تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814697037
فرار از سرمای کُشنده شب های زمستان
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: در گوشه گوشه این شهر پهناور، افرادی با زندگی خاکستری هستند که به دنبال لقمه ای نان و سرپناهی محقر، به عمق ظلمت رسیده اند. ظلمتی بی پایان که یأس و سرخوردگی های بزرگی را برایشان به همراه آورده است. آنان در بیغوله های بی نام و نشان شهر، زندگی را جستجو می کنند و هیچ کدامشان معنی این نوع گذران عمر را نمی فهمند و فقط می دانند که دست غدار سرنوشت، این زندگی شوم را برایشان رقم زده است.آنان بی خانمانانی هستند که سالیان سال، به حال خود رها شده اند. بی خانمان ها در گرمخانه های شهرداری در تعریف کارشناسی از «بی خانمانی» آمده است، بی خانمان کسی است که خانه و سرپناهی برای زندگی و آسایش ندارد و از این رو در گوشه و کنار خیابان ها، پارک ها و مکان های همگانی زندگی می کند. کارشناسان همچنین معتقدند، بیکاری و نداشتن پول برای خرید یا اجاره خانه، اعتیاد به موادمخدر و در نتیجه از کار افتادن و رانده شدن به حاشیه زندگی اجتماعی، بدهکاری های سنگین در رابطه با وام مسکن و ناتوانی در بازپرداخت آن، ورشکستگی یا مال باختن ، کسبه و بازرگانان، مهاجرت های بی رویه روستائیان به شهرها، افزایش بی رویه و کنترل نشده جمعیت، وقوع جنگ و نابودی شمار بسیاری از خانه ها و رخدادهای طبیعی مانند زمین لرزه، سیل، توفان، فوران آتش فشان ها و آتش سوزی، از مهم ترین دلایل بی خانمانی افراد محسوب می شود. گفتنی است که در این رابطه چندی پیش اعلام شد که شهرداری تهران برای پیشگیری از به خطر افتادن سلامت جامعه، نسبت به احداث گرمخانه هایی با امکاناتی مانند محل خواب و استراحت، امکان مشاوره و همچنین استفاده از لوازم بهداشتی برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های مختلف و به ویژه امراض خونی، اقدام کرده است. بر اساس این خبر، گرمخانه های شهرداری از ساعت ۱۹ تا ۷ صبح روز بعد برای خواب و مشاوره، بی خانمان ها را می پذیرند. همچنین در سطح کشور ۱۹ گرمخانه فعالند که ۵ واحد آن ها در کلانشهر تهران واقع شده اند که از این تعداد نیز ۴ گرمخانه ویژه مردان و یک گرمخانه برای زنان بی خانمان در نظر گرفته شده است. در همین حال مسئولان شهرداری از ساعت ۴ مرکز گرمخانه ای استاندارد در سطح شهر تهران هم خبر داده اند. تقسیم بندی متکدیان پایتخت محمدرضا محمودی ـ معاون عمرانی استانداری تهران در گفتگو با خبرگزاری مهر، در مورد جمع آوری متکدیان از شهر تهران اظهار داشته است، کمیته مشترکی متشکل از نمایندگان شهرداری، کمیته امداد و بهزیستی اقدام به جمع آوری متکدیان از سطح شهر کرده اند که در صورت ادامه فعالیت این کمیته، شاهد شهری بدون متکدی خواهیم بود. وی در پاسخ به این پرسش که متکدیان جمع آوری شده به چه مکان هایی منتقل شده اند، می گوید: برخی از متکدیان اتباع بیگانه هستند که از طریق نیروی انتظامی به مسئولان مرزها تحویل داده شده اند. تعدادی افراد بی سرپرست هم در میان متکدیان بودند که تحت سرپرستی بهزیستی درآمده اند و بخشی نیز تحت پوشش کمیته امداد قرار گرفته اند. کارتن خواب ها دکتر مجید ابهری، رفتار شناس اجتماعی در مورد احداث گرمخانه ها برای افراد بی خانمان و متکدی به گزارشگر روزنامه اطلاعات می گوید: بی خانمان یا کارتن خواب ها، افرادی هستند که از خانه و کاشانه خود به دلایل مختلف رانده شده اند و در پیاده روها و معابر عمومی زندگی می کنند. البته از نظر رفتار شناسی