تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836664598
جای ما در مقابله با نفوذ کجاست؟/ محور سلطه در استعمار فرانو: تغییر محاسبات مردم و مسئولین
واضح آرشیو وب فارسی:احرارگیل: نفوذ پدیده ای چندبعدی است که قلب آن برجام و در لایهٔ بعد اقتصاد و علم و فناوری است که از این طریق زمینهٔ دخالت در فرهنگ و سیاست فراهم می آید. یک بستهٔ کامل سیاسی، اقتصادی و علم و فناوری، فرهنگی-اجتماعی است که هر بخش آن هم به صورت چندلایه و هم با اثرگذاری بر ابعاد دیگر عمل می کند، مقصد اصلی نفوذ بر هم زدن نظام تصمیم سازی در جهت وابستگی کشور و تأمین منافع سلطه گران است که در حوزه های مختلف عمل می کند.به گزارش پایگاه خبری تحلیلی احرارگیل ، هدف نظام سلطه کسب، حفظ و بسط منابع قدرت است که در دورهٔ استعمار سنتی با اشغال مستقیم، غارت منابع و برده گیری بود. در دورهٔ استعمار نو با گماردن حکام دست نشانده، تصاحب منابع و به کار گرفتن نیروها برای تأمین منافع خود با دست او، اما استعمار فرانو به دنبال تسخیر مغزها و قلب ها و به گونه ای است که با میل خود منافع سلطه گران را تأمین کنند. در این چارچوب سرمایه داران اکثراً صهیونیست و شرکت های بزرگ و فراملیتی که در بطن نظام سلطه هستند و در لایهٔ بعد دولت های قدرتمند سلطه گر از طریق سازوکارها، ابزارها، معاهدات و قوانین، سازمان ها، آموزش ها و حرکت های فرهنگی و شاخص ها به گونه ای عمل می کنند که مردم، نخبگان و مسئولین کشورها به خواست خود، مطالبات آنان را تأمین کنند. چیستی نفوذ؟ نظام سلطه راهبردهای کلانی برای خود دارد که هدف کسب قدرت را بسته به اهداف مقطعی و موضوعی تأمین می کند، مثلاً یک ضلع ناظر به فرهنگ است که هدفش تسخیر قلب و ذهن عموم مردم به ویژه جوانان است، رهبر انقلاب با عباراتی نظیر تهاجم فرهنگی، ناتوی فرهنگی، جنگ نرم به مثابهٔ تسخیر مغزها و قلب ها از آن یادکردند. بعد از ناکامی فتنه ۸۸ نسخه ای دیگر با ماهیت چندلایه، چندحوزه ای و با هدف مشخص تغییر محاسبات نخبگان و مسئولین و استحالهٔ ماهیت انقلاب سازمان یافت. در این چارچوب، نفوذ، ارتباط گیری مستقیم یا تأثیرگذاری غیرمستقیم دشمن بر تشخیص (فهم از مسائل)، تصمیم (راه حل برای مسائل) و اقدام (مواجههٔ عملی) در جهت برهم خوردن منافع کشور هدف و تأمین منافع سلطه گران به دست خود کشورهاست. گرچه نفوذ به مردم نیز امکان پذیر است اما اکثراً ماهیت نخبگانی-مسئولین دارد. درنهایت، هدف نفوذ شکل دادن بدنهٔ ذی نفع در نخبگان و مسئولین است که در چارچوب خواست دشمن، مسائل را فهم کرده، تصمیم گرفته و اقدام کنند و حفظ رابطهٔ سلطه گرسلطه پذیر برای آنان موضوعیت و حتی مطلوبیت و نفع داشته باشد. این مجموعه افراد یا ساده اندیش، خام و بی بصیرت هستند یا افرادی که به جبههٔ دشمن پیوسته یا ارزش ها و بینش های او را پذیرفته اند؛ توانایی اعمال سلطه وابسته به شکل گیری این طبقه و توانایی اقدام آن است. این الگو از جانب استعمارگران از دوران استعمار سنتی وجود داشت، اما در دورهٔ استعمار نو و فرانو تغییر صورت داده و امروز با شکست پروژهٔ قطع رابطهٔ مردم با انقلاب، ضمن امکان ایجاد تغییر محاسبات مردم و مسئولین که در سال ۹۲ تجربه شد و در قالب تحمیل بدترین توافق ممکن در قالب برجام کارکرد خود را نشان داد، محوریت یافته است. هدف نهایی این پروژه، تغییر محاسبات نخبگان و مسئولین جهت استحالهٔ نظام اسلامی و عقب نشینی نهایی آن از شعارها و آرمان های اصلی انقلاب است که با تداوم فشار اقتصادی و تلاش برای تسخیر قلب و ذهن مردم در قالب تهاجم فرهنگی و جنگ نرم، زمینه را برای فروپاشی جمهوری اسلامی مهیا می کند. راه های مطالعه ٔ نفوذ یک راه مطالعهٔ نفوذ، بررسی اطلاعات پشت صحنهٔ دشمن و تحلیل مبتنی بر داده های امنیتی است که اولاً نیازمند به کدهای امنیتی سخت به دست می آید و هم آسیب های مترتب بر کدمحوری [۱] نظیر عدم راستی آزمایی، انفعال و امکان بازی خوردن را با خود دارد که البته بیشتر معطوف به یافتن افراد نفوذی است. راه دیگر، مطالعهٔ نسخه های اعلامی سیاست مداران یا تصمیم سازان، اندیشکده ها، جریانات داخلی مدافع سلطه گران و مانند آن است که مستلزم بررسی دقیق پرونده های اصلی و کلان و هم چنین یافتن راهبردهای عملیاتی و تاکتیک ها از طریق مواضع و گزارش هاست که می توان آن را بر تمرکز بر یک سری موارد اولویت دارتر نیز پیگیری کرد. یک راه هم بررسی سابقهٔ عملکرد، سلطه گران برای نفوذ به کشور ما یا سایر کشورهاست که به جز راهبردهای کنارگذاشته شده اکثر آن ها کماکان کاربرد دارند. این پژوهش اکثراً از این شیوه سود برده اما از بعضی گزارش ها و مواضع اولویت دارتر سلطه گران برای تبیین نفوذ نیز بهره می برد. ابعاد نفوذ نفوذ یک بستهٔ کامل سیاسی، اقتصادی و علم و فناوری، فرهنگی-اجتماعی است که هر بخش آن هم به صورت چندلایه و هم با اثرگذاری بر ابعاد دیگر عمل می کند و ماهیتی جدا ندارد، اما می توان ابعاد اصلی و مهم آن را جدا مطالعه کرد. الف- اقتصاد هدف: تضعیف و وابسته کردن کشور به اقتصاد جهانی و تنظیم رفتار مسئولین و مردم. آماج : بدنهٔ ذی نفع وابستگی اقتصادی به غرب. نظیر واردکننده ها و خام فروشان (که یک کانون خاص دارند و از زبان و به جای بخش خصوصی و تولیدکنندگان حرف می زنند)، مجموعه های مشاور و واسط برای شرکت های خارجی و برندهای بزرگ به عنوان دلال، واسطه، مشاور حقوقی، لابی گر و…(چنان که لابی گران غول های نفتی در دههٔ ۷۰، حامیان فتنه در دههٔ ۸۰ و لابی تسلیم سیاسی در دههٔ ۹۰ شدند) و مسئولینی که وابستگی اقتصادی به غرب موجب تحکیم جایگاه و تصویر مثبت از آن ها در افکار عمومی و نتیجتاً بقایشان در قدرت می شود. راهبردهای عملیاتی: · در اختیار گرفتن زنجیرهٔ پولی و مالی، انرژی و توزیع کالا اول: بازار سرمایه و شرکت های چندملیتی با سرمایه گذاری خارجی، بانک خارجی و حضور شرکت های خارجی در بورس و حضور مستقیم شرکت های خارجی، زنجیره های پولی و مالی را در دست می گیرند، مثلاً سوروس که ما بیشتر او را با انقلاب رنگی ناموفق در کشور ما و لبنان و موفق در کثیری از کشورها مثل صربستان، گرجستان، قرقیزستان و اوکراین می شناسیم، اقتصادهای آسیای جنوب شرقی را با بیرون کشیدن سرمایه های خود به همراه چند سرمایه دار دیگر، در ۱۹۹۷ (۱۳۷۶ شمسی) زمین زد. اندونزی، مالزی، کرهٔ جنوبی، تایلند و … دچار بحران شدید، اجبار به فروش سهام کارخانه ها به ثمن بخس به خارجیان (مثل Daewo o ) و گرفتار فقر گسترده شدند. سرمایه های خارجی، آن هم در شرایطی که ضوابط و نظارت دقیق وجود ندارد (مثل کشور ما) گریزپا هستند و به دنبال سودهای کوتاه مدت و تضمین شده هستند. قانون حمایت از سرمایه گذاری خارجی کشور ما با نگاه بسیط، ساده اندیشانه و بدون در نظر گرفتن شرایط لازم برای پیشرفت کشور همه گونه راه را برای این چارچوب مهیا کرده است. دوم: آمدن شرکت های بزرگ با محوریت شرکت های توزیع کننده هایپرمارکت ها و شرکت های بزرگ توزیعی به ویژه غذایی مثل Mc Donald ، Burger King ، Starbucks و… با حضور خود اقداماتی چندلایه انجام می دهند. رقبای داخلی و بنگاه های خرد اقتصادی را ورشکست می کنند، چراکه به علت مقیاس بالا، هزینهٔ تمام شده کاهش یافته و از سوی دیگر از مزیت برند و مشهور بودن بهره می برند، به علت بازار گسترده، شبکهٔ توزیع را در ست گرفته و اکثر تولیدکنندگان یا واردکنندگان به آن ها وابسته می شوند، مثلاً بازار تضمین شده ای مثل مک دونالد برای انبوهی از تولیدکنندگان سبزیجات، گوشت و… سودآوری دارد، لذا اولویت را فروش به آن می دانند و لذا شکنندگی ایجاد می شود (مثل نمونهٔ بالا رفتن قیمت مرغ به خاطر فشار واردکردن یک واردکننده از طریق نگه داشتن گنجالهٔ مرغ روی آب که اثر تحریم را در همهٔ خانواده های ایرانی آن هم در ماه رمضان ملموس کرد)، به ترویج ارزش های غربی و بعضاً سامان دادن شبکه هایی برای ناآرام کردن کشورها می پردازند مثل تجربهٔ مک دونالد و کوکاکولا در شوروی (که با حضور آن ها و صف های کیلومتری مردم مقابلشان فرهنگ غربی وارد شوروی شد) یا براندازی دولت انقلابی و ملی گرای سالوادور آلنده در شیلی به وسیلهٔ شرکت ITT (که به مقابله با سیاست های آلنده و بسیج معارضان سرمایه سالار و غرب گرای او پرداخت و درنهایت در ۱۹۷۳ به کودتا علیه آلنده انجامید) یا براندازی دولت انقلابی و ملی گرای آربنز در گواتمالا به وسیلهٔ شرکت United Fruit یا هدایت براندازی مصدق به وسیلهٔ BP ( British Petrolium ) یا نقش آفرینی ROYAL DEUTCH SHELL در تهاجم فرهنگی به ایران در دههٔ ۷۰ نظیر اقدامات در روستاهای جنوب کشور که به واکنش نمایندگان مجلس هفتم هم. انجامید. این اقدامات با اسامی نظیر مسئولیت اجتماعی شرکت ها سامان می یابد. سوم: شرکت های چندملیتی و بازار انرژی ضلع سوم حیاتی برای کشور بازار انرژی است که با محوریت نفت، گاز و منابع آبی صورت می گیرد. شرکت های چندملیتی بزرگ با در اختیار گرفتن اکتشاف، تولید یا فروش کشورهای ضعیف، علاوه بر نصیب کردن سود سرشار، زمینهٔ فشار بر آن کشور را فراهم می کنند مثل فشار واردکردن BP بر دولت مصدق. این فشار از طریق اخلال در فرآیند کار یا جلوگیری از خودکفایی در این عرصه ها صورت می گیرد. قراردادهای جدید نفتی موسوم به IPC با دورهٔ بالای ۲۵ ساله از تولید تا توزیع، همکاری طولانی مدت در طول مدت اجرای پروژه، فقدان توان و سازوکار دقیق برای ضوابط چنین زمینه هایی را ایجاد می کند. · به هم ریختن اقتصاد جمهوری اسلامی و گره زدن آن به اقتصاد جهانی و شرکت در تقسیم کار جهانی این اقدام به صورت عمده از طریق مختل کردن نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری با اجرای نسخه های نهادهای بین المللی صورت می گیرد. نسخه هایی که راه حل هایی را ارائه می دهد که کشورهای ثروتمند و سلطه گر، از طی طریق غیر یا عکس آن به پیشرفت و قدرت رسیده اند و در حققت نردبانی که خود برای پیشرفت از ان بالا رفته اند را وارونه می کند. نهادها و معاهدات مختلفی در این چارچوب عمل می کنند. IMF (صندوق بین المللی پول) و World Bank (بانک جهانی) کشور را مجبور به اصلاحاتی نظیر خصوصی سازی افسارگسیخته، کاستن نقش سیاست گذارانهٔ دولت در اقتصاد و عدم تقویت تولید ملی می کنند. WTO (سازمان تجارت جهانی) پایین آوردن تعرفه و قطع یارانه و حمایت از تولید را خواهان می شود. در مجموعهٔ معاهداتی که برای عضویت در این باید یکجا پذیرفته شود دو مورد مشت نمونهٔ خروار است: TRIPS (حقوق مالکیت معنوی در عرصهٔ تجاری Trade Related Intelectual Property Rights ) مستوجب اجرای مالکیت فکری و صنعتی است که در پی آن باید پروانه های ثبت شده برای کلیت یا تک تک محصولاتی که می خواهیم تولید کنیم را بپردازیم. اجازهٔ تولید موازی یا خرید نسخه های کپی شده را نداریم. این اتفاق موجب می شود، کشور همیشه دنباله رو باشد و هزینه های گزاف بپردازد، مثلاً برای تولید یک ماشین اصلاح نه تنها باید پروانهٔ اصل آن را پرداخت که باید پروانه های خرد دیگر نظیر دکمه را هم پرداخت. آفریقای جنوبی به خاطر خرید داروی هندی ارزان ساخته شده از روی داروی آمریکایی ایدز (باقیمت سالانه ۱۲۰۰۰ دلار) از سوی ۴۱ شرکت داروسازی غربی مورد شکایت قرار گرفت و هزاران نفر مورد خطر جانی واقع شدند. پذیرش مالکیت معنوی موجب می شود از نشر کتب به صورت ترجمه ای، افست و… بازبمانیم. نرم افزارهایی که الآن در حد رایگان هزینه دارند مانند ویندوز ۱۰ باید بین ۱۱۰ تا ۸۰۰ دلار خریداری شود. طبق معاهدهٔ TRIMS (تمهیدات سرمایه گذاری در عرصه های تجاری Trade Related Investment Measures ) باید موانع حضور سرمایهٔ خارجی و ضوابط مدیریت کننده و هدایت کنندهٔ آن را برداشت. نهادهایی مثل سازمان جهانی غذا ( FAO ) نسخه هایی غلط مثل طرح نکاشت را از طریق کارمندانشان که بعضاً مقامات سابق عالی رتبهٔ کشور در حد وزیر کشاورزی بودند در کشور ما گسترش دادند و UNDP نسخه هایی مثل تولید سوخت گیاهی را برای کشور ما که دچار بحران آب و به تبع آن محصولات غذایی است، توصیه کرد. هدف نهایی باز شدن راه واردات و خام فروشی و خودداری کشور از تولید مستقل ملی است و اساساً محیط زیست یکی از مهم ترین عرصه های نفوذ دشمن است که حتی آلارم هایی از داخل نظیر آمادگی برای مذاکره در مورد آن و همکاری منطقه ای با الگوی برجام به خارج صادرشده است. نتیجهٔ این موارد سیطره دادن به خام فروشی و واردات محوری به ویژه از اروپای غربی و آمریکا و خام فروشی بر اقتصاد جهت وابستگی دائم اقتصاد به نظام سلطه. است. ب - علم و فناوری هدف: جلوگیری از رشد علم و فناوری و وابسته کردن کشور به غرب از این طریق آماج: نخبگان به ویژه جوانان (ارتباط گیری با آن ها و شبکه سازی شان) و مسئولین علم و فناوری کشور. راهبردهای عملیاتی: · دیپلماسی علم و فناوری: یکی از محوری ترین راهبردهای نفوذ است که هم در گذشته در مورد دیگران و هم امروز در مورد ما محوریت دوچندان یافته است، چند محور اصلی برای آن قابل ردیابی است: اول: کارآفرینی: با توجه به وجود نسل جوان گسترده در کشورهای اسلامی، جهان سوم و مشخصاً کشور ما و وجود مشکلات اقتصادی عمده که مسئلهٔ اشتغالبیکاری را به محوری جدی تبدیل می کند. این محور موردتوجه جدی است، اوباما نیز در سخنرانی خود به این که مرگ بر آمریکا برای ایرانی ها اشتغال ایجاد نمی کند اشاره کرد. این چارچوب در قالب های مختلف و عمدتاً با محوریت فضای مجازی از طریق بعضی مؤسسات واسطهٔ ایرانی پیگیری می شود که کار ارتباط با جوانان نخبه و ساماندهی آنان را تحت این عنوان پیگیری می کنند. یک نمونهٔ این خروجی ها Startup Weekend ها هستند که با محوریت شرکت های خارجی نظیر Google و بعدها Microsoft و Cocacola حامی چنین حرکت هایی هستند. مجموعه هایی حامی تحت عنوان شتاب دهنده نیز به ثمر رساندن این ایده ها را پیگیری می کنند. پرسروصداترین واقعه در این مورد اجلاس «تحلیل فرصت ها و چالش ها برای کارآفرینی فناوری برتر در ایران» با عنوان Bridge ۲۰۱۴ در دانشگاه برکلی کالیفرنیا بود که در ۶ سپتامبر برگزار شد و خیل کثیری از مجموعه های ایرانی با مجموعه های آمریکایی و ازجمله گوگل و فیس بوک ارتباط برقرار کردند. آژانس توسعهٔ بین الملل ایالات متحده USAID نیز صندوق توسعهٔ ملی برای حمایت از کارآفرینان را دارد که در کشورهای دیگر مستقیماً ارتباط گیری و عمل می کند. محور جدی این حوزه از طریق فضای مجازی صورت می گیرد. دوم: ارتباطات و همکاری های دانشگاهی و پژوهشی: این ارتباطات هم زمینهٔ یافتن نیروهای همراه و شبکه سازی آن ها را دنبال می کند، هم زمینهٔ حساسیت زدایی از حضور آمریکایی ها، انگلیسی ها و سایر مجموعه های غربی را در کشور ایجاد کرده و هم فرصت تأثیرگذاری بر نظام تصمیم گیری و تصمیم سازی را فراهم می کند. در کوبا، بعد از ارتباط بعضی پزشکان و متخصصین با متخصصین مطرح آمریکایی نظیر سایین، تفاهم نامه بین مؤسسهٔ اسمیتسونیان آمریکا و آکادمی علوم کوبا با محوریت تحقیقات زیست پزشکی، سپس آکادمی علوم کوبا با انجمن آمریکایی برای پیشرفت علم ( AAAS ) امضا شد. آکادمی کوبا و آکادمی علوم ایالات متحده هم این همکاری را تداوم و به حوزه های مختلف مانند پیشگیری از نشت نفت، زلزله، محیط زیست، سلامت، تغییرات آب و هوایی، غذا، امنیت فضای مجازی، مقابله با حوادث طبیعی و علوم اجتماعی تسری دادند. زمینهٔ ارتباط ایالات متحده با کوبا را بعد از قریب به نیم قرن چالش فراهم آوردند که در حاشیهٔ عقب نشینی های ایران به عنوان محور مقاومت در سیاست خارجی و هسته ای به ایجاد رابطه بین آمریکا و کوبا انجامید. یا در مورد جین و ویتنام شمالی، آمریکا از مسافران آپولو به مدت دو ماه برای مسافرت و ارتباط گیری با کشورهای حاشیه ای بلوک شرق نظیر رومانی استفاده کرد و موازی آن از دیپلماسی ورزشی حول بازی پینگ پنگ بهره برد و با نفوذ در چین، زمینهٔ تغییرات در حزب کمونیست و واردکردن چین در سرمایه داری جهانی را فراهم ساخت. مرکز دیپلماسی علم آمریکا محوری است که نفوذهایی ازاین دست را در کشورها دنبال می کند، مثلاً همکاری با کرهٔ شمالی بر سر آتش فشان. اسرائیل برای جلوگیری از ورود مصر به مقابله با او سال هاست در حوزهٔ کشاورزی، همکاری مشترک با مصری ها تعریف کرده است. مسیر مشخصی در طول سال های پس از جنگ جهانی دوم تا امروز در ارتباطات دانشگاهی برای شکل دادن به دانشگاه های کشورهای ضعیف نگه داشته شده و ایجاد تغییر در کشورها پی گرفته شده است. مثلاً، دانشگاه های کرنل و M.I.T. قبل از کودتا در اندونزی علیه دولت مردمی و ملی گرای سوکارنو پژوهش های میدانی در اندونزی را تأمین مالی کردند و دانشکده های اقتصاد دانشگاه کالیفرنیا و دانشگاه جاکارتا پیوند برقرار کردند، پیوندی که زمینهٔ مخالفت نخبگان با اقتصاد ملی گرا-جمع گرای دولت سوکارنو را فراهم کرد و بعد از کودتا اقتصاد بازار آزاد را در دورهٔ سوکارنو در اندونزی حاکم کرد. در دههٔ ۴۰ از طریق بنیاد فورد، دانشگاه صنعتی آریامهر (صنعتی شهید مجید شریف واقفی ملقب به صنعتی شریف امروز) و بعدها دانشگاه صنعتی آریامهر (صنعتی اصفهان امروز) تحت نظارت MIT (موسسهٔ فنّاوری ماساچوست) و دانشگاه پهلوی (دانشگاه شیراز) تحت نظارت دانشگاه پنسیلوانیا و دانشگاه تهران تحت تأثیر تعداد زیادی از دانشگاه های آمریکایی سامان یافتند تا پروژهٔ مدرنیزاسیون ایران را ذیل انقلاب سفید و اصل ۴ ترومن پیش ببرند، در این میان MIT محوریت داشت. اصل ۴ ترومن برای توسعهٔ جهان سوم و جلوگیری از پیوستن آن ها به بلوک شرق و کمونیسم طراحی شد. چهره هایی مثل والت روستو همکار CIA ، مشاور امور امنیت ملی در دولت کندی و هماهنگ کنندهٔ سیاست خارجی در دولت جانسون و عضو فعال مؤسسهٔ فناوری ماساچوست MIT ( Massachusetts Institute of Technology ) بود، طرح رشدی تحت عنوان مانیفست غیرکمونیستی آماده کرد که محور سامان دادن دانشگاه ها و توسعه در جهان سوم شد، همین الآن شما در دانشکدهٔ علوم سیاسی حتی کشور ما درسی به عنوان نوسازی دارید یا در دانشکده های علوم اجتماعی درس جامعه شناسی توسعه که محورش تدریس همین بحث هاست. MIT رفته ها قبل و بعد از انقلاب در کشور ما تغییرات بنیادینی ایجاد کردند، چهره هایی مثل هویدا (نخست وزیر بهایی به مدت ۱۳ سال)، حسنعلی منصور (ترور شده به وسیلهٔ فدائیان اسلام)، فرمانفرماییان در قبل از انقلاب و دانشکدهٔ مدیریت و اقتصاد دانشگاه شریف و موسسهٔ عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی معروف به نیاوران در مدرنیزاسیون و غربی کردن کشور بعد از انقلاب محوریت یافتند و اجرای نسخه های بانک و صندوق در دههٔ ۷۰ و ۹۰ شمسی که به هم ریختن اقتصاد کشور انجامید با محوریت نهادهای پیش گفته پیش رفت. جالب است همین مجموعه علاوه بر تربیت نسلی از برنامه ریزان غرب زده، یکی از سه شتاب دهندهٔ اصلی Startup ها را سامان داده است. موج دیگری از تغییرات در کشور ما با ارسال حدود ۲۵۰۰ نفر از نخبگان در سال های آخر دههٔ ۶۰ و ابتدای دههٔ ۷۰، به غرب برای تحصیل رقم خورد که جریاناتی نظیر اصلاح طلبان حاصل همین حرکت بودند. علاوه بر الگوهای سابق بسیاری از افراد به دنبال برقراری رابطهٔ ایران و آمریکا بر اهمیت این بخش از استراتژی تأکید ورزیده اند، مثلاً موسویان سخنگوی اولین تیم مذاکره کنندهٔ هسته ای (روحانی-ظریف) که بعد از محاکمه با اتهام دادن اطلاعات به بیگانگان به خارج از کشور رفته هم در کتابش و هم در سخنرانی های زیادی محور ایجاد ارتباط بین ایران و آمریکا را ارتباطات مدنی و ازجمله دانشگاهی خوانده است. لابی آمریکا برای نفوذ در ایران که به شورای ملی ایرانیان آمریکا موسوم به NAIAC ( National Iranian American Council ) خوانده می شود از نقش آفرینان این روزهای سازش ایران و آمریکاست، دو سال پیش در گزارشی جنجالی به قلم بیژن خواجه پور (متهم فتنه ۸۸)، تریتا پارسی (رییس مجموعه) و رضا مرعشی (از دلالان سابق نفتی) تحت عنوان «دست های دراز- مشت های باز: جهت دهی مجدد چشم انداز ایران فراتر از توافق هسته ای» به راهبردهایی برای به حاشیه راندن گفتمان مقاومت (در ادبیات آن ها افراط) و نزدیک شدن ایران و آمریکا اشاره می کند که محورهای اصلی آن چنین است: نشست های علمی میان ایران و اروپا-آمریکا (ضمن تأکید بر بزرگداشت دانشمندان باستان ایران مثل عمر خیام و بوعلی سینا برای کاهش میزان بروز شک در تهران)، انرژی پاک، فرستادن رئیس کمیتهٔ علمی کنگره به تهران، بازدید روسای دانشگاه های مهم آمریکا از تهران، تسهیل بورس کردن دانشجویان ایرانی در امریکا، طرح های زیست محیطی در دریاچه ارومیه و آلودگی هوا در ایران. در همین چارچوب و حتی پیش از دولت یازدهم انبوهی از اقدامات از طرف آمریکا ناظر به ایران برنامه ریزی و اجرا شد، به صورت نمونه: برگزاری ۱۷ کارگاه در طول دههٔ گذشته به وسیلهٔ AAAS (انجمن آمریکایی پیشرفت علوم) و آوردن ۵ برندهٔ نوبل آمریکایی به ایران به عنوان پیش قراول همکاری، بردن محققان ایرانی به آمریکا و همکاری دانشمندان ایرانی و آمریکایی و مقامات بهداشت عمومی در جلوگیری از بیماری های منتقل شده از غذا، پیش بینی زمین لرزه و بهبود امدادرسانی، شهر پایدار و … . آکادمی ملی علوم ( NAS ) برای تعامل دانشمندان ایالات متحده و ایران در رشته های مهندسی، بهداشت و علوم در مسائل مختلف، از علم زلزله تا چالش های آموزش عالی را پیگیری کرده و در سال ۹۳ با همکاری دانشگاه های آریزونا، برکلی و آکادمی ملی علوم مهندسی آمریکا ضمن برگزاری همایش شهرهای پایدار با دانشگاه شریف برای اولین بار در تاریخ کشور، مرکز بین المللی پایداری و شهرهای پایدار را ذیل دانشکدهٔ عمران دانشگاه شریف شکل داده است. بین دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز و کنسرسیومی متشکل از دانشگاه ایالتی جکسون، بنیاد بازار پزشکی جکسون و گروه توسعهٔ بین المللی آکسفورد قرارداد همکاری منعقدشده است و موارد زیادی که اعلام نشده است. فرستادگان علمی: این طرح که در مورد جهان اسلام محوریت دیگری نیز تحت عنوان بانوان فناور دارد (که در سخنرانی اوباما در دانشگاه قاهره بعد بیداری اسلامی مطرح شد)، با محوریت دفتر مشاور علم وزارت خارجهٔ آمریکا پی گرفته می شود. در دورهٔ دولت یازدهم خیل کثیری از اساتید و مراکز دانشگاهی آمریکا در حال سفر، دیدار و انعقاد همکاری با دانشگاه های ایران شده اند، جنجالی ترین مورد آن دیدار هیئتی با رهبری آلن ای گودمن، رئیس و مدیر اجرایی موسسه آموزش بین المللی، متشکل از نمایندگان دانشگاه بال ( Ball State University )، کالج پیتزر ( Pitzer College )، روتگرز ( Rutgers )، دانشگاه نیوجرسی، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و دانشگاه واین [ Wayne ] و همچنین نمایندگان ارشد موسسه آموزش بین المللی با بسیاری از دانشگاه ها و مؤسسات تحقیقاتی رده بالای ایران ازجمله دانشگاه تهران، دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشگاه الزهرا، دانشگاه شریف، دانشگاه شیراز، دانشگاه اصفهان، دانشگاه صنعتی اصفهان، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک ( NIGEB )، موسسه تحقیقات ملی علوم و فن آوری ( IROST )، موسسه رویان، پژوهشگاه دانش های بنیادی ( IPM )، دانشگاه زند و نمایندگان وزارت علوم بود. کِن هول اند مدیر مرکز توسعه بین المللی دانشگاه ایالتی بال پس از بازگشت از این سفر که با بحث دربارهٔ بعضی عرصه های همکاری ممکن بین ایران و آمریکا نظیر مدیریت منابع آب، حوادث طبیعی مانند زمین لرزه، تغییرات آب وهوایی، امنیت غذایی، انرژی و توسعهٔ شهری صورت گرفت، در سایت دانشگاه نوشت: «ما برای دیپلماسی مردم با مردم به ایران سفر کردیم. تحصیل، شیوه ای مهم برای فراهم کردن زمینهٔ گفتگوی آمریکا با ایران است». هم چنین آلن گودمن مدیر اجرایی موسسه آموزش بین المللی و رهبر این هیئت، نیز بعد از بازگشت از ایران گفت: «دیپلماسی آموزشی در صدر اقدامات برای گشایش باب گفت وگو بین دو کشور است که اغلب پیش از آنکه روابط دیپلماتیک به طور کامل احیا شود، صورت می گیرد. این قضیه ای است که درباره چین و ویتنام دنبال شد و این موسسه آموزش بین المللی چنین تلاش هایی را در سال های اخیر، در خصوص میانمار و کوبا انجام داده است و اکنون این طرح در مورد ایران آغازشده است». در سال ۲۰۱۲ حدود ۱۲۰۰۰ دانشجو و پژوهشگر ایرانی در آمریکا فعال بوده اند و به گزارش کریستین ساینس مانیتور از سال تحصیلی ۹۴، ۵ آمریکایی، ۵ انگلیسی و یک کانادایی در رشته هایی نظیر ادبیات فارسی و ایران شناسی در دانشگاه تهران مشغول به تحصیل و به عبارتی بورس شده اند. · بر هم ریختن نظام تصمیم گیری علم و فناوری: این مسئله با توصیهٔ مسائلی صورت می گیرد که منجر به ترک فناوری هایی که پیشرفت ایجاد می کند (رویکرد مأموریت گرا به فناوری) و تأکید به فناوری هایی است که صرفاً نیازهای روزمره را پاسخ می گوید (رویکرد نفوذگرا). در همین چارچوب است که مثلاً نیاز به انرژی هسته ای، فناوری موشکی، نانوتکنولوژی، بیوتکنولوژی و دفاعی به عنوان امور غیرضروری انکار شده و هزینه-فایده های کوتاه مدت اقتصادی برجسته می شوند. حال آن که رشد دادن هر حوزهٔ فناوری-صنعتی مستلزم حمایت دولتی و صبر بر ضرر در دوره های مشخص است. خروجی اش این است که کشورهایی که ضعیف نگه داشته شده اند، باید بر مزیت های نسبی خود نظیر کشاورزی یا استخراج مواد خام تمرکز کنند و در تقسیم کار جهانی خام فروشی و واردات محوری را برگزینند. همین که مسئولین ما به جای تکیه بر توانمندسازی داخلی در انرژی که در کنار هوافضا، مسکن و خودرو جزو صنایع پیشران به حساب می آید و با فعال شدنش اکثر صنایع ما فعال می شود، به دنبال قرارداد با غول های بزرگ خارجی هستند، نمونه ای از آن است و ابزار فشار بر تولید ملی و علم و فناوری ما نیز هست، ج- فرهنگی و اجتماعی هدف: تغییر سبک زندگی و تسخیر قلب و مغز نخبگان آماج: مدیریت فرهنگی، دانشجویان، نخبگان، هنرمندان، رسانه ای ها، سمن ها، ورزشکاران و… . راهبردهای عملیاتی: · دیپلماسی فرهنگی و ارتباط گیری از طریق مجموعه های فرهنگی و هنری، ورزشی، سمن ها ( NGO ): این مسئله در قالب های مختلف پیگیری می شود، محور آن ارتباط گیری و رفت وآمد نخبگان، دانشجویان، مجموعه های فرهنگی و هنری، ورزشی، سمن ها ( NGO ) و… است. حساسیتی که رهبر انقلاب به اردوهای دانشجویی خارج از کشور دارند در همین چارچوب است. در پروژهٔ نفوذ و براندازی شوروی، یک ضلع کار در قالب پروژهٔ تبادل ( Exchange ) پیشرفت که حدود ۵۰ هزار نفر از اهالی شوروی با تأکید بر نخبگان، هنرمندان، دانشگاهیان به آمریکا آورده شده و تعداد زیادی آمریکایی نیز به شوروی رفتند که زمینهٔ تغییر ذهنیت مردم شوروی را فراهم آورد. این پروژه از اواخر دورهٔ جرج واکر بوش پسر در مورد ایران کلید خورد و دفتر امور ایرانیان راهبری آن را در وزارت خارجهٔ آمریکا عهده دار شد. در پروژهٔ چین بازی پینگ پنگ محور بود و درنهایت چوئن لای و نیکسون بعد از حساسیت زدایی در حاشیهٔ بازی های مداوم پینگ پنگ که در چین و آمریکا برگزار می شد، باهم دست دادند. اتفاقاتی که در قالب تبادل، آموزش سمن ها، فعالان مدنی، رسانه ها، دانشجویان و… شکل گرفته و مجموعه های عامل یا واسطی آن را دنبال می کنند. · فضای مجازی به عنوان قلب نفوذ فرهنگی: اهمیت روزافزون فضای مجازی به ویژه شبکه های اجتماعی موجب شده تا بخش عمده ای از این پروژه در همین قالب پیگیری شود. ارتباطات رمزشده محور این ارتباطات است که برای جمهوری اسلامی قابلیت رمزگشایی، نظارت یا محدودسازی را ندارد، چنان که بعد از صدها میلیارد تومان خرج برای ادعای ناممکن فیلترینگ هوشمند شبکه های رمز شده مثل Instagram ، Telegram ، Viber ، Whatsapp و.. چنین اتفاقی نیفتاد. اهمیت این حوزه به حدی است که این ارتباطات هیچ وقت از تحریم های ایران متأثر نشد. اوباما در گزارش به کنگره بر واردکردن Android به ایران تأکید کرد و مک کین رقیب اوباما از اینترنت چمدانی و پهپادی برای نفوذ در ایران سخن گفت. ۰- به هم ریختن نظام برنامه ریزی و جابه جایی اولویت ها: بسیاری از نهادهای بین المللی یا مجموعه های وابسته به دولت های ثروتمند از طرق متعدد نظیر ضریب دادن در قالب جوایز بین المللی، ارتباطات با نهادهای تصمیم ساز، پروپاگاندها و پویش های مردمی، معاهدات و… اولویت های مسئولین را جابه جا کرده و نظام برنامه ریزی ما را مختلف می کنند. تجربهٔ گذشته ما در بحث جمعیت یا اشتغال زنان چنین مسائلی را نشان می دهد. فشارها در حوزهٔ حقوق بشر، اولویت های بزرگ و کوچک شده مثل هدایت نهادهایی مثل بهزیستی به تمرکز صرف روی مواردی مثل مهدها و رها کردن مجموعهٔ وظایف دیگر حتی مطرح شدن مواردی مثل کودک یار یا روستامهد در همین چارچوب، بزرگ و کوچک نمایی مسائل مثلاً ایدز مسئلهٔ چند هزار نفر از جمعیت ماست و باید به اندازهٔ خطر واقعی به آن پرداخته شود، اما حجم عظیمی از پروژه های ملی و بین المللی ضریبی بیش از واقعیت به آن اختصاص داده که خروجی اش بی توجهی به سایر مسائل اصلی ماست، همه بخش هایی از آثار این رویکرد هستند. به صورت نمونه کنترل جمعیت تنها یک تصمیم غیرعاقلانهٔ ملی نبود، صندوق بین المللی جمعیت سازمان ملل در ایران میلیون ها دلار کمک مالی برای آن اختصاص داده و به توزیع قرص های اسپرم کش و کاندوم مبادرت کرد و نهادهای ایران را برای این مهم به کار گرفت نظیر مجلس، مرکز آمار ایران، هلال احمر، وزارت بهداشت، کمیته امداد و NGO ها با اعطای جوایز به متخصصان داخلی و ارتباط با فضای رسانه ای، حتی کتب درسی. یونیسف، یونسکو، بانک جهانی و سازمان بهداشت جهانی نیز صدها میلیون دلار برای این مسئله در ایران اختصاص دادند که آمار تفصیلی آن ها موجود است. ثبت و عدم ثبت رویدادهایی مثل راهپیمایی اربعین در یونسکو و محوریت دادن به مسائلی مثل آن برای مسئولین ما حتی آن هایی که لباس روحانیت به تن دارند و بر مقامات بالای کشور تکیه دارند، نمونهٔ این نفوذ و به هم ریختن نظام برنامه ریزی است. · معامله بر سر تغییر در فضای داخلی در مواردی مثل هسته ای و اقتصاد: تجربهٔ دههٔ ۷۰ و برگشتن سرمایه داران، برداشته شدن گزینش دانشگاه ها و تغییرات فرهنگی از بالا نشان می دهد که تعاملات خارجی در مواردی مثل هسته ای یا اقتصاد از طرف مقابل به تغییرات فرهنگی منوط می شود، این که طرف مقابل با قاطعیت از تغییر ایران در چند سال آینده سخن می گوید نمی توان با این مسائل بی ارتباط باشد، چنان که در دههٔ ۷۰ نهادهایی مثل صندوق بین المللی پول یا اتحادیهٔ اروپا تعاملات خود با ایران را به مواردی ازاین دست گره زدند. د- سیاسی هدف: حاکم کردن طبقه ای از نخبگان سیاسی موافق یا ذی نفع از رابطه با غرب و به دنبال تنش زدایی و تغییر در ماهیت انقلابی جمهوری اسلامی آماج: نخبگان و مسئولین غرب گرا و ساده اندیش از طریق فضای مجازی یا مجموعه هایی واسط مثل نایاک، NED (موقوفه ملی برای دموکراسی که هدایت بسیاری اقدامات غیرمستقیم برای دخالت در کشورها عمدتاً از طریق گروه های مدنی پی گیری می کند)، توانا (موسسه ای که توانمندسازی معترضین ایرانی را عمدتاً از طریق اینترنتی پی گیری می کند)و… راهبردهای علمیاتی: · ارتباط گیری و تقویت غرب گرایان برای رسیدن به مراکز تصمیم گیری و تصمیم سازی: ازیک طرف تلاش می شود تا با فشار و تخریب دستاوردهای مقاومت و از سمت دیگر مذاکرات خارجی به نیروهای غرب گرا ضریب داده شود و از سوی دیگر تلاش می شود تا نیروهای مردمی، انقلابی و معتقد به استقلال، عدالت و آزادی در انتخابات، رسانه ها، افکار عمومی و… با عناوینی مثل افراطی تخریب شوند. تجربهٔ شوروی با این محوریت بود که فشار و برهم ریختگی زندگی مردم تداوم داشت، از سویی جناح غرب گرا با محوریت گورباچف مدام به مذاکره و تنش زدایی می پرداختند و جناح های ارتدکس حزب کمونیست تخریب می شدند، گورباچف هم با شعار توسعهٔ سیاسی و اقتصادی درهای کشور را به روی رسانه ها و شرکت های چندملیتی مثل کوکاکولا و مک دونالد باز می کرد و مردم احساس تغییر می کردند، با پوک شدن شوروی از این طریق در لحظه ای حساس یلتسین کودتا کرد و شوروی فروپاشید. این تلاش ها در سراسر حدود ۱۰۰ دخالت آمریکا در کشورهای مختلف به ویژه در دورهٔ جنگ سرد تکرار شده است. · رفت وآمد هیئت های خارجی به تهران و ارتباط با بعضی مخالفین و احزاب که نمونه هایی نظیر سفر هیئت پارلمان اروپا با محوریت ماریچه اسخاکه (که در ایران به خاطر بدحجابی جلوی مسئولین معروف شد اما در هلند و اروپا محور اقدامات ضد ایرانی نظیر فشارهای حقوق بشری یا فشار برای آزادی اینترنت و رفع محدودیت از آن است)، سفر جک استرا و موارد متعدد دیگر که بسیاری از آن ها هم رسانه ای هست. · به کارگیری لابی ایرانی-آمریکایی برای نزدیک کردن آمریکا و ایران با محوریت نهادهایی مثل نایاک. · خارج کردن مردم از تصمیم گیری برای توسعه کشور یا تغییرات سیاسی با شعار ضرورت نخبه گرایی و فرستادن کارها به دست نخبگان. هم چنین اخته کردن دولت و سپردن مسئولیت های دولت به بخش هایی از نخبگان مثلاً اقتصاد به نهاد جمعی تجار، استقلال بانک مرکزی و… . · تخریب وجههٔ انقلابی جمهوری اسلامی در جهان، گسستن پیوند با جبههٔ مقاومت مثل انقلابیون مردم گرای آمریکای لاتین و گره زدن کشور به سرمایه داری بین الملل. · محدود کردن آزادی بیان به صورت سخت و برخورد امنیتی و قضایی یا نرم و از طریق مارپیچ سکوت حاصل فضای رسانه ای. ه) برجام: نتیجه و دروازه ٔ نفوذ دراین بین برجام اهمیت دوچندان دارد. چراکه هم نتیجهٔ جنگ نرم دشمن برای تغییر محاسبات مردم و مسئولین و تلاش دشمن برای نفوذ در مسئولین و برهم زدن نظام تصمیم سازی ماست. البته الآن دیگر برجام جمع بندی نهادهای مختلف درون نظام است و باید عمل شود اما این به معنی ندیدن نحوهٔ اتخاذ این تصمیم و آثار فاجعه بار آن نیست؛ اما باید توجه کرد: برجام سوراخ دعای دشمنان ما شده که برای فشار و پذیرش آن از جانب ما راه ایجاد کرده است که در حوزه های مختلف تداوم بیابد، نظیر حقوق بشر، مقاومت اسلامی و آنچه آنان تروریسم می نامند، دفاعی و موشکی که در خود برجام هم محدودشده است. علاوه بر آن طبق برجام تحریم ها و ساختمان اصلی تحریم ها که تحریم بانکی و انرژی است، تداوم یافته است، تنها صورتی از تحریم های بی اهمیت، آن هم به شرط دادن همهٔ برگ های برندهٔ ما و به صورت محدود، برگشت پذیر و تعلیق شده و در مورد آمریکا تنها اجرایش متوقف شده و لغو یا حتی تعلیق نشده است. لذا ما را وارد مکانیسم ماشه کرده و در صورت تخطی ما از این پیمان نابرابر موجب ایجاد اجماع بین المللی علیه ماست و حتی هر اعتراض ما نیز علیه ما محسوب می شود. برجام این نسخه را به مردم و مسئولین ما داده که راه اصلاح در خارج از کشور است، چیزی که پیام نوروزی اوباما و سخنرانی مرگ بر آمریکا برای ایرانی ها اشتغال ایجاد نمی کند، نمود یافت. برجام و تکرار الگوی آن برای تقویت طرفداران غرب در داخل کشور و به قول غربی ها تقویت میانه روها مقابل افراطی هاست و تلاش دارد تا از این طریق تغییر سیاسی و فرهنگی در کشور ایجاد کرده و ماهیت انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی را تغییر دهد. از سوی دیگر برجام وسیلهٔ تداوم فشار به علم و فناوری، صنعت و اقتصاد است و مواردی نظیر کالاهای دومنظوره (نظامی و غیرنظامی) و PMD زمینهٔ نفوذ و نظارت بر فضای علم و فناوری و صنعتی کشور را فراهم می کند. به ثمر نشستن تلاش های آمریکا در شوروی از معاهدهٔ Salt ۱، ۱۹۷۰ برای محدود کردن مسابقهٔ تسلیحاتی شروع شد و با معاهدهٔ هلسینکی در ۱۹۷۵ ورود غربی ها را به شوروی آزاد کرد. چیزی که در مورد لیبی با امضای خلع سلاح در ۲۰۰۳ رخ داد و با سلسله همکاری های علم و فناوری که از ۲۰۰۶ رخ داد زمینهٔ نفوذ، خلع سلاح کامل، همکاری با معارضان و درنهایت براندازی قذافی با استفاده از انگیزهٔ اعتراضی مردم را در قالب حملهٔ غرب و مشخصاً آمریکا و انگلیس به لیبی فراهم آورد. و) حواشی نفوذ نفوذ حواشی ای هم دارد که بدون این حواشی نفوذ به صورت کامل به ثمر نمی نشیند. اهم آن ها ۲ مورد است: الف) تداوم فشار از طریق تحریم که در بخش برجام بخشی از آن را بازخوانی کردیم و ابهامات برجام، عدم رفع واقعی تحریم ها و بقای ساختار تحریم و هم چنین تحریم های جدید با استفاده از قطع نامه ۲۳۳۱ و برجام با محوریت کالاهای دومنظوره نمونهٔ آن است. بزرگ ترین تجربه هم ماجرای عراق است که برجام عراق در ۱۹۹۱، منجر به یک دهه بازرسی، خلع سلاح کامل و سرانجام حمله به عراق در ۲۰۰۳ شد. تحریم های جدید و قدیمی با محوریت حقوق بشر، تروریسم و دفاعی نیز تداوم خواهد داشت. ب) تخریب انقلابیون، انقلابی گری و ایجاد دعوای مردم با مردم: تلاش خواهد شد تا نیروهای اصیل انقلاب تحت عناوینی نظیر افراطی تخریب شوند و بخش هایی از مردم به همین عنوان به جان هم بیفتند. مسائل حاشیه ای و فرعی طرح شود و دشمن شناسی کشور از مقابله با نظام سلطه به مقابله با افراط تغییر پیدا کند. یک ضلع جدی تخریب انقلابیون با محاکمهٔ معکوس انقلابیون با شعارهای اصلی آن ها نظیر ولایتمداری، فسادستیزی و قانون گرایی صورت می گیرد. تضعیف نهادهایی که قدرت مقابله دارند نظیر مجلس، سپاه و… در همین چارچوب صورت می گیرد. یک ضلع مهم این مسئله نمایش این فضا برای مردم است که انقلابیون صرفاً دغدغهٔ استقلال دارند و گذاشتن مردم بین دوگانهٔ معیشتاستقلال است. · جمع بندی نفوذ نفوذ ارتباط گیری مستقیم یا تأثیرگذاری غیرمستقیم دشمن بر تشخیص (فهم از مسائل)، تصمیم (راه حل برای مسائل) و اقدام (مواجههٔ عمل) نخبگان و مسئولین در جهت برهم خوردن منافع کشور و تأمین منافع سلطه گران است که از طریق شکل دادن به بدنهٔ ذی نفعی در نخبگان و مسئولین که حفظ رابطهٔ سلطه گرسلطه پذیر و وابستگی برای آنان موضوعیت دارد، است. نفوذ پدیده ای چندبعدی است که قلب آن برجام و در لایهٔ بعد اقتصاد و علم و فناوری است که از این طریق زمینهٔ دخالت در فرهنگ و سیاست فراهم می آید. یک بستهٔ کامل سیاسی، اقتصادی و علم و فناوری، فرهنگی-اجتماعی است که هر بخش آن هم به صورت چندلایه و هم با اثرگذاری بر ابعاد دیگر عمل می کند، مقصد اصلی نفوذ بر هم زدن نظام تصمیم سازی در جهت وابستگی کشور و تأمین منافع سلطه گران است که در حوزه های مختلف عمل می کند. آماج نفوذ بر نخبگان و مسئولین و شکل دادن و حاکم کردن طبقه ای از غرب گرایان میان آن هاست. این تلاش برای تغییر محاسبات و تغییر رفتار نه تنها نیروهای غرب گرا که حتی نیروهای انقلاب را نیز هدف قرار داده و به نوعی عمل می کند که آن ها بر معیارهایی مخدوش و مخشوش عمل کنند، بعضی از رفتارها و تصمیمات خارج از چارچوب انقلابی و حتی در مقابل آن از جانب بعضی نخبگان، مسئولین و نهادهای انقلابی در همین چارچوب قابل ارزیابی است. عناصر اصلی نفوذ بر این مبنا مؤسسات و نهادهای بین المللی، هم چنین مؤسسات واسطه ای وابسته به ابرقدرت ها، شرکت های چندملیتی و غربی هستند که از طریق بعضی لابی های ایرانی-آمریکایی به شکل دهی، هدایت و تقویت غرب گرایان در داخل کشور همت می گمارند و مستقیم و غیرمستقیم ذهنیت و خواست نخبگان و مسئولین را شکل می دهند. در هر حوزه ای که در کشور وارد می شویم، پیشگام این نفوذ و تغییر محاسبات مسئولین و اثرگذاری بر تشخیص، تصمیم و اقدام مسئولین نهادهای بین المللی هستند که عمدتاً از طریق سازمان ملل عمل کرده و با ارتباط گیری با مسئولین، فضاسازی، ارائهٔ نسخه و منوط کردن بعضی امتیازات و حقوق به انجام اصلاحات خواسته شده عمل می کنند. بر این مبنا راهبردهای عملیاتی متفاوتی جهت تأمین منافع سلطه گران و از بین بردن امکان مقاومت و پیشرفت جمهوری اسلامی پی گرفته می شود: بر این مبنا برجام قلب نفوذ است، در لایهٔ بعد در حوزهٔ علم و فناوری و اقتصاد تلاش می شود، اما نتیجهٔ نهایی در حوزهٔ سیاست و فرهنگ گرفته می شود، چراکه توقف پیشرفت کشور و تأثیرگذاری مستقیم بر زندگی و معیشت مردم و محاسبات مسئولین در این حوزه ها محقق می شود. برجام حاصل تغییر محاسبات مردم و مسئولین و تلاش دشمن برای نفوذ است که خود مقدمهٔ نفوذهای دیگر جهت تغییر ماهیت انقلاب است. در این چارچوب برجام به عنوان قلب نفوذ از چند منظر اهمیت و محوریت دارد: راه های مقابله با نفوذ · مطالبهٔ اجرای ابعاد مختلف اقتصاد مقاومتی: مهم ترین محوری که زمینه برای جنگ نرم و نفوذ دشمن در قالب برجام و پسابرجام فراهم شد، اقتصاد بود. محور اقتصاد مقاومتی جستجوی ضعف هایی در اقتصاد، صنعت، علم و فناوری و مدیریت کشور است که زمینهٔ برهم ریختگی یا دخالت سودجویان داخلی یا دشمنان خارجی را فراهم می کند. این مسئله دامنهٔ وسیعی دارد که بسیاری از تعاملات بین المللی منوط به توانمندی داخلی، حمایت و انحصار در حوزه های مختلف علم و فناوری، خودداری از خام فروشی و واردات محوری، محوریت دادن به اقتصاد دانش بنیان، اصلاح نظام بانکی (به ویژه شرکت داری و دلالی بانک ها و نقششان در تورم) و مالیاتی، خودکفایی در کالاهای استراتژیک کشاورزی و… است. به جای تکرار ضرورت اجرای اقتصاد مقاومتی باید مواردی ازاین دست را مورد مطالبه و پیگیری چه در سطح ملی و چه در سطح منطقه ای قرارداد. رصد کردن و مطالبه در موردتعامل درست با خارجی ها و مقابله با تعاملاتی که منجر به نفوذ و برهم ریختن نظام تصمیم گیری و تصمیم سازی می شود. بر این مبنا باید با حضور و تأثیرگذاری نهادهای بین المللی، به صورت موشکافانه و با توجه به عملکرد آن ها واقع بینانه که متضمن بدبینی و نقد نسخه ها و ارتباطات آنان است اقدام کرد. ارتباطات بدون اولویت، مشکوک، مضر برای کشور باید موردنقد قرار گیرد و در صورت خودداری مسئولین از ترتیب اثر دادن به این مطالبات باید مستقیماً هزینهٔ این ارتباطات را بالا برد. سوابق عملکرد این نهادها، افراد و کشورها در مورد ما و سایر مستضعفین دنیا باید بازخوانی شود. • عدالت خواهی در کنار استقلال خواهی: تلاش جبههٔ معارض و رقیب جبههٔ انقلاب و کاسبان تسلیم بر دوگانه سازی بین استقلال و معیشت و تبلیغ عدم به فکر مردم بودن جبههٔ انقلاب است، راه درست مقابله با این مسئله مطالبهٔ عدالت اجتماعی و مسائل معیشتی مردم در کنار استقلال خواهی است، چه این که این دو عمیقاً به یکدیگر مرتبط اند و لازمهٔ نفوذ دشمن دامن زدن به نابرابری در کشور و تشکیل و تقویت افراد ذی نفع از حل شدن کشور در سرمایه داری بین المللی است. از سوی دیگر جبههٔ معارض و رقیب تلاش کرده تا در قالب محاکمهٔ معکوس شعارهایی نظیر مبارزه با فقر، فساد، تبعیض و اشرافیت را به جبههٔ انقلاب برگرداند و در موضع متهم قرار دهد. • شفافیت خواهی، آزادی خواهی و جمهوریت خواهی: نفوذ وقتی می توان کارگر شود که مردم از وقایع اطلاع نداشته باشند، آزادی بیان محدود باشد و نقش مردم در عرصهٔ سیاست کشور کاسته شده و به نخبگان سپرده شود، راه مقابله با این فرایند مطالبهٔ شفافیت در مورد پنهان کاری ها، مطالبهٔ آزادی، اعتراض به تلاش ها برای محدود کردن اطلاع و آزادی چه در قالب سخت با برخوردهای امنیتی و قضایی چه در قالب مارپیچ سکوت نشریات است. هر کشوری که به سمت آمریکا و نظام سلطه حرکت کرده جز با محدود کردن اطلاع مردم، آزادی و نقش مردم در حکومت نرفته و امروز مهم ترین راهکار حفظ اسلامیت نظام و قلب آن که استقلال است، از همین طریق محقق می شود، چه این که رهبر انقلاب، استقلال را در چارچوب آزادی مطرح کرده و به معنای آزادی در مقیاس یک ملت خواندند. اولین و مهم ترین گام در مقابله با نفوذ، آگاه سازی مردم و ایجاد امکان نقش آفرینی آن ها در ادارهٔ کشور و مقابله با نفوذ است. • مطالبهٔ اولویت های اصلی برنامه ریزی در کشور و اعتراض به اولویت های فرعی یا نسخه های بین المللی. • اعتراض به تسری مذاکرات و مذاکرات بی حاصل مداوم با طرف های غربی در موضوعات مختلف. • مطالبه و ایستادن مقابل سوءاستفاده از برجام و رصد کردن نقض عهدها مثل بیانیه کاخ سفید، وزارت خزانه داری و جان کری در مورد رفع تحریم ها. یا ادعای بسته شدن PMD در آژانس که در حقیقت بردن پروندهٔ ایران با اذعان به پنهان کاری و حرکت به سمت بمب هسته ای است به سازمان ملل. مردم باید آگاه شوند که علی رغم از بین بردن صنعت و فناوری ما با برجام، نه تنها تحریم ها برداشته نمی شوند بلکه زمینهٔ خرابکاری و حملهٔ دشمن مثل عراق فراهم می شود. • بازخوانی سوابق نفوذ و تعامل نهادها و قدرت های بین المللی با ما و سایر مستضعفین و دادن تصویر واقعی از آمریکا، انگلیس و جنایات آنان به مردم. • رصد کردن اقدامات نهادهای بین المللی، مشخصاً وابسته به سازمان ملل و نهادهای واسطه ای و سایر سازمان های بین المللی وابسته به انگلیس، آمریکا، هلند (که حمایت از بسیا
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: احرارگیل]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها