آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1870682276
تماشاگر تئاتر نباید با صدای بلند بخندد/ تمرکز گروه را بهم نزنید
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: جرج برنارد شاو:
تماشاگر تئاتر نباید با صدای بلند بخندد/ تمرکز گروه را بهم نزنید
شناسهٔ خبر: 2960606 - دوشنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۴ - ۰۸:۲۵
هنر > تئاتر
جرج برنارد شاو نویسنده برنده جایزه نوبل و نمایشنامه نویس ایرلندی معتقد بود که خندیدن با صدای بلند در سالن تئاتر رفتار زشتی است که تمرکز گروه را بهم می‌زند. به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از تلگراف، جرج برنارد شاو که در ۲۶ ژوئن ۱۸۵۶ در دوبلین به دنیا آمد، نگارش بیش از ۶۰ نمایشنامه نظیر «سنت ژان»، «کسب و کار خانم وارن»، «سزار و کلئوپاترا» و «پیگمالیون» را در کارنامه کاری خود دارد و در سال ۱۹۲۵ نیز جایزه نوبل ادبی را دریافت کرد.
وی در ۸ آوریل سال ۱۹۱۴ و هنگامی که نمایشنامه «پیگمالیون» در حال اجرا بود، گفتگویی را با تلگراف انجام داد که در آن گفتگو به نکات جذاب و قابل تأملی اشاره کرد.
شاو معتقد بود خندیدن با صدای بلند در سالن تئاتر یک سرگرمی و عمل زشت و ناپسند است. وی در این باره چنین گفته بود: من نمی‌‌دانم چرا برخی نمی‌فهمند که خندیدن با صدای بلند در سالن تئاتر حرکتی ناپسند است، البته من خودم که تماشاگر مرده و ساکت نیستم.
جرج برنارد شاو در ادامه سخنان خود گفته بود: در اولین شب اجرای نمایش «پیگمالیون» یک مرد متشخص به من گفت که وقتی صندلی خود را ترک می‌کردم، تو به دیگران تذکر دادی که نباید در سالن تئاتر خندید ولی من در طول نمایش شاهد بودم که مدام می‌خندیدی. من به او پاسخ دادم که خندیدن من تمرکز گروه را بر هم نمی‌زد و خللی در اجرا وارد نمی‌کرد و باعث نمی‌شد که دیگر مخاطبان دیالوگ‌ها را نشنوند و آن‌ها را از دست بدهند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-