تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814805590
خرد شدن هژمونی ناتورالیسم سینمای غرب با ظهور جریان معنویت گرای سینمای انقلاب اسلامی
واضح آرشیو وب فارسی:صاحب نیوز: در دهه های اخیر جریانی از سینمای کمونیست و پُست مدرن آغاز شد، ولی نتوانست هژمونی لذت گرای سینمای غرب را در هم بشکند، کاری که امروز با جریان معنویت گرای سینمای انقلاب اسلامی دور از دسترس نیست.به گزارش صاحب نیوز به نقل از خطب شکن ، محمدرضا انیسی آرانی/ شاید یکی از رویش های انقلاب که پس از فتنه ی ۸۸ بیشتر از قبل خود را نمایاند، توجه جوانان انقلابی به رسانه و عرصه های مختلف هنر در راستای معرفی و نمایش آرمان ها و دستاوردهای انقلاب اسلامی بود. این جریان خصوصا با گسترش ابزارهای سینمایی و عمومی شدن آن در سال های اخیر، تقویت شده است. در ظهور پدیده ای به نام جشنواره ی عمار در سال های اخیر به عنوان یکی از رویدادهای مهم عرصه های سینمایی انقلاب اسلامی است که به تدریج با گسترش خود، افق هایی جدید را پیش روی جوانان انقلابی خواهد گشود. با این حال در جشنواره ی فجر نیز، که پیش از این به تبعیت از جشنواره های مشابه غربی، به فستیوالی برای خودنمایی بازیگران و نمایش آرایش ها و مُدهای جدید تبدیل شده بود، کم کم نفوذ خجسته ی هنرمندان انقلابی دیده می شود. این یادداشت در حاشیه برگزاری سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، نگاهی کوتاه دارد به امکانات جدیدی که در دنیای امروز در اختیار جوانان قرار گرفته است تا به دور از گرایش های منحط مرسوم، به آزاداندیشی و بیان آرمان های خود در قاب سینما بپردازند. سقوط سلطه ی فرهنگی غرب آغاز شده است صاحبنظران غربی در سال های اخیر به کرات در مورد زیر سوال رفتن هژمونی فرهنگی و اقتصادی نظام غرب سخن گفته اند. خصوصا این که سینما به عنوان یکی از قوی ترین ابزارهای رسانه ای آنان در انتشار سلطه، دیگر مانند گذشته اختصاصی نیست. در مورد جریان های رقیب سینمای غرب، در دهه های اخیر بیشتر به ظهور جریان سینمایی کمونیست اشاره شده است که با نگاه هایی معناگرایانه و روشن فکرانه بیشتر در اروپا و خصوصا فرانسه ظهور پیدا کرده بود. ضمن این که از سینمای پُست مدرن روشن فکری نیز به عنوان رقیبی برای این تفکر حاکم نام برده می شد. در حالی که عملا هیچ کدام از این ها نتوانستند هژمونی تفکر «ناتورالیستی» و لذت محور سینمای غالب را در هم بشکنند. اگر دقیق بنگریم واقعیتی به اسم سینمای غرب، به معنی واحد، وجود ندارد، همان طور که چیز واحدی به نام فلسفه ی غرب یا علوم انسانی غرب نداریم. نگاه دقیق به این عرصه ها تشتت و تناقض بسیار موجود در آن ها را واضح می کند: انواع و اقسام مکتب ها در هر کدام از حوزه های تفکر غرب هستند که هیچ کدام هم دیگر را قبول ندارند. ما فلسفه های غربی داریم، سینماهای غربی داریم، علوم انسانی در قالب مکتب های غربی داریم. البته می شود گفت این ها در چیزهایی مشترک هستند: هسته های اصلی این ها همان هایی است که تحت عنوان ماتریالیسم، سکولاریسم و امانیسم و این قبیل، نام می برند. محوریت همه ی این ها حذف یا به حاشیه راندن خداوند، مبدأ و معاد، وحی و نبوت و سایر مفاهیم دینی و الهی از هسته ی هنر، بلکه همه ی علوم انسانی است. در این نظام، قطعا اخلاق، سبک زندگی، حقوق بشر و معنویت تعریف می شود، ولی بدون مرکزیت الله. غرب کاملا آسیب پذیر است در غرب با انواع مکاتب و ایدئولوژی ها مواجه هستید که همه در مادی بودن مشترک هستند، اما در این که چه می گویند و چه می خواهند، ابدا نه واضح هستند، نه متحد و منسجم، بلکه کاملا آسیب پذیرند. سوراخ ها و رخنه های بزرگی در آن ها وجود دارد. منتها چون ما همیشه از پایین به بالا نگاه کرده ایم، متوجه آن ها نمی شویم، ولی وقتی از موضع برابر نگاه کنیم، می بینیم این جبهه ای متشکل از یک اقلیت با اتاق فرمان های خاص است که هژمونی خودساخته ای دارد و منافع کمپانی های سرمایه داری برایش از همه چیز مهم تر است. یک سینمای متفاوت در حال حاضر زمزمه های تولد یک سینمای جدید به گوش می رسد، سینمایی مرکب از سه ضلع معنویت، عدالت و عقلانیت. سینمایی که دچار ترس نسبت به تکنولوژی سینما نیست و ذات سینما را سکولار نمی داند. در این سینما باید نگاهی کاملا هوشمندانه به عرصه ی سینما داشت و اقتضائات راحت طلبانه را، که جزء عوارض ضعف نظری و اخلاقی و عملی خود بشر است، به پای لوازم ذاتی تکنیک و تکنولوژی ننوشت. در کنار این باید از این که شیب عرصه ی هنر عام، هنر جدید و رسانه به طور خاص و سینما به طور اخص، به سمت مطالبات و مفهوم سازی هایی که در دهه های گذشته، متکی به یک نظام سرمایه داری نوپا در عالم سیاست صورت گرفته است، غافل نبود. باید قبول کرد که بالأخره جریانی وجود دارد که یک پایش در عالم سیاست و یک پایش در حوزه ی بازی با افکار عمومی از طریق رسانه و سینما، و مدیریت افکار خصوصی و نخبگان جهان از طریق مباحث آکادمیک و فلسفی در حوزه ی هنر و سینماست و باید در سینمای نوین، آن را محکوم و طرد کرد. حفاظت در برابر انحراف همچون تمام جریانات فکری و فرهنگی، خطی از انحراف جلوی پای سینمای نوین نیز وجود دارد. باید از این که سینمای انقلاب اسلامی، معنویتش به سمت توهم و مالیخولیا و خرافه برود، عدالت خواهی به بولشویسم مادی و ماتریالیسم و اکتفا به ابعاد صرفا جسمانی عدالت و برابری محصور شود و عقلانیتش به سمت پوزیتیویسم و منطق خشک غیرانسانی و کاملا قشری سقوط کند، جلوگیری کنیم؛ بلکه باید عقلانیت، معنویت و عدالت را در پروژه ی عام تعلیم و تربیت الهی و توحیدی، با اعتنای دقیق به تکنولوژی و آموزش و مهارت و خلاقیت در عرصه ی تکنیک سینما و با احترام کامل به همه ی لوازم یک کار ذوقی و هنری با قدرت تخیل قوی، در خدمت اهداف توحیدی این پروژه ی بسیار بزرگ قرار دهیم. دریافت آخرین اخبار ایران و جهان در کانال تلگرام صاحب نیوز
دوشنبه ، ۱۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صاحب نیوز]
[مشاهده در: www.sahebnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها