واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: «ما ز یاران چشم یاری داشتیم/ خود غلط بود آنچه میپنداشتیم». نه، این جشنوارهای نبود که انتظار آن را میکشیدیم. البته تقصیر خودمان است که هر سال نزدیک جشنواره فیلم فجر که میشود، بیخود امیدوار میشویم و فکر میکنیم امسال دیگر با سالهای قبل فرق میکند.
قرار است شق القمر شود و فیلمسازان جوان و پیشکسوت ما طرحی نو دراندازند، اما زهی خیال باطل. جشنواره سی و چهارم فیلم فجر در حالی به نقطه پایان نزدیک میشود که هم تعداد فیلمهای واقعا خوب آن حتی به عدد 5 نرسید و هم بینظمی و برنامهریزی نامناسب آن، روی دورههای دیگر این رویداد را سفید کرد.
آفت و آسیب برگزاری نشستهای رسانهای فیلمها در صبح روز بعد از نمایش، سرانجام روز گذشته خودش را نشان داد و کارگردانهایی که فیلم بد ساختند یا آثاری تولید کردند که جزو نقاط درخشان کارنامهشان نبود، به بهانه کسالت در جلسات حاضر نشدند. آیا دلیل ترس فیلمسازان از روبهرو شدن با خبرنگاران و منتقدان، فیلمهای بدشان نیست؟ واقعا چه شده که سینمای ما فیلمهای خوب و حال خوش خود را از دست داده و به مرحله خماری رسیده است؟ این سینما باید بستری شود. محمد رحمانیان پس از راه نیافتن نخستین ساخته سینمایی اش به نام «سینما نیمکت» به مسئولان جشنواره تاخت تا بگوید حق فیلمش خیلی بیشتر از حضور در بخش هنر و تجربه است. کسی منکر دانش ، توانایی و نگاه او نیست، اما چرا حتی بسیاری از تماشاگران نخبه و سینمادوست هم تاب فیلم را نیاوردند و از سالن سینما بیرون آمدند؟ رضا میرکریمی، مدیرعامل خانه سینما و کارگردان «دختر» پیشتر و برای جلوگیری از هر شبهه ای، فیلمش را از آرای مردمی جشنواره خارج کرد تا نگویند او از مسئولیت خود در خانه سینما ـ که متولی اصلی انتخاب بهترین فیلم از نگاه تماشاگران است ـ سوءاستفاده کرده، اما گمان نمیکنم اگر هم این فیلم در بخش آرای مردمی حضور داشت، تماشاگران برای رای دادن به این اثر سر و دست میشکستند. گرچه دختر، فیلمی به مراتب بهتر از «امروز» است، اما با آثار خوب میرکریمی فاصله فراوانی دارد. فیلم به قدری معمولی است و اتفاق خاصی در آن نمیافتد که آدم به حیرت میافتد که اصلا چرا ساخته شده. خود فیلمساز در اظهارنظری گفته چون دختر من الان همسن و سال دخترِ نقش اصلی فیلم است، با رابطه میان پدر و دختر در فیلمنامه احساس نزدیکی کردم و تصمیم به ساخت آن گرفتم! البته دوستداران فیلم دختر هم کم نبودند همچون رسول صدرعاملی و کامیار محسنین (منتقد) که از فیلم تعریف کردهاند. پس از نمایش فیلم اولی نچسب «خماری» که خیلیها را در سالن به چرت فرو برد یا از سینما بیرون کرد، فیلم «مالاریا» اکران شد. اثری از پرویز شهبازی که گرچه لحظات خوبی داشت، اما انتظارهای بالا از او را برآورده نکرد. بازی خوب آذرخش فراهانی، پسر بهزاد فراهانی و حضور آزاده نامداری، از نکات قابل اشاره این فیلم است. در ضمن همین طور بیدلیل بگویم که فرزاد حسنی هم روز گذشته در کاخ جشنواره رویت شد! قرار بود تنها فیلم خارج از مسابقه امسال جشنواره، ساعت یک بامداد روز گذشته در برج میلاد به نمایش دربیاید، اما ابوالقاسم طالبی اعلام کرد به دلیل نقص فنی! «یتیمخانه ایران» به نمایش درنمیآید. امان از این نقص فنی امسال جشنواره فیلم فجر، امان! در اقدامی بیسابقه روز گذشته هیچ کدام از نشستهای رسانهای فیلمها در کاخ جشنواره برگزار نشد. شهبازی، کارگردان مالاریا از قبل اعلام کرده بود، اصلا تمایلی به این کار ندارد. نشست فیلم دختر هم لغو شد، چون رضا میرکریمی اعلام کرد به دلیل کسالت نمیتواند در جلسه حضور داشته باشد. نشست فیلم خماری ساخته داریوش غذبانی هم به علت کسالت منیژه حکمت، تهیهکننده فیلم برگزار نشد و کارگردان و دیگر عوامل هم تصمیم گرفتند به ناخوش احوالی تهیهکننده احترام بگذارند و به نشست نروند! در این میان ظاهرا آنچه اهمیت ندارد، احترام به خبرنگاران و عکاسان است که با وجود بیداری تا پاسی از شب، خود را برای پوشش رسانهای به برج میلاد رسانده بودند. من نمیدانم چرا دوستان وقتی فیلم بد میسازند، خبری از کسالتشان نیست؟ علی رستگار
سه شنبه 20 بهمن 1394 ساعت 01:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]