پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1851397626
تولید، تنها راه ترویج تئاتر مقاومت است
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: تولید، تنها راه ترویج تئاتر مقاومت است
نویسنده : امير حسين شفيعي
اين روزها نمي‌توان فرهنگ ايثار و شهادت را با برگزاري نمايشگاه و بنر و بيلبورد خياباني، گسترش داد و تنها راه رواج تئاتر مقاومت و فرهنگ ايثار و شهادت، توليد در عرصه فرهنگ و هنر است، براي اينكه اين مفاهيم تبديل به هنر شوند، يكي از گونه‌هاي هنري كه مي‌تواند تاثيرگذار باشد هنر نمايش است. هر چقدر كه ما در عرصه سينما و ادبيات مقاومت پرتلاش ظاهر شده‌ايم و تأثيرگذار بوده‌ايم، در عرصه تئاتر نتوانستيم به اين ترتيب عمل كنيم و تئاتر مقاومت ما مظلوم واقع شد.
مهم‌ترين دليل اين مظلوميت نگاه سفارشي مديران به توليد آثار در حوزه مقاومت است و اين باعث شده كه تئاتر مقاومت ما پيشرفت نكند، به‌رغم اينكه ما سازمان‌ها و ارگان‌هاي بسياري داريم كه وظيفه دارند به تئاتر مقاومت بپردازند و در جهت پيشبرد تئاتر دفاع مقدس تلاش كنند اما شايد همين ارگان‌ها و سازمان‌ها بيشترين ضربه را به تئاتر دفاع مقدس و مقاومت وارد ساخته‌اند.
متأسفانه اين روزها به جاي اينكه هنرمندان در عرضه توليد آثار مقاومتي تشويق شوند بيشتر با ممانعت و محدوديت‌هاي سليقه‌اي روبه‌رو مي‌شوند، به دليل اينكه مديران آن چيزي كه مردم مي‌خواهند در عرصه دفاع مقدس ببينند نشان نمي‌دهند و از هنرمندان مي‌خواهند كه اهداف سازماني خود را در آثارشان بروز بدهند.
اين در حالي است كه هشت سال دفاع مقدس ما مربوط به مردم است و اگر ما تئاتر مقاومت را از مردم دور كنيم و به سمت شعار زدگي ببريم آن هم براي خوش آمدن مديران بالا‌دستي به يقين نمي‌توانيم توجه مردم را هم به چنين آثاري جلب كنيم. اتفاقي كه در سال‌هاي اخير افتاده اين است كه پرداختن به موضوع مقاومت كه مسئله ارزشي است براي هنرمندان ما غيرارزش شده.
تئاتر مقاومت تنها توليد تئاتر با سوژه جنگ نيست و مسائل منطقه‌اي روز هم در حوزه مقاومت محسوب مي‌شود، ماجراي مدافعان حرم در سوريه و اتفاقات عراق در حال رخ دادن است اما هنرمند ما اصلاً به اين موضوعات توجهي نمي‌كند، انگار پرداختن به اين سوژه‌هاي مقاومتي مفهومي ضدارزشي در ميان هنرمندان پيدا كرده است و اين به دليل عملكرد نامناسب مديران نهاد و سازمان‌هاي مرتبط است. متأسفانه در سال‌هاي اخير كساني كه نتوانستند به جريان‌هاي حرفه‌اي تئاتر راه پيدا كنند، سر از تئاتر دفاع مقدسي و مذهبي در آورند و از اين طريق مي‌خواهند به حوزه حرفه‌اي پل بزنند، اگر چند نفر محدود مانند نيما دهقان، حميدرضا آذرنگ و عليرضا نادري را كه براي مردم كار دفاع مقدسي توليد كار كردند كنار بگذاريم، ما در اين عرصه چه كار كرديم؟ چرا تئاتر دفاع مقدس ما شده پخش كردن بليت‌هاي رايگان در ميان ارگان‌ها و آوردن اتوبوسي آدم‌ها؟ به نظر من اين هنر نيست بلكه چكش زدن به ميز و يك‌سري مدير است.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۳۹۴ - ۲۰:۵۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-