واضح آرشیو وب فارسی:پولی مالی: -دیپلماسی عمومی و دیپلماسی تجاری در این دوران برای تقویت وجهه بین المللی و تعامل جهانی ضروری به نظر می رسد.- دیپلماسی ایران بعد از اجرای برجام و رفع تحریم ها چگونه خواهد بود؟ آیا اقتصاد ایران پس از برجام شکوفا خواهد شد یا با چالش های جدید مواجه خواهد شد؟ پرسش های بالا در حالی ذهن تحلیل گران و صاحب نظران سیاسی و اقتصادی را به خود مشغول کرده که مذاکرات هسته ای بعد از ماه ها مذاکره سخت و طولانی بالاخره با امضای توافق نامه بین ایران و 1+5 و با اجرای برجام به پایان رسید تا دوران تازه ای از دیپلماسی ایران در منطقه و جهان آغاز شود . مذاکرات طولانی مقامات هسته ای کشورمان با آمریکا و اروپا، بسیاری از گره های کور این گفت و گوها را باز کرد و طرفین پس از چندین سال پیگیری های نفس گیر ، به نتایج مثبت و امیدوارکننده ای دست یافتند . هر چند با پایان مذاکرات وتصویب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد به مفاد این توافق نامه، و در حال حاضر با اجرای برجام همانگونه که انتظار می رود اقتصاد کشور در فاز جدیدی از رشد و توسعه قرار خواهد گرفت، با این حال اگر از فرصت به دست آمده به نحو صحیح و منطقی استفاده شود، منافع زیادی حاصل کشور می شود و اگر از آن در راه های غیر مولد بهره گرفته شود، مجدداً چالش های سیاسی و اقتصادی جدیدی بوجود خواهد آمد. با این وجود هنوز در کشور آن دسته از منتقدان و مخالفان دولت که در تعریف جدید سیاسی از آنها به عنوان "دلواپسان" نام برده می شود، نگران امضای توافق نامه و تبعات اجرای برجام هستند و با بیم و امید به چگونگی ترسیم دیپلماسی ایران بعد از توافق نامه بین ایران و اروپا وامریکا می اندیشند. آن چه که مسلم است، این است که پایان تحریم ها در واقع آغاز دوران تازه ای در رشد و پیشرفت اقتصادی جامعه خواهد بود، هر چند تأثیر این مسأله از مدت ها قبل در اقتصاد کشور نمایان شده و خود را در قالب کاهش نسبی نرخ تورم، تثبیت نرخ دلار و کاهش قیمت طلا نشان داده، با این حال می توان اینگونه پیش بینی کرد که با لغو تحریم ها، کاهش قابل ملاحظه ای در قیمت برخی کالاها و خدمات وارداتی خواهیم داشت که از این طریق قدرت خرید ارزی دولت تقویت خواهد شد. اما مخالفان دولت که با پایان مذاکرات قطعاً منافع اقتصادی زیادی را از دست خواهند داد، همچنان معتقدند با رفع تحریم گشایش قابل توجهی در عرصه اقتصاد نخواهیم داشت، زیرا شکل گیری انتظارات فراتر از واقعیت برای شرایط پس از توافق این خطر را دارد که در صورت مواجهه با واقعیت، اعتماد عمومی خدشه دار شود. اکنون که مذاکره کنندگان از تمام توان و پتانسیل خود برای تأمین منافع عمومی بهره بردند و از حمایت نظام هم برخوردار هستند، باید در دوران "پسا تحریم" دیپلماسی کشور را به ستمی هدایت کنند که اولویت تولید در آن قید شده و منابع حاصل از این مذاکرات فقط صرف واردات نشود. رفع تحریم ها یک فرصت است که در اختیار ایران قرار گرفته که اگر به شکل منطقی و خردمندانه از آن استفاده نشود، به ضد خود تبدیل خواهد شد و این فرصت را در اختیار مخالفان قرار می دهد که بر تنش موجود افزوده و با زبان درازتر، چوب لای چرخ دولت بگذارند. پایان تحریم ها تأثیرات تعیین کننده ای در اقتصاد ایران به جا خواهد گذاشت که به طور خلاصه می توان از آزادسازی دارایی های بلوکه شده ایران، گشایش در صنعت برق و نیرو، آغاز صادرات پتروشیمی به خارج، نوسازی ناوگان هوایی، حضور احتمالی خودرو سازان بزرگ دنیا در ایران و کاهش قیمت خودروها، رونق صنعت بیمه، احتمال کاهش بیشتر نرخ ارز، رونق بازار مسکن و ... نام برد. با این حال کارشناسان معتقدند اولین و فوری ترین تأثیر توافق هسته ای، تأثیر روانی این توافق بر جامعه خواهد بود. البته همانگونه که انتظار می رود، نباید اینگونه تصور کرد که با توافق هسته ای واجرای برجام تمام مشکلات کشور حل می شود. در واقع شایسته است این انتظارات هم مدیریت شود و مسئولان به گونه ای عمل کنند که موانع بوجود آمده بر سر راه رشد و رونق اقتصاد به بهانه تحریم و برخی محدودیت ها از بین برود. به نظر می رسد با پایان مذاکرات ، اجرای برجام ورفع تحریم ها، دیپلماسی ایران باید فعال تر از گذشته در حوزه سیاسی مبتنی بر تنش زدایی و با نگاه به اصل همزیستی مسالمت آمیز، دنبال تقویت دایره نفوذ خود در کشورهایی باشد که در دوران تحریم با آنها دچار مشکل بودیم. در حوزه اقتصاد باید با افزایش سقف تولید نفت و باز پس گیری سهم خود از بازار، به مؤلفه های تولید بیش از گذشته توجه کرد و در بعد داخلی نیز جلو قدرت و نفوذ نوکیسه گان را گرفت که در دوران تحریم با کسب منابع فراوان ثروت اندوزی کردند. در حوزه اجتماعی باید به نقش مردم در اداره امور بیشتر توجه کرد و با قبول مسئولیت پذیری اجتماعی، از مردم نه تنها در هنگام انتخابات، که در تمامی مواقع بهره گرفت . مهم ترین هدف تحریم های ایران، تضعیف اقتصاد ملی از طریق محدود کردن تجارت با سایر کشورهای جهان است. اکنون بر دولتمردان فرض است که با اعمال "دیپلماسی تجاری"، ضمن تقویت مناسبات خود با سایر کشورها، روند رشد و توسعه اقتصادی را سرعت بخشند. همان گونه که واضح است، میزان توسعه یافتگی تجارت یک کشور و سطح مبادلات اقتصادی آن با سایر کشورهای دنیا، رابطه ای مستقیمی با سطح رفاه اقتصادی مردم و قدرت اقتصاد ملی آن کشور دارد. کشورهایی که دنبال فشار بر ایران هستند، می دانند که با محدود کردن راه های تجارت ایران با دنیا، سطح رفاه عمومی، قدرت اقتصادی و روند رشد و توسعه ایران نیز تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. با این توصیف اگر دنبال کاهش تأثیر تحریم ها پس از برجام هستیم، باید برای جبران آسیب های وارده بر مبادلات تجاری، تمام سعی خود را مصروف کنیم. «دیپلماسی تجاری»، موتور محرک توسعه تجارت با کشورهای مختلف است و حداقل باید تلاش شود تا ضمن انعقاد توافق نامه تجارت آزاد با کشورهای مختلف، به اولویت بندی آنها از لحاظ ظرفیت های توسعه تجارت بیشتر تکیه کرد. به طور خلاصه می توان گفت در دوران "پسا تحریم"، دولت جمهوری اسلامی ایران می تواند بر پایه دو هدف و رویکرد اصلی خود، بر افکار عمومی دنیا تأثیر گذارده و به تأمین منافع ملی و راهبردی کشور در خارج کمک کند. "دیپلماسی عمومی" و "دیپلماسی تجاری"، دو ابزار و سیاستی است که دولت تدبیر و امید می تواند برای تقویت وجهه بین المللی، تعامل روز افزون جهانی و تلاش برای کسب فرصت های بهتر اقتصادی در این دوران از آن بهره ببرد .
یکشنبه ، ۲۷دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پولی مالی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]