تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836710416
بچه های آسمان جلوترازمحمد(ص) مجیدی است
واضح آرشیو وب فارسی:جهان نیوز: یک نما در فیلم محمد(ص) هست که ابرهه مثل جومونگ است، به آن نما دقت کنید، قبل از اینکه نما باز شود، چقدر این طرز لباس پوشیدن سمپاتی تولید می کند! واقعا فکر می کنید که یک قهرمان است، تصویر باز می شود و می بینید یک جانور زشت است.به گزارش جهان به نقل از فارس، نشست نقد و بررسی فیلم «محمدرسول الله(ص)» روزهای گذشته در دانشگاه صداو سیما با حضور مسعود فراستی، منتقد سینما و دانشجویان برگزار شد، پیش تر خبر اجمالی برنامه منتشر شد و حالا مشروح تنظیم شده برنامه در ادامه آمده است. * مجیدی در «بچه های آسمان» جلوتر از «محمدرسول الله(ص)» درام دو سر دارد، درام شکل نمی گیرد اگر همه خوب یا بد باشند. درام کنتراست و تضاد است و بین خوبی و بدی و بین آدم مثبت و منفی است. یک جمله ای فیلمساز (هیچکاک) دارد که خیلی دوستش دارم، می گوید: خوبی یک فیلم به قدرت بدمن هایش است، هرچقدر بهتر دربیاید این طرفی قوی تر و درست تر در می آید، یعنی کلید درام اینجاست. ما وقتی در بچه های آسمان صدای نمکی را می شنویم و بعد تصویرش را می بینیم که دم میوه فروشی می آید و آن کفش را می برد وظیفه اش را انجام می دهد و چیزهای کهنه را جمع می کند. در روح ما، ما را عصبانی می کند، ولی یک آدم فقیر است و کارش جمع کردن آت و آشغال است، وقتی فیلم به بوسه ماهی روی پا می رسد دیگر همه خلاص می شویم، کفش رسیده است و قبل از این صحنه کفش را خریده و پشت باربر دوچرخه است یعنی پاداش اینجایی اش را گرفته است و پاداش آنجایی را هم از طریق ماهی ها می گیرد. این به خاطر باور و دل و بلدی فیلمساز در آن لحظه است، این حرف من یک ذره سوال ایجاد می کند که چه طور می شود فیلمساز ۲۰ سال قبل داشته چنین فیلمی می ساخته و بلد بوده، الان بلد نیست. چه شده که بعد از ۲۰ سال که به نظر من بهترین فیلم بعد از انقلاب را ساخته است چنین سقوطی کرده است؟ یک لحظه «آن» در «محمدرسول الله(ص)» نیست، چه شده است؟ قصه شرح حال حضرت رسول (ص) تا ۱۰-۱۲ سالگی است، تمام عوامل فنی صد برابر عوامل فنی بچه های آسمان است، هزینه بیش از صدبرابر است، آدم های بچه های آسمان هم پشت آن هستند. * انسان باورمند در فیلم «محمدرسول الله(ص)» کجاست؟ چه چیزی فیلم را خوب می کند؟ انسان باورمند و کاربلد. اگر باورمند باشد و کاربلد نباشد جلو نمی رود و اگر کاربلد باشد و به کارش باور نداشته باشد هم نمی گویند فیلم خوب است، ما در شرایط سینمایی آمریکا نیستیم که باور نداشته باشیم و همه تکنیسین های قابلی باشیم، چون بدترین فیلم آمریکایی را هم که می بینید حداقل کیفیت را بلد است اما در بهترین فیلم های خودمان می بینیم چقدر ایراد دارد. چه چیزی سینمای ایران را نجات می داد؟ چه چیزی بچه های آسمان، دیدبان، مهاجر و سفر به چزابه را به وجود آورد؟ تکنیک؟ یا باور؟ * «کات» را در «محمدرسول الله(ص)» چه کسی می داد؟ در فیلم «بچه های آسمان» در صحنه ای که علی و زهرا در حیاط نشسته اند کفشش کثیف است، زهرا می گوید کفشت کثیفت است و علی می گوید بشوریمش، و شستن کفش تبدیل به صحنه شاد می شود که معرکه است، «ملک زاده» خودمان پشت دوربین بوده است، آن لحظه چه شده است؟ ببینید چقدر حس و حال دارد و شاد است. این از باور می آید، آن خانه بغل خانه فیلمساز بوده است و می شناخته و نفسش در آنجا بوده و در همان کوچه ها با مردم سلام و علیک داشته است، علی از جنس خودش بوده و فیلم درآمده است. «کات» را در «محمدرسول الله(ص)» چه کسی می داد؟ استرارو یا مجیدی؟ قطعا استرارو و من این را ثابت می کنم. حتی حرکت های دوربین استرارو را هم که می بینید تکراریست. وقتی فیلمنامه درست نیست و دو سه نفر که اصلا از جنس فیلمساز و قصه فیلم نیستند نشسته اند و چیزهایی انتخاب کرده اند و خیال انگیز کرده اند که نمی فهمم معنی اش چیست. یعنی شما برای زندگی حضرت رسول خیال ساخته اید؟ عوامل فنی هم که هم تفکر و هم جنس با فیلمساز نبوده اند. * نورهای فیلم نور مسیحی است یک نما در فیلم محمد(ص) هست که ابرهه مثل جومونگ است، به آن نما دقت کنید، قبل از اینکه نما باز شود چقدر از این طرز لباس پوشیدن سمپاتی تولید می کند! واقعا فکر می کنید که یک قهرمان است و باز که می شود می بینید که یک جانور زشت است، این یعنی چه؟ یعنی یک بدمن را هم در نمی آوری؟ این فیلم چه درآمده است؟ تمام نورهای فیلم نور مسیحی است و ربطی به ما ندارند، نور زرد ماقبل رنسانس که الگوی این آدم بوده، هرچند طبیعی است اما اینجایی نبوده است و یک آدم مسیحی نیمه چپ است، با نور زرد به صورت عبدالمطلب و ابوطالب و ... دوربین حرکت می کند و از دور به چهره می آید و نور زرد می شود و بازیگر از زیر سری تکان می دهد، به این نقاشی می گویند. چه کسی گفته این نقاشیست؟ اگر کادر و نور درست باشد به چه درد ما می خورد؟ مگر سینما یک پلان زیباست؟ ابدا. سینما زیبایی از پس تاثیرگذاری است، تاثیرگذاری باید به زیبایی ختم شود. * شخصیت پردازی پیامبر و بار دراماتیک فیلم کجاست؟ تمام نورپردازی فیلم محمد(ص) غیر از اینکه مسلمانی نیست و مسیحی- یهودی است به درد ساختن شخصیت مسلمان نمی خورد، این مهمترین چیزیست که فیلمساز به آن می نازد و به درد نمی خورد. دوم اینکه فیلمساز می گوید حضرت محمد (صلوات الله علیه) را همه می شناسند پس خیلی نیاز به شخصیت پردازی نداشتیم و با همین جمله تمام می کند، یعنی چه؟ اگر بشناسم که کار تو سخت تر می شود چون سخت گیرتر می شوم، اگر نشناسم می گویم این چیست که ساخته ای؟ این بچه مرفه صدای دخترانه موسشواری محمد(ص) ماست؟ اگر حضرت محمد (ص) کودکی جدی دراماتیکی ندارد مگر مجبوری بسازی؟ و بعد چرا اینقدر این بچه رفاه زده هست و چوپانی اش توریستی است!؟ نان پخش کردن و بدتر از همه دختری که از زنده به گوری درش می آورد اوج حماقت است که بچه را از گور در می آورد و به پدر کریه المنظرش می گوید چه چشم های زیبایی دارد. این یعنی به شدت تفکر فیلم فارسی است، اگر آن آدم به ناحق است که هست چرا زشتش می کنید. می گویند حضرت مسیح با حواریون از جایی رد می شده و یک سگ نیمه مریض می بیند، حواریون می گویند چه سگ زشتی؛ و حضرت می گوید چه چشم های زیبایی دارد و احتمال می دهم مجیدی این را شنیده که کاش نشنیده بود، نمی داند حضرت مسیح شوخی نمی کند و واقعا چشم زیبا دیده . * احتیاط و میزانسن های غلط فیلم به شدت محتاط است، پاورکرین ها بسیار محتاطانه است و جایی کات می خورد که فقط نشان دهد نگاهش از بالا به این طرف است ولی وسط اینها که کات می زند اتفاقا نشان می دهد حرکت اینقدر جسور نیست، در فیلم «شتر» خوب است ولی جاهای دیگر این درستی را نمی بینیم یعنی دوربین غلط شروع می کند و میزانسن نمی داند چه کار می کند، یا صحنه ای که دور کعبه دارند طواف می کنند، شجاع نوری هست و طفل می گوید همه اینها طوافشان باطل است و دوربین بالا می کشد، این چه کار می کند؟ یعنی یک میزانسن فیلم، میزانسن درستی که بتواند نتیجه بگیرد نیست، یا صحنه ابرهه که خیلی مونتاژ آهنگینی هم دارد. دعوای اول فیلم خاطرتان هست که بین ابوطالب و ابوسفیان است؟ میزانسن طرف ابوسفیان است و همه حق را به ابوسفیان می دهند، آن میزانسن است. تنها چیزی که در فیلم یک ذره بازی دارد داریوش فرهنگ در همان نقش است که آن هم برای این فیلم نیست و از قبل آمده است.
دوشنبه ، ۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جهان نیوز]
[مشاهده در: www.jahannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها