تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805392286
جانش را بسیجی بدهد طلبکارش شما باشید!
واضح آرشیو وب فارسی:هشدار نیوز: هشدار نیوز- ما که قابل این ناسزاها نبودیم اما ناسزاگویان، سالیان نه چندان پیش، از شعار «بسیجی واقعی...» دقیقا علیه همین شهدای انقلابی و حزب اللهی مدافع حرم چماق بلند کرده بودند.هشدار نیوز -ما که قابل این ناسزاها نبودیم اما ناسزاگویان، سالیان نه چندان پیش، از شعار «بسیجی واقعی...» دقیقا علیه همین شهدای انقلابی و حزب اللهی مدافع حرم چماق بلند کرده بودند؛ «بسیجی یعنی بسیجیان زمان جنگ که جلوی اسلحه شان دشمن بعثی بود، نه جوان ایرانی!» این جمله، دیالوگ فیلم های سینمایی شد، روی سن تئاتر رفت، سر از سرمقاله روزنامه ها درآورد و خلاصه! جایی نبود که طعنه زنان باشند و این جمله نباشد! انصافا طعنه جمله هم استخوان گداز است؛ «بسیجی یعنی بسیجیان زمان جنگ که جلوی اسلحه شان دشمن بعثی بود، نه جوان ایرانی!» مثلا سال 88 از جمله جاهایی که سبزها خرکیف می شدند، دست می زدند و سوت می کشیدند، بعد شنیدن همین جمله بود و ایضا جملاتی مثل «بسیجی های این دوره و زمانه، از بسیجی بودن فقط ریش توپی گذاشتن آن را یاد گرفته اند و بیسیم و موتور!» روضه را بازتر کنم؟! «توپ، تانک، بسیجی دیگر اثر ندارد»، «آزادی اندیشه با ریش و پشم نمی شه»، «ما اهل کوفه نیستیم، پول بگیریم بایستیم» و... آن سال ها هر چه ما می پرسیدیم «گناه بسیجی امروز چیست که فتنه گر علیه انتخابات، شناسنامه ایرانی دارد؟» و هر چه می گفتیم «حتی بسیجیان زمان جنگ هم در مقطع اول انقلاب، درگیر با فتنه گرانی بودند که جملگی شناسنامه ایرانی داشتند» و هر چه می نوشتیم «اصلا لازم به این طعنه ها نیست، که بسیجی امروز، خود قائل به جلودار بودن بسیجی روزگار جنگ است و هیچ عنوانی را برای خود زیبنده تر از «خادم الشهدا»یی نمی داند که مزارشان به فرموده امام، زیارتگه عشاق است» باز افاقه نمی کرد! خیلی شمال شهر نمی روم اما نادیده پیداست که شهدای مدافع حرم، اغلب مال همین مناطق جنوب شهرند. اغلب هم بسیجیانی دور و بر سن 25 و 26 یعنی که به قول طعنه زنندگان؛ «بسیجی جنگ ندیده» و از این حرف ها! از خیابان انقلاب، هر چه پایین تر می روی، در و دیوار شهر، پر است از تصویرشان! از بس زیاد که گاهی فکر می کنم شده حکایت زمان جنگ! و یاد حرف دوست خوبم برادر اکبری می افتم که در بهشت زهرای تهران «خادم الشهدا» است! او هم یک بسیجی جنگ ندیده است البته! و وقتی هم الان به او زنگ زدم که می خواهم به آن جمله ات که گفتی، در مطلبم اشاره کنم و راستش نمی دانم دقیقا چه سمتی داری در بهشت زهرا، گفت: «بنویس خادم الشهدا»! القصه! پنجشنبه رفته بودم بهشت زهرا که دقایقی با ایشان هم سخن شدیم. برادر اکبری می گفت: «اولین شهید مدافع حرم، شهید محرم ترک است که ما مزار این شهید و شهدایی مثل رسول خلیلی و محمدخانی را عمدتاً براساس وصیت خودشان، در قطعه 53 کنار شهدای دوران دفاع مقدس قرار دادیم. شهید اسداللهی قطعه 50، شهید جوانمرد قطعه 40، چند تایی قطعه 26 تا اینکه دیدیم هفته ای چند تا شهید مدافع حرم می آورند. گاه می شود که هر روز هفته، شهید مدافع حرم داریم. سر همین تصمیم گرفتیم یک جایی از قطعه 50 را کامل اختصاص دهیم به این شهدا که این قطعه و آن قطعه پراکنده نباشند و یکجا باشند. اصلش را بخواهی بهشت زهرا شده مثل زمان جنگ!» یکی ـ دو شب بعد از عاشورای امسال، در خانه مان میزبان مداح مراسم ظهر عاشورای فکه بودم که خود، از رزمندگان مدافع حرم است. می گفت: «قیافه این داعشی ها را از رسانه ها دیده ای دیگر! از فرط کریه المنظری، حتی نگاه کردن از نزدیک هم به این جماعت ترس دارد، چه رسد به جنگ با ایشان! آن هم در یک کشور غریبه! آنهم با یک زبان غریبه! آنهم با قلت نیرو! آنهم در شرایطی که همه کشورهای طرف توافق دولت محترم، پشت این تروریست های وحشی هستند! ما در بین مان عزیزانی را داریم که تجربه دفاع مقدس هم در کارنامه شان هست. خود این بزرگواران می گویند که بعثی ها در قیاس با داعشی ها مصداق آدم بودند، از بس که شیطان صفت هستند این داعشی ها!» پنجشنبه در بهشت زهرا متوجه شدم بعضی از شهدای افغانستانی مدافع حرم را در ضلع شمالی قطعه 50 دفن کرده اند. حالا البته عدد قطعه را شک دارم! همان قطعه ای مدنظر است که آرامگاه پدران، مادران و همسران شهداست. آن قطعه رفته بودیم فاتحه خوانی برای یکی از اقوام از این دست که صدای گریه پیرزنی توجه مان را به خود جلب کرد! مادرم رفت و با آن بنده خدا گرم گرفت. اندکی بعد، ما هم. فهمیدیم که مادر یک شهید افغانستانی است. من از آن پیرزن سوال کردم: «بسیجیان ایرانی که می روند در کشور غریبه، با این لعین داعشی می جنگند، یک استدلال کاملا منطقی این است که دشمن را در همان بیرون مرزهای جمهوری اسلامی نگه دارند، آیا جوانان افغانستانی هم همین نیت را برای کشور افغانستان دارند؟» خنده بلندی تحویلم داد و گفت: «افغانستان که همیشه خدا در جنگ است و الان هم در جنگ است! اینکه بچه من با اختیار و انتخاب خودش رفت سوریه، اول به خاطر خدا و اسلام و حریم اهل بیت پیامبر و دفاع از ولایت فقیه بود، بعد هم به خاطر همان دلیل که شما گفتی! جمهوری اسلامی آبروی همه مسلمانان است. مرز ایران برای همه مسلمین حرمت دارد. امام خامنه ای، امام همه مسلمانان جهان است. ایران اگر امنیت نداشته باشد که نمی شود! پای داعش اگر به ایران باز شود که نمی شود! شهید من هم رفت برای امنیت ایران! خدا را هم شاکریم، الحمدلله!» اگر «خمینی» نام خانوادگی خیلی ها هست و نیست، «ایرانی» هم عنوان شناسنامه خیلی ها نیست و هست! و اگر قرار بود توپ تانک بسیجی دیگر اثر نداشته باشد، یعنی اگر قرار بود بسیجی آن همه ایمان، غیرت و روحیه وطن دوستی و ملی گرایی واقعی نمی داشت که خبیث ترین دشمن ممکن را در همان بیرون مرزها نگه دارد، واقعا چه می شد؟! حقا که تصور «حضور داعش در ایران» هم سخت است، چه رسد به تصویرش! یکی مثل بسیجی امروز، بدهی خود به امام را با تقدیم غریبانه جان در دیار غربت ادا می کند، یکی مثل آن پیرزن افغانستانی، یکی هم حکایت جناب عالیجناب فکر می کند تنها راه پرداخت بدهی خود به امام، فتنه و فتنه آفرینی است! اگر قرار بود بدهی ما به نوادگان امام «اصالت ذاتی» می داشت، اولی تر بود ما خود را بدهکار جناب سیدحسین خمینی بدانیم چرا که بزرگترین نوه امام بود! پس حرف های خنده دار نباید زد، که خمینی آمد، یکی هم از آن رو که خاک بریزد بر سر این مسخره بازی ها! نواده امام و یادگار امام، آن بسیجی جنوب شهری است که از خمینی، «خط خمینی» را به ارث برده، توهین هم بشنود از بعضی مثلا هموطنان خود و آن همه شعر و شعار را متحمل شود، باز جانش را کف دست می گیرد به عشق امنیت وطن. آقای محترم! شما بفرمایید برای خمینی چه کار کرده اید؟! گیرم بعضی ها بنا به هر علتی دوست دارند به شما «علامه» بگویند! شما که آن روز نیمه خرداد، خودت هم پای سخن خمینی کبیر بودی، چرا خاک نمی ریزی بر دهان کسانی که می خواهند از نام مقدس خمینی «استفاده عنوانی» بکنند؟! گیرم بعضی ها بنا به هر علتی دوست دارند به شما «علامه» بگویند! شما چرا با مدد از خط خمینی، تکذیب نمی کنی؟! و اگر این حداقل کار ممکن هم از شما ساخته نیست، من دقیقا چرا باید فکر کنم آن پدر شهید مدافع حرم که جگرگوشه اش طعنه شنید و تحفه نبرد یا آن مادر شهید هسته ای که ناجوانمردانه سیمان ریختند در قلب دسترنج فرزندش یا اصلا خواننده عام همین سطور، به حضرتعالی بدهکارند؟! فحشش را بسیجی بشنود، جانش را هم بسیجی بدهد؛ آن وقت شما طلبکار از او و او بدهکار به شما؟! منبع: تسنیl
شنبه ، ۱۷بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هشدار نیوز]
[مشاهده در: www.hoshdarnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها