تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836648243
آدم‌های شهر بی‌مجسمه چگونه‌اند؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۳ دی ۱۳۹۴ - ۰۶:۰۴
یک هنرمند مجسمه‌ساز گفت: کلان‌شهری مانند تهران می‌تواند یک شهر بی‌مجسمه باشد، اما شهروندی که در این شهر بی‌مجسمه زندگی می‌کند، در رقابت با شهروندان دیگر شهرها، از قابلیت‌های انسانی و عاطفی ضعیف‌تری برخوردار است. حمید شانس در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس هنرهای تجسمی ایسنا، اظهار کرد: بشر موجودی است که دو بخش فیزیولوژی و فرهنگ دارد و فرهنگ، بخشی جدی از سرشت انسان را می‌سازد. ورزش‌هایی مانند فوتبال و والیبال از ضرورت‌های زندگی انسان نیستند، اما وقتی شکل می‌گیرند، ضرورت پیدا می‌کنند، چون وجهی به وجوه قابلیت‌های انسانی اضافه می‌کنند، تکنولوژی هم همین‌طور است. شما می‌توانید تهران را شهری بی‌مجسمه تصور کنید، اما با حذف مجسمه، بخشی از قابلیت‌های انسانی از بین می‌رود. این هنرمند بیان کرد: مجسمه‌ها را می‌توان از لحاظ مکانی به سه دسته تقسیم‌بندی کرد؛ مجسمه‌هایی که در گالری‌ها و روی پایه قرار می‌گیرند، مجسمه‌هایی که در نمایشگاه هستند و با محیط نمایشگاهی رابطه برقرار می‌کنند و مجسمه‌هایی که در فضای باز هستند و رفتار فضاآرایی دارند. در شهرهای مختلف دنیا، مکان‌هایی مانند پارک‌ها و فضاهایی برای نصب مجسمه اختصاص می‌یابد و هنرمندان با دیدن فضا و برحسب ذهنیت‌شان برای آنجا مجسمه می‌سازند. باغ - موزه‌ها نیز فضاهایی برای مجسمه‌ها هستند که شامل طیف وسیع آثار هنری نمی‌شوند. شانس ادامه داد: باغ - موزه‌ها زمین‌های وسیعی در حاشیه شهر با عوارض طبیعی جغرافیایی هستند که مجسمه‌ها در آن، ارتباط تنگاتنگی با محیط برقرار می‌کنند و می‌توانند مخاطب را از عناصر بنیانی طبیعت و کلی‌ترین نمادهای انسانی که خلقت تمدن بر این پایه شکل گرفته است، آگاه کنند. آثاری که بشریت در آن تفکر و تعمق کند. این هنرمند همچنین با بیان این‌که در سال‌های گذشته، دو رفتار مختلف را در موزه‌ها شاهد بودیم، توضیح داد: یکی موزه‌هایی که به نمایش و تولید آثار هنری اختصاص دارند. این موزه‌ها برای جوامعی هستند که مبتنی بر تولید انبوه پیش می‌روند. البته در جوامع امروز که مبتنی بر مصرف انبوه هستند نقش فضاهای عمومی تغییر کرده است. موزه‌ها امروز فقط جایی برای نمایش آثار تولیدشده نیستند، بلکه به مراکز تبادلات فرهنگی تولید شده‌اند و هنرمند می‌تواند با کیفیت عاطفی، معنایی و ارزش‌گذاری قابلیت‌های انسانی را در حوزه‌های عمومی گسترش بدهد. او با اشاره به تصمیم سازمان زیباسازی برای ساخت باغ - موزه مجسمه در تهران، گفت: پیشنهاد من این است که باغ - موزه‌ای که برای مجسمه‌های تهران ساخته می‌شود، به آثار فضامحور اختصاص داده شود و فضاهای سربسته‌ای هم برای نمایش مجسمه‌های روی پایه اختصاص دهند. همچنین می‌توانند در موزه، فضایی را به‌عنوان نمایشگاه دائمی برای نمایش آثاری که با فضای آنجا ارتباط برقرار می‌کنند، در نظر بگیرند. شانس اظهار کرد: سازمان زیباسازی باید در این زمینه رویکرد خود را تخصصی‌تر کند و به تثبیت و گسترش نقش خود به‌مثابه سازمانی برسد که مدیریت عواطف جمعی در مکان‌های عمومی را برعهده دارد. سازمان باید از نقش بزک‌کننده شهر به مدیریت عواطف عمومی ارتقا پیدا کند، وظیفه‌ای که در جوامع امروز کوچک نیست. این هنرمند در پایان سخنانش اضافه کرد: چند سال است که زندگی برای ما تلخ شده است، چون کارگاه ما هنرمندان اغلب در حاشیه شهر قرار دارد و هر صدایی که می‌شنویم باید منتظر صحنه‌های ناراحت‌کننده‌ای مانند «سگ‌کشی» باشیم، حیواناتی که غیر از هم‌نشینی در حاشیه زندگی انسانی، جایی برای سکونت ندارند. امیدوارم مسؤولان فکری به حال آن‌ها کنند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها