واضح آرشیو وب فارسی:فارس: روزنامه آرمان:
حامیان روحانی بدون اصلاحطلبان نمیتوانند به بهارستان برسند
روزنامه آرمان در گزارشی نوشت: همانطور که در انتخابات ریاستجمهوری، روحانی بدون اصلاحطلبان و اصلاحطلبان بدون روحانی موفق به پیروزی نمیشدند اکنون هم این احتمال زیاد است که حامیان روحانی بدون اصلاحطلبان نتوانند به بهارستان برسند.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، رونامه آرمان در گزارشی نوشت: کمتر شخصیت سیاسی است که فضای سیاسی آزاد و آرام در این روزها را مدیون تدابیر دولت تدبیر و امید نداند. لازم هم نیست این باور بیان شود و همین برگزاری بدون حاشیه مراسمها و نشستها از سوی دو جناح کشور موید این واقعیت است که فضای سیاسی کشور با اقدامات و اظهارات حسن روحانی و دیگر مسئولان برگزاری انتخابات دارای آرامشی شده که در 10سال اخیر از این دولت بهندرت مشاهده و احساس میشد. هشتسال قبل از رئیس دولت یازدهم، رئیسجمهوری بر سر کار بود که به تحزب اعتقاد چندانی نداشت و خیلی زود فراموش کرد خودش قبل از حضور در پاستور عضو یک حزب سیاسی اصولگرا بوده است اما رئیسجمهور کنونی به تحزب اعتقاد دارد و همگان را تشویق به باور قدرت احزاب میکند. وزارت کشور او به درخواست تاسیس حزب رسیدگی فوری میکند تا فضای سیاست ایران از حالت خمودگی ناشی از عملکرد دولت قبل خارج و نشاط به جامعه تزریق شود. حجتالاسلام روحانی اگر چه پیش از ریاستجمهوری عضو جامعه روحانیت بود و اکنون هم عضوی از این تشکل محسوب میشود اما گرایشات خود را در صندوقچه سیاست گذاشته و با روحیه فراجناحی به پاستور رفته است اما این نکته غیرقابل انکار است که با حضور روحانی و آنچه در جریان انتخاب او رخ داد صفبندی سیاسی کشور دچار تغییراتی شد بدین نحو که یک طیف دیگر به دو طیف قبلی افزوده شد. فرزند تازه سیاست ایران در انتخابات ریاستجمهوری سال92 اصلاحطلبان بر آن شدند تا از کاندیدایی که تاحدودی خواستههای آنان را محقق میکرد حمایت کنند و تنها دل به کاندیدای اصلاحطلب نبندند. کاندیدای اصلاحطلب هم به نفع حسن روحانی کنار رفت تا پیروزی همطیفانش تضمین شود اما اصلاحطلبان در کنار خود یک طیف دیگر را هم شاهد بودند که میخواستند در این پیروزی سهیم باشند و آن هم اعتدالطلبان بودند. جریانی که حزب اعتدال و توسعه در صدر آن قرار داشت و چند حزب بدلی که معمولا در مواقع انتخابات با فرصتطلبی خود را حامی کاندیدای دارای بالاترین شانس معرفی میکنند اما رزومهای از گذشته آنها یافت نمیشود. در هر صورت میداندار اصلی انتخابات سال 92 جریانهای اصلاحطلب و اعتدالطلب شدند که اصولگرایان میانهرو هم در همان جبهه اعتدال جای گرفتند. حسن روحانی اما در زمان انتصابهایش به این تقسیمبندی توجه نداشت و به اذعان خود شایستهسالاری را در دستور کار قرار داد بنابراین در این بخش هم حقی از اصلاحطلبان و میانه روها ضایع نشد اما زمان گذشت و... آغاز انحصارطلبیها! اذهان عمومی در خاطر دارند پس از پیروزی دولت اصلاحات در سال76 مجلسی بر سر کار آمد که قاطبه نمایندگانش از همان طیف پیروز در انتخابات سال76 بودند و به نوعی اقبال مردم به آن طیف تا برگزاری انتخابات مجلس ادامه پیدا کرد. در انتخابات مجلس هفتم اگرچه باز دولت اصلاحات بر سر کار بود اما ورق برگشت و اصلاحطلبان به دلیل مسائلی نتوانستند حضور اکثریتی خود را تداوم بخشند. با در نظر داشتن این موضوع باید انتظار داشت که مجلس دهم هم از آن صحنهگردانان و نقشآفرینان انتخابات ریاستجمهوری یازدهم باشد یعنی اصلاحطلبان و اعتدالطلبان اکثریت این مجلس را از آن خود کنند اما روندی که طی میشود تردیدهایی را به همراه دارد. دو طیف در پیروزی روحانی نقش اصلی داشتند اما اکنون یکی از این طیفها به حاشیه رفته و کمتر مورد توجه طیف دیگر قرار دارد. ما پررنگ؛ شما کمرنگ! بیراه نیست که گفته شود فعالیتهای انتخاباتی همه طیفهای سیاسی از چندی قبل آغاز شده و آنها در تلاش هستند تا تعداد بیشتری نماینده از طیف منتسب به خود راهی بهارستان کنند. اکنون طیف اصولگرا با وجود داشتن اختلافات زیاد در درون خود سعی میکند در سکوت با برگزاری جلسات وحدت با گروههایی در سالهای گذشته به نوعی سفره خود را از آنها جدا کردند از جمله جبهه پایداری به وحدت برسند. اصلاحطلبان هم جلسات مستمری را برگزار میکنند تا در ترکیب مجلس دهم به نوعی مجلس ششم دیگری بسازند اما آنها یک موضوع را فراموش کردند و آن هم حامیان دولت است. اصلاحطلبان بهخوبی واقف هستند که رقیب پیش از دولت یازدهم اجازه فعالیت سیاسی به آنها نمیداد و از هر راهی سعی در کنار زدن آنها داشت اما شعار روحانی که همان اعتدال بود آنها را با قدرت به عرصه سیاست بازگرداند؛ به عبارتی «اعتدال» رمز بازگشت اصلاحات بود و حامیان روحانی هم در دوران قبل از انتخابات همراه با اصلاحطلبان برای پیروزی او تلاش کردند بنابراین تفاوتی میان آنها با اصلاحطلبان در این پیروزی نیست اما اکنون آنچه از اخبار اصلاحطلبان برداشت میشود نشانی از این طیف همراه آنها در سال92 نیست و اصلاحطلبان تنها از جناح خودشان که در سالهای سال با هم همپیمان بودند سخن میگویند و لاغیر. شاید اینگونه گفته شود که حامیان دولت درصدد ارائه لیست مجزا هستند اما در عالم واقعیت مشخص است همانطور که در انتخابات ریاستجمهوری، روحانی بدون اصلاحطلبان و اصلاحطلبان بدون روحانی موفق به پیروزی نمیشدند اکنون هم این احتمال زیاد است که حامیان روحانی بدون اصلاحطلبان نتوانند به بهارستان برسند. حزب اعتدال و توسعه مهمترین قطب پیروزی روحانی در انتخابات ریاستجمهوری بود. آیا شایسته نبود برای تقدیر از فعالیتهای این حزب و مشی میانهروی سیاسی آن افرادی هم از این حزب در لیست اصلاحات قرار گیرد تا لیست انتخاباتی اصلاحطلبان به تعادل انتخاباتی هم برسد و میانهروی در آن به عنوان یک شاخص عیانتر و آشکارتر باشد؟ همراهی نکردن برخی اصلاحطلبان با اعتدالطلبان تداعی معنای عبور از روحانی را به اذهان متبادر میسازد که بهظاهر رمز آن «اعتدال» خواهد بود که شایسته این گروه از فعالان سیاسی نیست. پیامدهای بیتوجهی به حامیان دولت انحصار طلبی در فرایندهای سیاسی نتیجه خوبی نداشته و در نهایت به انزوا کشیده شده است و اصلاحطلبان بهطور حتم این مسیر را طی نخواهند کرد و به پیامدهای آن آگاهند که نخستین آن، کمرنگ شدن قدرت تعامل با دولت است. از سویی همراه شدن با حامیان دولت حاشیه امنی برای اصلاحات پدید خواهد آورد یعنی باید و نبایدهای هر مقطع از سوی همراهان اعتدالی گوشزد خواهد شد و آنها پشتیبان خوبی در تصمیمگیریها خواهند داشت. همراه شدن با حامیان دولت هم آینده خوبی برای جریان اصلاحات رقم خواهد زد و آنها را درگیر چالشهای سیاسی در مجلس نخواهد کرد بدین معنا که با حضور مشترک اعتدالیون و اصلاحطلبان در بهارستان لوایح دولتی بدون غرضورزیهای جناحی بررسی خواهد شد و رزومه موفقی از اصلاحات ثبت میشود. به هر حال پیوند اصلاحات و اعتدال نتایج مثبتی خواهد داشت و 24خرداد92 در 7 اسفند 94 تکرار و کام ملت شیرین میشود. مطلب فوق مربوط به سایر رسانهها میباشد و خبرگزاری فارس صرفا آن را بازنشر کرده است. بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
94/08/25 - 11:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]