تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814967560
درباره نمایشگاه عکس انسیه لشگری مثل روز اول
واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: شهرام مکری/ آشنایی من و انسیه لشگری به سال های دانشگاه برمی گردد. انسیه یک سال بعد از ورودی های هم دوره من به دانشگاه سوره تهران آمد تا کارگردانی بخواند. قبل از آن می دانستم که از بچه های فعال انجمن سینمای جوانان کرج است و مسوول وقت سینمای جوان کرج یعنی فرزاد اژدری که این روزها کارگردان قابلی در ساخت فیلم های کودک است، از او حسابی تعریف می کرد. روز اول ملاقات ما درست جلوی در دانشگاه سوره اتفاق افتاد، قرار بود من جاهای مختلف دانشگاه را به او نشان دهم و با بچه های سال بالایی آشنایش کنم. انسیه لشگری از همان روز دختر دقیق و نکته سنجی به نظرم آمد که البته بیشتر بر فیلمنامه نویسی و کارگردانی متمرکز بود و من فکر نمی کردم روزی عکاس شود. احتمالا آشنایی انسیه با مرتضی هدایی که بهترین فیلمبردار تمام دوران دانشگاه مان بود بر این تغییر گرایش او بی تاثیر نبود. مرتضی از دانشگاه آزاد می آمد و اصلا رشته اش سینما نبود اما بنا به دلایلی نامعلوم یارهمیشگی دانشجویان سوره بود و مورد مشاوره من و ابوذر صفاریان و کاظم مولایی بود که حالا همه مان در فیلم بلند کار می کنیم. این اسم ها را از این بابت می نویسم که بگویم در چه جمع دوستانه ای کنار هم شکل گرفتیم و هرکدام مسیری را رفتیم و کارهایی را انجام دادیم که شاید تفاوت هایی با هم دارند اما در اصل دوستی مان فاصله ای اتفاق نیفتاده، از همان روزها تا حال. حالا به نمایشگاه عکس آکواریوم می رسم؛ مجموعه ای از عکس هایی که امضای انسیه لشگری را دارد. مجموعه ای که در محدوده فرمی خودش را محدود کرده و این محدودیت به نفعش تمام شده. ایده ای که در عکس ها وجود دارد را می توان از رابطه عکاس و سینما دنبال کرد. دراماتیزه کردن لحظات و چیدن آنها که این روزها در عکاسی ایران طرفداران خاص خودش را پیدا کرده. اینجاست که می بینم او مسیرش را چقدر درست ادامه داده، در انتخاب هایش سختگیری کرده و سعی در پیدا کردن شکلی خاص و تلاش برای خارج شدن از مفهوم کلیشه ای عکاسی از ویژگی هایش است. این همان عکاسی است که من از دوران دانشگاه می شناختم با همان دقت نظر و نکته سنجی روز اول.
سه شنبه ، ۲۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[مشاهده در: www.etemadnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها