تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکتهای مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه میتوانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدلهای [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804600309
![نمایش مجدد: رینگ واقعی در جهان مجازی refresh](https://vazeh.com/images/refresh.gif)
رینگ واقعی در جهان مجازی
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>یادتان هست زمانی «تضاراب آرا» مد شده بود؟ فرهنگ اختلاف نظر و داشتن نظری متفاوت؟ این ایده که داشت به فرهنگی عمومی تبدیل می شد، بدیلی برای همان دعوای بالا محله و پایین محله بود که شکل و شمایلی مدنی به خود می گرفت تا اینکه شبکه های اجتماعی و مجازی از راه رسیدند و سر و شکل تازه ای به این مسأله دادند.به گزارش شفا آنلاین ، اینترنت مفهوم بالا محله و پایین محله را از میان برداشت و آدم های متفاوتی را با خرده فرهنگ های متفاوت دور هم جمع کرد اما به دلیل ویژگی «سرعت»، ظهور و بروز تضارب آرا و اختلاف نظر را هم شدت بخشید. حتماً شما هم نمونه های زیادی برای این داستان در ذهن دارید. همین چند وقت اخیر فراخوان نخریدن خودرو مثال خوبی است یا حمله تروریستی به فرانسه یا دعوت از یک بازیگر سینما و تلویزیون به برنامه دید در شب و از همه پررنگ تر سخنرانی دکتر اباذری در دانشگاه تهران به بهانه مرگ مرتضی پاشایی خواننده پاپ. در جریان فراخوان نخریدن خودرو تولید داخلی جامعه بشدت دوقطبی شد؛ عده ای با شعار بالا بردن کیفیت صنایع داخلی و احترام به مشتری به این فراخوان پیوستند و موضوع را حیثیتی کردند. قاعدتاً عده دیگری در مقابل به کارگرانی که بیکار می شدند و چرخ هایی که از کار می افتادند فکر می کردند و این فراخوان را نوعی پشت کردن به منافع ملی می دانستند. مخالفان می گفتند این هم برنامه ای سیاسی است که رسانه های مخالف دولت مردم را به آن تشویق کرده اند. خلاصه اینکه چه جوک هایی که ساخته نشد و چه فحش هایی که رد و بدل نشد. کاربری از موافقان فراخوان می نویسد: «یادمان می ماند پراید 94 یعنی چه!» بعد از حمله تروریستی به پاریس و کشته شدن ده ها شهروند فرانسوی، عده ای از کاربران فیسبوک برای ابراز همدردی با مردم این کشور، عکس پروفایل خود را به رنگ پرچم فرانسه درآوردند و عده ای دیگر برای مقابله پرچم عراق و سوریه را انتخاب کردند؛ یعنی اگر تروریسم بد است و باید با مردمی که قربانی تروریسم هستند همدردی کرد پس ماهم با مردم عراق و سوریه همدردی می کنیم. اما موضوع دعوا بالا گرفت و از مسیر خود خارج شد و سر از جاهای دیگری درآورد. کاربری از مخالفان چند روز پیش نوشت: «اینهایی که هنوز پرچم فرانسه رو از پروفایل شون برنداشتن، منتظرن اولاند با یه قواره پارچه بیاد از عزا درشون بیاره؟» و باز دعوا و جوک این طرفی و جوک آن طرفی. آیا این فرآیند، ادامه همان فرهنگ زیبای تضارب آرای جامعه مدنی است و اینکه هرکسی نظری دارد و چه خوب که نظر هرکدام از ما مثل هم نیست و این می تواند جامعه را پیش ببرد یا دعوای بی دلیل بالا محله و پایین محله که ریشه ای تاریخی دارد؟ ما باهم بیگانه ایم دکتر سعید معیدفر جامعه شناس و استاد دانشگاه در این باره می گوید: «متأسفانه ما درست نتوانسته ایم فرآیند صحیحی برای دیالوگ باهم داشته باشیم. گاهی آنقدر باهم بیگانه ایم و ارتباط نزدیک نداریم که دیگر نمی توانیم به یکدیگر حق بدهیم. مثلاً راننده ها حقوق یکدیگر را رعایت نمی کنند حتی اگر خلاف هم بکنند، حاضر نیستند عذرخواهی کنند. چون این فرهنگ به آنها آموخته که همواره حق با آنهاست. این حکایت، حاکی از روش های آموزشی و تربیتی نادرستی که متأسفانه در جامعه ما وجود دارد؛ یعنی عنصر تحمل و استدلال و منطق درستی نیست و فقط تأکید روی فردیت و نظر شخصی و بی توجهی به دیگران است و بی احترامی به دیگری، عذر نخواستن از دیگران به خاطر حقی که از او تضییع کرده ایم و... متأسفانه این قضیه در فرآیند تربیتی و آموزشی هم مغفول مانده.» معیدفر راه درمان را این گونه توصیف می کند:« یکی از راههای شکستن چنین فضاهایی قطعاً تعامل بیشتر با یکدیگر است و تغییر رفتار دولتمردان و مسئولان در جامعه. باید در عرصه های مختلف و در زیست و باهم بودن اشتراک داشته باشیم. البته روزگاری شاید با هم دوست تر بوده ایم اما حالا دو تا همسایه یا کارمند و شهروندی که در یک مکان هستیم از هم خبر نداریم. باهم دشمن شده ایم و همدیگر را دفع می کنیم. برای همین است که در دیالوگ باهم مشکل داریم و در نهایت در رفتار و گفتار و کردار روزانه هم این وضعیت بسیار بروز می کند.» در جریان سخنرانی دکتر اباذری استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران به بهانه مرگ مرتضی پاشایی فضای مجازی و شبکه های اجتماعی بسرعت دو قطبی شد. یک طرف ماجرا حق را به اباذری می داد و طرف مقابل را بیسواد و عوام می خواند و طرف دیگر هم بشدت از موسیقی پاشایی و جایگاه او در هنر دفاع می کرد و جبهه مقابل را از خود راضی و روشنفکر مآب و خارجی پسند و ادا اطواری می دید و اینکه چرا کسی در هر جایگاهی به خود اجازه می دهد پشت سر کسی که دستش از دنیا کوتاه است حرف بزند و طرفدارانش را عوام بداند. سوژه اختلاف کم نیست این روزها با تعدد سوژه نیز مواجه شده ایم؛ هر روز بهانه ای برای دوقطبی شدن فضای مجازی وجود دارد. دکتر امان الله قرایی مقدم جامعه شناس و استاد دانشگاه در این باره می گوید: «دو قطبی شدن خیلی هم خوب است. چون جامعه ای که یکدست و یکنواخت باشد و همه یک نوع طرز تفکر داشته باشند و دیدگاه دگماتیسم یا متحجرانه ای بر جامعه حاکم باشد، آن جامعه دیگر جامعه ای مرده است. به قول دیوید رایسمن جامعه شناس امریکایی جامعه دنباله رو خواستار آن است که مردم یکجور عمل کنند که مقابل آن جامعه پلورآلیستی است، یعنی جامعه ای که چندگانگی فکری دارد. لازمه پیشرفت جامعه تنوع افکار عمومی است. این اعتقاد که کل جامعه باید در یک مسیر حرکت کند، اعتقاد کسانی است که درنهایت جامعه ای مرده و ساکن می خواهند. جامعه ای که در آن دموکراسی حاکم است، قاعدتاً افراد افکار و عقاید مختلفی دارند و گاهی مخالف همدیگرند و گاهی موافق. این جوامع در حال توسعه هستند.» دکتر قرایی مقدم اعتقاد دارد جامعه ایرانی به دلیل تجربه استبداد طولانی و یکی دو هزار ساله چندان از قواعد گفت و گو آگاه نیست. البته جامعه استبدادزده به معایب دیگری نیز آلوده می شود که در کل نتیجه همه آن معایب تعارض فرهنگی و نداشتن زبانی مشترک است. قاعدتاً اگر از روحیه همدلی و احترام و گذشت گذشتگان نیز حرف می زنیم چندان معنای اجتماعی وسیعی ندارد و به معنای نادیده گرفتن تعارض های عمیق فرهنگی در گذشته نیست:« ما مردم ایران تجربه تاریخی بیان مکنونات قلبی مان را نداریم. جامعه ما 2500 سال حکومت های مستبد داشته و مردم فرصت حرف زدن نداشته اند. اگر هم کسی حرفی زده سرش را بر باد داده مثل امیرکبیر، قائم مقام فراهانی، منصور حلاج، ابن مقفع و... شیخ سعدی هم شعری با این مضمون دارد «زبان بریده به کنجی نشسته صم بکم/ به از کسی که نباشد زبانش اندر حکم». به این اعتبار، قرایی مقدم عقیده دارد که به رغم پیشینه استبدادی نظام های پادشاهی همین که در فضای مجازی، تنوعی از دیدگاه ها را شاهدیم نشان می دهد جامعه ایران، پوست انداخته و وارد فضای دیگری شده است. حرفی برای گفتن نداریم به اعتقاد بسیاری از اندیشمندان تجربه صد ساله عقب نشینی استبداد و پیشروی نیروهای مدنی پس از انقلاب مشروطه که با فراز و نشیب فراوان نیز رو به رو بوده چندان تاریخ بلندی برای تصحیح همه رفتارهای ناپسند نیست. دکتر قرایی مقدم می گوید: «کورت لوین، روانشناس اجتماعی در دانشگاه ام آی تی آزمایشی را روی سه گروه 5 نفری دانش آموزان انجام داد؛ گروه اول به شیوه استبدادی مدیریت می شدند و 30برابر بیشتر خشونت بین افراد این گروه بود. در گروه استبدادی همه تقصیرها به گردن همسایه بغلی و دیگران انداخته می شود. گروه دوم گروهی بود که دموکراسی بر آن حاکم بود و گروه آخر گروهی که مدیریت آن به عهده همه بود. کشورهایی مثل عراق، لیبی یا مصر چرا درست نمی شوند و یکسره در حال آشوب هستند؟ چون تجربه ای غیر از استبداد نداشته اند. کشورهایی که استبدادزده هستند تحمل شنیدن حرف دیگران را ندارند. به قول ویلفردو فدریکو جامعه شناس، استبداد در گوشت و پوست و خون آنها رسوب کرده. این گونه افراد حرف منطقی را هم گوش نمی کنند و تا بحث شروع می شود فحاشی می کنند. سال ها طول خواهد کشید این گونه افراد که این رسوبات غلیظ در ذهنشان نشسته بتوانند منطقی حرف بزنند و به حرف دیگران گوش کنند. یکی از نشانه های یک جامعه استبدادزده تملق و چاپلوسی است که جایگزین گفت و گو می شود و در تاریخ ماهم تا دل تان بخواهد پررنگ است. جامعه ایران هم بی نصیب از سنت استبداد اجتماعی نبوده است اما از یکی دو سده پیش تاکنون با تمرین دموکراسی و گفت وگو به جنگ روحیه خودکامگی رفته است و از بسیاری از کشورهای منطقه جلوتر است.» قرایی مقدم بهترین راه درمان را مشارکت های مردمی، دانشجویی، مشارکت جوانان، دانش آموزان و همه اقشار در سطح جامعه می داند.