تور لحظه آخری
امروز : دوشنبه ، 25 تیر 1403    احادیث و روایات:  امام جواد (ع):سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند ، پشمیان نگردد : 1 - اجتناب از عجله ، 2 - مشورت ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

اتاق فرار

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

آراد برندینگ

سایبان ماشین

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ووچر پرفکت مانی

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی

خرید ریبون

ثبت نام کلاسینو

خرید نهال سیب سبز

خرید اقساطی خودرو

امداد خودرو ارومیه

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1806581308




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

فرو رفتن سپاه سفیانی در بیداء و قیام امام عصر(ع)


واضح آرشیو وب فارسی:سوک: کعب می گوید: لشگر دوازده هزار نفری سفیانی به سوی مدینه متوجه می شوند و در بیداء زمین آنها را فرو می برد و وقتی که لشگر بیدا به زمین فرو رفت، علامت خروج مهدی(عج) است.کتاب های "ملاحم و فتن" دسته ای از منابع حدیثی است که به اوضاع آخرالزمان و ظهور امام عصر(عج) می پردازد. البته این مبحث در میان شیعه غالبا با عنوان ملاحم و در میان اهل سنت بیشتر با عنوان فتن تعبیر شده و هر دو فرقه کتاب های خود را به همین نام ها خوانده اند. سید بن طاووس (م ۶۶۴) عالم شیعی با استفاده از کتاب های فتن اهل سنت کتاب "التشریف بالمنن" معروف به "الملاحم و الفتن" را جمع آوری کرده است. کتاب حاضر- که در نگاه نخست بخش عمده آن درباره آخرالزمان شناسی و نشانه های ظهور به نظر می آید- در دیدگاه محدثان و عالمان شیعه، پس از سید اهمیت فراوانی یافته است و از احادیث آن به مثابه روایاتی درباره علامت های ظهور بهره برده اند. علامه مجلسی روایات الفتن را به نقل از ابن طاووس گزارش کرده و دیگر محدثان بعدی نیز چنین کرده اند. سید در این کتاب حدود ۴۲۵ تا ۴۵۰ روایت را نقل کرده است که از این روایت ها تنها حدود ۱۷۰ روایت به بحث مهدویت و نام و اوصاف مهدی(عج)، نشانه های ظهور، مدت زمان حکومت، اوصاف حکومت و یاران حضرت مهدی(عج) می پردازند. در این مجال قسمت هایی از این کتاب گرانقدر مهدوی را متذکر می شویم. ابو رومان گوید: زمانی که سفیانی به مصر رسید لشکری می فرستد به سوی آن کسی که در مکه می باشد آن لشکر مدینه را بیشتر از واقعه حره خراب می کنند تا وقتی که به بیدا برسند و زمین آنها را فرو ببرد. قتاده از حضرت محمد بن عبدالله(ص) روایت کرده که فرمود: لشکری از شام به مکه فرستاده می شود تا آن وقتی که به بیدا برسند و به زمین فرو روند و در حدیث دیگر ذکر کرد: که آن از علامات خروج مهدی(ع) خواهد بود. ابو رومان از حضرت علی بن ابیطالب(ع) روایت کرده که فرمود: موقعی که لشکری در طلب آنهائی که به سوی مکه خروج کردند حرکت کردند و به بیدا رسیدند به زمین فرو می روند و منادی از زیر پای آنها ندا می کنند: (و لو تری اذ فزعوا فلا فوت و اخذوا من مکان قریب) و مردی از لشگر برای طلب ناقه خود خارج می شود وقتی که برمی گردد احدی از آنها را نیافته و حس نمی کند و آن، کسی است که خبر آنها را به مردم خواهد داد. ابن مسعود می گوید: لشگری به سوی مدینه فرستاده می شود که زمین آن ها را بین حما و مر فرو می برد و نفس زکیه کشته خواهد شد و حدیث آن لشگری را که به مدینه می رود و زمین آن ها را فرو می برد ذکر کرد. کعب می گوید: لشگر دوازده هزار نفری به سوی مدینه متوجه می شوند و در بیدا زمین آنها را فرو می برد. فصل سید بن طاووس می گوید: از اخبار اینطور به دست می آید که زمین آن لشگری را که به طرف مکه می فرستند فرو می برد و بعید نیست که به سوی مکه و مدینه لشگر بفرستند. و در حدیثی است: آن منادی که در بیدا ندا می کند زمین آنها را فرو برد خداست و در بعضی از روایات است که جبرئیل(ع) خواهد بود. فصل یاقوت حموی در معجم البلدان می گوید: بیدا اسم زمین نرمی است بین مکه و مدینه و به مکه نزدیکتر است و از طرف شرق در جلو ذو الحلیفه قرار گرفته و در حدیث است که قومی برای جنگ کعبه آمدند و در بیدا پیاده شدند و خدا جبرئیل را فرستاد، جبرئیل گفت: یا بیدا آن ها را نابود کن. عبدالله بن عمر می گوید: وقتی که لشگر بیدا به زمین فرو رفتند علامت خروج مهدی(ع) خواهد بود. علی بن عبدالله بن عباس می گوید: مهدی(ع) خروج نمی کند تا اینکه با آفتاب علامتی طلوع کند. کعب می گوید: علامت خروج مهدی(ع) آن است که بیرق هائی که مردی اعرج (یعنی شل و لنگ) با آنها است از طرف مغرب می آید. ابو صادق گوید: تا سفیانی از غارها بلند نشود مهدی(ع) خروج نمی کند. شاید منظور غارهای مصر باشد. هارون بن هلال از امام محمد باقر(ع) روایت کرده که فرمود: مهدی(ع) خروج نمی کند تا آن موقعی که تاریکی و ظلم و ستم (دنیا را) فرا گیرد. مطر الوراق (نام کسی است) می گوید: مهدی(ع) خروج نمی کند تا اینکه (مردم) به طور علنی بخدا کافر شوند. ابن سیرین می گوید: مهدی(ع) خروج نخواهد کرد تا اینکه از هر نه نفری هفت نفر کشته شود. ارطاه می گوید: مهدی(ع) (پس از خروج) چهل سال باقی می ماند. و در روایت دیگر است که ضمره بن حبیب می گوید: عمر مهدی(ع) سی سال خواهد بود. ابو سعید خدری از پیغمبر اکرم(ص) روایت کرده که فرمود: مهدی(ع) بعد از ظهور و سلطنت، هفت یا هشت یا نه سال زنده می ماند. قتاده می گوید: به من رسید که پیغمبر خدا(ص) فرمود: (سلطنت) مهدی(ع) هفت سال است. ابو صدیق از رسول خدا(ص) روایت کرده که فرمود: مهدی(ع) هفت یا نه سال زندگی می کند. یک عده روایاتی بدین مضمون وارد شده که مدت سلطنت مهدی(ع) هفت سال خواهد بود. ابو سعید خدری از حضرت محمد بن عبدالله(ص) روایت کرده که فرمود: مهدی(ع) هفت یا هشت یا نه سال در میان امت من خواهد بود و به روایتی آن حضرت هفت سال و دو ماه و چند روز سلطنت خواهد کرد. سلیمان بن عیسی می گوید: به من رسیده که مهدی(ع) چهارده سال سلطنت می کند. ابن عباس به معاویه می گفت: در آخرالزمان مردی از ما مدت چهل سال خلافت می کند که در هفت سال آخر آن، فتنه و آشوب هائی بپا می شود، و آن مرد در شهر اعماق از غم و اندوه خواهد مرد، بعد از (مردن) او مردی از خود آنها که دارای دو خال است متصدی خلافت می شود و فتح به دست او خواهد بود یعنی فتح روم و شهر اعماق. ارطاه گوید: مردم جمع می شوند و به آنهائی که با او (شاید منظور همان کسی است که ابن عباس در باب خبر داده) بیعت می کنند می نگرند. و در آن موقع که مشغول بیعتند صدائی می شنوند انس می گوید: اجنه با فلانی که از آن مرد و آن زن نیست بیعت نکردند و لکن خلیفه یمانی است. ابراهیم تمیمی از پدرش از علی بن ابیطالب(ع) روایت کرده که فرمود: کار فتنه به جائی می رسد که احدی نمی گوید: (لا اله الا الله) و بعضی گفته اند: نمی توان گفت: الله الله، رئیس و بزرگ دین به وسیله پست فطرت ها مضروب می شود، بعد از آن خدا قومی را می فرستد که چون زباله و برگ درختی هستند که سیل آورده باشد و من اسم امیر و محل خواباندن شتران آن ها را می دانم. محمد بن حنفیه می گوید: خلیفه ای از بنی هاشم وارد بیت المقدس می شود که زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد، بیت المقدس را طوری بنا می کند که نظیر آن بنا نشده باشد و مدت چهل سال خلافت می کند و در آن هفت سال اخیر خلافتش اصلاح امور روم به دست او خواهد بود بعد از آن به او خیانت می کنند و در شهر عمق (یا محلی که فاضلاب جمع می شود) از غم و اندوه می میرد، آنگاه مردی از بنی هاشم لباس خلافت می پوشد و شکست آن قوم و فتح قسطنطنیه به دست او انجام خواهد گرفت، بعد از آن به سوی رومیه (شهری است در مدائن یا در روم قاموس) حرکت کرده آن را فتح می نماید و گنج های آن را با اطاق یا سفره غذاخوری حضرت سلیمان بن داود(ع) استخراج می کند پس به طرف بیت المقدس مراجعت خواهد نمود، و دجال در زمان او خروج می کند و عیسی بن مریم(ع) از آسمان نزول کرده پشت سر آن حضرت نماز می خواند. کعب می گوید: پادشاهی که در بیت المقدس ساکن است لشگری به سوی هند می فرستد و هند را فتح کرده گنج و جواهرات آنرا گرفته زینت بیت المقدس خواهد کرد، و پادشاهان یمن را غل و زنجیر کرده نزد او می آورند و آن لشگر تا موقعی که دجال خروج کند در هند اقامت می کنند. کعب می گوید: پادشاهی که در بیت المقدس است لشگری به طرف هند روانه می کند و هند را فتح کرده زمین آن را می کوبد و گنج های هند را تصرف نموده زینت بیت المقدس قرار می دهد و افرادی را که بغل و زنجیر بسته شده باشند نزد او می آورند و بین مشرق و مغرب برای آنها فتح می شود و جای آنها در هند است تا موقعی که دجال خروج کند. عبدالله بن مسعود از حضرت محمد بن عبدالله(ص) روایت کرده که فرمود:.. در مدینه نازل نمی شوند و هیچ مکان محفوظی نیست مگر اینکه قبل از سه روز برای آنها فتح می شود، داخل خلیج می شوند و آب خلیج بقدری بالا می آید که از خلیج سرریز می کند. پس اهل قسطنطنیه می گویند: صلیب ما را از آب دریا نجات می دهد و مسیح یاور ما خواهد بود، چون شب را صبح کنند می بینند که خلیج خشگ شده، بعد از آن در خلیج خیمه می زنند و آب دریای قسطنطنیه فرو رفته خشگ می شود و مسلمین در شب جمعه تا صبح با تحمید و تکبیر و تهلیل شهر کفر را احاطه می کنند و یک نفری که خواب یا نشسته باشد در میان آنها نیست، موقعی که فجر طالع شود مسلمین در بین دو برج، فقط یک الله اکبر می گویند و رومی ها می گویند: تاکنون با عرب جنگ کردیم ولی اکنون می خواهیم با خدا قتال نمائیم در صورتیکه خدا برای خاطر آنها شهر ما را خراب نموده و شهر ما را برای آن آنها معین کرده است. پس مسلمین در آنجا اقامت نموده و با سپر مشغول کیل کردن طلا می شوند و چون فرزندان (آنها را) تقسیم می کنند سهم هر یک از آنها سیصد دختر باکره خواهد شد، و از آن نعمت هائی که در ختیار آن ها قرار گرفته تا وقتی که خدا بخواهد استفاده می کنند، بعد از آن دجال خروج می کند و خدا قسطنطنیه را بدست مردمی که اولیاءالله هستند فتح می کند و مرگ و مرض را از آنها مرتفع می نماید تا اینکه عیسی بن مریم از آسمان بر آن ها نازل شود و به معیت او با دجال جنگ کنند. ابو امامه باهلی می گوید: رسول خدا(ص) ذکری از دجال کرد ام شریک گفت: یا رسول الله(ص) در چنین روزی مسلمین در کجایند؟ فرمود: در بیت المقدس (دجال؟) خروج می کند که آن ها را محاصره کند در آن روز مرد صالح و نیکوکاری امام مسلمین است به او می گویند: برای ما نماز صبح را بجا بیاور، موقعی که تکبیره الاحرام را گفت و داخل نماز شد عیسی بن مریم نازل می شود وقتی که آن مرد عیسی را می بیند عیسی او را می شناسد، آن مرد جلو می آید پس عیسی(ع) دست خود را بین دو کتف او نهاده به او می گوید: برای ما نماز بجا بیاور زیرا که اقامه برای تو گفته شده، پس عیسی(ع) به او اقتدا کرده پشت سر او نماز می گذارد. آنگاه می گویند: درب را بگشائید. در آن روز با دجال هفتاد هزار یهودی خواهد بود که همه آن ها دارای اسلحه و شمشیرند، وقتی که رجال به عیسی(ع) نظر می کند (از ترس یا خجل شدن) آب می شود آنچنان که قلع و سرب در آتش آب می شوند یا آن چنانکه نمک در آب، آب شود، پس فرار می کند و عیسی می گوید: من باید به تو ضربتی بزنم که آن ضربت فوت شدنی نیست، پس او را گرفته و به قتل می رساند. غیر از فرقد که از درخت یهود است و گویا نمی شود هیچ چیزی از مخلوقات خدا نیست که یک نفر یهودی آن را پناه گاه خود قرار دهد مگر اینکه خدا آن را گویا می کند تا بگوید: ای بنده مسلمان خدا، این کسیکه مرا پناه گاه خود قرار داده یهودی است او را بقتل برسان. (پس رسول خدا(ص) فرمود:) عیسی(ع) در میان امت من حاکم و امام عادلی است، عیسی(ع) صلیب (چوبه دار) را می کوبد و نابود می کند خوک را می کشد، جزیه را از بین می برد، صدقه را ترک خواهد کرد. (در آن زمان) گرگ مزاحم گوسفند نمی شود، بغض و دشمنی بر طرف می شود، اذیت و درندگی هر حیوانی به طوری از بین می رود که اگر طفل نوزادی انگشت خود را در دهانه کندوی عسل بگذارد زنبور او را ضرری نمی رساند، شیر، بچه را ملاقات می کند ولی ضرری به او نمی رساند، شیر درنده در میان شتران چون سگی است که آن ها را نگهبانی کند، گرگ دربین گوسفندان نظیر سگ گله خواهد بود، زمین مملو از مسلمین می شود، سلطنت کفار گرفته خواهد شد، سلطنتی برای غیر از اسلام نیست، زمین چون سفره نقره می شود، زمین گیاهان خود را آن طور می رویاند که در زمان آدم(ع) بوده، چند نفر که به دور یک گرده نان جمع شوند (و از آن بخورند) همه آن ها را سیر می کند، یک عدد انار را که چند نفر بخورند آن ها را سیر می کند، (قیمت) گاو چنین و چنان (ارزان) می شود (قیمت) اسب چند درهمی خواهد شد. کعب می گوید: عیسی بن مریم، نزدیک پل سفیدی که جنب دروازه دمشق است نزول می کند درحالتی که قطعه ابری او را حمل می کند و دو دست خود را بر کتف دو ملک نهاده و دو ریطه با آن حضرت است که یکی از آن ها را پوشیده و دیگری را نپوشیده و موقعی که سر خود را بزیر می اندازد شیئی شبیه به لولو از آن می چکد. پس ملت یهود نزد آن حضرت آمده می گویند ما اصحاب تو هستیم، آن بزرگوار می گوید: دروغ می گوئید، سپس نصارا خدمت او آمده می گویند: ما یاران توایم، می فرماید: دروغ می گوئید، بلکه اصحاب من مهاجرینی هستند که باقیمانده اصحاب جنگ و جهادند. بعد از آن می آید در مجمع مسلمین و می بیند که آن ها با خلیفه خود نماز می خوانند، عیسی عقب می ماند که به او اقتدا کند، خلیفه مسلمین به عیسی می گوید: جلو به ایست تا بتو اقتدا کنیم می گوید: نه، شما با اصحاب خود نماز بگذار زیرا که خدا از تو راضی است، من برای اینکه وزیر باشم فرستاده شده ام نه برای اینکه امیر باشم. آنگاه خلیفه مهاجرین با یاران خود فقط یک مرتبه دو رکعت نماز می خوانند و عیسی(ع) هم در میان آن ها است. و در حدیث دیگر است که حذیفه بن یمان از رسول خدا(ص) روایت کرده که فرمود: عیسی(ع) نزول می کند و مردم به او خوش آمد گفته از آمدن او خوشوقت می شوند زیرا که عیسی(ع) حدیث رسول خدا را تصدیق می کند، آنگاه به موذن می گوید نماز را اقامه کن، مردم به عیسی می گویند جلو به ایست تا ما به تو اقتدا کنیم، در جواب آن ها می گوید، شما بروید و با امام خود نماز بخوانید زیرا که او نیکو امامی است، مسلمین با امام خود نماز می گذارند و عیسی بن مریم هم بان حضرت اقتدا می کند. منبع: شبستان


چهارشنبه ، ۲۸بهمن۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سوک]
[مشاهده در: www.sook.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن