تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814811431
از نمازگزار چه انتظار می رود؟
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: زندگی از گرمی ذکر است و بس حریّت از عفت فکر است و بس چون شود اندیشه قومی خراب ناسره گردد به دستش سیم ناب۱ یکی از جامعترین، منزه ترین، ضروری ترین و پربارترین اعمال آدمی که اعظم مظاهر عبودیت و از مباحث بسیار مهم و اساسی دین به شمار می رود، بندگی خداوند در وجه نمازگزاردن است؛ عملی که آدمی را به سوی کمال خواهی، منزّه طلبی، اعتماد به نفس، نیک اندیشی و خیرخواهی و اعتدال در زندگی فردی و اجتماعی سوق می دهد و انسان با اقامه آن، زیباترین شکل پرستش و عبادت را به نمایش می گذارد. همچنین ستون مسلمانی و بنیاد دین و پیشرو و سیّد همه عبادت ها در همه ادیان و منشأ مهم خودسازی است؛ به نحوی که از پرتو انجام آن، سلامت تن و روان و روحیه تعاون و همیاری و امنیت اجتماعی در همه ابعادش فراهم می شود و انسان را از گرایش به سمت آلودگی ها و بی اخلاقی ها مصون می دارد و بنا به گفته امام محمد غزالی (متوفی ۵۰۵ق) در کتاب کیمیای سعادت به نقل از رسول اکرم(ص): «مثَل این پنج نماز در اسلام، همچون جوی آب است روشن که بر درِ سرای کسی رود و هر روز پنج بار خویشتن را بدان آب بشوید. آیا ممکن شود که بر وی هیچ شوخی (چرک) بماند؟» گفتند: «نه، یارسول الله»، گفت: «این پنج نماز، گناه را آنچنان ببرد که آب، شوخ را.»۲ در قرآن کریم، صدوهشتاد آیه با تعبیرهای گوناگون به اقامه نماز تاکید شده و بر مراتب ارزش و ثمرات آن اشاره شده است. چند مورد ذکر می کنیم: ۱ـ اقم الصّلوه طرفی النّهار و زُلفاً من اللّیل انّ الحسنات یُذهبن السّیئات ذلک ذکری للذّاکرین: به پای دار نماز را در دوسوی روز و پاره هایی از شب، همانا خوبیها، بدیها را می برند، این است یادآوری یادآرندگان. (هود،۱۱۲) ۲٫ انّ الصّلوه تنهی الفحشاء و المُنکر: نماز از فحشا و زشتی ها بازمی دارد.(عنکبوت،۴۵) ۳٫ إنّ الصّلوه کانت علی مؤمنین کتاباً موقُوتا: نماز را برای مؤمنان، فرمانی واجب و زمانی معین است. (نساء،۱۰۳) ۴٫ قُل لعبادی الذین آمنوا یقیمُوا الصّلوه…: به بندگان من که ایمان آورده اند بگو نماز را به پا دارند. (ابراهیم،۳۱) ۵٫ یا بُنی أقم الصّلاه و أمُر بالمعروف و انه عن المُنکر: [لقمان گفت:] ای پسرم!نماز را بر پا دار و به کار های پسندیده وادار و از کارهای ناپسند بازدار. (لقمان، ۱۷) ۶٫ أقم الصّلوه لذکری: نماز را برای یاد من به پا دار. (طه، ۱۴) چنانکه بر اهل ایمان معلوم است، مراد از به جا آوردن فریضه نماز یومیّه، صورت ظاهری عبادت و شرایط صحت آن مثل وضوی صحیح و قرائت صحیح نیست که صرف توجه به شرایط ظاهری، هرگز افراد و جوامع را به مقصود نهایی از نماز نخواهد رساند و امنیت فردی و اجتماعی و اجرای مراتب حقوق انسانی و حفظ سلامت محیط زیست آدمیان فراهم نخواهد شد و چنان که در جوامع دینی امروز می بینیم و در منابع تاریخی نیز خوانده ایم، غفلت از شرایط قبولی نماز و صرفاً توجه به مظاهر و تجّلی آن در برگزاری مناسبت ها و آیین ها، نه تنها نمازگزاران و محیط زندگی اجتماعی آنان را به سوی کمال و تعالی، جهت نداده، بلکه در بسیاری از موارد، نتیجه معکوس بخشیده است و بسا بی خبری از روح عبادات و دامن زدن به ظاهر عبادات و توقف در ظاهر اعمال و مظاهر دین و عزاداری و مداحی و اعتکاف گزینی و توزیع شربت و شیرینی، متدینان پرسشگر و عمق نگر را هم با چالش های مختلف روبرو کرده است. آنچه می تواند مایه امیدواری باشد که بدان واسطه، زندگی فردی و اجتماعی نمازگزاران را به وجه کمال به سوی آگاهی و دانایی و پیشرفت و ترقی توأم با یک زندگی سعادتمندانه مقید به مناسبات سالم اجتماعی و مدیریتی جهت دهد، دینداری است که جوهره اش اخلاق، و ثمره اش، پایبندی به بدیهیات عقلی و انضباط احکام شریعت و در رأس آن، انجام فریضه نماز و مقبولیت آن است و نمازگزار ناچار است برای صحت و قبولی نماز خود، از بسیاری گناهان دوری کند و شرایط نماز و موازین آن را مراعات نماید. به طور کلی می توان عرض کرد هر دیندار چنانچه نماز را که پایه و ستون دین است به شرط بگذارد و به وقت انجام دهد، واجد شخصیتی مطلوب و مفید و مؤثر و سودمند برای خانواده و جامعه می شود و جهات بارز و مظاهر عمده آن در گفتار و کردار و در مناصب و مشغله ها و دینداری او تجلی می یابد. آن چند شرط عبارت است از: ۱٫ از شرطهای مهم نماز در به جا آوردن آن (صرف نظر از مفاهیم فلسفی و چگونگی ترتیب و ادب و آداب آن که بحث مستوفا و مجزایی می طلبد) نیت کردن به وجه جامع و مانع است؛ آنچنان که نمازگزار یقین داشته باشد و چنین کند که نماز را صرفاً در پیشگاه حق و به منظور سپاسگزاری از نعمت های خداوند و استعانت از او در مسیر درست زندگی و مورد رضایت او به جای می آورد و انجام صحیح این فریضه که نتیجه آگاهی و اخلاص و خشوع است، به او کمک می کند که از کبائر به دور ماند و منشأ خیر و فضیلت گردد. ۲٫ شرط دیگر نماز، تطهیر تن از آلودگی هاست؛ چنان که به وقت گزاردن فریضه نماز، تن تمیز و پاک باشد و لذا رعایت طهارت تن در وعده های نماز، موجب تندرستی جسم و سلامت نفس می شود و در نتیجه زمینه های اندیشیدن و کار کردن و مجالست را بهتر فراهم می کند. ۳٫ از شروط دیگر نماز، پاک بودن جامه تن و غصبی نبودن آن است. دقت و توجه در پاکی جامه و تعلق آن به خود یا عنایت به رضایت صاحب جامه، یکی از امهات موارد اخلاقی و رعایت حقوق انسانی است که در فریضه نماز، به نمایش درمی آید. رعایت این قاعده، این نکته را در ذهن تداعی می کند که پیوسته باید رزق و روزی را از راه مشروع به دست آورد و جامه و لباس را پاکیزه نگاه دارد. این گونه محدودیت ها موجب می شود که آدمی در کار و کسب خود احتیاط کند و بنا بر موازین شرع و قوانین مدنی به کسب و کار و مبادله بپردازد. ۴٫ از قواعد بسیار مهم دیگری که در گزاردن نماز باید بدان توجه کرد، پاک بودن مکان نمازگزار و غصبی نبودن نمازگاه است. چنانچه این شرط مورد توجه دقیق نمازگزار باشد، طبیعی است که وی سعی خواهد کرد در جریان زندگی و کار، به حلیّت درآمدها و نحوه هزینه کردن آن حساسیت نشان دهد و مطمئن باشد که آنچه بدو می رسد، نتیجه دقیق دسترنج خویش و رضایت کامل و مشروع واگذارکنندگان حق و حقوق صحیح به وی است. ۵٫ از شروط دیگر نماز، درک معنی و مفهوم متن نماز و عبارات آن است. نمازگزار باید بداند در پیشگاه احدیت قرار می گیرد و روی به درگاه حق در کمال صدق و خلوص دارد، با او سخن می گوید و از او استعانت می گیرد و سپاس نعمت به پیشگاه او به جای می آورد و به تهذیب فکر و تربیت تن و روان می پردازد. همچنین آگاهی از معانی و مفاهیم واژه ها و عبارات نماز، نمازگزار را متواضع بار می آورد؛ به حق و حقوق خویش اعتنا می دهد و از حرص و طمع و زیاده طلبی و آزار و اذیت دیگران بازمی دارد؛ صفات عالیه انسانی از قبیل نیک اندیشی و خیرخواهی و نیکو رفتاری را در وی بیدار می سازد و مراقبه ها در کسب روزی حلال و رعایت حقوق دیگران و مراتب معارف حق پرستی و عدالت خواهی را در او قوت می دهد و به درک محبت پروردگار با شامّه باطنش مستعد می گرداند (یُحبُهُم و یُحبُّونه).۳ تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد هرکه خاک در میخانه به رخساره نرُفت۴ این نکته مهم شایان ذکر است که چنانچه نمازگزار، این حداقل شرایط عمومی مشتمل بر هدف درست و شکل صحیح نمازگزاردن را با اخلاص به جا آورد و این ترتیب و مراتب ذکر شده را به دقت ذکر کند، می تواند مطمئن باشد که نمازش مقبول درگاه حضرت احدیت و موجب سلامت او و بهداشت محیط زیست و مهمترین واقعه در تاریخ حیاتش خواهد بود. بدون تردید اگر همه افراد جامعه به خصوص جامعه دینی ایران به سوی گزاردن نماز با این شرایط روی آورند و برای موفقیت و هدایت به راه راست، از خداوند یاری بخواهند. به یقین جامعه ای مطلوب و متواضع در همه عرصه های اخلاقی، اجتماعی، دینی، سیاسی، فرهنگی و هنری و جز آن پدید خواهند آورد و به هر میزان که مقیّد شوند، به همان میزان به امنیت و پیشرفت و تعالی دست می یابند و بزرگترین تحول را در شئون سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به وجود می آورند و چنانچه به این مهم دست نیابند، باید در نحوه نماز گزاردن خود تجدید نظر کنند و فراتر از رکوع و سجود رفتن و برخاستن و نشستن به تعجیل یا طمأنینه، انفرادی یا به جماعت، زوایای عبادت را به شروط فوق مجهز گردانند و به عنوان الگو، منشأ اثر برای ترغیب دیگران به انجام فریضه نماز گردند. گزاردن نماز به ریا و برای راضی نگه داشتن بعضی افراد و سوءاستفاده از ساده اندیشی و ظاهر گرایی بعضی از شخصیت ها برای رسیدن به امیال دنیوی، عملی بسیار مذموم و زیانبار است. همین طور نمازگزاردن به وجه سطحی و با شتاب و یا از روی تقلید بدون در نظر گرفتن شرایط آن، نوعی ضایع کردن وقت خویش و اغفال خود و دیگران است و در پاره ای موارد، نتیجه وخیمی خواهد داشت و در حقیقت، نمازی که زبان به آن گویا و قلب به جای دیگری متوجه باشد، نماز نیست. بنـــــــده آزاد را آیـــــد گران زیستن انـــــدر جـــهان دیگران زندگی را چیست رسم و دین و کیش؟ یک دم شیری به از صد سال میش۵ * هرگز حدیث حاضر غایب شنیده ای؟ من در میان جمع و دلم جای دیگر است * آن نمـــاز او نیـــرزد نیم جو زانکه با اغیار دل دارد گرو۶ * نمازت کی شود مقبول نزد حضرت باری؟ که در تکبیر هم دست از تکبّر برنمی داری۷ * غافلی اندر نماز و چشم به در پیش شه از بیم، دست در بغلی۸ * روی به محراب نهادن چه سود؟ دل به بخارا و بتان طراز ایزد ما وســـوسه عــــاشقی از تو پذیـــرد، نپـــذیرد نماز۹ * بیار گنج و مکن حیله که نخواهی رست به تُف تُف و به مصلّا و ذکر و زهد و نماز۱۰ * کلید در دوزخ است آن نماز که در چشم مردم گزاری دراز اگر جز به حق می رود جاده ات در آتش فشانند سجّاده ات۱۱ ۱٫ ترتیب هم یکی از واجبات نماز است و رعایت نکردن آن مجموعه برنامه را به ابطال می کشاند. نظم خاصی که نمازگزار در اقامه نماز باید مراعات کند و در هیچ شرایطی نباید خدشه پذیرد، به او می آمورد که در همه امور زندگی و مناسبات اجتماعی باید نظم پذیر باشد. نکته دیگری که همیشه باید مد نظر باشد، توجه به اهمیت نماز به عنوان پایه و ستون دین است و از این سبب ضروری است که توجه شود دین، اساس و اصل است و جامعیت دارد و زمینه ها و ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی و از این قبیل، تابع وی اند. بر این اساس، سیاست، یکی از شاخه های دین محسوب می شود و باید که در مراودات و تفکرات سیاسی و در اداره جامعه و حکومت به این نکته مهم توجه کرد و مراقب بود که دین را مغلوب سیاست و زیرمجموعه آن نساخت که این انحراف، موجب کاهش هدفهای ارزشمند نمازگزاردن خواهد شد و دین را جلوه ای جز آنچه در متن آن هست به نمایش خواهد گذارد. نتیجه دیگری که از خواندن نماز به شرط و به وقت لازم آن، عاید جوامع دینی می شود، گرد آمدن توده مردم با ذهن و اندیشه ای پاک و اعمالی خالصانه و رو به رشد و تعالی در عرصه های مختلف زندگی فردی و اجتماعی و نظارت بر قوای دولت و حکومت در حسن اداره جامعه است و به طوری قدرتمند خواهند شد که در برابر بی عدالتی ها، زورگویی ها و تجاوز به حقوق اقشار جامعه، واکنش نشان می دهند و زبان اعتراض می گشایند و منطق کسانی که گوهر گرانبهایی مثل نماز را که از چرخش دل و جان و عشق به وجود می آید لکن در تنگنای اندیشه های سطحی و نارسا و محدود خود گرفتار می کنند، به نقد می کشانند. با چنین تحلیلی که در اهمیت نماز و شرایط به جا آوردن آن از بابت تاثیری که در سلامت محیط زیست انسان و تندرستی تن و روان او دارد، تأکید می شود که فلسفه خواندن نماز در مدارس و درخانواده ها و مراکز و محافل ذی ربط تشریح گردد و قشرهای مختلف جامعه بخصوص نوباوگان و جوانان با آشنایی کافی نسبت به این موضوع مهم و میزان اهمیت آن در اداره خود و مدیریت جامعه و مؤثر بودن در سرنوشت خویش، بیشتر و بهتر به خدمت و بندگی خداوند بپردازند. بر همه وظیفه است که موجد حقیقی و علت واقعی این امر مهم عبادی را به اطلاع دیگران برسانند و در ترغیب مردمان به روی آوردن به این عامل اساسی امنیت فردی و اجتماعی اهتمام کنند و رجال تاریخی و برجسته ای را که در پرتو آگاهی از وادی عبادت، منشأ خدمات ارزنده شده اند و در برابر ناهنجاری ها و نادرستی ها خطر کرده اند و مقطع سرنوشت سازی در تاریخ سیاسی ـ اجتماعی و فرهنگی ایران شده اند و تأثیر مهم و اساسی در بیداری و تنویر افکار عمومی داشته اند، بشناسانند. در پرتو نماز که ثمره اش آزادی و آزادگی و وصول به امن و امان است، می توان به رغم وفور عوامل اضطراب زا، از آرامش روحی و روانی برخوردار شد و در ساحل امن و آسایش جان و سکون، بی دغدغه به سر برد. به واقع بارزترین و روشن ترین مصداق ذکرخدا، نماز است؛ چنان که خداوند در سوره طه فرمود: «اقم الصلوه لذکری» و از همین رو در رأس تعالیم انبیا، امر به اقامه نماز قرار دارد و در بسیاری از آیات الهی، اقامه نماز به واسطه نقش مهمی که در خودسازی و امنیت فردی انسان ایفا می کند، یکی از اصلی ترین نشانه های پرهیزگاری و ایمان مؤمنان معرفی شده است. نمازگزار واقعی، از هر آنچه عوامل نگرانی و پریشانی است و از آینده مبهم، آسوده خاطر است و هراسی به دل راه نمی دهد که می داند مکان ها و زمان ها از آن خداست و خدا با اوست و تمامی مصائب و بلاها و قدرتهایی که ممکن است او را به ناامنی تهدید کند، نزد او حقیر جلوه می کنند و به تعبیر علامه محمد اقبال: هرکه پیمان با هوالموجود بست گردنش از قید هر معبود رست تا عصای لااله داری به دست هر طلسم خوف را خواهی شکست بدون تردید از عوامل و راهکار های در دسترس تر و ارزان تر و سهل تر برای ایجاد امنیت فردی که در عین حال متضمن هیچ گونه هزینه ای نیست و بلکه موجب حلقه اتصال انسان با وجودی بی نهایت به نام خداست، نمازگزاردن با رعایت تمامی شرایط آن و بدون سبکداشت است؛ فریضه ای که با آن، آدمی رنگ و بوی خدایی می گیرد و هرگز نفس کریم و عزیز خود را به گناه و فساد و فحشا و تجاوز به حقوق دیگران نمی آلاید و جامعه از جانب او در امن و آسایش خواهد بود (الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر). نمازگزار حقیقی آگاه است که اقامه نماز، با سرقت و دروغ و غیبت و تهمت و دست درازی به عرض و ناموس و جان و مال دیگران سازگاری ندارد و هنگامی که استفاده از یک تار نخ غصبی در لباس یا ناپاکی تن و جامه، موجب بطلان نماز می گردد، مسلماً از دست یازیدن به اموال عمومی و رعایت حقوق دیگران که گناهی بزرگتر است، دوری می کند و همه تقیّدات به رعایت حقوق دیگران و محیط زیست را محترم می دارد و در نتیجه، موجب پیشرفت و توسعه محیط جغرافیایی نسل بشر و امنیت اجتماعی جهان خلقت می گردد و مهمترین راه بهینه سازی رابطه بین انسان و خداوند و انسان ها با یکدیگر و با محیط اجتماعی آنها می شود. ادامه دارد پی نوشتها: ۱٫ پس چه باید کرد؟ کلیات اشعار فارسی اقبال. به اهتمام احمد سروش، تهران، سنایی، ۱۳۴۳، ص۳۹۱٫ ۲٫ کیمیای سعادت، امام محمد غزالی، به کوشش حسین خدیوجم، تهران. شرکت سهامی کتاب های حبیبی، ۱۳۵۴، مبحث نماز٫ ۳٫ قرآن کریم. سوره مائده، آیه ۵۴٫ ۴٫ درس حافظ. محمد استعلامی. تهران. نشر سخن. ج۱، ص۲۷۱، غزل۸۱ از حافظ. ۵٫ جاویدنامه.کلیات اشعار فارسی اقبال. به اهتمام احمد سروش. تهران. سنایی،۱۳۴۳،ص۳۷۳٫ ۶٫ شرح جامع مثنوی. کریم زمانی، تهران. انتشارات اطلاعات، ۱۳۸۷، ج۵، ص۱۲۶۶٫ ۷٫ دیوان مخلص کاشانی. میرزا محمد مخلص. تصحیح حسن عاطفی. تهران. مرکز نشر میراث مکتوب، ۱۳۷۹٫ ۸٫ ناصر خسرو قبادیانی. نقل از دیوان. تصحیح حسن تقی زاده. تهران. نگاه، ۱۳۷۰ ۹٫ رودکی سمرقندی. نقل از گزیده اشعار. به کوشش حسن انوری و جعفر شعار. ۱۰٫ مولوی معنوی. نقل از مثنوی. به کوشش مهدی خرمشاهی. تهران. پژوهش، ۱۳۸۰٫ ۱۱٫ سعدی شیرازی. نقل از کلیات. به کوشش محمدعلی فروغی. تهران. پیمان، ۱۳۷۸٫
جمعه ، ۲۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها