تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806962347
درد مردم بی پولی است، سیاسی بازی را رها کنید!
واضح آرشیو وب فارسی:اعتدال: عملکرد مردم و استقبال حداکثری آنها درباره سهام عدالت، سبد کالا، یارانه منتج از طرح هدفمندی یارانه ها و وام های دولت کنونی، یک واقعیت را نشان می دهد و آن بی پولی مردم است.مسلما آرزوی هر ایرانی این است که اقتصاد ایران روزی در رده های نخست جهانی قرار بگیرد اما واقعیت تلخ این است، که بی پولی و بیکاری مردم ایران را به رنج و عذاب انداخته و تا فکری برای اینها نشود، نه تنها سیاسی بازی و سیاه نمایی اقتصادی بلکه شعارهای با آب و لعاب آکادمیک و انتقادهای آرمان گرانه نیز جایگاهی ندارند.دولت حسن روحانی به حق میراث دار ورشکسته ترین اقتصاد ایران بعد از جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط بیگانگان است. نداشتن منابع کافی و قطع درآمدهای نفت در دو سال گذشته، مصرف تمامی ذخایر ارزی و ریالی بعد از شروع تحریم ها در دولت قبل و هزاران میلیارد تومان اختلاس و تخلف مالی به جای مانده از قبل، کاهش قدرت خرید مردم به کمتر از نصف ، افزایش بیکاری بیش از حد جوانان و تورم لجام گسیخته تنها بخشی از میراث سونامی اقتصادی دولت دهم برای دولت یازدهم بود. به گزارش خبرنگار اعتدال ، در دو سال گذشته روزی نیست که منتقدان حسن روحانی شکست دولت وی را آرزو نکنند و برای تحقق رویای تک دوره ای شدن وی خود را به آب و آتش نزنند. از قتح الفتوح برجام گرفته تا افزایش حقوق کارمندان و اعطای وام، همه وهمه مورد هجمه و سیاه نمایی عده ای قرار می گیرد که شکست های اقتصادی دولت قبل را مشارکت می کردند. همانطور که بارها گفته شد اگر یکی از نزدیکان آیت الله مصباح یزدی به طور مثال جلیلی و احمدی نژاد، می توانستند یک دهم آن چیزی را که ظریف و روحانی در مذاکرات با غربی ها به دست آوردند، امتیاز بگیرند، سالها این افراد را روی سر ملت ایران می گذاشتند و آنها را حلواحلوا می کردند. مجسمه ها و جشنواره ها برای این قهرمانان ملی برپا می داشتند و صدا وسیما هم شب و روز از این مفاخر و شاهکارشان سخن به میان می آورد. اگر سبد کالا و وام همگانی را مدیر ناتوانی همچون محمدرضا فرزین یا شمس الدین حسینی با کمک مهدی غضنفری، همچون هدفمندی یارانه ها به اجرا درمی آورد، جشن و سرور به راه می انداختند و منتقدان را با گیوتین صدا و سیما و برخی افراد رسانه ای دبیرخانه شورای امنیت ملی به صلابه می کشیدند. انتقاد از عملکرد هر دولتی از جمله دولت یازدهم مسلما و حتما امری واجب است که باعث می شود، دوران بازی با عمر مردم و اجرای احکام با آزمون و خطا زودتر تمام شود. اما متاسفانه برخی آنقدر بی ربط و بدون دلیل به دولت تاخته اند که نمی توان باب انتقاد را چندان موثر دانست. وقتی برای شاهکار تاریخی برجام که مورد حمایت اکثریت مردم است، برخی در مجلس اشک می ریزند و برخی دیگر در مجالس عزاداری عاشورا، قیامت برپا می کنند، دیگر چه انتظاری می توان داشت که مردم عقلانیت و دلسوزی را در پس این انتقادها بدانند. اکنون نیز دولت باز دست به یک اقدام اقتصادی زده است و گروهی که عملکرد آنها در هشت ساله دولت احمدی نژاد به خوبی بر همه معلوم است، بنای تخریب و وامصیبتا خوانی را گذاشتند. اما یکی سوال جدی از این دلواپسان که تریبون های رسانه ای و رسمی زیادی هم در اختیار دارند این است که در مدت زمانی که نزدیک به صد هزار میلیارد تومان از اموال بیت المال در دولت قبل توسط افراد مختلف از جمله معاون اول رییس جمهور به یغما برده شد، به چه کاری مشغول بودند؟ بازهم تکرار این مساله خالی از ضرورت نیست، که انتقاد از هر دولت بسار واجب و ضروری است، به خصوص اقداماتی که با معیشت و ارتزاق مردم ارتباط مستقیم داشته باشد. چرا که همین انتقادات می توانند، خطاها ار در مرحله اجرا به حداقل برساند و به نوعی خرد جمعی درگیر مسایل مبتلابه جامعه می شود. اما مساله این است که برخی چرا خواسته یا ناخواسته خود را از بوته نقد بیرون کشیده و فقط مرگ را برای همسایه می خواهند؟ صدا و سیما که روزانه چندین ساعت به انتقاد از دولت مشغول است، تا کنون چند ساعت برنامه انتقادی برای قوه قضاییه یا شورای نگهبان تهیه کرده است؟ منتقدان اقتصادی دولت باید این را قبول کنند واقعیت های تلخ موجود در اقتصاد ایران آنقدر زیاد است، که برشمردن و تشریح انها در یک مجموعه قابل توصیف نیست. وابستگی اقتصاد ایران به پول نفت متاسفانه دردناک ترین واقعیت اقتصاد ایران است . این وابستگی به حدی عمیق است که با تحریم نفت ایران از سوی غرب، عملا اقتصاد ایران زمین گیر شد و با ته کشیدن ذخایر ارزی و بستن راه های دور زدن تحریم ها از سوی دشمنان داخلی و خارجی، عملا بحران مالی در ایران ریشه دارتر شد. با وجود تاکیدات مقام معظم رهبری بر تصحیح سوء مدیریت داخلی و تدیون استراتژی اقتصاد مقاومتی، محمود احمدی نژاد که سخنان و تدابیر غیرمسئولانه اش، اصلی ترین عامل تشدید تحریم ها بود، در دوران دولت خود نه تنها راهی برای جلوگیری از آسیب دیدن اقتصاد ایران نیافت، بلکه خود خواسته یا ناخواسته اقتصاد ایران را به قهقرا برد . مسلما اعطای وام به صورت کنونی که دولت در پیش گرفته از دید و منظر تعدادی از اقتصاد دانان محل اشکال است، اما موضوع این است که در اقتصاد فعلی ایران که رکود و تورم از دوطرف در حال انهدام آن هستند، بیکاری و بی پولی مردم به خصوص طبقه متوسط و طبقات متوسط به پایین را به ستوه درآورده است. دولت نه می تواند دَرِ دو خودروساز بزرگ را ببندد و نزدیک به هشتاد هزار نفری که به طور مستقیم از راه نان می خورند را به خانه بفرستد و نه می توان اقتصاد ایران همچون دولت قبل زیر پای چینی ها و ماشین های بی کیفیتشان ذبح کند. تا با پول مردم ایران برعلیه مردم ایران در شورای امنیت سازمان ملل رای بدهند. از سویی دیگر بسیاری از افراد شاغل و حقوق بگیر تمایل به خرید ماشین داشتند که شرایط بسیار بد بانک ها به ارث مانده از بنگاه های زودبازده، در دولت احمدی نژاد دست آنها را از وام بانکی کوتاه کرده بود و پول خرید خودروی سواری نداشتند، لذا همانطور که مشاهده شد با اندک کمک دولت، تعداد زیادی از شهروندان برای خرید خودرو ثبت نام کردند. تا جایی که ظرفیت تولید خودروسازان اجازه ثبت نام به آنها را نداد. این اقدام دولت سه منفعت شاخص داشت، اول اینکه به تدبیر دولت خودروسازان منابع مالی را به دست آوردند و از این دوپینگ بهره بردند، دوم، متقاضیان صاحب ماشین سواری شدند و سوم تزریق نقدینگی به جامعه آثار تورمی بر جای نگذاشت . جالب این است که اگر دولت بتواند تجربه مشابه را در خصوص مسکن و سایر بازارهایی که در رکود به سر می برند، به اجرا دربیاورد با استقبال گسترده مردم مواجه می شود. عملکرد مردم و استقبال حداکثری آنها درباره سهام عدالت، سبد کالا، یارانه منتج از طرح هدفمندی یارانه ها و وام های دولت کنونی، یک واقعیت را نشان می دهد و آن بی پولی مردم است. مسلما آرزوی هر ایرانی این است که اقتصاد ایران روزی در رده های نخست جهانی قرار بگیرد اما واقعیت تلخ این است، که اقتصاد ما بیمار است. بی پولی و بیکاری مردم ایران را به رنج و عذاب انداخته و تا فکری برای اینها نشود، نه تنها سیاسی بازی و سیاه نمایی اقتصادی بلکه شعارهای با آب و لعاب آکادمیک و انتقادهای آرمان گرانه نیز جایگاهی ندارند. تا همانگونه که رهبری بارها تاکید کرده اند، اقتصاد ایران از چنگال وابستگی به پول نفت و خام فروشی نجات نیابد و تا مدیران نالایق جای خود را به مدیران پاک دست ندهند و تا زمانی که دانه درشت های فسادهای اقتصادی برای خود آزادانه هر کاری بخواهند انجام می دهند، نمی توان شاهد اوضاع معقول اقتصادی بود و هر دولتی که روی کار بیاید، مجبور است راه های این چنین را برای راضی نگه داشتن مردم در حوزه اقتصادی انجام دهد. لذا بهتر است جماعت دلواپس سیاسی بازی را کنار بگذارند و به درد واقعی مردم هم کمی فکر کنند و برای کی بار هم که شده دلواپسی خود را برای بیکاری، بی پولی، تورم، رکود و اختلاس ها و رانتخواری های عیان کنند!
دوشنبه ، ۲۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتدال]
[مشاهده در: www.etedaal.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها