واضح آرشیو وب فارسی:آناج: بمب گذاری صورت میگیرد، داعش مسئولیت این بمب گذاری را برعهده می گیرد و در ادامه سیل همدردی ها به سمت مردم فرانسه جاری می شود. هر عاقلی می تواند درک کند که اولین هدف، مردم فرانسه هستند.گروه بین الملل آناج/امیر مهدوی: دیشب دنیا از اخبار فرانسه در غم و ماتم فرو رفت. تمام صلح اندیشان و منادیان حقوق بشر هم نتوانستند شب را بخوابند. شاید هولناک ترین شب رسانه ای در چند ماه گذشته رقم خورد. تمام رسانه های دنیا، هم زمان پوشش لحظه به لحظه از حوادث را سر خط خبری خود قرار داده بودند حتی رسانه های داخلی. حتی رسانه های جمهوری اسلامی ایران که همیشه مورد غضب نظام فرانسه بوده و حتی در همین مذاکرات هسته ای همین رسانه ها فرانسه را پلیس بد ماجرا معرفی میکردند به دلیل عمق فاجعه نتوانستند احساسات خود را کنترل کنند و در ماتم این فاجعه بین المللی، بهترین جایگاه سایت خود را به پوشش خبری این واقعه اختصاص دادند. تمام سران دنیا حتی رئیس جمهور ایران هم پیام تسلیت دادند و خود را شریک غم این حوادث تلخ دانستند. احتمالا مراسم های مختلف از جمله روشن کردن شمع در میادین اصلی شهر هم یکی دیگر از برنامه هایی باشد که صلح دوستان در کشورمان قصد انجامش را داشته باشند. تمام عبارات بالا طنز تلخ دوران ماست. این تبعیض رسانه ای بدتر از تبعیض نژادی است. اگر ترازوی دو کفه ای دست بگیریم و در یک کفه این ترازو یک انسان آمریکایی یا فرانسوی بگذاریم، باید در کفه دیگر هزاران انسان آفریقایی یا آسیایی بگذاریم تا ترازو کمی متعادل شود. البته که این هم غلط است. چون انسان اروپایی هم یک بدبخت است به سان انسان های دیگر در کره خاکی. او هم درگیر چالشی است به نام بازی مرگ و خفقان. او هم هرگز نخواهد فهمید که چرا کشته می شود و چرا خبر کشته شدن او را همه ی دنیا باید بشنوند. انسان غربی در دنیایی از اخبار گیج شده است و نمی تواند بفهمد که تمام دنیا پشت سر این رسانه ها و خبرهای لحظه به لحظه گم می شود. انسان های غربی نمی توانند این سوال را در ذهن خود بپرورانند که چرا خبر انفجار فرانسه باید لحظه به لحظه پوشش داده شود اما خبر کشته شدگان منا نه تنها پوشش لحظه به لحظه داده نمی شود بلکه اساسا دوربینی که بتواند حوادث را ضبط کند اجازه ورود به مرزهای عربستان را کسب نخواهد کرد. نه این که از این حوادث آزرده خاطر نیستم، نه؛ اما دنیای امروزی این گونه است. واقعیت ها لزوما در رسانه های جهان منعکس نمی شود. مدت ها قبل کتابی خواندم در باب نظریه های رسانه، یکی از نظریه پردازان رسانه ای که دست برقضا غربی هم بود نکته ای جالب مطرح کرده بود: رسانه به جای انعکاس واقعیت می تواند واقعیت را ایجاد کند. چند بمب گذاری در فرانسه سبب شکل گیری یک موج رسانه ای در جهان می شود اما خبر هفت دهه کشتار در فلسطین برای این رسانه ها خبردست چندم محسوب می شود؛ البته اگر سانسور نشود. رسانه دست سیاستمداران است. رسانه بازوی سیاستمداران است. حال سوال این است چرا چنین خبری این گونه و با این وسعت پوشش داده می شود؟ آیا سیاستمداران آمریکایی-صهیونیستی که صاحبان رسانه های جهان هستند از انتشار این خبر سود می برند؟ معلوم است که خبری بدون آنکه در لوای سیاست کلی صاحبان رسانه ها نباشد حق انتشار نخواهد یافت و یقین آن که هم صدایی رسانه ها تنها با اراده یک اتاق فکر واحد صورت خواهد گرفت. حال سوال دوم این است که منظور این اتاق فکر چیست؟ چرا تصمیم بر آن شده است که رسانه ها فرانسه را قربانی اقدام تروریستی داعش معرفی کنند؟ بمب گذاری صورت میگیرد، داعش مسئولیت این بمب گذاری را برعهده می گیرد و در ادامه سیل همدردی ها به سمت مردم فرانسه جاری می شود. هر عاقلی می تواند درک کند که اولین هدف، مردم فرانسه هستند. سوال بعدی این است که قرار است رسانه ها، افکار عمومی مردم فرانسه را به کدام سمت هدایت کنند؟ این یک طرف ماجرا است، سوی دیگر این قضیه مخاطبان جهانی این رسانه هاست که مدام در حال دریافت خوراک فکری این جریان رسانه ای هستند. سوال دیگر این که قرار است افکار عمومی جهانی به کدام سمت هدایت شوند؟ اما قدم بعدی این است که پس از شکل گیری فضای جدید فکری در اذهان عمومی فرانسه و جهان قرار است چه رویکرد جدیدی توسط سیاستمداران فرانسه و جهان اتخاذ شود؟ این سوالات تنها بخشی از ابعاد کمتر روشن ماجراست. اما شفاف ترین بخش ماجرا این است که باید انتظار وقایع جدیدی را در عرصه بین الملل کشید.
شنبه ، ۲۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آناج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]