ایران به گزارش شفا آنلاین ، اینترنت مفهوم بالا محله و پایین محله را از میان برداشت و آدم های متفاوتی را با خرده فرهنگ های متفاوت دور هم جمع کرد اما به دلیل ویژگی «سرعت»، ظهور و بروز تضارب آرا و اختلاف نظر را هم شدت بخشید. حتماً شما هم نمونه های زیادی برای این داستان در ذهن دارید. همین چند وقت اخیر فراخوان نخریدن خودرو مثال خوبی است یا حمله تروریستی به فرانسه یا دعوت از یک بازیگر سینما و تلویزیون به برنامه دید در شب و از همه پررنگ تر سخنرانی دکتر اباذری در دانشگاه تهران به بهانه مرگ مرتضی پاشایی خواننده پاپ. در جریان فراخوان نخریدن خودرو تولید داخلی جامعه بشدت دوقطبی شد؛ عده ای با شعار بالا بردن کیفیت صنایع داخلی و احترام به مشتری به این فراخوان پیوستند و موضوع را حیثیتی کردند. قاعدتاً عده دیگری در مقابل به کارگرانی که بیکار می شدند و چرخ هایی که از کار می افتادند فکر می کردند و این فراخوان را نوعی پشت کردن به منافع ملی می دانستند. مخالفان می گفتند این هم برنامه ای سیاسی است که رسانه های مخالف دولت مردم را به آن تشویق کرده اند. خلاصه اینکه چه جوک هایی که ساخته نشد و چه فحش هایی که رد و بدل نشد. کاربری از موافقان فراخوان می نویسد: «یادمان می ماند پراید 94 یعنی چه!» بعد از حمله تروریستی به پاریس و کشته شدن ده ها شهروند فرانسوی، عده ای از کاربران فیسبوک برای ابراز همدردی با مردم این کشور، عکس پروفایل خود را به رنگ پرچم فرانسه درآوردند و عده ای دیگر برای مقابله پرچم عراق و سوریه را انتخاب کردند؛ یعنی اگر تروریسم بد است و باید با مردمی که قربانی تروریسم هستند همدردی کرد پس ماهم با مردم عراق و سوریه همدردی می کنیم. اما موضوع دعوا بالا گرفت و از مسیر خود خارج شد و سر از جاهای دیگری درآورد. کاربری از مخالفان چند روز پیش نوشت: «اینهایی که هنوز پرچم فرانسه رو از پروفایل شون برنداشتن، منتظرن اولاند با یه قواره پارچه بیاد از عزا درشون بیاره؟» و باز دعوا و جوک این طرفی و جوک آن طرفی. آیا این فرآیند، ادامه همان فرهنگ زیبای تضارب آرای جامعه مدنی است و اینکه هرکسی نظری دارد و چه خوب که نظر هرکدام از ما مثل هم نیست و این می تواند جامعه را پیش ببرد یا دعوای بی دلیل بالا محله و پایین محله که ریشه ای تاریخی دارد؟ ما باهم بیگانه ایم دکتر سعید معیدفر جامعه شناس و استاد دانشگاه در این باره می گوید: «متأسفانه ما درست نتوانسته ایم فرآیند صحیحی برای دیالوگ باهم داشته باشیم. گاهی آنقدر باهم بیگانه ایم و ارتباط نزدیک نداریم که دیگر نمی توانیم به یکدیگر حق بدهیم. مثلاً راننده ها حقوق یکدیگر را رعایت نمی کنند حتی اگر خلاف هم بکنند، حاضر نیستند عذرخواهی کنند. چون این فرهنگ به آنها آموخته که همواره حق با آنهاست. این حکایت، حاکی از روش های آموزشی و تربیتی نادرستی که متأسفانه در جامعه ما وجود دارد؛ یعنی عنصر تحمل و استدلال و منطق درستی نیست و فقط تأکید روی فردیت و نظر شخصی و بی توجهی به دیگران است و بی احترامی به دیگری، عذر نخواستن از دیگران به خاطر حقی که از او تضییع کرده ایم و... متأسفانه این قضیه در فرآیند تربیتی و آموزشی هم مغفول مانده.» معیدفر راه درمان را این گونه توصیف می کند:« یکی از راههای شکستن چنین فضاهایی قطعاً تعامل بیشتر با یکدیگر است و تغییر رفتار دولتمردان و مسئولان در جامعه. باید در عرصه های مختلف و در زیست و باهم بودن اشتراک داشته باشیم. البته روزگاری شاید با هم دوست تر بوده ایم اما حالا دو تا همسایه یا کارمند و شهروندی که در یک مکان هستیم از هم خبر نداریم. باهم دشمن شده ایم و همدیگر را دفع می کنیم. برای همین است که در دیالوگ باهم مشکل داریم و در نهایت در رفتار و گفتار و کردار روزانه هم این وضعیت بسیار بروز می کند.» در جریان سخنرانی دکتر اباذری استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران به بهانه مرگ مرتضی پاشایی فضای مجازی و شبکه های اجتماعی بسرعت دو قطبی شد. یک طرف ماجرا حق را به اباذری می داد و طرف مقابل را بیسواد و عوام می خواند و طرف دیگر هم بشدت از موسیقی پاشایی و جایگاه او در هنر دفاع می کرد و جبهه مقابل را از خود راضی و روشنفکر مآب و خارجی پسند و ادا اطواری می دید و اینکه چرا کسی در هر جایگاهی به خود اجازه می دهد پشت سر کسی که دستش از دنیا کوتاه است حرف بزند و طرفدارانش را عوام بداند. سوژه اختلاف کم نیست این روزها با تعدد سوژه نیز مواجه شده ایم؛ هر روز بهانه ای برای دوقطبی شدن فضای مجازی وجود دارد. دکتر امان الله قرایی مقدم جامعه شناس و استاد دانشگاه در این باره می گوید: «دو قطبی شدن خیلی هم خوب است. چون جامعه ای که یکدست و یکنواخت باشد و همه یک نوع طرز تفکر داشته باشند و دیدگاه دگماتیسم یا متحجرانه ای بر جامعه حاکم باشد، آن جامعه دیگر جامعه ای مرده است. به قول دیوید رایسمن جامعه شناس امریکایی جامعه دنباله رو خواستار آن است که مردم یکجور عمل کنند که مقابل آن جامعه پلورآلیستی است، یعنی جامعه ای که چندگانگی فکری دارد. لازمه پیشرفت جامعه تنوع افکار عمومی است. این اعتقاد که کل جامعه باید در یک مسیر حرکت کند، اعتقاد کسانی است که درنهایت جامعه ای مرده و ساکن می خواهند. جامعه ای که در آن دموکراسی حاکم است، قاعدتاً افراد افکار و عقاید مختلفی دارند و گاهی مخالف همدیگرند و گاهی موافق. این جوامع در حال توسعه هستند.» دکتر قرایی مقدم اعتقاد دارد جامعه ایرانی به دلیل تجربه استبداد طولانی و یکی دو هزار ساله چندان از قواعد گفت و گو آگاه نیست. البته جامعه استبدادزده به معایب دیگری نیز آلوده می شود که در کل نتیجه همه آن معایب تعارض فرهنگی و نداشتن زبانی مشترک است. قاعدتاً اگر از روحیه همدلی و احترام و گذشت گذشتگان نیز حرف می زنیم چندان معنای اجتماعی وسیعی ندارد و به معنای نادیده گرفتن تعارض های عمیق فرهنگی در گذشته نیست:« ما مردم ایران تجربه تاریخی بیان مکنونات قلبی مان را نداریم. جامعه ما 2500 سال حکومت های مستبد داشته و مردم فرصت حرف زدن نداشته اند. اگر هم کسی حرفی زده سرش را بر باد داده مثل امیرکبیر، قائم مقام فراهانی، منصور حلاج، ابن مقفع و... شیخ سعدی هم شعری با این مضمون دارد «زبان بریده به کنجی نشسته صم بکم/ به از کسی که نباشد زبانش اندر حکم». به این اعتبار، قرایی مقدم عقیده دارد که به رغم پیشینه استبدادی نظام های پادشاهی همین که در فضای مجازی، تنوعی از دیدگاه ها را شاهدیم نشان می دهد جامعه ایران، پوست انداخته و وارد فضای دیگری شده است. حرفی برای گفتن نداریم به اعتقاد بسیاری از اندیشمندان تجربه صد ساله عقب نشینی استبداد و پیشروی نیروهای مدنی پس از انقلاب مشروطه که با فراز و نشیب فراوان نیز رو به رو بوده چندان تاریخ بلندی برای تصحیح همه رفتارهای ناپسند نیست. دکتر قرایی مقدم می گوید: «کورت لوین، روانشناس اجتماعی در دانشگاه ام آی تی آزمایشی را روی سه گروه 5 نفری دانش آموزان انجام داد؛ گروه اول به شیوه استبدادی مدیریت می شدند و 30برابر بیشتر خشونت بین افراد این گروه بود. در گروه استبدادی همه تقصیرها به گردن همسایه بغلی و دیگران انداخته می شود. گروه دوم گروهی بود که دموکراسی بر آن حاکم بود و گروه آخر گروهی که مدیریت آن به عهده همه بود. کشورهایی مثل عراق، لیبی یا مصر چرا درست نمی شوند و یکسره در حال آشوب هستند؟ چون تجربه ای غیر از استبداد نداشته اند. کشورهایی که استبدادزده هستند تحمل شنیدن حرف دیگران را ندارند. به قول ویلفردو فدریکو جامعه شناس، استبداد در گوشت و پوست و خون آنها رسوب کرده. این گونه افراد حرف منطقی را هم گوش نمی کنند و تا بحث شروع می شود فحاشی می کنند. سال ها طول خواهد کشید این گونه افراد که این رسوبات غلیظ در ذهنشان نشسته بتوانند منطقی حرف بزنند و به حرف دیگران گوش کنند. یکی از نشانه های یک جامعه استبدادزده تملق و چاپلوسی است که جایگزین گفت و گو می شود و در تاریخ ماهم تا دل تان بخواهد پررنگ است. جامعه ایران هم بی نصیب از سنت استبداد اجتماعی نبوده است اما از یکی دو سده پیش تاکنون با تمرین دموکراسی و گفت وگو به جنگ روحیه خودکامگی رفته است و از بسیاری از کشورهای منطقه جلوتر است.» قرایی مقدم بهترین راه درمان را مشارکت های مردمی، دانشجویی، مشارکت جوانان، دانش آموزان و همه اقشار در سطح جامعه می داند.ایران
یکشنبه ، ۱۳دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
صفحات پیشنهادی
هدست واقعیت مجازی Vive اچ تی سی مجوز FCC را دریافت کرد
پس از افشای تصاویر مربوط به نسل جدید هدست واقعیت مجازی اچ تی سی که Vive نام دارد حال خبری منتشر شده که حکایت از دریافت تاییدیه ی توسط این هدست واقعیت مجازی توسط FCC دارد به گزارش سافت گذر به نقل از زومیت هفته ی گذشته تصاویری مربوط به نسل جدید هدست واقعیت مجازی اچ تی سی منتشر ش7 دروغی که فضای مجازی به خورد مردم جهان داد
7 دروغی که فضای مجازی به خورد مردم جهان دادتاریخ انتشار دوشنبه ۷ دی ۱۳۹۴ ساعت ۱۱ ۱۰ بستر اینترنت و رسانههای دیجیتال علاوه بر تمام مزیتها و فوایدی که دارد امکان گسترش اخبار دروغ و نادرست را سادهتر از گذشته در اختیار مردم قرار داده است به گزارش خبرآنلاین به نقلهدست واقعیت مجازی HTC Vive VR توسط FCC تایید شد
اگر در جریان باشید حدود یک هفته پیش خواندید که خانم چر ونگ به عنوان مدیرعامل فعلی این کمپانی خبر از معرفی تحولی عظیم را در نمایشگاه ماه آینده CES داده بود صحبت اصلی مطرح شده در رابطه با هدست واقعیت مجازی اچ تی سی موسوم به وایو بوده که باید انتظار داشته باشیم در نمایشگاه تحول بسیبا نزدیک شدن به نمایشگاه سی ای اس۲۰۱۶ آغاز شد گمانهزنی در مورد تازههای دنیای فناوری/سال خودروهای بدون رانند
با نزدیک شدن به نمایشگاه سی ای اس۲۰۱۶ آغاز شدگمانهزنی در مورد تازههای دنیای فناوری سال خودروهای بدون راننده و هدستهای واقعیت مجازیبا آغاز سال 2016 و نزدیک شدن به زمان برگزاری نمایشگاه سی ای اس که مهم ترین رویداد نمایشگاهی حوزه فناوری اطلاعات محسوب می شود گمانه زنی در مورد محایسنا نوشت : دو فیلم «مادر قلب اتمی» و «ناهید» به نمایندگی از سینمای ایران در جشنواره معتبر سینمایی «پالم اسپر
خودرو هایی که در مزایده اسکاتسدیل آریزونا به حراج گذاشته شده را ببینید آکورا NSX 2017 منبع سی ان ان مانیشنبه ۵دی۱۳۹۴اپل سال ۲۰۱۶ بصورت جدی وارد حوزه واقعیت مجازی می شود
یکی از حوزه هایی که اپل هنوز به شکل جدی در آن فعالیت نکرده واقعیت مجازی است هرچند این کمپانی پتنت های متعددی را در این خصوص ثبت کرده و شماری از متخصصان شناخته شده را نیز به استخدام خود در آورده ولی هنوز خبری در این خصوص منتشر نشده است اما کارشناسان سال آینده را به عنوان زمانآسیب پذیری رینگیت و بودجه مالزی در مقابل کاهش بهای جهانی نفت
آسیب پذیری رینگیت و بودجه مالزی در مقابل کاهش بهای جهانی نفت کوالالامپور – ایرنا – تداوم کاهش بهای جهانی نفت و سقوط بی سابقه ارزش پول مالزی درآمدهای ناشی از بخش از نفت و گاز این کشور در سال آینده را با تهدید جدی مواجه کرد به گزارش ایرنا تداوم افزایش عرضه به نسبت تفاضای نفت ایواقعیت مجازی با ما چه خواهد کرد؟
واقعیت مجازی با ما چه خواهد کرد پالمر لاکی Palmer Luckey جوانی ۲۳ ساله است که شرکت Oculus VR را تاسیس کرده و در توسعه هدست Oculus Rift نیز نقش بسزایی را ایفا نموده است وب سایت دیجیاتو - امیر مستکین پالمر لاکی Palmer Luckey جوانی ۲۳ ساله است که شرکت Oculus VR را تاسیس کردهکردستان؛ الگوی واقعی وحدت در جهان اسلام/شیعه و سنی در کردستان، پیوندی ناگسستنی دارند
سال هاست که در کردستان شیعه و سنی در کنار هم زندگی می کنند پیوند فامیلی و ازدواج بین آنها اتفاق می افتد بدون اینکه ذره ای به وحدت آنها خدشه وارد شود پا به پای هم در مراسمات مذهبی یکدیگر شرکت می کنند به گونه ای که می توان کردستان را نمونه عینی وحدت شیعه و سنی در کشور و حتی در دناشتراکات داستانی از شاهنامه با واقعیت جهان امروز
اشتراکات داستانی از شاهنامه با واقعیت جهان امروز نمایش راز مهر راز سپهر با روایت داستان رستم و اسفندیار دغدغههایی از جهان امروز را به روی صحنه میرود شکر خدا گودرزی کارگردان منتخب در بخش تازههای تئاتر ایران در سی و چهارمین جشنواره تئاتر فجر در گفتگو با خبرنگار حوزه-
گوناگون
پربازدیدترینها