اجتماعی، ممکن است شخصی در خانه خود هم کارتن خواب باشد، یعنی زندگی بدون نظم و دور از آداب و اخلاق خانوادگی دشته باشد، اما بی خانمان ها به طور کلی زنان، مردان و کودکانی هستند که سرپناه ندارند و با فرا رسیدن زمستان و سرد شدن هوا، مراکز و نهادهای ذی ربط به فکر آنان می افتند. وی با بیان این مطلب که هنوز از تعداد بی خانمان ها در کشور آمار مشخصی در دست نیست، می افزاید: تا قبل از احداث گرمخانه ها، بسیاری از متکدیان شب ها در خیابان ها و هوای سرد زمستان یخ می زدند و از میان می رفتند و هر روز صبح به طور معمول ۱۰ تا ۱۵ جسد بی خانمان ها، از کوچه ها و خیابان ها جمع آوری و به گورستان منتقل می شدند و این صحنه های دلخراش شرایطی را به وجود آورد تا شهرداری نسبت به احداث گرمخانه، مددسرا و سامان سراها اقدام کند. این رفتار شناس اجتماعی در مورد شرایط گرمخانه ها یادآوری می کند: من بارها در ساعات مختلف شبانه روز به بازدید این اماکن رفته ام. گرمخانه ها در شب های زمستان بی خانمانان را می پذیرند، به آنان شام مختصری می دهند و نیازهای اولیه آنان مانند استحمام و دسترسی به معاینه و درمان را برطرف می کنند. بی خانمان ها بعد از استراحت و خواب شبانه و صرف صبحانه، به دنبال زندگی های خیابانی خود می روند و این گرمخانه ها فقط برای سپری کردن شب های سرد زمستان است. سامان سراهایی هم در طول سال به طور مستمر و مکرر و شبانه روزی افراد متکدی و بی خانمان را جمع آوری می کنند و بعد از طبقه بندی و معاینات پزشکی، از آنان نگهداری به عمل می آورند و در عین حال مهارت و کارهای مختلف را هم به بی خانمان ها آموزش می دهند. در حال حاضر ۴ سامان سرا در تهران وجود دارد که برای این شهر کافی نیست. وی همچنین می گوید: سامان سرای زنان هم در اوایل زمستان امسال در «خاور شهر» افتتاح شد که امیدواریم تعداد این سامان سراها برای تمامی بی خانمان های تهران، کافی و مناسب باشد. در اینجا لازم است به نکته ای اشاره کنم که آن هم ضرورت ورود نهاد و سازمان های متولی به اداره این سامان سراها است سامان سرا نه زمستان ها، بلکه باید در طول سال باز باشد و به افراد بی خانمان و معتاد رسیدگی کند و به درمان آنان بپردازد. در جلسه ای که به تازگی با مسئولان داشتیم، آنان گفتند که با احداث این مراکز دیگر در تهران مرد و زن کارتن خواب وجود ندارد و باید دید و قضاوت کرد که جمع آوری بی خانمان ها در تهران تا چه حد با موفقیت همراه بوده است؟ دکتر ابهری با اشاره به این مطلب که در میان بی خانمان ها افراد تحصیلکرده بسیاری وجود دارند، می افزاید: مهندس و حتی بالاتر از لیسانس را هم در میان بی خانمان ها دیده ام که علت اصلی بی خانمانی و کارتن خوابی شان، اعتیاد بوده است، اواز این رو از خانواده هایشان رانده شده اند، در حالی که اگر این افراد توسط خانواده ها پذیرفته و نسبت به درمان شان اقدام شود، جامعه پذیر خواهند شد. طرح نابسامان جمع آوری متکدیان دکتر فرهاد رمضانی نژاد ـ مدیر سرای احسان کهریزک در مورد سامان دهی بی خانمانان به گزارشگر روزنامه اطلاعات می گوید: شهرداری تهران کار ساماندهی متکدیان و افراد بی خانمان را انجام می دهد و گرمخانه ها و مراکز بهاران را برای آنان راه اندازی کرده است. وی با بیان این مطلب که جمع آوری متکدیان پیشینه طولانی دارد و شهرداری دوباره در حال تجربه کردن فرآیند نامطلوبی در این مورد است، می افزاید: سابقه جمع آوری متکدیان به سال ۱۳۷۴ برمی گردد. در آن سال استانداری تهران به کمک شهرداری، طرح جمع آوری متکدیان را برنامه ریزی و در سال ۱۳۷۶ به طور رسمی اجرا کرد و قرار شد متکدیان در کهریزک و در محلی به نام اردوگاه که قبلا محل معاودین عراقی بود، نگهداری شوند. شهرداری تهران مسئول این کار بود و وزارت کشور هم از طریق فرمانداری بر انجام کارها نظارت داشت. از طرف قوه قضائیه، قاضی در محل مستقر شد و نیروی انتظامی هم تأمین امنیت محل را برعهده گرفت. در سال ۱۳۷۸ مصوبه شورای عالی اداری ابلاغ شد که بر اساس آن، همه نهادها و سازمان های که در آن حوزه مسئولیتی داشتند، مکلف شدند به این کار ورود پیدا کنند. البته لازم به ذکر است که در سال ۱۳۷۶ با توجه به برگزاری کنفرانس سران کشورهای اسلامی، سطح شهرها باید از متکدیان و بی خانمان ها پاکسازی می شد، از این رو «سرای احسان» به طور جدی طرح جمع آوری متکدیان را اجرا کرد. متکدیان جمع آوری شدند، تا کنفرانس سران آبرومندانه برگزار شود. اما در آن زمان با مشکل بزرگ اسکان متکدیان روبرو شدیم، تعداد زیادی از آنان در یک اردوگاه غیراستاندارد که با برزنت درست شده بود، اسکان داده شدند و این در حالی بود که ما با ۲ دسته از متکدیان روبرو بودیم؛ گروه اول، کسانی که به دلیل نداشتن استطاعت مالی، گدایی می کردند و گروه دوم کسانی که تحت عنوان متکدی در باندهای فساد، فحشا و مواد مخدر مشغول به فعالیت بودند. برای گروه اول عملا کسی نمی توانست کاری انجام دهد، زیرا متکدیان در سطح شهر درآمد های بسیار بالایی داشتند و پول ناچیزی که کمیته امداد به آنان پرداخت می کرد، کفاف زندگی شان را نمی داد، بنابراین این گروه را نمی شد ساماندهی کرد و نهادهای حمایتی دیگری هم نبودند که به کمک آنان بشتابند. مدیر سرای احسان کهریزک با بیان این مطلب که بر اساس قوانین شهرداری، تکدی گری جرم نیست، بلکه ولگردی جرم است، یادآوری می کند. در سال های گذشته متکدیان را به عنوان ولگرد محاکمه می کردند و بر اساس ماده ۷۱۲ و ۷۱۳ قانون با آنان برخورد می شد، به طوری که بار اول به ۳ ماه زندان و مصادره اموال محکوم می شدند و بعد که متکدی وارد زندان می شد و خلاف های بیشتری را یاد می گرفت، عملا به یک خلافکار خطرناکتر تبدیل می شد که در نتیجه این طرح با شکست مواجه شد و ادامه آن،متوقف شد. حضور در پایانه های مسافری دکتر رمضانی نژاد در مورد ساماندهی متکدیان می گوید: در آن سال ها سازمان پزشکی قانونی آماری را منتشر کرد که بر اساس آن، هر روز شماری از متکدیان بر اثر سرما و گرسنگی جان خود را در سطح شهر تهران از دست می دادند و می بایست این افراد ساماندهی شوند. از این رو کسانی که در آسیب های اجتماعی صاحب نظر بودند، تصمیم گرفتند که از شخصیت حقیقی خودشان استفاده کنند و مؤسسه ای را به عنوان یک NGO تشکیل دهند و بی خانمان ها را تحت پوشش خود قرار دهند. به این ترتیب مؤسسه حمایت از آسیب دیدگان اجتماعی به ثبت رسید که همزمان چند کار مختلف را انجام می داد که یکی از آنها «سرای احسان» به عنوان محل ارجاع افراد بالای ۱۸ سال بود. در آن زمان مؤسسه ۳ مرکز دیگر با نام های «خانه سبز» که محل نگهداری پسران زیر ۱۸ سال و «خانه ریحانه» که مختص دختران فراری زیر ۱۸ سال بود را تاسیس کرد و همچنین در خیابان امیرکبیر هتلی به نام هتل آرین را برای خانم هایی که به دلایل گوناگونی به تهران می آمدند، در نظر گرفته بود. این افراد به محض ورود به پایانه های مسافربری، توسط مددکاران ما شناسایی می شدند تا جذب باندهای فساد نشوند. مسافران بسته به نیازهایشان در آنجا می مانند و مشاوره مددکاری و روان شناسی می گرفتند و بعد آنان را روانه خانه هایشان می کردیم یا اگر لازم بود با خانواده هایشان تماس می گرفتیم. بررسی ها در آن زمان حاکی از مفید بودن این کار بود و علاوه بر آن ما در تمامی پایانه های تهران گروه کارشناسی داشتیم و به محض این که کسی از اتوبوس پیاده می شد و مستأصل بود، جذب تیم ما می شد و به یکی از مراکز نگهداری فرستاده می شد و این فعالیت ها خیلی جدی بود. در آن زمان با دادگاه انقلاب هم در ارتباط بودیم و در مراکز ما قاضی مستقر بود و نیروی انتظامی هم بحث تأمین گردآوری این افراد را به عهده داشت. این افراد از نظر جسمی و روانی تحت نظر بودند و سیکل کاملی از زمان ورود تا ترخیص شان انجام می شد و تمامی خدمات را می گرفتند و تعیین تکلیف می شدند. طی آن سال ها مبلمان شهری کاملا به طور مشخص تغییر کرده بود و خبری از آمارهای فوت شدگان در خیابان ها نبود. در سال ۱۳۸۳ هم طرحی را برای شهرداری و شورای شهر در مورد ساماندهی بی خانمانان تهیه کردیم تا اطعام و درمان بیماران سرپایی را نیز انجام دهیم. از این رو طرح جامعی به نام طرح ساماندهی متکدیان را راه اندازی کردیم و بعد خود شهرداری هم ورود به کار کرد، با این تفاوت که شهرداری رویکرد خاص خودش را داشت. سامان دهی بیماران روانی دکتر رمضان نژاد با اشاره به این مطلب که در آن مقطع زمانی، با مشکل سامان دهی بیماران روانی مواجه شده بودند و سازمان بهزیستی نتوانست برای آنان ظرفیت سازی کند، می گوید: ما به سمت نگهداری از بیماران روانی مزمن رفتیم و مراکز یاد شده هم تعطیل شدند. واقعیت این است افرادی که در حوزه اجتماعی کار می کنند، شدیدا وابسته به تصمیم گیری های شهردرای هستند و این در حالی است که معاونت اجتماعی دارای رویکرد متفاوتی است. بعد از مدتی خانه سبز، خانه ریحانه و هتل آرین تعطیل شدند، اگرچه دوباره شهرداری تهران در این حوزه ورود پیدا کرد و سازمان بهزیستی به ما پیشنهاد داد که بخشی از کارمان را به نگهداری از بیماران روانی اختصاص دهیم. وی می افزاید: تعداد زیادی از متکدیان و کارتن خواب ها به انواع بیماری های عفونی مانند ایدز و هپاتیت مبتلا هستند و از این رو شهرداری مرکزی را در لویزان به محل نگهداری از آنان اختصاص داد و گرمخانه هایی را برای اسکان موقت افراد متکدی و بی خانمان احداث کرد و گشت شهرداری، مسئول جمع آوری آنان در سطح شهر شد. این روان پزشک با بیان این مطلب که متاسفانه بیمارستان های روانی درجه ۳، مرکز بازیافت، آسایشگاه های بزرگ معلولین و حتی به تازگی زندان فشافویه هم به جنوب شهر تهران منتقل شده است، یادآوری می کند: بقیه مناطق شهر تهران را امن و متاسفانه جنوب شهر را آسیب زا کرده ایم و باید تمهیدی اندیشیده شودتا مناطق به همان اندازه که آسیب تولید می کنند، جوابگو هم باشند، ولی متاسفانه کسی این باور را ندارد و اعتقاد دارندکه باید به این وضع ادامه دهند. مدیر سرای احسان کهریزک همچنین می گوید: احداث گرمخانه ها به وسیله شهرداری، مسکن موقتی است. با این کار آلودگی های بصری را از میان می بریم و مبلمان شهری را تغییر می دهیم، اما در نهایت کاری از پیش نمی بریم. در حال حاضر حدود ۱۵ هزار نفر متکدی در تهران وجود دارند که باید با اتخاذ روش های درست، شهرداری نگهداری از آنان را انجام دهد. متولیان شهر باید بدانند که این یک مسأله کاملاً تخصصی است . واقعیت اینجا است که ساماندهی ۱۵ هزار متکدی در تهران خیلی سخت نیست،به شرط این که کار به صورت گروهی انجام گیرد و به افراد لایق وکاردان سپرده شود. بیتا مهدوی
جمعه ، ۳۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها