تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806836175
حکومت بلامنازع اردوغان، پیشکشی از طرف پ.ک.ک!/اردوغان با جنگ افروزی در ترکیه حس ناسیونالیستی ترک ها را برافروخت
واضح آرشیو وب فارسی:آناج: سوالی که بعد از اعلان نتایج انتخابات پارلمانی ترکیه به نظر می رسد این است که بعد از انتخابات ژوئن چه تحولی در ترکیه رخ داد که منجر به پیروزی حزب عدالت و توسعه شد؟گروه بین الملل آناج: انتخابات پارلمانی اول نوامبر ترکیه در حالی با پیروزی قاطع حزب حاکم همراه بود که حتی خوشبین ترین سیاستمداران حزب عدالت و توسعه هم انتظار چنین پیروزی را نداشتند.در واقع هیچ سیاستمداری از هیچ حزبی در ترکیه انتظار چنین نتیجه ای را نداشت و پیش بینی هم نمیکرد.با نگاهی به نتایج انتخابات پارلمانی 7 ژوئن (خردادماه) و نیز بررسی ماههای منتهی به این انتخابات، نتیجه ی انتخابات اول نوامبر چیزی غیر از آنچه رقم خورده است را به تصویر می کشید.اما سوال این است که در 5 ماه اخیر و بعد از انتخابات ژوئن چه تحولی در ترکیه رخ داد که منجر به پیروزی حزب عدالت و توسعه شد؟ با نگاهی به نتایج انتخابات ژوئن 2015 و مقایسه آن با انتخابات پارلمانی 2011 معلوم می شود که حزب عدالت و توسعه با از دست دادن آرای خود و تقدیم آنها به دو رقیب ناسیونالیستش یعنی حزب حرکت ملی (ناسیونالیت ترک) و حزب دموکراتیک خلق ها (ناسیونالیست کرد) نتوانسته است فاتح انتخابات ژوئن شود.حزب حرکت ملی ترکیه همواره از منتقیدین اصلی سیاست آشتی جویانه ی اردوغان در قبال کردها بوده و بعد از آغاز روند مذاکرات صلح بر مخالفت خود با اردوغان پیش از پیش افزوده بود.این حزب توانسته بود با تحریک احساسات ناسیونالیستی ترک ها،آرائی را که پیشتر و در سال 2002 و در انتخابات های بعدی به حزب عدالت و توسعه واگذار کرده بود را کم کم پس بگیرد. نقطه ی جالب اینجاست که اردوغان دقیقا بعد از بیانیه دلما باهچه متوجه این موضوع شد و با بهانه گیری هایی هرچند جزئی و در پاره موارد کودکانه مانع از ادامه مذاکرات صلح شد تا شاید بتواند مانع رفتن آرای ملی گرایان ترک به سمت حرکت ملی ترکیه شود.اما دیگر دیر شده بود.در سوی دیگر ماجرا اردوغان و حزب عدالت و توسعه که به دلیل سیاست های آشتی جویانه ی خود در قبال کردها، همواره اکثریت آرای کردهای ترکیه را به خود اختصاص می داد، در انتخابات ژوئن کاهش چشمگیری در آرای خود در بین کردها مشاهده کرد.آرایی که به حساب حزب دموکراتیک خلق ها ریخته شده بود.حزب دموکراتیک خلق ها که توانسته بود نقش ماثری در به نتیجه رسیدن مذاکرات صلح بین دولت ترکیه و و گروهک تروریستی پ.ک.ک ایفا کند، این پیروزی را به ابزاری برای تبلیغات و جلب نظر کردهایی تبدیل کرد که پیش از این به حزب عدالت و توسعه رای می دادند. حزب دموکراتیک خلق ها توانست از سد 10 درصدی برای حضور در مجلس عبور کند و 80 کرسی از 550 کرسی مجلس را به دست آورد.این پیروزی بزرگی برای کردهای ترکیه و حزب تازه تاسیس دموکراتیک خلق ها محسوب می شد که حتی توانسته بود نظر اعراب و علوی های ترکیه را نیز بدست آورد و با حضور در پارلمان ترکیه مجال عرض اندام در عرصه سیاست ترکیه بازی کند.همچنین می توانست آغازگر عصری جدید در تاریخ کرد های ترکیه باشد.اما سوال اصلی اینجاست که چرا در چنین شرایطی که کردهای ترکیه به یک پیروزی تاریخی در عرصه سیاست ترکیه دست پیدا کرده اند و نیز در شرایطی که بعد از انفجار های سوروچ که دولت و ارتش ترکیه خود را برای حمله ی نظامی به سوریه و مقابله با داعش آماده می کردند، پ.ک.ک دست به عملیات تروریستی می زند و دو پلیس راهنمایی و رانندگی ترکیه را در روز روشن ترور می کند؟ حتی بی سواد ترین فرد در حوزه سیاست نیز این را حماقتی محض می داند.اما این اتفاق ورق بازی را به نفع اردوغان برگرداند. طی 5 ماه گذشته ترکیه از خیر مقابله با داعش (که تمایل چندانی هم برای مقابله با آن نداشت!!!) گذشت و تمام تمرکز خود را به برخوردی قاطع با پ.ک.ک متمرکز کرد.مناطق کردنشین ترکیه روزهای نا آرام سختی را پشت سر گذاشتند.تعداد زیادی از تروریستهای پ.ک.ک به هلامت رسیدند و ارتش و پلیس و ژاندارمری ترکیه هم تلفات زیادی را متحمل شدند.دو انفجار انتحاری آنکارا را لرزاند و ... و در نهایت حزب عدالت و توسعه فاتح قاطع انتخابات پارلمانی 1 نوامبر (10 آبان) شد. اردوغان با استفاده از حملات گسترده ی ارتش به پ.ک.ک و تبدیل مناطق کرد نشین ترکیه به میدان جنگ و ایجاد موجی از نا امنی در سراسر ترکیه و تحریک احساسات ناسیونالیستی ترک ها، آرایی را که محافظه کاران کرد به حساب حزب دموکراتیک خلق ها ریخته بودن و نیز آرایی را که ملی گرایان ترک به حساب حزب حرکت ملی ترکیه ریخته بودند را به صندوق حزب متبوعش باز گرداند.اما چرا پ.ک.ک چنین حماقتی را در چنین شرایطی انجام داد؟ جواب این سوال را می توان در یادداشتی که "ازگی باشاران" در روزنامه "طرف" ترکیه و به نقل از یکی از نمایندگان حزب دموکراتیک خلق ها (که خواسته نامش فاش نشود) نوشته است پیدا کرد: "نتیجه بدست آمده در انتخابات 1 نوامبر محصول عملکرد حزب حرکت ملی( MHP ) و پ.ک.ک است.در مورد حزب حرکت ملی نیازی به سخن گفتن نیست و آنها خودشان می دانند چه کنند.اما چرا پ.ک.ک به شرایط درگیری ادامه داد و حتی آنرا شدیدتر نیز کرد جای سوال دارد.من این را به حساب اشتباه محاسباتی پ.ک.ک نمی گذارم.معتقدم پ.ک.ک عمدا این کار را انجام داده است.در مورد علت آن چند تئوری توطئه وجود دارد. غیر منطقی ترین این تئوری ها این است که ارگنکون،میت و دولت در سایه ی ترکیه بنیان گذاران پ.ک.ک هستند و پ.ک.ک به دستور آها دست به چنین اقدامی زده است.دومین نظریه این است که پ.ک.ک با روسیه، بشار اسد و... هم پیمان شده است و قصد داشته تا جیزره و یا شهر دیگری را همچون کوبانی (عین العرب) به نماد مقاومت تبدیل کند.اما سومین نظریه و محتمل ترین و منطقی ترین آنها به نظر من این است که قندیل (مرکز استقرار گروهک تروریستی پ.ک.ک) از رشد و قوت گرفتن حزب دموکراتیک خلق ها ناخشنود شده است.چرا که پ.ک.ک تمایل دارد و می خواهد به عنوان تنها تشکیلات و حزب پیشروی کردی محسوب شود.قندیل باید در یک موضوع تصمیم نهایی را بگیرد و آن اینکه می خواهد در داخل ترکیه بماند یا در خارج از ترکیه؟ به نظر من آنها به سمت گزینه ی دوم حرکت می کنند.گزینه ای که مطلوب اوجالان هم نیست.در ضمن اوجالان هیچ گاه تمایلی به مقابله با اردوغان نداشته و ندارد.حتی در مورد سیستم ریاستی پیشنهادی اردوغان مشکلی ندارد.اوجالان فقط مخالف سیستم "سلطان"ی است...." با این اوصاف پیروزی حزب عدالت و توسعه در انتخابات پارلمانی اخیر ترکیه را باید هدیه ای از سوی پ.ک.ک به اردوغان دانست و این هدیه را نیز در کنار پیام تبریک گروهک های تروریستی ای همچون احرارالشام و ... طبقه بندی کرد.مجموعه ای از شواهد و مستندات که بر اصرار اردوغان در بر ادعای عدم هرگونه ارتباط با گروهک های تروریستی سایه می افکند.
جمعه ، ۱۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آناج]
[مشاهده در: www.anaj.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها