واضح آرشیو وب فارسی:سکو نیوز: (افزایش مشارکت انتخاباتی، «گام سوم» اصلاح طلبان)عنوان سرمقاله امروز روزنامه ابتکار به قلم (رضا دهکی)است که در آن می خوانید: هفته تبلیغات انتخاباتی مجلس شورای اسلامی از امروز آغاز شده است. گروه های سیاسی و کاندیداهای انتخاباتی در یک هفته پیش رو تمام تلاش خود را می کنند که رای دهندگان را با آرا و افکار خود آشنا کنند و با ارائه نمود جذابی از نگاه خود به مسائل در حوزه های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ....، تعداد رای بیشتری را به سبد خود واریز کنند. در این میان، به صورت عمومی نیز دعوت از مردم به رای دادن و مشارکت در انتخابات به خط اصلی رسانه ها تبدیل می شود. با این که مشارکت بالای رای دهندگان در انتخابات، یک نشانه ویژه در روند دموکراسی به حساب می آید و برای نظام جمهوری اسلامی یک امتیاز ویژه محسوب می شود، این سوال وجود دارد که افزایش مشارکت بر آرای جریان های سیاسی چه تاثیری خواهد داشت؟ این روزها مثل هر انتخابات دیگری، چه در محافل عمومی و چه در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی، یکی از بحث های اصلی، موضوع رای دادن یا رای ندادن است. در هر دو سوی این بحث ها آرا و نظرات مختلفی مطرح می شود. این موضوع حتی در میان کسانی که به نظام جمهوری اسلامی اعتقادی ندارند نیز دیده می شود؛ چنان که در این جریان در مقابل آن ها که با هر عملی در مسیر این نظام – از جمله رای دادن و مشارکت در انتخابات – مخالفند، برخی معتقدند که به هر حال باید روند قانونی فعلی را پذیرفت و حتی برخی دیگر رای دادن را به مثابه یک مبارزه تلقی می کنند و با حضور در پای صندوق های رای و دادن رای سفید، نوشتن اسامی غیرکاندیداها و .... سعی می کنند نگاه انتقادی خود را به این شکل بروز دهند. حتی در میان این جمع برخی سعی می کنند کاندیداهایی را انتخاب کنند که به زعم خودشان بدترین گزینه های ممکن هستند تا با عملکرد ضعیف به نظام ضربه بزنند! در سوی دیگر در کنار افرادی که از نظر نگاه سیاسی نگاه ویژه به نظام جمهوری اسلامی دارند و یا در میان عامه مردم که انتخابات و مشارکت سیاسی از نگاه آن ها بیشتر جنبه یک رویکرد مدنی و دموکراتیک دارد، پیش فرض بر رای دادن است و جنبه های دیگری همچون ناامیدی و گلایه از عملکرد سیاسیون، مجلس پیشین، نبود کاندیداهای مطلوبشان و .... باعث می شود به فکر عدم مشارکت در انتخابات بیفتند. در ایران تاکنون 9 دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار شده است. در این میان برخی مجالس شرایط خاص و ویژه ای داشته اند. مثلا مجلس اول از نظر حضور چهره هایی از گروه های مختلف سیاسی قابل توجه است. در شرایطی که مجالس دوم تا چهارم تحت تاثیر دوران جنگ تحمیلی قرار داشت، از دوره پنجم با آغاز روند تشکیل گروه های تازه سیاسی از جمله جدا شدن مجمع روحانیون مبارز از جامعه روحانیت مبارز و نیز تشکیل احزاب معتدل تری مثل کارگزاران و اعتدال و توسعه در برابر اصولگرایان سنتی و در نهایت بنا نهاده شدن گفتمان اصلاح طلبی شکل رقابت های انتخاباتی تغییر کرد. دوره های پنجم و ششم مجلس با حضور رقابتی اصلاح طلبان در برابر اصولگرایان بالاترین میزان مشارکت عمومی را تجربه کردند. این در حالی است که با کاهش قابل توجه کاندیداهای اصلاح طلب و البته عدم انسجام کافی این جریان در انتخابات مجالس هفتم تا نهم، در کنار شکل گیری رقابت درونی اصولگرایان – که منجر به انشقاق فعلی آن ها شده است – در غیاب رقیب اصلاح طلب، مشارکت عمومی نیز کاهش یافت. این روند نشان می دهد که رقابتی بودن انتخابات مجلس و مشارکت عمومی تاثیر متقابلی بر یکدیگر دارند. در عین حال در صورت وجود رقابت متناسب بین دو جناح سیاسی اصولگرایان و اصلاح طلبان – فارغ از رقابت های درون جناحی یا حضور چهره های مستقل – با افزایش مشارکت عمومی، شانس کاندیداهای اصلاح طلب برای حضور در مجلس بیشتر بوده است. اصلاح طلبان با تجربه ای که از اتحاد و انسجام در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 به دست آوردند، احیای دوباره ای را در عرصه سیاسی ایران تجربه کردند و با همین تجربه، نظم و سازماندهی نسبتا خوبی را برای انتخابات مجلس دهم تدارک دیدند. هرچند در نهایت همه کاندیداهایی که اصلاح طلبان انتظار داشتند تایید صلاحیت نشدند، اما با انتخاب خیرالموجودین از میان همین کاندیداها، توانستند سازماندهی مناسبی را در حوزه های انتخابیه ایجاد کنند. این موضوع به ویژه در پایتخت که اصلاح طلبان در کنار اعتدالیون حامی دولت به یک لیست ائتلافی واحد رسیدند، به خوبی دیده می شود. حال اصلاح طلبان در کنار «گام دوم» خود، باید «گام سوم»ی را بردارند و آن این است که تمام تلاش خود را برای جذب مشارکت حداکثری در انتخابات داشته باشند. بنا بر تحلیل های مختلفی که این روزها ارائه می شود، حتی با 10 درصد افزایش مشارکت عمومی، در صورتی که تنها کاندیداهای اصلاح طلب و معتدل و به صورت لیستی و کامل در برگ رای این رای دهندگان نوشته شود، شانس موفقیت اصلاح طلبان در انتخابات بالا خواهد بود. اصولگرایان در این میان از آن جا که بنا بر نگاه اصولگرایانه باید افزایش مشارکت را در هر حال بپذیرند، تلاش خواهند کرد که این افزایش مشارکت اولا از میان حامیان خودشان باشد و ثانیا، این حامیان و سمپات ها به لیست کامل این جریان رای دهند. مشکل اصولگرایان این است که برخلاف اصلاح طلبان لیست واحدی ندارند و با چند لیست در انتخابات حاضر هستند. در نتیجه چنان که در انتخابات 92 اتفاق افتاد، رای آن ها شکسته می شود. با چنین شرایطی، این انتخابات جذابیت ویژه ای خواهد داشت.
پنجشنبه ، ۲۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سکو نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]