محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803067381
شعر حمیدرضا برقعی در وصف حضرت فاطمه(س) تو خطبه می‌خواندی و می‌لرزید مسجد/ ذرات عالم یک صدا لبیک گویت
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: شعر حمیدرضا برقعی در وصف حضرت فاطمه(س)
تو خطبه می‌خواندی و می‌لرزید مسجد/ ذرات عالم یک صدا لبیک گویت
سیدحمیدرضا برقعی از شعرای آیینی‌سرای کشور شعری در وصف حضرت زهرا(س) سروده است.
به گزارش خبرگزاری فارس، سروده جدید سیدحمیدرضا برقعی، تازه‌ترین سروده‌اش در وصف حضرت زهرا (س) است. گل‌های عالم را معطر کرده بویت
ای آن که می‌گردد زمین در جست و جویت یادش بخیر آن روزها ریحان به ریحان
می‌چید پیغمبر بهشت از رنگ و بویت سیاره‌ها را در نخی می‌چیدی آرام
می‌ساختی تسبیحی از خاک عمویت برداشتند از سفره‌ات نان، مردم شهر
جرعه به جرعه آب خوردند از سبویت درهای رحمت باز می‌شد با دعایت
دردا که می‌بستند درها را به رویت تاریخ می‌داند فدک تنها بهانه است
وقتی بهشت آذین شده در آرزویت وقتی منزه گشته خاک از سجده‌هایت
وقتی مطهر می‌شود آب از وضویت چادر حمایل می‌کنی از حق بگویی
حتی اگر یک شهر باشد روبرویت برخواستی با آن صفت‌های جلالی
این بار آتش می‌چکید از خلق و خویت حتی زمان می‌ایستد از این تجسم
تو سوی مسجد می‌روی مسجد به سویت از های و هو افتاد دنیا با سکوتت
دنیا به آرامش رسید از های و هویت از بانگ بسم الله الرحمن الرحیمت
از شکوه‌های "الذین آمنویت" تو خطبه می‌خواندی و می‌لرزید مسجد
ذرات عالم یک صدا لبیک گویت خطبه به اوج خود رسید آن جا که می‌ریخت
مدح علی حیدر به حیدر از گلویت گفتم علی... او قطره قطره آب می‌شد
آن شب که روشن شد سپیدی‌های مویت آن شب که زخم تو دهان وا کرد، آرام
زخم تو آری زخم ... آن رازِ مگویت
هنگام دفن تو علی با خویش می‌گفت
رفتی ولی پایان نمی‌یابد شروعت...
94/12/02 - 16:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 201]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها