واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
رضا بهبودی: «آنا کارنینا» را با همان کیفیت مدنظر هما روستا اجرا میکنیم فرهنگ > تئاتر - رضا بهبودی از خاطرات همکاریاش با زندهیاد هما روستا و از تجربه دفعات قبلی نمایشنامهخوانی «آناکارنینا» گفت.
مینا صفار: همزمان با چهلمین روز درگذشت زندهیاد هما روستا، روز شنبه 23 آبانماه، ساعت 18:30 در کتابخانه ملی، آکادمی سمندریان نمایشنامهخوانی «آنا کارنینا» نوشته محمد چرمشیر را در حمایت از هنرمندان مبتلا به سرطان، برای سومینبار برگزار میکند. «آناکارنینا» سال 1391 به منظور کمک به زلزلهزدگان تبریز و سال 1393 در حمایت از هنرمندان مبتلا به سرطان، با کارگردانی هما روستا نمایشنامهخوانی شده بود اما اینبار کسی بهعنوان کارگردان معرفی نشده است و محمد چرمشیر سرپرستی گروه اجرایی را عهدهدار است. از همینرو با رضا بهبودی، یکی از نقشخوانان این نمایشنامه که از ابتدا در این پروژه حضور داشت، درمورد این برنامه و همچنین خصوصیات زندهیاد هما روستا در مقام کارگردان تئاتر گفتوگو کردهایم: آقای بهبودی شما از ابتدا در این نمایشنامهخوانیها بودهاید و تجربه کار با هما روستا در آخرین نمایشنامهخوانیهایش را داشتهاید. درباره تصویر و خاطراتی که از شیوههای کار زندهیاد هما روستا در ذهنتان وجود دارد و نوع رفتار و تعاملش با عوامل گروه برایمان بگویید. به هر حال در کنار دوستان دیگری که شاید حق بیشتری از من داشتهاند با این بزرگوار همکاری کردهام اما جسارت کرده و درباره این عزیز از دست رفته صحبت میکنم. فکر میکنم همزیستی با تئاتر روسیه و آلمان، شناخت تئاتر غرب و اروپا و همکاری و همصحبتی با استاد سمندریان، حساسیت به تئاتر به عنوان هنر والا را در زندگی ایشان نشان میدهد و ایشان در این زمینهها به وسواسی صیقلیافته رسیده بودند. توفیقی که من داشتم این بود که در این نمایشنامهخوانی در کنار ایشان باشم البته هدف اصلی شکلگیری این گروه نمایشنامهخوانی نبود و ما قرار بود «آنا کارنینا» را به روی صحنه ببریم و به طور کامل اجرا کنیم. یک ماه برای اجرای عمومی نمایش تمرین هم کردیم اما به علت عود کردن بیماری خانم روستا، اجرای کامل این نمایش به سرانجام نرسید. هما روستا درون آدمی را به خوبی میشناخت و همواره اصرار داشت بازیگران، تحلیلی که از لحظهبهلحظه حرکات و گفتار ریز شخصیتها داشت را اجرا کنند. جزییات روانشناختی نقشها بود که شخصیتهای نمایشهایی که هما روستا کارگردانی کرده است را منحصر به فرد می کند. او با دلسوزی بسیار زیاد و شفقتآمیز به انسان و پیرامونش نگاه میکرد. در پروسه تمرینات همواره حال ما را میپرسید و حتی نگران خورد و خوراک ما هم بود. گاهی اوقات در منزل ایشان تمرین میکردیم و در آن زمان بهترین سالادها و اغذیهها را برای ما فراهم میکرد تا در گروه نشاط ایجاد شود. همواره در فکر ویژگیهای کاراکترها بود و مدام به ما گوشزد میکرد به عنوان مثال «این جنس انسان اینگونه رفتار نمی کند.» از اینکه سرسری از مطلبی بگذریم ناراحت میشد و ما را دعوت میکرد عمیقا شخصیتهای نمایش را بشناسیم و با جدیت سر تمرینها حاضر شویم. این جنس حساسیتها و وسواسها مربوط به تربیتی است که متاسفانه کمکم در حال از دست رفتن و فراموش شدن است. دیگر شاهد آن سیستم نیستیم و اکنون به منش و روشی در اجرای تئاتر رسیدهایم که باری به هر جهت است. تمرینات هولهولکی و افسارگسیخته انجام میشود، بازیگران و کارگردانها فکر میکنند فعالیت در تئاتر مانند باقی مشاغل است که هرچه درآمدزاتر باشد بهتر است و این منش در حال نابود کردن ریشه تئاتر است. هما روستا از این مسائل دور بود و با حساسیت به ما نهیب میزد به عقبه فرهنگی برگردیم و همچنین میگفت هنر تئاتر اگر بخواهد انسانساز باشد، گروه تئاتر و اجرا باید ویژگی انسانی داشته باشد. هما روستا والا بود و در نتیجه از چنین انسانی می توانیم انتظار چنین برخوردهایی داشته باشیم. کارگردانی بود که متوجه وضعیت بازیگرانش بود. بانو روستا به جزییات متون و زبان مسلط بود و بر روی جزییات بسیار ظریف مانند نوع تلفظ اسامی و یا نکات درونفرهنگی هر منطقهای حساسیت داشت و دعوتمان میکرد به دقت و توجه بیشتر بر روی جزییات. بانو روستا مو را از ماست میکشید، کمال گرا بود و تلاش میکرد همه چیز کامل و دقیق باشد به همین جهت رزومه انگشتشماری در تئاتر و سینما دارد اما در هر کاری بهترین بوده است. باید تاسف خورد به حال تئانر و سینمایی که به خوبی از داشتههایش بهره نمیبرد و به آنهایی که شایستگی فعالیت در این حوزه را ندارند میدان میدهد. تعداد بسیار کمی از فعالیتهایی که در تئاتر و سینمای ایران انجام میشود از قوام و عقبه مناسب و درستی برخوردار است. برای سومین بار است که متن«آناکارنینا» نمایشنامهخوانی میشود، این اجرا چه تغییراتی نسبت به اجراهای قبلی دارد؟ و به چه دلیل نام محمد چرمشیر به عنوان سرپرست و نه کارگردان در این کار ذکر شده است؟ طبعا به خاطر دو نمایشنامهخوانی که در گذشته انجام شده است قرار نیست چیزی تغییر کند و اصولا نیازی به تغییر خاص یا کارگردانی مجدد نیست. همان کار با همان کیفیتها و توجهاتی که هما روستا بر روی آن داشت انجام میشود. محمد چرمشیر در دو نمایشنامهخوانی قبل نقشخوان بود از همین رو سیستم هدایت هما روستا را به خوبی میداند؛ همچنین وی نویسنده اثر است پس عهدهدار مسئولیت سرپرستی گروه شده است. این سرپرستی به معنای کارگردانی تازه اثر نیست بلکه فقط چون هر گروهی نیاز به یک بزرگتر دارد و چه کسی شایستهتر از محمد چرمشیر برای این نمایشنامهخوانی، وی به عنوان سرپرست معرفی شده است. در نهایت نمایشنامه آناکارنینا با همان کیفیتی که مد نظر آن بزرگوار(زندهیاد هما روستا) بود اجرا میشود. در طی تمریناتی که چند روز اخیر داشتهایم همچنان حضور وی را حس میکردیم؛ در حین خواندن متن یاد نکات، تذکرات و حساسیتهای ایشان میافتادیم. گاهی از به یاد آوردن کارگردانی هما روستا بسیار متاثر میشویم اما با همراهی چرمشیر تمرینات به خوبی پیش رفته است. در این نمایشنامهخوانی تغییراتی در گروه بازیگران پیش آمده است. دلیل این تغییرات چه بوده است؟ صابر ابر به جای اشکان خطیبی ما را همراهی میکند و لیلی رشیدی نیز از زمان دومین نمایشنامهخوانی به جای ندا جبرئیلی به گروه پیوسته است. این دو عزیز به علت گرفتاری و مشغلههای کاری که داشتند نتوانستیم به هماهنگی لازم زمانی با آنها برسیم وگرنه بسیار مشتاق بودند با گروه همراه شوند. این تغییر بازیگران باعث نمیشود شکل و شمایل اجرایتان هم به سمت و سوی دیگری برود؟ خیر. محمد چرمشیر، صابر ابر را بر اساس تحلیلها، دریافتها و شیوههای اجرایی هما روستا هدایت میکند و اصلا نکته تازهای افزوده یا کاسته نمیشود البته به هر حال درکف دریافت و خلاقیت هر بازیگر خوبی مانند عزیزانی که آمدند رنگ خود را بر نقشخوانی اضافه می کند که رنگ درستی است و منافاتی با اصل کار و شاخصه اصلی کاراکترها ندارد. و صحبت آخر... صحبت آخر اینکه بلیتهای این نمایشنامهخوانی همتعالی هستند و دست توانمندان را میفشاریم تا بیایند و کمی از رنج جانکاه دوستان بیمارمان بکاهند.
۵۷۲۴۴
کلید واژه ها: بازیگران سینما و تلویزیون ایران - تئاتر -
جمعه 22 آبان 1394 - 12:41:46
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]