هنر رمضانيه سرايي رو به زوال است

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش روز سه شنبه خبرنگار فرهنگي ايرنا، هوشنگ جاويد شب گذشته(دوشنبه) در مراسم ملكوت كلمات در مورد آواها و نواهاي رمضان، با بيان اينكه دو جنبه موسيقايي خبري و آوازي در گذشته براي ماه رمضان بر اساس موضوعيت مورد استفاده قرار مي گرفت، گفت: تاكنون به اين گذشته موسيقايي و اسناد باقي مانده از آن، توجهي نشده است. وي افزود: شروع رمضان با پيشخوان نوازي آغاز مي شد، بطوريكه سه روز قبل از اين ماه مبارك، تعدادي از هنرمندان شعرهايي را با مضامين رمضان مي سرودند و افرادي كه داراي صداي خوش بودند آنها را مي خواندند. اين آهنگساز در ادامه گفت: در گذشته، هنگامي كه هلال ماه رمضان در آسمان پديد مي آمد، آيين رويت استهلال، بصورت نقاله زني اجرا مي شد. جاويد خاطرنشان كرد: بر اساس اسنادي كه وجود دارد، نياكان ما براي هر روز رمضان يك موسيقي ويژه توليد و اجرا مي كردند. وي گفت: موسيقي نقاله زني براي ماه رمضان از موسيقي هاي كه در بارگاه شاهان و بزرگان آن دوران اجرا مي شد نشات مي گرفت اما با حضور در بين مردم رنگ و بويي ديگري مي يافت. اين پژوهشگر موسيقي افزود: از 700 سال قبل تا چند سال گذشته در بام حسينيه طبس در ماه رمضان نقاله زني اجرا مي شد. وي گفت: ريتم شاد موسيقي هاي رمضان رمزي بين مردم و نوازندگان بود، بر اين اساس كه تا اذان زمان زيادي باقي مانده است. اين پژوهشگر موسيقي ادامه داد: همچنين در گذشته قبل از مناجات، هنري با عنوان بسم الله خواني وجود داشت و سپس صلوات خواني و بعد آن نيز مناجات خواني اجرا مي شد. جاويد گفت: اين مناجات خواني و سحرخواني در خراسان با ساز دوتار، در كرمانشاه با تنبور و در مناطق شمالي از سازهاي بادي اجرا مي شد. وي گفت: افرادي كه در گذشته داراي صداي خوشي بودند به ارتفاعاتي كه مشرف به شهر و يا روستا بود رفته و سحر خواني مي كردند اما متاسفانه ديگر از اين لطافت ها خبري نيست. جاويد با بيان اينكه هنر رمضانيه سرايي رو به زوال است، افزود: متاسفانه شاعران نيز براي ماه مبارك رمضان شعري نمي سرايند و اين مهمترين فاجعه اي است كه در يك قرن اخير گريبانگير هنر موسيقايي ايران زمين بوده است. فراهنگ ** 9187 ** 1071

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 162]