تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 8 مهر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هر جوانى كه در سن كم ازدواج كند ، شيطان فرياد بر مى آورد كه : واى برمن ، واى بر...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1819049428




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

دلیل انتخاب تخلص شمس توسط مولوی


واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۳




1448868709141_000.jpg

شمس برای مولانا سراسر شور و عشق و عرفان بود از این رو به سوی او می‌شتابید و تاکید می‌کرد که سخنش گفتار شمس تبریزی است که به او تلقین شده است. به گزارش خبرنگار ایسنا - منطقه اصفهان، آنچه در بالا آمد بخشی از مقاله زهره احمدی پور اناری، استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان اصفهان با عنوان «بررسی کاربرد معنایی تخلص شمس در غزل‌های مولوی» است که به بیان اهمیت تخلص شمس در شعر مولوی می‌پردازد. در این مقاله آمده است: تخلص در لغت به معنی رهایی جستن است، اما در اصطلاح ادبی به معنای نام شعری شاعر است که در ابیات پایانی آورده می‌شود و اغلب غزل‌سرایان آن را در مقطع غزل یا ابیات ماقبل آن ذکر می‌کنند. اگر غزل‌سرا نام شعری خود را در تخلص بیاورد خود و شعرش را مدح و ستایش کرده است، اما نکته ویژه در مورد مولوی آن است که به دلیل نقش خاص شمس در تحول و دگرگونی احوال مولانا، نام او جانشین نام مولوی شده است. مولوی تخلص شمس را برگزیده تا ضمن مدح شمس، او را مسبب اشعارش نشان دهد که این امر باعث شده میان گوینده و مخاطب وحدت برقرار شود. غزل‌های مولوی نتیجه تجربه‌های عارفانه اوست و اغلب آنها را در حالت وجد و شور عارفانه سروده است. شمس برای مولانا سراسر شور و عشق و عرفان و دریایی از معانی بود که به سوی او می‌شتابید تا تأویل و تعبیر اسرار را از او بپرسد. مولانا در پایان 992 غزل خود تخلص شمس را به کار برده است. بررسی کاربرد معنایی تخلص شمس تبریزی نشان می‌دهد که مولانا از این تخلص برای بیان چندین معنی بهره برده است؛ مدح شمس تبریزی، اظهار عشق به شمس، بیان قدرت روحانی شمس در تکامل روح انسانی و درمان درد جان‌ها، دعوت به سوی شمس، شکوه از فراق و طلب وصال او، طلب وصال شمس، تقاضا از شمس و گفت‌وگو با شمس از جمله این معانی است. در ادامه این مقاله تاکید شده است: مولوی که شمس تبریزی را تخلص قرار داده است، تاکید می‌کند که سخنش گفتار شمس است که از جانب او به وی تلقین شده است. ذکر تخلص شمس تبریزی در شعر مولوی جنبه تبلیغی برای شمس دارد که این از کارکردهای ابداعی تخلص بوده که مولوی آن را به کار برده است. از تبریز و شمس دین، رمز و کنایت است این/ آه چه شد که پیش او، من شده ترجمانمی نکته قابل توجه آن‌که بیت حاوی تخلص شمس پیوستگی بسیاری با ابیات ماقبل دارد و تخلص شمس تبریزی از نظر معنایی جنبه تأکیدی و تفسیری دارد. برای مثال تمام ابیات یک غزل شرح روایت عشق و به یغما رفتن جان عاشقان است و در آخر مولانا این نکته را روشن و مؤکد می‌سازد که منظور از این همه، شمس تبریزی است. پی‌نوشت: این مقاله در نشریه علمی-پژوهشی فنون ادبی دانشگاه اصفهان به چاپ رسیده است. انتهای پیام








این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


فرهنگ و هنر

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن