تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 23 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام محمد باقر (ع):هر چیزی قفلی دارد و قفل ایمان مدارا کردن و نرمی است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1815323441




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

توهین وقیحانه به مجالس عزای حسینی در برنامه زنده ماهواره ای/فیلم


واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز: به گزارش سرویس دینی جام نیـوز، عبدالله حیدری یکی از وهابیونی که با حمایت دولت عربستان،درشبکه های مختلف ماهواره ای تحت عنوان کارشناس به شبهه افکنی وپرخاشگری برعلیه منابع وعلما شیعه می پردازد باحضوردرشبکه وهابی کلمه، با زیرسوال بردن مجالس عزاداری حضرت حسین علیه السلام حضوردراینگونه مجالس را هم طراز حضوردرفاحشه خانه ها دانست. این در حالی است که عزاداری برای امام حسین علیه السلام اختصاص به شیعیان ندارد . حتی اهل سنت نیز به طور عموم از شهادت امام حسین علیه السلام و یارانش اظهار اندوه و حزن کرده و در عمل هم از فجایع کربلا اظهار نفرت و انزجار نموده اند. قبل از طرح پیشینه عزاداری برای امام حسین علیه السلام لازم به ذکر است، که حجیت و فصل الخطاب بودن اعمال پیامبر برای مسلمانان درابعاد گوناگون زندگی برای پیروانش مورد توافق است. به گواهی اهل سنت،عزاداری برای سیدالشهدا علیه السلام سابقه ای به درازای تاریخ اسلام دارد و به حیات پیامبر و سیره آن بزرگوار برمی گردد . منابع تاریخی اهل سنت به وضوح این نکته را بیان نموده اند که آن حضرت نخستین فردی بود که از شهادت فرزندش حسین بن علی علیه السلام خبر داد و برای مظلومیت وی اشک ریختند. ام سلمه نقل می کند جبرئیل نزد رسول خدا بود و امام حسین علیه السلام پیش من بود و ناگهان گریست پیامبر(ص) فرمود: بگذار فرزندم را . من تو را رها نمودم، پیامبر امام حسین علیه السلام را برداشت و در آغوش کشید . جبرئیل پس از دیدن این منظره پرسید: آیا دوستش داری؟ پیامبر پاسخ داد: بلی . جبرئیل گفت: همانا امت شما به زودی او را خواهند کشت; آیا می خواهی خاک سرزمینی را که در آنجا کشته می شود به تو نشان بدهم و آن را ببینی؟ گفت: بلی . پس جبرئیل بال هایش را گشود و زمین کربلا را نشان داد ... پیامبر از آن حالت بیرون آمد و در دستش خاک سرخ بود ... . (1) ابن سعد، از مورخان و رجال شناسان معروف اهل سنت، نقل می کند: «علی علیه السلام در یکی از سفرهایش از کربلا عبور می کرد و عازم صفین بود و هنگامی که در مقابل قریه نینوا رسید، از همراهان پرسید: برای این سرزمین چه گفته می شود؟ پاسخ داده شد: کربلا، با شنیدن نام کربلا، امام به گریه افتاد به اندازه ای که اشک هایش جاری شد و زمین را تر کرد . سپس افزود: روزی بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وارد شدم در حالی که وی می گریست . پرسیدم: چه چیزی شما را به گریه واداشته است؟ حضرت فرمود: جبرئیل چند لحظه قبل نزدم بود و به من خبر داد که فرزندم حسین در کرانه فرات به قتل می رسد; جایی که برایش کربلا گفته می شود . بعد جبرئیل مشتی از خاک آن را به من داد و من آن را بوییدم و نتوانستم جلوی اشک خود را بگیرم .» (2) اما دیدگاه اکثریت مورخان و نویسندگان اهل سنت در رابطه با قضایای کربلا و شهادت امام حسین ـ علیه السلام ـ همان طور که بیان شد، تأیید حرکت امام حسین علیه السلام و تخطئه اقدامات یزید می باشد. این گروه یزید را فردی ظالم، بزه کار و قاتل امام حسین ـ علیه السلام ـ می دانند و برخی حتی معاویه را هم مقصر می دانند. «ابوالحسن اشعری» می نویسد: «چون ستمگری یزید از حد گذشت امام حسین ـ علیه السلام ـ با یاران خود علیه بیداد او قیام کرد و در کربلا به شهادت رسید.»[3] ابوفلاح حنبلی می نویسد: «شانزده تن از اهل بیت امام حسین ـ علیه السلام ـ که در آن روزگار کسی همانند آنها نبود همراه او به شهادت رسیدند. خدا انجام دهنده آن را بکشد و خوار گرداند هر آن کس را که بدان امر کرد و رضایت داد.»[4] ابن خلدون می نویسد: «این عمل یزید یکی از اعمالی است که فسق او را تأکید و تأئید می کند و حسین در این واقعه شهید و در نزد خدا مأجور است و عمل او بر حق و از روی اجتهاد است.»[5] ابن خلدون یزید را ظالم و قیام امام حسین ـ علیه السلام ـ را قیام علیه ظلم معرفی می کند «... یزید از عدالت به دور بوده و حسین ـ علیه السلام ـ علیه یک حاکم ظالم قیام کرده بود.»[6] در پایان می توان نتیجه گرفت که تقریباً اکثر نویسندگان اهل سنت بر کشته شدن مظلومانة امام حسین ـ علیه السلام ـ و گناه کار بودنِ یزید متفق هستند. این دیدگاه در حال رشد و ترقی می باشد. نواندیشان سنی با ادله محکم این امر را ثابت کرده اند. پی نوشت ها: 1 - سبط ابن جوزی، تذکرة الخواص، تحقیق بحرالعلوم، تهران، نینوی، ص 250/مسند احمد، ج 4، ص 127و 126/ذخائر العقبی، ص 164و 146/تاریخ دمشق، ص 168 . 2 - تذکرة الخواص، ص 250/ابن حجر العسقلانی، تهذیب التهذیب، ج 2، بیروت، دارالفکر، ص 300/ابوبکر الهیثمی، مجمع الزواید، ج 9، بیروت، دارالکتاب العربی، 1402، ص 187 3- بر شطّی از حماسه و حضور، پیشین، ص 267، به نقل از «مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین»، ص 45. 4-همان، ص 282، به نقل از «شذرات الذهب من اخبار من ذهب»، ج 2، ص 67. 5- ابن خلدون، مقدمه، ترجمه محمد پروین گنابادی، تهران مرکز انتشارات علمی فرهنگی، چاپ 4، سال 1362، ج1، ص417. 6- همان، ص417.


چهارشنبه ، ۱۳آبان۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن