و غلات از سبزیجات استفاده کند؟ مسلماً خیر. همان طورکه هر ماده غذایی، اثر و خاصیت خاص خودش را دارد، در امور معنوی هم هرعملی جایگاه و اثر ویژه ای دارد. کمک به مستمندان دارای یک نوع از آثار و پیامدها، اقامه عزا، دارای نوع دیگری از آثار و پیامدها است؛ و این نکته در مورد تمام اعمال عبادی صادق است. [۳] بنابراین، بندگان خاص و مخلص خداوند متعال، از همه دستورات دینی اطاعت نموده و بدون دلیل و مجوز شرعی یکی را بر دیگری ترجیح نمی دهند؛ چرا که در دین اسلام هرعملی دارای جایگاه خاص و اثر ویژه ای خود را دارد. ازآن جایی که، ما به مصالح دستورات الاهی به طور کامل آگاهی نداریم، نمی توانیم آن ها را با هم مقایسه کرده، و بدون دلیل یکی را بر دیگری ترجیح دهیم. [۴] مجالس سوگواری اهل بیت و رویش احساس های انسانی مگر تزئین حرم ها، و هزینه کردن برای برگزاری مراسم عزاداری به این معنی است که به فقرا کمک نکنیم!؟ اتّفاقاً هر چه این حرم ها آبادتر باشند، و هرچه مراسم و مجالس عزاداری منظم تر، با شکوه تر و پر رونق تر برگزار شود، به همان اندازه به فقرا و نیازمندان نیز رسیدگی می شود. چون در این گونه مراسم به مسایل و آموزه های دینی و اخلاقی و سیره عملی پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم(ع) پرداخته می شود؛ از جمله آموزه های دینی و سیره پیشوایان الاهی کمک به نیازمندان است. مردم زمانی دست و دلباز می شوند و به فکر فقرا می افتند که احساسهای معنوی آنها برانگیخته می شود؛ و این احساسها بیشتر زمانی به غلیان می آید که در مجالس عزای امام حسین – علیه السّلام- و سایر پیشوایان و مقربان درگاه الاهی شرکت نموده یا به زیارت حرم های مطهر این بزرگواران می روند ... لذا اگر نگاهی گذرا به رفتار و عملکرد جامعه دینی و مذهبی بیندازید، می بینید که بیشترین کمک به مستمندان، با نام و یاد اهل بیت (ع) و با پیروی و الگوگیری از سیره آن بزرگواران انجام می شود. علاوه براین، هر ساله هزاران فقیر از خوان گسترده و با برکت پیامبر گرامی اسلام(ص) و اهل بیت آن وجود مقدس بهره مند می شوند. چون دارایی اهل بیت(ع) فقط همان زیور آلات داخل حرمها نیست؛ بلکه ده ها مدرسه، کارخانه و زمین های زراعی موقوفه نیز به یاد و نام آن بزرگوران وجود دارد که هزاران نفر در آنها مشغول کار و کسب درآمد هستند؛ و از فواید این موقوفات در مسیر رشد اقتصادی و فرهنگی مردم و از جمله مستمندان استفاده می شود. [۵] جامع نگری در تأمین نیازهای انسانی همان گونه که رسیدگی به فقرا و نیازمندان، به ویژه اگر در میان خویشاوندان، نزدیکان و همسایگان باشند، امری پسندیده و بلکه لازم و ضروری است و اگر کسی با وجود تمکن مالی، از روی عمد به این مساله توجه نکند، مورد مذمت و سرزنش عرف و عقلا قرار گرفته و در عالم آخرت نیز از مؤاخذه در امان نیست؛ بر پایی شعائر اسلامی، حفظ آنها، افزایش شناخت دینی و مذهبی، بیداری مردم و جهت دادن به اذهان عمومی، نیز امری بسیار نیکو و البته لازم و ضروری است و هرگونه اهمال، سستی و بی توجهی در این مورد نیز قابل اغماض و چشم پوشی نیست. [۶] قرآن کریم می فرماید: «وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ». [۷] شعائر در لغت به معنای علامت آمده است. مقصود از بزرگداشت شعائر الاهی، بزرگداشت نشانه های دین و اطاعت خداوند و آیین ابراهیم – علیه السّلام- است که در اسلام تبلور یافته است. از این رو به طور عموم می توان استفاده نمود که هر زمان یا در هر مکان فعل یا عملی که یاد خدا و زمینه تقوا و رشد معنوی و روحی را فراهم آورد، در صورتی که در چارچوب قوانین و دستورات اسلام قرار داشته باشد جزو شعایر الاهی به شمار می رود. و به طور مسلّم مراسم عزاداری برای بندگان خاص خداوند که به حق قرآن ناطق و حج مجسم بودند و برای اعتلای کلمه توحید جان خود را قربانی ساختند، از بارزترین نشانه ها و شعائر الاهی است. چرا که در این مراسم جز فراگیری مسائل دینی و یادآوری شهامت ها و ایثارگری شهیدان بزرگ اسلام، سخن دیگر طرح نشده و سخن از دشمنی با دشمنان خدا و دوستی با دوستان خدا گفته می شود. [۸] اگرشیعیان و پیروان اهل بیت – علیهم السّلام- در انجام این وظیفه خطیر و مهم کوتاهی کنند، گروه ها، سازمان ها و پیروان ادیان و مذاهبی دیگر این کار را انجام نمی دهند. درحالی که میان همة مردم - چه دین دار، چه بی دین - کمک به فقرا پسندیده است و بر مؤمن وکافر بایسته است که به نیازمندان رسیدگی کنند. واقع بینی منصفانه در آسیب شناسی اجتماعی کسی نزد یکی از علما می رسد و می گوید: ساعتی قبل از نماز صبح بیدار می شوم و بین این که مشغول مطالعه شوم، یا این که به نماز شب بایستم دچار تردید می شوم و نمی دانم در این زمان کدام یک بر دیگری ترجیح دارد. آن عالم با شناختی که از این شخص داشته می گوید: شما روزی ده بار قلیان می کشید، به جای قلیان کشیدن مطالعه کنید و سحر که از خواب بیدار می شوید، به نماز شب بپردازید. حال این قضیه، ماجرای جامعه امروزی ماست. وقتی سالانه میلیون ها تومان صرف هزینه آرایش می شود، وقتی رکوردار جراحی بینی در دنیا می شویم، وقتی در صف های طویل فست فود و رستوران می ایستیم، وقتی میلیون ها تومان خرج مسایل غیر ضروری می شود، یادی از فقرا نمی کنیم، اما کافی است که بخواهیم اندک هزینه ای برای تعظیم شعائر الاهی و تقویت دین انجام دهیم، آن وقت است که وسوسه های شیطانی و نداهای خناسان بلند می شود که پس فقرا چه! حال آنکه باید از خود بپرسیم: آیا تنها پولی که ما داریم، همین بوده که برای تعظیم شعائر الاهی خرج می کنیم؟ و آیا نمی توانیم از خرج های غیر ضروری دیگر بکاهیم و پول آن را صرف فقرا کنیم؟ آیا فقط هزینه حج و عزاداری و ساخت مسجد و ... باید تغییر جهت دهد و به فقرا برسد؟ پس کسانی که ماشین های چند صد میلیونی سوار می شوند، در ایام تعطیل به سفرهای خارجی می روند، بهتر نیست کمی از ریخت و پاش های خود کاسته و زندگی ده ها فقیر را نجات دهند؟ چرا وقتی نگاه پر از حسرت کودکان کار به دنبال ما تا ته سالن گرم رستوران های گران قیمت و غذاهای لذیذ دوخته می شود، از هزینه این شام ها و ناهارهای آن چنانی مان نمی گذریم تا این ها هم شبی با شکم سیر سر بر بالین بگذارند؟ چرا وقتی پول یکی از خودروهای بی استفاده ما مخارج ازدواج ساده ی چند جوان را فراهم می کند، به فکر اهدایش نمی افتیم؟ اگر راست می گوییم بیاییم هزینه ی یک ماه لوازم آرایشمان را خرج زلزله زده ها کنیم. از هزینه های چالوس رفتن، ویلا گرفتن، کافی شاپ رفتن، اسکی و اسب سواری، سفرهای پر خرج خارجی و ... قدری بکاهیم و آن را خرج فقرا کنیم. [۹] از این نکته نیز غفلت نکنیم که بسیاری از همین نذری ها و هزینه هایی که برای برپایی مجالس عزاداری می شود، جلوه هایی از عشق و ارادت همین انسان های فقیر است که اگر چه از مال دنیا بهره چندانی ندارند، اما از همان دارایی ناچیز خود برای برپایی مجالس عزا هزینه کرده و عشق و ارادت شان را به ساحت مقدس اهل بیت – علیهم السّلام- اثبات می کنند. [۱۰] [۱] . احمدرضا هدایتی، آداب عزاداری اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در اسلام، سایت بصیرت، به تاریخ ۲۱/۷/۱۳۹۴. [۲] . ر. ک. توصیه های مراجع در آستانه فرا رسیدن ماه محرم، سایت مداحی، بخش توصیه ها. [۳] . سایت تی وی شیعه [۴] . سایت شورای هماهنگی کانون های مهدویت دانشگاه ها (اطعام) [۵] . ر. ک. وب نوشت http://borhan.blog.ir [۶] . سایت شهر سوال، آیا بهتر نیست پولی که صرف مراسم عزاداری می شود، به فقرا بدهیم؟ [۷] . حج، آیه ۳۲. [۸] . برگرفته از عزاداری در پرتو قرآن کریم، پاسدار اسلام، شماره ۳۳۶، آذر ۱۳۸۸، ص ۳۶. [۹] . فاطمه محمدی بیده، چرا هزینه عزاداری را صرف ازدواج جوانان نکنند؟ سایت تبیان، بخش اخلاق و عرفان اسلامی، به تاریخ ۱۸/۸/۱۳۹۳. [۱۰] . سایت شهر سوال، آیا بهتر نیست پولی که صرف مراسم عزاداری می شود، به فقرا بدهیم؟ مهر انتهای خبر/
دوشنبه ، ۳اسفند۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها