تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815596227
بهت صبحگاهی/ نامه رضا رشیدپور به حاج قاسم/ واکنش دژاگه به حوادث تروریستی پاریس
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: قلب شیر آن مردان بزرگ حالا در سینه ی عاشقانی می تپد که امنیت و آرامش را به مردم نجیب و خسته ی میهنم هدیه می کنند .عصرایران - فضای شبکه های اجتماعی همچنان تحت الشعاع حوادث تروریستی پاریس قراردارد و واکنش ها به این حوادث همچنان ادامه داشته است. 1- بهت صبحگاهی سید رسول موسوی در صفحه فیسبوکش نوشته است: امروز صبح که از خواب بیدار شدم طبق روال معمول سراغ خبرها رفتم. از خواندن خبرهای پاریس بهت زده شدم. فکر می کنم برای شما هم این حالت پیش آمده است که ناگهان در موقعیتی قرار می گیرید که انگار این حالت برایتان قبلا هم اتفاق افتاده است درست مثل فیلمی که قبلا دیده اید. بهت صبحگاهی امروز برای من درست مانند بهت صبحگاهی ٧ تیرماه ١٣٦٠ بود وقتی که از رادیو خبر بمب گذاری دفتر حزب جمهوری اسلامی را می شنیدم. اصلا نمی خواهم تاریخ را ورق بزنم ولی فقط می خواهم إحساسم را بازگو کنم و این نکته را بگویم که چگونه فرانسه ای که امروز این چنین از ترور دچار وحشت می شود آن زمان نه تنها به راحتی اجازه می دهد رهبر تروریست ها وارد خاک فرانسه شود بلکه در فرودگاه نظامی خود در مقابل دوربین رسانه ها از او استقبال می کند و پاریس را مقر آنان می سازد و ٣٤ سال است که از انان پذیرایی می کند و در این سالها به انها اجازه می دهد از پاریس به عراقی که به ایران تهاجم نظامی کرده بروند و برای صدام جاسوسی کنند و با کمک صدام ارتش به اصطلاح آزادیبخش درست کنند وهزاران نفر از جوانان کشور را به خاک و خون کشند و گارد ویژه صدام شوند تا مخالفین صدام را به خاک وخون کشند. تکرار می کنم نمی خواهم تاریخ را ورق نمی زنم و به مجاهدین خلق از چشم جمهوری اسلامی نگاه نمی کنم که فرانسوی ها آن را به گونه ای دیگر به حساب گیرند فقط این را می گویم کاش فرانسوی ها می امدند و در دادگاه وجدان عمومی مجاهدین را فقط به خاطر أعمالی که در حق اعضاء خود مرتکب شده و می شوند محاکمه می کردند نه بخاطر ١٦٠٠٠ شهید ترور از مردم کوچه بازار ایران ، مجاهدین خلق نماد خیانت به آرمان اعضاء خود و نماد بدترین نوع ترور یعنی ترور هویت انسانی افراد و تبدیل آنها به انسانهایی مسخ شده است. فقط کافی است فرانسویها در دادگاه وجدان خود وضعیت اعضاء مجاهدین خلق در لیبرتی عراق را به محاکمه بگذارند و مسؤل شرایط موجود و وضعیت انسانهای مسخ شده را معرفی کنند . اگر این کار را کردند من باور خواهم کرد که فرانسویها در مبارزه با ترور و تروریسم صداقت دارند. طبق معمول باز هم حرفهایی خلاف جریان آب زدم ، همه دارند با فرانسویها هم دردی می کنند و من یاد بهت صبحگاهی دهه شصت می افتم!!! 2- انسانیت سیاستمدارانه سمیرا امیرچخماقی هم اینطور به حوادث تروریستی پاریس واکنش نشان داده است: از آنجا که این روزها همه کارهایمان چپ و راستی شده است و سیاسی، مدل انسانیت مان هم همان قدر تأسف برانگیز شده است. یادم می آید در زمان حادثه «منا» خیلی ها فریاد زدند که چرا دلتان برای گرسنگان نسوخته و برای آنها اشک نریختید... حالا از دیشب ماجرای تازه ای سوژه بحث و دعوا شده؛ چرا مردم فرانسه، چرا بیروت نه ؟ چرا مردم فرانسه، چرا کشته شدگان «منا» نه؟ هر چقدر فکر کردم نفهمیدم چطور می شود انتخاب کرد؟!! چرا اصلا باید انتخاب کنیم !!! 3- دعا برای صلح سولما رضایی هم این عکس را در فیسبوکش به اشتراک گذاشته است: 4- غرب یادش رفته... فرهنمند علیپور هم در صفحه خود نوشته است: تیتر نخست شماره دیروز روزنامه راستگرای "لیبرو" چاپ ایتالیا : اسلامگرایان حرام زاده سرمقاله ( که تیتر از آن انتخاب شده است) هم بسیار کوتاه است و می گوید جهان غرب تاکنون راه اشتباه در پیش گرفته و همچنان هم اشتباه می کند ( راه درست منظورشون حمله دائم به خاورمیانه است و ادب کردن أهالی آن. ) غرب یادش رفته که همین چند سال پیش صربهای مسیحی در یک روز ٨٠٠٠ مرد و پسر مسلمان بوسنیایی به اسارت گرفته را بیخ گوش اروپا و زیر چشم هلندی ها، انگلیسی ها و آمریکایی ها قتل عام کردند. کدام روزنامه در خاورمیانه تیتر زد "مسیحی های حرام زاده" غرب یادش رفته فالانژهای لبنان دو اردوگاه فلسطینی صبرا و شتیلا را با هزاران زن و کودک و پیرزنان و پیرمردان زیر چشم اسرائیل عزیز! سمبل دمکراسی ! قتل عام کردند، کدام روزنامه در خاورمیانه تیتر زد "مسیحی های حرام زاده" . غرب هر وقت ، هر چیز رو که دوست داشته باشه رو به یاد میاره، و هر وقت نیاز باشه فراموش کار میشه. البته که داعشى ها جانی هستند این را ما اهالی خاورمیانه بهتر از هر جای دنیا می دانیم، اما شما هم آنکه می نمایید نیستید! 5- واکنش یک فوتبالیست اشکان دژاگه بازیکن تیم ملی هم با این عکس به این حوادث واکنش نشان داده است: 6- شعاع نکبت مریم مهتدی هم در فیسبوکش نوشت: هم تو بیروت آدم عزیز داشته باشی، هم تو پاریس اعضای خانواده ات باشن، بعد در عرض سه روز مدام فقط بپرسی زنده این؟ زنده این؟ زنده این؟ شعاع نکبت هی بازتر و بازتر می شه. 7- بعضی ها انسان ترند؟ فائزه دولتی هم در صفحه خود اینطور نوشته است روشن کردن شمع ، پلاکاردهای با عنوان "ما در کنارتان ایستاده ایم" در مقابل سفارت فرانسه در تهران.... درسته که جنایت اتفاق افتاده در پاریس بسیار دردناکه و فاجعه در هر صورت فاجعه هست و جنایت، جنایت! و هر جنایتی و تروریسم و خشونت در همه جا محکوم است... اما من واقعا یک مسئله ای رو درک نمیکنم و کاملا هم میدونم که حوادث در نوع پوشش دادن رسانه ها، ارزش یکسانی ندارند و این را هم تصور میکنم که شبکه های اجتماعی تاثیر زیادی بر روی رسانه ها و پوشش اخبار دارند و به همین دلیل ها هم میدانم در حال حاضر ارزش خبری فاجعه پاریس، شهر امن، خیلی بیشتر از سنگسار شدن رخشانه توسط طالبان در هفته گذشته و یا حتی بیشتر از انفجارهای تروریستی دو روز گذشته در جنوب بیروت و یا حتی قبل تر از آن جنایت های سوریه و عراق است اما اینکه چه می شود که مردم ما برای پاریس شمع روشن می کنند و کشته های غزه را فقط تماشا و یا حتی برای پاریس اشک می ریزند و خبرهای کشته های سوریه را فقط می خوانند، انگار این وسط بعضی انسان هستند و بعضی انسان تر! و یا شاید باید بگردیم تا این رفتارهای جدید و حرکت اجتماعی و پدیده های جدید اجتماعی که از دل جامعه خاکستری ما برمی آید را بتوانیم بهتر تحلیل کنیم که این فراواقعیت شاید یکی از دلایل آن سیاست زدایی مردم باشد یا شاید صرفا رفتاری هیستیریک .. 8- هموطن کاش بودی... عدنان طباطبایی هم در فیسبوکش نوشت: هموطن عزیز، کاش شما رو جلوى سفارت خانه هاى عراق، افغانستان، سوریه، لبنان، یمن و ... هم مى دیدیم... 9- جو گیر! بهناز هم در صفحه خود واکنشی به تجمع برخی مقابل سفارت فرانسه داشته و نوشته است: این که از کشتار مردم در پاریس ناراحت باشیم خیلی خوبه اما مثل اینکه باز هم مردم ما جو گیر شدن! بیش از ۲۵۰ هزار نفر تو سوریه کشته شدن، کلی آدم تو عراق توسط همین داعش قتل عام شدن اونم به فجیع ترین شکل، دختربچه های معصوم تو افغانستان- اونم تو هزاره که بی نهایت از نظر فرهنگ و زبان به ما ایرانی ها نزدیک هستن- سر بریده شدن، چندین انسان بی گناه در قفس به آتش کشیده شدن، تمدن قدیمی بشر در عراق و سوریه تخریب شدن ، ایرانی ها ککشون هم نگزید حالا عکس پروفایل ها تو همه شبکه های اجتماعی شده همدردی با پاریس! ما همدردیمون هم، دوست داریم شیک باشه!!! ما با فرانسه ای همدردی می کنیم که خودش از به وجود آورندگان داعشه و اون رو تقویت می کنه. متاسفم برای مرگ هر انسانی در هر جای جهان اما ای کاش جان همه انسان ها برای ما ارزشی یکسان داشت. 10- دو کلمه حرف حساب بهروز بهزادی هم در فیسبوکش نوشت: دو کلمه حرف حساب در باره اقدام های تروریستی پاریس و بیروت و یمن و... دیدی که خون ناحق پروانه شمع را چندان امان نداد که شب را سحر کند " سعدی " ماجرای دایره ی بسته ی خون های ریخته شده در تاریخ بشر قصه یی دراز دارد. جهان زمانی رنگ آسایش خواهد دید که اجماعی جهانی علیه تروریزم و کشت و کشتار صورت گیرد. عیسی به رهی دید یکی کشته فتاده حیران شد و بگرفت به دندان سر انگشت گفتا که: که را کشتی تا کشته شدی زار؟ تا باز که او را بکشد؟ آن که تو را کشت "رودکی" 11- نامه ای به حاج قاسم رضا رشید پور هم نامه ای خطاب به سردار سلیمانی در اینستاگرامش منتشر کرده است: نبض زندگی در رگ "امنیت" می تپد . اگر برایش خون نداده باشی خون به پا خواهد کرد . نفس کشیدن در شهر امن خون بهای ریه هایی ست که هنوز بوی گاز خردل می دهند . و ایستادن به ارتفاع تاریخ هدیه ی مردانی ست که روی صندلی های چرخ دار نشسته اند . شهید نام جا مانده بر جان خسته ی اتوبانهای شهر نیست . بلکه نشانی رسیدن است از شاه راه مردانگی و غیرت . من هروقت هوس آزادی به سرم زده یا راه همت را رفته ام یا چمران . چه فرقی دارد وقتی همه ی آنها تو را به رهایی برسانند . رها شدن از امروز و جاری شدن در فردا . اعتقاد دارم قلبشیر آن مردان بزرگ حالا در سینه ی عاشقانی می تپد که امنیت و آرامش را به مردم نجیب و خسته ی میهنم هدیه می کنند . با کمال میل و افتخار می گویم که امن ماندن خانه ام را مدیون قاسم سلیمانی ها می دانم . او یک شخص نیست . یک فرهنگ است . فرهنگی که حرمت خانه را از جان عزیزتر می داند . من هرگز حاج قاسم سلیمانی را از نزدیک ندیده ام اما به صراحت می گویم که هر وقت ملاقاتشان کنم به احترامشان تعظیم کرده و دستشان را خواهم بوسید ... سایه ات مستدام سردار
دوشنبه ، ۲۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها