واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۲ آذر ۱۳۹۴ - ۰۶:۱۳
چندی پیش با استعفای علیرضا سمندر، هفتمین رئیس و یا سرپرست فدراسیون کاراته در یازده سال اخیر از سمت خود کنار رفت تا این رشته مدال آور ورزش ایران همچنان روی آرامش به خود نبیند. به گزارش خبرنگار ورزشی ایسنا، کاراته ایران در سالهای اخیر آماج حواشی مختلفی بوده و رفت و آمدهای بسیار در راس این فدراسیون سبب شده تا با وجود پتانسیلهای بالا در این رشته، ایران نتواند به حق واقعی خود در کاراته جهان دست پیدا کند. حواشی مختلف در این رشته آن قدر زیاد بوده که در طول یازده سال اخیر شاهد حضور هشت رئیس و یا سرپرست در فدراسیون کاراته باشیم و نکته قابل توجه هم آنکه هیچیک از روسای فدراسیون در این مدت نتوانستهاند دوره چهارساله خود را به اتمام برسانند! حضور هشت رئیس و یا سرپرست فدراسیون در طول یازده سال اخیر خود نشان از بی ثباتی این فدراسیون دارد. درست بعد از رفتن حبیبالله ناظریان در سال 83 از ریاست کاراته، این فدراسیون آرامش به خود ندید و هر فردی که به این فدراسیون آمد، بیش از آن که به فکر پیشرفت کاراته ایران باشد، به فکر رویارویی با حواشی و حفظ صندلیاش بود. پس از رفتن ناظریان از فدراسیون کاراته در سال 83، علیرضا سمندر بین سالهای 83 تا 86 عهدهدار ریاست این فدراسیون بود و در ادامه محمدحسن عالمی در سال 86 سرپرستی فدراسیون را بر عهده گرفت. در همان سال بهزاد کتیرایی به عنوان رئیس کار خود را آغاز کرد و فعالیتش را تا سال 87 ادامه داد. از سال 87 تا 88 علیرضا آهی به عنوان سرپرست در فدراسیون حضور پیدا کرد و پس از او نیز احمد پناهی بین سالهای 88 تا 90 ریاست فدارسیون کاراته را بر عهده گرفت. در ادامه نیز صادق فرجی بین سالهای 90 تا 91 ریاست فدراسیون را در اختیار داشت تا اینکه علیرضا سمندر در سال 91 دوباره به فدراسیون کاراته بازگشت و تا مهرماه امسال ریاست این فدراسیون را در اختیار داشت. پس از او نیز سیدحسین طباطبائی عهدهدار سرپرستی این فدراسیون شد. اما دلایل حواشی فدراسیون کاراته که گویا پایانی بر آن نیست، چه بوده و چرا این فدراسیون سالهاست که روی آرامش به خود نمیبیند؟ یکی از دلایل اصلی حضور حاشیههای بسیار در فدراسیون کاراته عدم اتحاد بین خانواده بزرگ کاراته ایران است. صحبتهای تند و گاها توهین آمیز دستاندرکاران فدراسیون در دورههای مختلف علیه کسانی که در فدراسیون سمتی در اختیار داشتهاند، بسیار زیاد بوده و گاهی این صحبتها خارج از دایره ادب و احترام رفته است. وجود تعداد زیاد سبکهای مختلف که زیر مجموعه این فدراسیون هستند و دعواهای گاه و بیگاه میان مسئولان مختلف که اختلافات شخصی را به این ورزش کشاندهاند، سبب شده تا کاراته ایران روز خوش به خود نبیند. سبکهای مختلف کاراته که در میادین بینالمللی نیز افتخارات خوبی را بدست آودهاند، هر کدام خود را به اندازه یک فدراسیون میبینند و گاها اختلافات میان این سبکها سبب ضربه خوردن کل کاراته ایران شده است. خانواده بزرگ کاراته ایران که جمعیت آن از یک میلیون نفر هم فراتر میرود انتظار دارند تا این رشته در سایه فدراسیونی فعالیت داشته باشد که محل اختلافات و دعواها نباشد. نکته قابل تامل این است که با وجود تمام حاشیههایی که گریبان کاراته ایران را در سالهای اخیر گرفته، ملیپوشان آن افتخارات زیادی را برای ایران در عرصههای بینالمللی به ارمغان آوردهاند. مدالهای رنگارنگ ملیپوشان در رقابتهای قهرمانی جهان، قهرمانی آسیا، بازیهای آسیایی، المپیک هنرهای رزمی، مسابقات دانشجویان جهان، بازیهای کشورهای اسلامی، جام باشگاههای آسیا و البته کسب موفقیت در ردههای سنی مختلف نشان از پتانسیل بالای این رشته دارد و اینکه اگر این حاشیهها نبود، ایران میتوانست در کاراته جهان جایگاه بسیار بالاتری را بدست بیاورد. حال باید دید آیا حواشی کاراته به پایان میرسد و آیا این فدراسیون روز خوش را میبیند؟ البته این روزها خبرهایی مبنی بر احتمال حضور برخی از روسای قبلی فدراسیون در انتخابات شنیده میشود، اما جامعه کاراته دیگر تاب اختلافات کهنه را ندارد و اهالی این رشته توقع دارند افرادی که امتحان خود را پس دادهاند دیگر در راس فدراسیون حضور نداشته باشند و فردی عهدهدار سمت ریاست فدراسیون کاراته شود که توانایی جمع کردن حواشی و رساندن ایران به جایگاه واقعی خود در این رشته را داشته باشد. در حالی که احتمال آن میرود کاراته جزو رشتههای المپیک در سال 2020 باشد، باید از همین حالا به فکر از بین بردن حواشی و برگرداندن آرامش به کاراته ایران باشیم. جامعه کاراته ایران انتظار دارد با آمدن یک رییس توانا آرامش را به خود ببیند و شاهد گرد هم آمدن خانواده بزرگ کاراته زیر یک چتر باشد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]