تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804726793
نشریات بدون مخاطب مجازی قافیه را می بازند/سوژه محبوب جوانان چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: سردبیر هفته نامه «همشهری جوان» با اشاره به اینکه مطبوعات ایران هنوز برای مخاطبانشان در فضای مجازی برنامه ای جدی ندارند، تحلیلی از سوژه های خبری جذاب برای جوانان ارائه داد.خبرگزاری مهر - گروه فرهنگی: هفته نامه «همشهری جوان» از معدود نشریاتی است که ویژه جوانان در فضای مطبوعات کشور منتشر می شود و اتفاقاً و طیف وسیعی از مخاطبان را نیز در بر می گیرد. مجید رفیعی سردبیر این نشریه در دور تازه فعالیت، به مهر می گوید که دوره مخاطبان نشریات کاغذی سپری شده و رسانه ها باید رفته رفته به فکر پیدا کردن مخاطبانی تازه در فضای مجازی باشند. رفیعی در عین حال تحلیلی از سوژه های پرمخاطب نشریه تحت سرپرستی اش ارائه داده که در نوع خود قابل توجه است. گفتگوی خبرگزاری مهر با این فعال رسانه ای را در ادامه می خوانید: * مطبوعات کاغذی در ایران همه به نوعی با بحران مخاطب روبرو هستند. به عبارت دیگر نشریات کاغذی در مقابل فضای مجازی به سادگی مخاطب خود را از دست داده اند اما جالب است که فضای نشریات کاغذی در ایران هنوز این ضرورت و اتفاق را درک نکرده و کما فی السابق به راه خود می رود. شما فکر می کنید علت این رویداد چیست؟ وضعیت مطبوعات چاپی در ایران وضعیت خوبی نیست. در این مساله شکی نیست و قابل کتمان هم نیست. تغییر و تحولات تکنولوژیکی در ایران روز به روز مسیر تازه ای را پیش روی ما می گذارد و همین مسیر مطبوعات کاغذی را به وضعیت بدی دچار کرده است. عده ای که شما می گویید کماکان به دنبال چاپ مطبوعات کاغذی هستند به باور من یا به دنبال نوستالژی های خود در میان صفخات کاغذی روزنامه ها هستند و سعی دارند آن را بالا ببرند و یا اینکه آدم هایی هستند که سروکار زیادی با تکنولوژی ندارند. امروزه با گسترش شبکه های مجازی و توسعه اپلیکیشن ها، حتی نسل های قدیمی نیز به نوعی به سمت آشتی با نسل جدید هدایت شده اند. نسل هایی که روزی به ما انتقاد می کردند که چرا سر شما همه اش در رایانه است امروز فهمیده اند که بسیاری از نیازهای اطلاعاتی آنها نه از طریق کلاسیک که از طریق شبکه های مجازی قابل تامین است. گسترش این باور اولین قدم در ایجاد بحران مخاطب برای رسانه های کلاسیک کاغذی است و به طور قطع اگر این دست رسانه ها به فکر نگاه داشتن مخاطب خود با استفاده از این ابزارهای جدید نباشند، این بحران روز به روز برای آنها حادتر خواهد شد. * به نظر شما اگر یک نشریه کثیرالانتشار داخلی نسخه چاپی خود را جمع کند و برود سمت توسعه نسخه های دیجیتالی، با کاهش مخاطب همراه نمی شود یعنی مخاطب ایرانی این ماجرا را می پذیرد؟ شکی نیست که هنوز در کشور ما مطبوعه چاپی مخاطب و طرفدار دارد. بحث بر سر این است که مدیر رسانه باید به فکر مخاطبان تازه ای باشد که روز به روز در دنیای مجازی وارد شده و نیازهای خبری دارند. اگر نشریه فکری برای نسخه آنلاین خود نداشته و به آن نپردازد در مسیر فراموشی گام بر می دارد و رفته رفته مردم کمتر به یادش می آورند. روزنامه یا مجله ای که تنها جلد و تیتر خوبی داشته باشد ولی از قضا فروش خوبی ندارد، چرخش تصویرش در شبکه های مجازی باعث می شود در یک بازه زمانی کوتاه حرف و بحث زیادی پیرامون آن تصویر و تیتر شکل بگیرد. من این را تعبیری تازه تز زنده بودن یک نشریه می دانم. تعبیری که به باور من منجر به حیات دوباره این نشریه می شود. به نظرم روزی نخواهد آمد که کسی سراغ نشریه های کاغذی نرود اما رسانه ای هم که به فکر مخاطبان خود در فضای مجازی نباشد، قافیه را باخته است. * با این حال هنوز در کشور ما توجیه اقتصادی و حتی فکری و روحی برای این کار وجود ندارد. یعنی مخاطب ایرانی گویا هنوز انتظار ندارد که اینترنت و وب جای صفحات کاغذی را برایش پر کند و از هر کدام چیزی طلب می کند. به همین خاطر نشریات الکترونیک که بخواهند جای نشریات مکتوب را بگیرند کماکان طرفداری پیدا نمی کنند. حرف شما درست است اما آیا نشریه ای در ایران داریم که از وضع شمارگانش راضی باشد؟ به باور من نه تنها مساله توسعه تکنولوژی ها که شاید گاه فضای سیاسی و اجتماعی کشور به سمتی سوق پیدا کرده که مردم کمتر سراغ مطبوعات و رسانه های کاغذی بروند. واقعیت این است که بازار فضای مجازی و اطلاع رسانی در آن روز به روز در حال گسترش است، چه ما بپسندیم و چه نه. درست است که در ایران هنوز نسخه های مکتوب جای خود را کاملا به نسخه های مجازی نداده اند اما کم کم رسانه هایی در حوزه هایی مثل عکس در فضای وب مشغول به کار شده اند که کارشان فروش صرف محتوا است و یا با نشریه هایی روبرو می شویم که کاملا مجازی منتشر می شوند و یا اپلیکیشن هایی داریم که بخشی از مطبوعات را رایگان ارائه می دهند و بخشی را به صورت پولی. اگر این فضا را جدی نگیریم شک نکنید که خیلی زود از مخاطبانمان عقب خواهیم ماند. * شما به عنوان سردبیر «همشهری جوان» که یکی از نشریات پرمخاطب این روزهای کشور در حوزه جوانان است چه تحلیلی از ذائقه مردم و مخاطبانتان دارید؟ این مساله مطلق نیست. من در همشهری جوان سراغ موضوعاتی می روم که به مخاطب من ارتباط دارد. شاید روزی مساله ای سیاسی و اقتصادی مساله روز کشور شود که ارتباطی با نشریه من ندارد. اما در حوزه جوانان می توانم بگویم که با وجود فرصت ها و تهدیدات، موضوع بحران هویت چیزی است که مخاطبان ما بحث درباره اش را زیاد می پسندند و بازخوردهای زیادی از فعالیت در این موضوع می گیریم. حتی اگر نه روی جلد که در صفحات داخلی هم به این مساله بپردازیم، بازخوردمان زیاد است. * چه موضوعی کمترین مخاطب را داشته است؟ متاسفانه خیلی اوقات که موضوعی از تلویزیون به عنوان رسانه ملی را مورد توجه قرار می دهیم، خیلی کم به آن توجه می شود. مثلا فکر می کنیم سریالی تلویزیونی خیلی مخاطب دارد و می رویم سراغش و در کمال تعجب می بینیم که حتی به ما اعتراض می کنند که چرا به سراغ این سوژه رفته اید. * خودتان تحلیلی برای این اتفاق دارید؟ این به نظر من نشان دهنده شکافی است که میان رسانه های رسمی کشور و نسل جوان افتاده است. البته این را هم بگویم که در فاصله ای که ما دنبال جمع کردن مطالبمان هستیم رقبای مجازی زیادی داریم که می توانند روی سوژه کار کنند و مار ا عقب بیاندازد. به نظرم باید تلاش کرد تا نسل جوان امروزی بتواند با سرعت وارد فضای تولید محتوا برای مخاطبانی از جنس و نسل خودش شود تا این شکاف پر شود.
یکشنبه ، ۱۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[مشاهده در: www.hodana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها